Izet Shehu
MBI QERPIKË
Mbi qerpikë të ndenja mbrëmë,
Flutur dritë pa u ndierë.
Diç po flisje, shuar zënë,
Psherëtimë e fllad përzierë.
Bëj të hyj,
S’më la qerpiku
Skrop i zi si bajonetë.
Iku gjumi … koha iku,
Ëndrra si dëborë u tret.
Mbi qerpikë të ndenja mbrëmë,
Më ke ndierë a s’më ke ndierë?
Ndryshe,
S’do e shuaje zënë,
Flatër fluture në erë.
MËKATARI
Ç’i bëra vetvetes ah ç’i bëra,
Duro e duro dhe u dogja e tëra!
I ndeza nepset, i bëra zjarre,
Të ngrohen të pastrehët mbi kodra e male.
I mblodha premtimet dhe i treta larg,
Jam e ve e gjora e përzhitur në flakë.
Dhe qava dhe s’qava mbi varrin e burrit,
Gjersa me lotë i lava pllakat e qivurit.
Por më s’durova, më vrau sy i keq,
U bëra shtojzovalle, u zhvesha për dreq.
Pastaj më erdh djalli, më ngriti në krah:
Të vdekurit janë të vdekur, lëri mos i nga!
I mbodha betimet, i dogja të tëra,
Ç’i bëra vetvetes, ah, ç’i bëra!
Dhe kjo që rrëfeva më zgjati tri ditë,
Mëkatar qe djalli, ai qe i lig.
KËRKOMË
Nëse je diku, përtej,
Ti, eja,
Kur të zbresë mbi kodër reja,
Aty, ku e ndjemë së pari,
Se bota nuk është si varri.
Ku u bëmë zjarr e shkuar zjarrit,
Nën ulli, ku heshtte bari.
Nëse je diku, përtej, kërkomë!
Maj i vitit ’63,
Muzg i vonë.
Çomë një lajm’ e çomë një zë!
Do të më gjesh,
Ke për ta parë,
Edhe po të jem në varr.
E HARRUAR
E egër, e verbër, e zezë,
Pelë e vjetër e harruar,
As të blejnë dhe as të shesin,
As të duan për të shaluar.
Në livadh e lënë mënjanë,
Mallkon fatin tënd shafran.
E egër, e verbër, besëthyer,
Gjysmëpelë e gjysmë grua,
Në livadh si centaur
Ëndërron kohën e shkuar.
Pelë e vjetër,
Pelë e zezë.
S’duron as në varrezë.
