2011-04-05

Cikël me poezi nga Përparim Hysi

Çakërrqejf



Kam hyrë mu tek "Kashtorja",mu tek"imja" pijetore
Dhe jam bërë çakërrqejf(çakërrqejf përmbi faqore)
Kam arsye unë që pi,aq do pi sa do të dehem
Ndodh-ndodh dhe pleqëri,vjen një shkak e dua të shkrehem.


Çfarë ka ndodhur,do të pyesni(dihet do kërkoni shkakun)
Po dhe ne,pleqtë" xhëku e shkrepim,sado valë s'e kemi gjakun.
Por sot jam mes miqësh të vjetër,edhe ndihem si me krahë
Dhe harroj që jam i vjetër,ndaj dhe shqyhem gazit sa...


Sa kthej godat një nga një(pse rakia m'u bë ujë?!)
Pa zë e bërtas me zë,edhe dua të bëj rrëmujë
Dua të çmallem unë me miq,pa të çmallem dhe me shokë
Se në shpirt sikur kam "ngricë",tash zë"shkrij" dhe jam i plotë



Dashuria e mund vdekjen


Ja...desh vdiqa?! Nuk po mbushesha dot me frymë
Por tak më erdh mikja,me buzë të saj zu më dha "frymë"
Tak më erdhi prapë fuqia,edhe erdha në"gone"
Vdekjen tak dhe zu"frika",u largua me olele...


Nuk shkruaj kot.E kam me prova:se e hoqa mbi kurriz
Se,për pak,desh u "përcolla"(sado më erdh si tinëzisht)
Por sa erdhi dashuria dhe e zu me shqelma vdekjen
Ja,kështu,është historia:Dashuria e mund vdekjen.


Kur të vijë vdekja


E shoh që më ndjek tinëzisht
Më përgjon dhe survejon
Por nuk dorëzohem hiç
Vdekje,moj,a më dëgjon?


Qafën nuk ta zgjatë kolllaj
Si një qëngj i urtë,i butë
Të djersitësh,djersët valë
Asnjëherë s'kam qenë i "urtë"


Do hedh shqelma,sa jam gjallë
Pa do zë dhe shkruaj vjersha
Vdekje,ta dish:ma shpallë
Edhe gjallë do më mbaj shpresa.


Nëse shpresa do më lerë,
Nëse nga ti do më zërë frika,
Vdekje,hajde dhe më merr
Mos më lërë të më zëjë dita.


Një mike


Si mëze e harbuar,më hidhet një mike
Dhe zë e "kullot" mu tek buza ime
Aq ka hardallosur,më pushton harbuar
Unë,sado i moçëm, moshën kam harruar.


Hapur më shpall luftë,as më mori dorën
Epo nuk jam "buf",mos e tund"këmborën"
"Hëngra" dhe kur s'desha,iu përgjigja"sulmit"
Miken nuk e qesha,kam fuqinë e burrit.


Sytë e mikes

Sytë e mikes:veshur mjegull
Si të mbushur me trishtim
Unë që jam "stekë e vjetër"
Di lexoj...dhe ndjej shqetësim.


Se trishtimi ka një shkak
(Është shkak apo sebep)
Tek e shoh,sado që plak
Helmi buzën seç ma qep


Dua të di unë arsyen
Për sytë mbushur trishtim
Ndërsa pres prej saj përgjigjen,
Edhe vet jam pikëllimë.


Se trishtimi i saj më vret
Dhe më mbush pikëllimë.
Kur puth buzën_sherbet
Erdh përgjigja-vetëtimë.


Dhe,sakaq iku trishtimi
Pa u mor dhe vesh shkaku
Tash ndër sy shkëlqen gëzimi
Ende "shëroj" unë,plaku.



5 prill 2011

No comments:

Post a Comment

181 vjet nga lindja e Ismail Qemalit

                           Kërko brenda në imazh                         Nga Flori Bruqi  Teksa ngrinte flamurin e palosur të Skënderbeut pë...