Murteza Osdautaj
Poezi e parë
Gjak!
27 shkurt ’98
Sa keni rënë ende s’është thënë
Fotografitë heshtin sikur t’mos kishte vdekur kush
E askush nuk ka vdekur
Veç jetë kanë ndërruar
Ata që se ndërrojnë atdheun
E edhe unë kam rënë me ju sonte
Veç msa t’më derdhet gjakut kjo poezi
Erdha!
Askush nuk ka vdekur sonte
Ju keni rënë ju keni ndërruar jetë
Për të shkuar n’Atdhe
Ju që s’keni vdekur
Asnjëherë!..
Poezi e dytë
Poezia e Drenicës
2 mars ’98
Unë mbrëmë kam vdekur në Drenicë
Kjo është veç hija ime
Hija ime e gjethtë
Hija ime që s’është më
Për ata nuk shkruhet poezi
Për ta nuk dijnë të këndojnë muzat
Ata presin derisa gjaku t’u ndërrojë ngjyrë
Dhe ngritetn përseri
Për t’ja dhënë zjarrin heshtjes
Për t’ja ndalur frymën frikës
E unë kam vdekur në Drenicë
Në këtë qenpranverë të gjaktë
E kjo është veç hija ime
Hija ime hija ime
Se unë jam vrarë në Drenicë
Atdheut për t’i dhënë kumtin e mbramë
Në do të jeshë
Eja në Drenicë!..
Poezi e tretë
Kënga e Drenicës
3 mars ’98
Atje kanë vjellur zjarr perënditë
Kanë folur fjalë që s’është thënë
Të shohësh e kan nxjerrur nga sytë
Zjarrin në zjarr e kanë vënë.
Ka ndodhur në drenicë e nuk ka ndodhur
Eshtë derdhur dhe mbi gjakun e derdhur
Lotët janë tharë se derdhur janë lodhur
Dhe kënga e saj me akull është nxehur.
Në Drenicë jemi vrarë të gjithë gjallë që jemi
Dhe të gjallët që kanë vdekur kanë ndërruar vend
Kanë ikur në botën ku ne s’jemi
Ku emër Kosovë ka veç një vend
Në Drenicë varreve të gjithë jemi në to
Dashurinë e mbulojmë me copa dheu të flakur
Gjakun se merr dheu gjak është ja kjo
Drenicë e mbushur varre varre të përflakur
(Në Drnicë ka vdekje por ska vdekur kush
Atje mund t’kenë ndërruar jetë vëllezëriut e mi
Se njerëzit s’mund të vdesin kur bien me pushkë
Se njerëzit rrojnë në jetë kur vriten për liri)
Lexuesi Biografinë dhe Bibliografinë për Prof.Dr.Murteza Osdautajn mund ta lexojë këtu :
