SYTE E TU!
hena del e zemerohet
Sa here ti del ne dere
Syte e tu ngjyre kafe
Rrezatojn e ndrijne si diell
Nata ze dhe largohet
Hena hesht ndihet e mjere
Syri yt drite plote
S'njeh asnjehere terr
Syri yt qellon mbi mua .
Sy e mendje mi merr
Zemra rreh ne kraharuar
Shpirti gati sa s'me del
me fut ne nje bote tjeter
Kur diell dhe hena behen nje
Kur erresira bashkohet me driten
Ku dhe jeta flet nen ze
Ku syte e tu , syt e tu
Fleksin ,fleksin mbi erresir ,
Aty ku zemrat tone
Ndihen mjafte mire.
PRANVERE
Ti zgjodhe të ikësh në pranverë,
kur qielli ishte më i bukur se kurrë,
kur bari lulëzonte tej e tej,
kur toka avullonte pak më shumë.
Në prag të kësaj pranvere të sapo ardhur,
ti u largove, befas, pa shkak,
Pranvera e trishtuar, ndali lulëzimin,
Zogjtë këngën e ndalën për pak.
FOTOGRAFIA
Hapa albumin e fotografive te mia
Castet e bukura sodisja
Kujtimet rridhnin pale -pale
Neper to vitet e mia
Si shatervan kujtimet rridhnin
Rridhnin qe nga femijeria
Rridhnin e gjurme linin
Gjurmet e viteve te mia
Floket me jane rritur
Rritur zbukuruar
Krehur e leshuar
Here gershetuar
Eh ! Si ikin vitet
Ikin s’kthehen me
Femija ndryshon rritet
S’njihet dot me
Sa doja te isha si ne fotografi
Koha s’kthehet mbase s’behem dot femije.
No comments:
Post a Comment