Duf ndjenjash

Nga Ferit Fixha

DUFE NDJENJASH

Ngjizen ndjenjat
 dalldive,
shfrimeve të rreme,
sekseve,
 flirteve.
Njomshti trupore,
vlug
 e shkulm,
ne honin e pasionit ti humb.


PLAZHI I ZANAVE

Nën korije, ndanë gërxhit,
ndal vrapin lumi rebel.
Pjalmi i vjetër i hënës,
deh kupen qiellore.
Nën regëtima legjende,
ikin kalorësit e kuq,
me diellin në zenith,
duke pirë
qumështin e Ajkunës.
Ikin,
duke shtyrë përpara
arkën e Noes.
Ngashënjyese
nojmat e zanave në plazh,
mikluese puhiza
e rrjedhës së lumit.
Me shkumë deliri lahet agimi
në sytë e etur për burrë të Tanushës...

THJESHTË NJERI

A jam det?
Flirt i lidhur,
me fjongo horizonti,
tallaz në lakun e ëndrrës
 në dalldi ?
Mos jam lumë?
Shtratbubullues,
në ujësim qiejsh,
paqëtues brigjesh e dëshirash
 në dashuri ?
Ndoshta , përrua?
Shtjellë rrëkeshë
në theqafje trilli,
zgalem bohem pa qiell
 fluturimi?
Apo burim?
Sy diellor,
fllad në agshol,
kthjelli ku etjen shuan
 hëna e vonë?
A mos jam erë që fryj
e dehem në poret e lëkurës tënde?
Kur zgjohem jam thjeshtë njeri,
dhe zgjimin e pres me ëndje.