Në një pikë-takim, me mbi 1 mijë metra lartësi në malet e Çyçavices, është bërë ndarja e çmimeve për poetet fituese pjesëmarrëse në festivalin e poezisë shqipe “Takimet e poeteshave shqiptare 2011”, i
cili është organizuar për të 29- herë më radhë në qytetin e Vushtrrisë.
Anëtaret e komisionit për vlerësimin e poezive Arsim Rexhepi, Ibrahim Kadriu dhe Xhevahire Izmaku, në përfundim të këtij festivali ndan çmimin e parë për dy poetet, Yllka Filipi, nga Shqipëria me poezinë “Sëpata”, si dhe Puntorie Zibës, nga Maqedonia me poezinë “Një rrugë Kolosit të filmit, Bekim Fehmiut”. Vendi i dytë sipas komisionit vlerësues i takoi gjilanases Lindita Ramushi, me poezinë “Më lerë të psherëtij”, dhe poetes nga Prishtina Aida Rexhepi, me poezinë “Duan të na marrin”.
Ndërkaq dy çmime për vendin e tret shkuan për Shefqete Gosalci, nga Prishtina, me poezinë “Fole mbi dallgë”, si dhe për poeten vushtrriase Sevëme Fetiqi, me poezinë “Macja me virtyte”.
Një çmim si debutuesja më e mirë e këtij festivali mori edhe poetesha Teisa Haxhiu, me poezinë “Jam dhe s’jam”, ndërkaq çmimin që ndau këtë vit Drejtoria e Arsimi e Komunës së Vushtrrisë, ishte për poeten nga Tirana Venka Capa, me poezinë “Jam grua”.
Festivali është themeluar para tri dekadave si manifestim që mblidhte femrat krijuese në Kosovë, ku pas çlirimit të vendit ky manifestim mori karakter gjithëkombëtar duke përfshirë edhe poete nga të gjitha trojet e gjeografisë
Një çmim si debutuesja më e mirë e këtij festivali mori edhe poetesha Teisa Haxhiu, me poezinë “Jam dhe s’jam”, ndërkaq çmimin që ndau këtë vit Drejtoria e Arsimi e Komunës së Vushtrrisë, ishte për poeten nga Tirana Venka Capa, me poezinë “Jam grua”.
Festivali është themeluar para tri dekadave si manifestim që mblidhte femrat krijuese në Kosovë, ku pas çlirimit të vendit ky manifestim mori karakter gjithëkombëtar duke përfshirë edhe poete nga të gjitha trojet e gjeografisë
shqiptare, ku tani nikoqirët e këtij festivali deklarojnë se e kanë në plan që atë ta bëjnë me karakter ndërkombëtar
Nga gjithsej 83 poete që kishin konkurruar, në konkurrencë për tri çmimet kryesore janë kualifikuar 46 poete.
Edhe sivjet ky manifestimi ka mbledhur në Vushtrri një numër të madh të poeteve nga Kosova, Shqipëria, Maqedonia, por edhe nga vendet e Evropës perëndimore, përderisa organizator i këtij manifestimi ka qenë Komuna e Vushtrrisë në bashkëpunim me Ministrinë e Kulturës, Rinis dhe Sportit ....
Nga gjithsej 83 poete që kishin konkurruar, në konkurrencë për tri çmimet kryesore janë kualifikuar 46 poete.
Edhe sivjet ky manifestimi ka mbledhur në Vushtrri një numër të madh të poeteve nga Kosova, Shqipëria, Maqedonia, por edhe nga vendet e Evropës perëndimore, përderisa organizator i këtij manifestimi ka qenë Komuna e Vushtrrisë në bashkëpunim me Ministrinë e Kulturës, Rinis dhe Sportit ....
Sjellim për lexuesin e Floripresit,disa poezi nga Yllka Filipi.
"Ismail Qemali",Tirane.Ka botuar studimin kritik "Dante-Kadare, struktura e ferrit ne veshtrim krahasues", 2009.Shkruan ne poezi dhe ne proze.Eshte dalluar si nje ze i vecante qe ne krijimet e saj te para.Shume shpejt priten te dalin botime te tjera ne treg nga autorja e mirënjohur shqiptare Yllka Filipi.
KOSOVËS!
Temperaturë… lëngatë…
e bardhë valëvitesh, mbi ylber të trishtë
nga pik’ loti kthehesh në shtretër dashurish.
Të zëmbakta duart, përkundin në djep
foshnja ardhmërish.
Vallë, ende mbahesh, pas të tillë lëngate…?
E vogëlza ime, e madhja sharmante,
mbi plagë lind shpresa si lulja mbi shpate.
Jehonë në shtatë qiej,
zëri i trimave nga nëntoka mjaltëzon ninulla lirie
heshtni, për hatër të Zotave!
Shëëëëëëët!
Fli, moj zemër, fli, që të rritesh shpejt!
mbi dafina sfidash kokën lart ta ngresh!
…Përmbi drurë cungje
gjethi yt do jem!
Kosova mitike!
…S’dini se ku gjendet?
Kërkoni në hartë
aty ku ka gjak!
Mbi plagë lind shpresa si lulja mbi shpat’
Temperaturë… lëngatë…
e bardhë valëvitesh, mbi ylber të trishtë
nga pik’ loti kthehesh në shtretër dashurish.
Të zëmbakta duart, përkundin në djep
foshnja ardhmërish.
Vallë, ende mbahesh, pas të tillë lëngate…?
E vogëlza ime, e madhja sharmante,
mbi plagë lind shpresa si lulja mbi shpate.
Jehonë në shtatë qiej,
zëri i trimave nga nëntoka mjaltëzon ninulla lirie
heshtni, për hatër të Zotave!
Shëëëëëëët!
Fli, moj zemër, fli, që të rritesh shpejt!
mbi dafina sfidash kokën lart ta ngresh!
…Përmbi drurë cungje
gjethi yt do jem!
Kosova mitike!
…S’dini se ku gjendet?
Kërkoni në hartë
aty ku ka gjak!
Mbi plagë lind shpresa si lulja mbi shpat’
KATHARSIS
Ritualet pjellin fantazma…
Unë jam një trullosje e vazhdueshme
Në ndërgjegjjen e botës së jeshiltë
Ka thonj përqark, kthetra…
Në karrigen përballë skërmitet hija ime…
Më fton të pjellim prapë dhimbje
Bëhu i vdekshëm
Shumëfishohet imazhi yt
Më të përbindshmet sekonda harrimprurëse
Vargje-vargje niset gjer në Hënë
Derdh hëna lot të valë e të nxehtë
Si zemra jote në shpirtin tim…
Njolla të zbehta sëmurin kraharorin memec
Të përpin shpejt mjegullaÇ’fantazmë e dëshiruar je!
Bëhu njëherë Njeri!- I gjallë…i prekshëm…I vdekshëm!!!Mbi dhe!
Nga hija antike
Fustani i vjetër u gris…
Nga hija antike tek shëmbëlltyra moderne
Ka mbetur vetëm mimika e e majmunit…
Dhe e kuqja e metamorfozuar në gri
Ritmi i zemrës është një orë e kthyer kokëposhtë
Që e komandon fosilja-njeri!
Autofrazë
Jam një frazë e mbetur në trepikësh
Një fletëz e grisur nga ditari i gjinkallës
Konotacion i zymtë i një fjale të vetme
Shkronjë që fshin vetevetn…
Një pikëpyetje e madhe?
Një pikëçuditëse e çuditshme!
Një pëlhurë e zbehtë që e hedhur nëpër natë
Mbytet në liqen si varkë.
Një copëz e pambuktë
Një shall i mëndafshtë i kyçur në dryn
E di që të lë zhveshur?
Po të përvidhem unë ti mbetesh turpëruar?
Unë-sënduku yt i kadifenjtëVlej!
Mëso te më duash!
Përthithmë si palcë në eshtrat e tua
Se nga unë ushqehesh…
Pa mua errësira groteske të përqesh
Shtrat i refuzuar jeta jote…
SËPATA
Një miku im priste zemra me sëpatë…Çak… çak… ç…
Mos! Është çnjerëzore!
Dhemb!Mos! …J
anë të ngrira akull!-më thotë -……
Përmbyti deti i zemrave Botën
Pluskuan vdekëtarët si anijet në port…
U gjend një letër kur e shishes tapë - u hap“
Kujdes nga akujt zemra të ngrata!
Të fala: me mall-Sëpata!”
FLIJIM
Dhëmbët kërcasin gjersa thyhen me zhurmë
Mbledh copëzat e thyera të statujës sime
S’po ja dal dot …
Janë shumë!Brymë pellgjesh përlot qiejt
Tkurren tradhëtitëLamtumirë kalorës!
Muzgu i mëndafshtë mbështjell kujtesën time
Derdhem si një gotë ujë mbi pllaka të rrëshkitshme
Orakujt e paskan thënë…
Mijëvjeçarët presin flijime!
SHPATET E YJEVE
Errësira gjakoset nga shpatet e yjeve fatsjellës
Ke ikur ti- je shndërruar në mall zemërvrasës
Në lot lamtumire ledhatare
Përvëlon ende kurmi i ndjenjës së vdekur…
Ishim dy zogj të mëngjestë në çadrën e urrejtjes
U deshëm aq shumë sa mbollëm lulet e zilisë
Dashuria dha shpirt në të ngrysur
Kafshuar nga gjarpërinjtë e largësisë…
NJEMIJE VDEKJE
Njëmijë vdekje më hynë në zemër me forcë
Njëra ishtë më e egra
Ajo që dontë të fshinte kujtimin tënd…
U mpleksën me damarët e miU lanë në arteriet e ngrohta
Donin të më kthenin në fantazmë…
Luftova sa munda, aq sa kur më takoi vetja? - nuk
më njohu!
Ditë e shënuar largimi i të njëmijtave
S’ja dolën dot…por më tretën…
Në hënë dyditëshe u shndërrovaVeç kujtimin tënd nuk e prekën…
Ritualet pjellin fantazma…
Unë jam një trullosje e vazhdueshme
Në ndërgjegjjen e botës së jeshiltë
Ka thonj përqark, kthetra…
Në karrigen përballë skërmitet hija ime…
Më fton të pjellim prapë dhimbje
Bëhu i vdekshëm
Shumëfishohet imazhi yt
Më të përbindshmet sekonda harrimprurëse
Vargje-vargje niset gjer në Hënë
Derdh hëna lot të valë e të nxehtë
Si zemra jote në shpirtin tim…
Njolla të zbehta sëmurin kraharorin memec
Të përpin shpejt mjegullaÇ’fantazmë e dëshiruar je!
Bëhu njëherë Njeri!- I gjallë…i prekshëm…I vdekshëm!!!Mbi dhe!
Nga hija antike
Fustani i vjetër u gris…
Nga hija antike tek shëmbëlltyra moderne
Ka mbetur vetëm mimika e e majmunit…
Dhe e kuqja e metamorfozuar në gri
Ritmi i zemrës është një orë e kthyer kokëposhtë
Që e komandon fosilja-njeri!
Autofrazë
Jam një frazë e mbetur në trepikësh
Një fletëz e grisur nga ditari i gjinkallës
Konotacion i zymtë i një fjale të vetme
Shkronjë që fshin vetevetn…
Një pikëpyetje e madhe?
Një pikëçuditëse e çuditshme!
Një pëlhurë e zbehtë që e hedhur nëpër natë
Mbytet në liqen si varkë.
Një copëz e pambuktë
Një shall i mëndafshtë i kyçur në dryn
E di që të lë zhveshur?
Po të përvidhem unë ti mbetesh turpëruar?
Unë-sënduku yt i kadifenjtëVlej!
Mëso te më duash!
Përthithmë si palcë në eshtrat e tua
Se nga unë ushqehesh…
Pa mua errësira groteske të përqesh
Shtrat i refuzuar jeta jote…
SËPATA
Një miku im priste zemra me sëpatë…Çak… çak… ç…
Mos! Është çnjerëzore!
Dhemb!Mos! …J
anë të ngrira akull!-më thotë -……
Përmbyti deti i zemrave Botën
Pluskuan vdekëtarët si anijet në port…
U gjend një letër kur e shishes tapë - u hap“
Kujdes nga akujt zemra të ngrata!
Të fala: me mall-Sëpata!”
FLIJIM
Dhëmbët kërcasin gjersa thyhen me zhurmë
Mbledh copëzat e thyera të statujës sime
S’po ja dal dot …
Janë shumë!Brymë pellgjesh përlot qiejt
Tkurren tradhëtitëLamtumirë kalorës!
Muzgu i mëndafshtë mbështjell kujtesën time
Derdhem si një gotë ujë mbi pllaka të rrëshkitshme
Orakujt e paskan thënë…
Mijëvjeçarët presin flijime!
SHPATET E YJEVE
Errësira gjakoset nga shpatet e yjeve fatsjellës
Ke ikur ti- je shndërruar në mall zemërvrasës
Në lot lamtumire ledhatare
Përvëlon ende kurmi i ndjenjës së vdekur…
Ishim dy zogj të mëngjestë në çadrën e urrejtjes
U deshëm aq shumë sa mbollëm lulet e zilisë
Dashuria dha shpirt në të ngrysur
Kafshuar nga gjarpërinjtë e largësisë…
NJEMIJE VDEKJE
Njëmijë vdekje më hynë në zemër me forcë
Njëra ishtë më e egra
Ajo që dontë të fshinte kujtimin tënd…
U mpleksën me damarët e miU lanë në arteriet e ngrohta
Donin të më kthenin në fantazmë…
Luftova sa munda, aq sa kur më takoi vetja? - nuk
më njohu!
Ditë e shënuar largimi i të njëmijtave
S’ja dolën dot…por më tretën…
Në hënë dyditëshe u shndërrovaVeç kujtimin tënd nuk e prekën…