Ben REXHEPI
Më thonë Zeqë. Nuk imitoja Che Guevarën, une vetëm i kisha dëgjuar emrin dhe kisha dëgjuar shumë pak se cfarë ka bërë. As filma dokumentarë për të nuk kisha parë , nuk kam mundur të shoh, se gjuhën që fliste Che Guevara nuk e dija. Ata dokumentarë që ekzistonin për të ishin me përkthim në gjuhën angleze . Nuk dija as gjuhën që fliste Che Guevara, nuk dija as gjuhen angleze, nuk kishte kush të përkthente filmat dokumentarë në gjuhën amtare. Kjo ishte si mungesë e përkthyesve , por edhe po të kishim filmin dokumentar për Che Guevaren të përkthyer në gjuhen amtare nuk kishte gjasa që ta shikonim për arsye se cdo dokumentar më së paku zgjat një orë e gjysëm, kurse programet ne gjuhën tonë kishim mundësi t'i shikonim dhe dëgjonim vetëm një orë prej 24 orëve !
Ishin interesante programet televizive. Aty shikoje kryetarin e homoseksualëve që me mish e me shpirt kërkonte që të drejtat e tyre të legalizoheshin, kurse askush nuk mendonte per ne qe prej 24 orëve se paku 10 orë te mundnim te shikojme programe në gjuhën tonë. Kjo më bënte pak për të qeshur se as që mund të paramendoja homoseksualë ndërmjet popullit tonë të vuajtur, mos vallë vuajtjet shekullore kanë bërë që sot për mua të jetë absurde të mendoj për këtë gjë ?! Kjo më bënte ende më tepër të urreja njerëzit që pritnin nga unë tu trokisja në derë dhe tu tregoja se çfarë duhej bërë.
Me vrap nga dera në derë bërtisja në gjuhën time , duke bërtitur, se ne jemi ato të cilët duhet të qëndrojmë sy hapur për fatin tonë. U bërtisja në gjuhën tonë atyre që nuk meritonin ta flasin po atë gjuhë. Po si të kerkonim qëndrim kur gjysma e njerezve qe takoja ndersa trokitja nga dera në derë, fjalën qëndrim as që e kishin përdorur ndonjëherë në jetën e tyre?! Lëre që nuk e kanë perdorur si fjalë të gjuhës sonë, por kur e përdorin për interesa individuale e përdorin të përkthyer nga gjuhai nga e cila shumë plaka nuk i zë gjumi prej frikës së mbjellë thellë në shpirtin e tyre..
Duke vrapuar nga dera në derë duke kerkuar qëndrimin e burrave, fëmijët e po atyre burrave duke ditur se nuk jam aty, shkonin te shtëpia ime, kërcenin derën mblidhnin qershi në oborrin tim, pastaj thyenin degët e qershisë duke i lënë ashtu për tokë.
