Miku im Erdogan për mua personalisht, është diplomati më i madh sot në botë
Ish-presidenti Bil Klinton foli për rëndësinë, Bashkëpunimin dhe Aleancën në mes SHBA-së dhe Turqisë dukë theksuar se bashkëpunimi është më i fort së kurrë.
Por u mjaftua vetëm me një fjali, kur u pyet nga gazetarët se çfarë mendon për Kryeministrin Islamik të Turqisë Erdogan të cilin e njeh që shumë vite.
Klinton u përgjigje se Erdogan është miku im dhe diplomati më i madh sot në gjithë botën.
Vizita e Erdoganit në Prizren ka bërë bujë të madhe në Kosovë, Shqipëri por edhe në Ballkan. Së fundmi edhe mardhëniet Serbi - Turqi janë prishur dhe Serbia është duke pritur nga ana e kryeministrit turk të kërkojë falje për deklaratat e tija në Kosovë. Për këtë problem është shprehur edhe publicisti i njohur nga Shkupi Kim Mehmeti i cili mes tjerash ka shkruar:
“Dëgjuat: shkaku i fjalimit të Erdoganit në Prizren, Serbia i ka ngrirë marrëdhëniet me Turqinë! Me çka u gjetën në të njëjtën anë burrështetasit serb me disa “intelektualë” tanë si dhe me disa përfaqësues kishtarë të Kosovës. Pra, ja edhe një shembull se jo vetëm në të kaluarën, por edhe sot, ne shpesh i ngatërrojmë miqtë që na vijnë nga larg me armiqtë që kemi pranë dhe, mbetëm me shikim të drejtuar o nga perëndimi, o nga lindja, duke mos shikuar thellë në vetvete, ku do shohim sa lehtë përçahemi mes veti, duke u bërë pjesëtarë të ushtrive të perandorive të vdekura!”
Kryeministri turk Rexhep Tajip Erdogan po qendron ne Prizren se bashku me homologet e tij shqiptar Hashim Thaçi dhe Edi Rama. Erdogan eshte duke mbajtur fjalim ne prani te dhjetera mijera mbeshtetes te mbledhur ne sheshin kryesor te Prizrenit.
Turma te rinjsh po mbajne pllakata mireseardhjeje per kryeministrin turk, i cili mbeshtet fuqimisht shqiptaret dhe Kosoven qysh prej kur ka ardhur ne pushtet. Kryeministri turk para disa oresh peruroi terminalin e ri te aeroportit nderkombetar Adem Jashari, ku Erdogan u prit me nderime te medha shteterore.
----------------------------------------------------------------------------------------
Erdogan pritet me nderimet më të larta, inaugurohet terminali në aeroportin Adem Jashari
Temë kryesore në të gjitha mediat shqiptare sot është takimi i tre kryeministrave në Kosovë me rastin e inaugurimit të terminalit të ri në aeroportin Adem Jashari në Prishtinë.
Në vijim do t'u paraqesim edhe foto galerinë me pritjen e kryemisnitrit Erdogan si dhe me momentin e prerjes së shirit të terminalit.
Kryeministri turk Recep Tayyip Erdogan, i cili ka arritur sot në mëngjes në Kosovë, ka sjellë me vete një delegacion 600 anëtarësh në Kosovë për çka janë nevojitur 4 aeroplanë.
Numrin e jashtëzakonshëm të delegacionit turk e ka zbuluar Zëvendësministri i Jashtëm Petrit Selimi i cili ka shkruar në Twitter se bashkë me Erdogan ka udhëtuar edhe gjysma e kabinetit të tij.
Delegacioni do të udhëtojë drejt Prizrenit ku do të vazhdojë takimet me Kryeministrin Thaçi dhe atë të Shqipërisë Edi Rama.
Por institucionet e Kosovës e as Ambasada turke nuk kanë njoftuar se çfarë do të bëjë delagcioni kaq i madh,pos përurimit të terminalit.
Jo vetëm Serbia u nda e pakënaqur me vizitën dhe deklaratat e Erdoganit për kultivim të shkëlqyer raportesh ndërmjet dy vendeve tona. Ishin edhe shumë të tjerë, në mesin e të cilëve edhe Ipeshkvi i Kosovës, i cili, për dallim prej të gjithëve, që kultivimin e raporteve me Turqinë po e shohin si “rrezik” për kinse të ardhmen evropiane të Kosovës, lëshoi akuza tepër të rënda dhe ekstremisht fyese në adresë të Kryeministrit Erdogan. Atë dhe fjalimin e tij i krahasoi me Sllobodan Millosheviçin dhe fjalimin e tij në Fushë Kosovë, i cili nënkupton edhe fillimin e pushtimit të egër të Kosovës.
Këtu e ka “frikën” Ipeshkvi. Ai është i trembur nga qasja neo-otomane e Erdoganit, i cili, me krenarinë më të madhe mburret ngado që të shkon, jo me osmanët si njerëz, por me kauzën e tyre. Osmanët nuk kanë qenë vetëm turq. Kanë qenë grup popujsh që kanë patur një ideal të përbashkët: përhapjen e Islamit. Kjo i dhemb Ipeshkvit, i cili jo rrallë na e përkujton këtë plagë të Islamit, që i kullon ende gjak. Ai nuk e do Sllobodan Millosheviçin, por kredoja e tij fetare serbët ortodoksë i konsideron vëllezër. Këtë ia ka thënë edhe Vatikani, i cili, ndonëse ka këtë mini-minoritet katolik në Kosovë, këtë të fundit e sheh djep të Kishës Ortodokse Serbe. Kjo do të duhej ta brengoste më tepër Ipeshkvin. Ndoshta do të duhej shkëputur nga Vatikani për shkak të këtyre qëndrimeve antishqiptare.
Ipeshkvi, jo vetëm që ka treguar injorancën e tij të thellë, për shkak se slogani ‘Kosova është Turqi dhe Turqia është Kosovë’ nuk nënkupton në asnjë rrethanë okupimin, të cilin ai e ka frikë, porse na është shfaqur edhe tepër ogurzi dhe përbuzës. Ndonëse Erdogani na përkujtoi disa të mira të Turqisë, të cilat po shfrytëzoj rastin t’ia rikujtoj përsëri: është ndër vendet e para që na ka njohur, ka investuar me qindra milionë euro në Kosovë, ka mundësuar udhëtimin pa viza të kosovarëve në kohën kur gati e tërë bota na ka izoluar, ka lobuar për njohjen e Kosovës, megjithatë, këto për Ipeshkvin nuk janë të mirëseardhura.
Fakti se Turqia është një vend islam, ndikimi politik dhe ekonomik i të cilit po shtohet dita ditës, është duke e vënë në siklet Ipeshkvin. Sikur që në siklet dhe dridhje e kanë vënë edhe qasja dhe afrimi gjithnjë e më shumë i kosovarëve kah Islami.
Edhe sikur të mos thirrej fare në fe, të paktën nga aspekti human, Ipeshkvi do të duhej të solidarizohej me myslimanet, të cilat Presidentja kategorikisht dëshiron të mos i sheh nëpër shkolla. Edhe në krishterizëm mbulesa e femrës është e obliguar. Do të duhej të merrej me këtë e ta linte Erdoganin ngase atë nuk mund ta ndal.
Apo, mos ndoshta reagimi i BIK-ut kundër Presidentes ka shkaktuar këtë turbulencë shpirtërore të Ipeshkvit aq sa ka përjetuar një makth dhe është ngritur i përgjumur e ka thënë këto fjalë për Erdoganin, liderin të cilit bota ia ka zili.
------------------------
Ipeshkvi i Ipeshkvisë së Kosovës, imzot Dodë Gjergji ka reaguar ndaj deklarimeve të kryeministrit të Turqisë, Racep Tayip Erdogan, të bëra dje në Prizren, duke e quajtur fjalimin e tij “me përmbajtje të shkapërcyem dhe fyes, me zâ padroni dhe me një performancë dalldisjeje politike, ishte ogurzi, në kundërshtim me të vërtetën historike, me realitetin e sotëm dhe pa një propozim pozitiv për të ardhmen përderisa ka thënë se ai dëshiroj që me prezencën e tij dje në Prizren të bëhet edhe padron i shqiptarëve”.
Në reagimin e ipeshkvit Dodë Gjergji thuhet se, dje në Kosovë, që në agim, ishte një ditë e bukur me diell, e thuajse po e përgatiste ngjarjen e mesditës, kur pritej inaugurimi i terminalit të ri të Aeroportit Ndërkombëtarë të Prishtinës “Adem Jashari”, një ngjarje që duhet të na gëzojë të gjithëve. Prania e autoriteteve të larta shtetërore të Kosovës, të Shqipërisë, të shtetit të kompanisë investuese, dhe autoriteteve tjera politike, kulturore dhe ekonomike, vetëm sa e rritën solemnitetin e kësaj ngjarje të rëndësishme. Kjo ngjarje edhe njëherë dëshmojë se Kosova përditë e më shumë po arrin të krijojë marrëdhënie të mira ndërshtetërore me shumë shtete, pa kompleksin lindje-perëndim.
Dihet tashmë, se, në vendin tonë, në të kaluarën, janë përplasur qytetërime dhe kultura, janë “matur” forca dhe janë ndarë përfitime. Është mirë që tani Kosova të jetë një vend ku qytetërimet takohen, ku kulturat gërshetohen, ku dominon forca e ideve dhe ku formësohen qëllimet e së mirës së përbashkët, për gjithë popujt.
Mirëpo, sikur në fund të çdo dite bie muzgu dhe errësira i vë nën pushtetin e vetë gjitha gjërat, ashtu ndodhi dje pasdite në Prizren, ku doli në pah ligështia nostalgjike e disa shqiptarëve, ambiciet neotomane të miqve (“vëllezërve të disave”) dhe dëshira e kryeministrit turk Erdogan që të jetë padroni i shqiptarëve. Kjo e la një hije të keqe mbi bukurinë e ditës së djeshme.
Ka një kohë prej kur autoritetet e ndryshme të Turqisë, provokojnë me ide neootomane, të cilat më ngacmojnë mendësinë dhe më prekin sedrën e të qenunit shqiptar. Mirëpo, me fuqinë e arsyes dhe me pasurinë shpirtërore, gjithnjë gjeja forcën për të heshtur.
Porse, fjalimi i djeshëm i z. Erdoganit në Prizren, me përmbajtje të shkapërcyem dhe fyes, me zâ padroni dhe me një performancë dalldisjeje politike, ishte ogurzi, në kundërshtim me të vërtetën historike, me realitetin e sotëm dhe pa një propozim pozitiv për të ardhmen.
Derisa dëgjoja këtë fjalim, mu kujtue fjalimi i ngjashëm ogurzi në Fushë Kosovë, para më shumë se dy dekadave, ku me një dalldisje e tillë triumfaliste, nxitej masa me shpresa të rrejshme. Por, ne e dimë dhe jemi dëshmitarë se sa të këqija dhe sa mjerime ka bartë në vete koha dhe përvoja jonë njerëzore, që atëherë e deri te liria jonë.
Mbi të gjitha dua t’i them tri gjëra:
Popujt vëllazërohen dhe miqësohen, personat krijojnë vëllazëri dhe miqësi, por secili rri zot në shtëpi të vet. Ne mund të quhemi vëllezër, por kur vëllezërit e teprojnë, dinë t’i thonë njëri-tjetrit “ti n’shpi tane, unë n’shpi teme”;
Është e vërtetë që e ardhmja duhet të mësoi nga e kaluara, si “magistra vitae” (mësuese jete), që të mos përsëriten gabimet e së kaluarës. Në anën tjetër, është më se e vërtetë, se popujt e qytetëruar, po edhe populli ynë në tërësi, e di fort mirë, se askush s’ka arritur të ndërtojë të ardhme të ndritur, me të kaluarën. E sidomos kur e kaluara ka qenë e hidhur, e dhimbshme dhe e padrejtë. Kthimi i verbër në të kaluarën, nuk është gjë tjetër veç se fundi i ecjes drejtë së ardhmes;
Vetëdija e shqiptarëve dhe prijësve të urtë të këtij populli, sakrifica shumëshekullore e popullit në përgjithësi, qëndresa stoike dhe konsekuente e shumë prelatëve, pas shumë përpjekjeve të paraardhësve të Erdoganit, s’kanë lejuar kurrë që Kosova të jetë Turqi, por e kanë nxjerrë nga aty. Edhe nëse hipotetikisht do të ndodhte një gjë e tillë, jam i sigurte që këto forca, të akumuluara ndër shekuj, prapë do ta nxjerrin nga atje. Nëse z. Erdogan dëshiron ta bëjë Turqinë të jetë si Kosova, europiane, demokratike dhe tolerante, vend ku etnitë gëzojnë të gjitha të drejtat, ku toleranca mes besimtarëve është e bollshme, ku .... edhe mund të bëhet. Bile ajo edhe duhet të jetë e tillë, por Kosovë s’mund të bëhet kurrë;
Në fund të fundit, e gjithë kjo ishte dje. Sot, prapë është një ditë e mirë dhe me diell, e, pasi dimri po afrohet, duhet të bëhemi gati ta përballojmë atë deri në pranverë!, thuhet në reagimin e Ipeshkvit të Ipeshkvisë së Kosovës, imzot Dodë Gjergji.
-------------------
Përkthyesi për një kohë të gjatë i kryeministrit turk, Bekim Muftarevic ka thënë se deklarata e Rexhep Tayip Erdogan “Kosva është Turqi dhe Turqia është Kosovë” është përkthyer gabimisht.
Muftarevic ka shpjeguar se çfarë realisht kanë nënkuptuar fjalët e Erdoganit është se “Ai e ndjenë veten si në shtëpi në Kosovë dhe beson se një qytetarë i Kosovës do të ndihej si në shtëpi në Turqi”.
“E njëjta gjë do të mund të thuej edhe në Serbi, ku serbët në Turqi do të mund të ndiheshin si në shtëpi dhe anasjelltas”, ka thënë Muftarevic.
Ai ka shtuar më tutje, se nëse Erdogani do të thoshte se “Kosova është Turqi” atëherë në Turqisht do të thuhej në këtë mënyrë, ““Kosovo Turk topragidir ili yurdu” që do të nënkuptonte “Kosova është territor i Turqisë”.
Fjalët sipas përkthyesit të Erdoganit janë përkthyer në mënyrë letrare e jo substanciale.
Kryeministri turk, Recep Tayyip Erdogan po vjen i shoqëruar jo veç nga meshkujt e gjatë dhe trup gjerë që i shkojnë pas çdo herë. Ai do të ketë në krah bashkëshorten e tij, zonjen Emine Erdogan.
Zonja Erdogan, është një grua që ka një reputacion ne vendin e saj por edhe në shumë vende të lindjes. E mbuluar me shaminë, sipas rregullave islame, ajo evokon shpesh për barazi gjinore.
Në Kosovë ajo do të bëj vizitë në monumente kulturore, fetare e historike në Prizren dhe Prishtinë.
Emine Erdogan ka lindur në Stamboll dhe në jetën e saj kryesisht është përpjekur që të fuqizojë rolin e gruas në shoqëri dhe politikë.
Emine kishte qenë pjesë e një iniciative shumë vite më parë, "Shoqata e Grave Idealiste" dhe gjatë kësaj kohe e kishte takuar Recep Tayyip Erdogan. Ata u martuan në vitin 1978 dhe kanë katër fëmijë.
Pakistani e ka nderuar gruan e kryeministrit turk me çmim shtetëror, për kontributin që ajo kishte dhënë në mbledhjen e fondeve për të kaluar gjendjen pas përmbytjeve në këtë vend në vitin 2010.
Një vit më vonë në Forumin "Crans Montana" ajo merr çmim. Kësaj here për rolin në emancipimin e gruas. Ceremonia ishte mbajtur në Bruksel.
"Ne besojmë se të gjitha gratë në botë meritojnë mundësitë maksimale sociale dhe politike. Të drejtat e grave në gjeografinë tonë nuk duhet të sakrifikohen për bilancin e fuqisë dhe shqetësimet e sigurisë të disa regjimeve.
Ne kemi parë gra të shumta të cilat përjetuan momente të vështira, qoftë nga fatkeqësitë në Pakistan, varfëria në Bangladesh, apo humbjet e burrave të grave në Palestinë, Irak.
