Nga Elisa Bruqi
4 Pupla e zogut
Fëmijët
dolën me nxitim. Ata friksoheshin sepse kishte merimanga, lakuriqa etj.
“Xhek, çfarë
ndodh nëse nuk arrijmëtë përmbushim
misionin? Nëse mami babi bëhen zbukurime të vdekura?” – tha Ejmi e friksuar
duke qajtur.
“Ajo nuk do
të ndodh kurrë” –tha Xheku i sigurtë. Ejmi u qetësua.
“Po bie… Po
bie shi karamelesh!” -u çudit Rinesa. Xheku e Rinesa hanin karamele. “Mjaft hëngrët!” –bërtiti Ejmi. Ajo mendonte se nuk do të mundnin të gjejnë
puplën e zogut. Ata ecnin.
“Ra një
pupël!” -u gëzua Rinesa.
“Por me
ngjyrë portokalli”-përfundoi Xheku
Shumë pupla
me shumë ngjyra,por as një nuk ishte e verdhë.
“Xhek, po më
gërrvisht diçka këtu tek shpinda!”-tha Ejmi.
Xheku u
afrua tek shpinda e Ejmit.
“Pupla,
pupla, e gjeta”-tha Xheku i gëzuar.
“Të lumtë,
të lumtë Xhek” –than Ejmi dhe Rinesa njëzëri!
“Shumë
fëmijë të shpejtë e të mençur! Shkoni tani dhe merrini të tjerat.”-tha shtriga.
“Por a
mundemi vetëm pesë minuta pushim, të lutem!”-luti Ejmi.
“Vetëm pesë
minuta?” –pyeti shtriga.
“Mjaaaaaaaaaaaaau!”-bërtiti
macja nga dhembja.
“Ç’ke
kështu, ç’ndodhi Klea?” –pyeti shtriga macen
“Ma zuri
bishtin, ajo aty!” –upërgjigj Klea.
“Që zure
bishtin Kleës do të gjeni një mi sa një pëllëmbë!”-tha shtriga.
“Por, por,
por e bëra pa dashje! Më fal!” –tha Rinesa.
Përse ia
zura bishtin, përse mendont ajo.
“Do ta gjej
vetë miun!” –tha Rinesa.
“Edhe ne do
të të ndihmojmë!” – thanë Xheku dhe Ejmi një zëri.
Rinesa ishte
e lumtur që kishte bërë miq të mirë.
Vazhdon.....
