Nga Përparim Hysi
1.Mall për vëndin
Diell kam në ballë
Diell kam në sy
Ku e gjej,vallë?
Veç në Shqipëri.
Diell kam në zëmër
Dhe në shpirt kam diell
Për atë vënd-ëndërr
Piqem dhe në hell.
Dhe vihem në kryq
Siç e vunë Krishtin
E thom trroç:shqip
Për të jap dhe shpirtin.
Sa vënd i bekuar!
Ah,ç'njerëz!Sa bujarë!
Jam si i droguar
Dhe s'e mbaj dot mall.
Malli veç për ty
O moj,Shqipëri?
Vallë a e di ti
Tretem si qiri.
2.Ky vënd *
Ky vënd ku po rrri,po po rri veç përkohësisht
Sado që është mrekulli,mua më duket si i trisht?!!!
Se dua atë vëndi tim;me driza dhe me ferra
Dhe nisem fluturim...dhe shtritur jam tek dera
Tek dera e një pallati,atje në kat të dytë
Atje është fshati,ku janë"mrekullitë?!"
Në verë ka pluhur,në dimër ka baltë
Ku je,o Mbrostar-urë,o fshati im-mjaltë...
*USA
3.Po ku je,o fshat i dashur?
Po ku je o fshat i dashur?Po ku je,o moj shtëpi?
Buza ime është e plasur,plot mall e dashuri.
Po ku je,o lumë plot ujë?Po ku jini, o tri ura? *
Se nga mëndja jam rrëmujë,veç për ty,o Mbrostar-Ura! **
O ullinj gjelbëroshë,gjelbër dimër e behar
Dhe për ju malli s'u sos;ah,sa mall më ka marrë.
Malli mua më ka marrë dhe për rrugët që ka fshati
Po për ju,o bashkëfshatarë?U treta për ju,ingrati.
Dua të ngjitem mu në kodër dhe me gaz të thërres
Ta dëgjoj i madh e i vogël:veç tay dua që të vdes.
* tri ura paralele mbi lumin Seman,pranë fshatit tim
**Mbrostar-Ura-fshati ku banoj tri-katër km larg Fierit.
4.Jam mbushur nostalgji
E mbaj mënd dashin e tufës
Dhe qingjin pirës mënd e mbaj
Ndaj nuk shpëtoj dot prej"ufës"
Si një pasthirmë që po e vuaj.
I mbaj mënd mirë dhëntë në shtrungë
Dhe vedrat që mbusheshin me qumësht plot
Sikur në shpirt zë më rritet një"lungë"
Dhe"lunga" nuk më del mëkot.
Në zinxhir lidhur qe Xhuveli*
Lidhur në zinxhir dhe bushtra e zezë,Dhespa.
Babanë e "shoh" tek përdredh qengjin tek hellli
Sa e freskët që më erdh këtu mbresa.
Ç'bën,moj mbresë, që më çon në stan
Në stan ku kam qenë kur qeshë i ri
Për stanin dhe tani bëhem kurban
Jam i mbresuar dhe mbushur nostalgji.
*qeni ynë i stanit
5.Në mes të ullinjëve
Kam shkuar me mend tek ullinjtë e mi
Faqen e athët zë e vë tek degët
Ah,se ç'gaz që kam unë tani!
Kush vallë tani më fut mua tek pleqët?
Degët e ullinjëve tunden apo nuk tunden
Si një nina- nana që këndojmë në djep
Unë nga nostalgjia zë e shkundem
Dhe e ndjej veten atje:qeshqek!
Se ullinjtë e mi veç gojë nuk kanë
Që të më thonë:-Ç'u bëre?Ku vajte?
Nën degët e tyre...edhe lot më ranë
Mall,o mall,përse mua më çarte?!...
5-15 qershor 2011
1.Mall për vëndin
Diell kam në ballë
Diell kam në sy
Ku e gjej,vallë?
Veç në Shqipëri.
Diell kam në zëmër
Dhe në shpirt kam diell
Për atë vënd-ëndërr
Piqem dhe në hell.
Dhe vihem në kryq
Siç e vunë Krishtin
E thom trroç:shqip
Për të jap dhe shpirtin.
Sa vënd i bekuar!
Ah,ç'njerëz!Sa bujarë!
Jam si i droguar
Dhe s'e mbaj dot mall.
Malli veç për ty
O moj,Shqipëri?
Vallë a e di ti
Tretem si qiri.
2.Ky vënd *
Ky vënd ku po rrri,po po rri veç përkohësisht
Sado që është mrekulli,mua më duket si i trisht?!!!
Se dua atë vëndi tim;me driza dhe me ferra
Dhe nisem fluturim...dhe shtritur jam tek dera
Tek dera e një pallati,atje në kat të dytë
Atje është fshati,ku janë"mrekullitë?!"
Në verë ka pluhur,në dimër ka baltë
Ku je,o Mbrostar-urë,o fshati im-mjaltë...
*USA
3.Po ku je,o fshat i dashur?
Po ku je o fshat i dashur?Po ku je,o moj shtëpi?
Buza ime është e plasur,plot mall e dashuri.
Po ku je,o lumë plot ujë?Po ku jini, o tri ura? *
Se nga mëndja jam rrëmujë,veç për ty,o Mbrostar-Ura! **
O ullinj gjelbëroshë,gjelbër dimër e behar
Dhe për ju malli s'u sos;ah,sa mall më ka marrë.
Malli mua më ka marrë dhe për rrugët që ka fshati
Po për ju,o bashkëfshatarë?U treta për ju,ingrati.
Dua të ngjitem mu në kodër dhe me gaz të thërres
Ta dëgjoj i madh e i vogël:veç tay dua që të vdes.
* tri ura paralele mbi lumin Seman,pranë fshatit tim
**Mbrostar-Ura-fshati ku banoj tri-katër km larg Fierit.
4.Jam mbushur nostalgji
E mbaj mënd dashin e tufës
Dhe qingjin pirës mënd e mbaj
Ndaj nuk shpëtoj dot prej"ufës"
Si një pasthirmë që po e vuaj.
I mbaj mënd mirë dhëntë në shtrungë
Dhe vedrat që mbusheshin me qumësht plot
Sikur në shpirt zë më rritet një"lungë"
Dhe"lunga" nuk më del mëkot.
Në zinxhir lidhur qe Xhuveli*
Lidhur në zinxhir dhe bushtra e zezë,Dhespa.
Babanë e "shoh" tek përdredh qengjin tek hellli
Sa e freskët që më erdh këtu mbresa.
Ç'bën,moj mbresë, që më çon në stan
Në stan ku kam qenë kur qeshë i ri
Për stanin dhe tani bëhem kurban
Jam i mbresuar dhe mbushur nostalgji.
*qeni ynë i stanit
5.Në mes të ullinjëve
Kam shkuar me mend tek ullinjtë e mi
Faqen e athët zë e vë tek degët
Ah,se ç'gaz që kam unë tani!
Kush vallë tani më fut mua tek pleqët?
Degët e ullinjëve tunden apo nuk tunden
Si një nina- nana që këndojmë në djep
Unë nga nostalgjia zë e shkundem
Dhe e ndjej veten atje:qeshqek!
Se ullinjtë e mi veç gojë nuk kanë
Që të më thonë:-Ç'u bëre?Ku vajte?
Nën degët e tyre...edhe lot më ranë
Mall,o mall,përse mua më çarte?!...
5-15 qershor 2011
