Një leksion fort i qëlluar i zotit Artur Zheji për klasën politike të Tiranës
Shkruan Prof dr.Eshref Ymeri
Në mbrëmjen e 31 janarit (sipas orës së Shqipërisë) ndoqa me shumë interes emisionin e analistit dhe të publicistit të mirënjohur, zotit Artur Zhej, me titull “360º. Marrëdhëniet Shqiptaro-greke. Një paqe e armatosur”, të transmetuar në kanalin TV News 24. Ai emision më la mjaft mbresa. Kjo për faktin se që kur u vendos pluralizmi e deri tani, në asnjë kanal televiziv (me përjashtim të kanalit TV Koha, në të cilin gazetari Robert Papa ka ftuar kohë pas kohe zotin Abdi Baleta) asnjëherë nuk është bërë objekt diskutimi i përmasave të tilla një temë kaq e mprehtë dhe me një rëndësi të jashtëzakonshme, siç është pozicionimi para qëndrimit shovinist të shtetit grek ndaj vendit tonë dhe sidomos ndaj çështjes së pushtimit të kishës ortodokse fanoliane prej një uzurpatori dhe mashtruesi të thekur, si Janullatosi, i cili kishën në fjalë e ka kthyer në kishë greke apo në një shtojcë të kishës shoviniste greke.
Gjatë këtyre 21 vjetëve, moderatorët e emisioneve televizive kanë ftuar nëpër studio analistë të ndryshëm, ku është diskutuar e për çfarë nuk është diskutuar, madje edhe për “dasmën e mizave dhe ahengun e pleshtave”, por vetëm për një çështje kaq madhore dhe me rëndësi kombëtare, siç është çështja e ruajtjes së themeleve të pavarësisë së kishës ortodokse fanoliane, nuk është diskutuar asnjëherë. Prandaj jam i bindur që emisioni i zotit Artur Zhej ka pasur me siguri një auditor shumë të gjerë jo vetëm në mbarë trojet tona etnike, por edhe në diasporë.
Ky emision kishte si pikësynim t’i zgjonte shqiptarët nga letargjia politike që i ka pllakosur dhe t’u hapte sytë për rrezikun që u kanoset nga nepërka greke, e cila ka 21 vjet që po zvarritet nëpër Shqipërinë e Jugut, duke mbjellë gjithandej helmin e greqizimit. Edhe tre profesorët e nderuar dhe kryetari i Klubit të Patriotëve të Rinj që ishin ftuar në studio, e bënë edhe më interesant mesazhin që zoti Zheji kishte për qëllim t’u përcillte teleshikuesve.
Nga materialet filmike, nga intervistat dhe nga bisedat mjaft interesante në studio, të cilat zoti Zheji, si një analist dhe publicist mjaft i talentuar, i kishte ndërthurur mjeshtërisht, dalin ca përfundime fort domethënëse, të cilat vijnë e ravijëzohen fare qartë.
Së pari, nga intervista me deputetin e Agimit të Artë Papas, doli në pah fakti se kjo parti e re përbën vetëm majën e “aisbergut” politik në detin e urrejtjes greke kundër kombit shqiptar. Në studio u tha se kjo parti ka marrë 7% të votave në zgjedhjet e fundit parlamentare. Por, po të kemi parasysh faktin që hedhja e votës në Greqi është e detyrueshme dhe që rreth 10 milionë vetë marrin pjesë në votime, atëherë rezulton se për këtë parti kanë votuar 700 mijë zgjedhës, të cilët përkrahin alternativën nazifashiste. Pra, alternativa në fjalë ka një elektorat jo fort të papërfillshëm. Por, po t’i shikosh gjërat më thellë, rezulton se kjo parti, në të vërtetë, përfaqëson krahun “e armatosur” të partisë “Demokracia e Re” të Antonis Samarasit në qëndrimin ndaj Shqipërisë, sepse anëtarët e saj janë të vendosur gjithandej në mbarë strukturat e shtetit grek, përfshirë policinë dhe ushtrinë. Kjo për faktin se arroganca shoviniste e Samarasit, nuk ka ndonjë dallim nga histeria e urrejtjes shoviniste të Agimit të Artë ndaj vendit tonë. A nuk deklaroi me arrogancë Samarasi se çështjen e kufirit detar me Shqipërinë e quante të përfunduar dhe nëse Shqipëria nuk hyn më në bisedime, Greqia do ta vendosë vetë kufirin detar? Madje vendimin e Gjykatës sonë Kushtetuese Samarasi e shpërfilli krejtësisht. Gjatë fushatës zgjedhore Samarasi rihodhi në qarkullim kartën e Epirit të Veriut për të grumbulluar sa më shumë vota. Pra, qëndrimi shovinist ndaj Shqipërisë është i kultivuar në çdo pore të shoqërisë greke, sepse në qenien e çdo greku lëvrin gjaku i priftit grek, i cili, si bashkëpunëtor i djallit, urrejtjen për vendin tonë ia ka mëkuar që në moshë të njomë.
Fakti që kisha greke është bashkëpunëtore e djallit dhe madje “mban poste të larta në hierarkinë e pushtetit të djallit”, doli në dritën e diellit nga një njoftim i parapakditshëm, në të cilin thuhej se“Arkipeshkopi i Athinës dhe i gjithë Greqisë, Hristodhulos, mbështeti masakrën e Peshkopisë”, (Citohet sipas faqes së internetit “Sot News”. 30 janar 2013).
Pra, kisha greke është frymëzuesja, organizatorja dhe mbështetësja e organizatave fashiste në Greqi, të cilat jo vetëm mbjellin farën e urrejtjes kundër kombit shqiptar, por organizojnë edhe akte terroriste, siç ishte masakra e Peshkëpisë e vitit 1994. Tani le të dalë ndokush dhe le t’i mbushë mendjen mbarë opinionit publik shqiptar se kisha greke “merret me punët e Zotit”. Mbjelljen e urrejtjes kundër një vendi fqinj dhe organizimin e bandave terroriste për kryerjen e masakrave në territorin e tij, një kishë, si kisha greke, dhe kreu i saj Hristodhulos, nuk mund ta ndërmerrnin pa qenë bashkëpunëtorë të ngushtë të djallit.
Së dyti, qëndrimi shovinist ndaj mbarë kombit shqiptar dhe ndaj Shqipërisë në veçanti, përbën konstanten e politikës shtetërore greke. Parullat që kohë pas kohe hidhen si tollumbace në mjetet e informimit masiv të Tiranës për gjoja qëndrime të ca qarqeve politike greke kundër vendit tonë, kanë për qëllim të maskojnë qëndrimin shovinist të politikës shtetërore greke. Kjo politikë, fill pas daljes në skenë të platformës së Megaliidesë të vitit 1844, asnjëherë nuk e ka ndryshuar natyrën e vet shoviniste deri në çastet e tanishme. Ajo përherë ka qenë armiqësore, tinëzare dhe e shoqëruar me shfaqje flagrante urrejtjeje dhe agresiviteti.
Së treti, misioni i Janullatosit në Shqipëri ka qenë dhe mbetet një mision i pastër politik që ka për qëllim greqizimin e Shqipërisë së jugut. Fakti që citoi Prof.dr. Ksenofon Krisafi nga letra e Janullatosit, dërguar Ramiz Alisë më 3 qershor të vitit 1991, se ai po vinte në Shqipëri gjoja si eksark dhe një vit më pas, mes një turme ku ushtonte emri i Papa Kristo Negovanit dhe kënga “Për mëmëdhenë”, e shpalli veten kryepeshkop, dëshmon fare qartë se prapa tij fshihej politika shtetërore greke, kisha shoviniste greke dhe misioni i tij politik.
Fakti që Janullatosi, tërë kishat e ndërtuara apo të rindërtuara në Shqipëri, i ka zbukuruar me simbolikë greke apo me elemente të kulturës greke, dëshmon se misioni i tij në Tiranë është një mision i pastër politik, si pararojë e shovinizmit grekomadh. Madje dëshmitarë të ndërtimit të kishave kanë pohuar se Janullatosi ka sjellë nga Greqia edhe gurë të posaçëm, me shkrime në greqisht, të cilët i ka vendosur në themelet e kishave, në mënyrë që t’u thuhet breznive pasardhëse se Shqipëria e Jugut është, demek, tokë greke, se ja, edhe gurët e themeleve të kishave, shkrimin e kanë në greqisht. Me këtë rast, dëshiroj të theksoj për Aleancën Kuq e Zi dhe për Klubin e Patriotëve të Rinj se politika shoviniste greke, mendon që tani për brezat që do të vijnë pas 2000 vjetësh. A nuk pati deklaruar kryepeshkopi i kishës serbe se Serbia do të kthehet në Kosovë, qoftë edhe pas 2000 vjetësh? Prandaj varrezat e ushtarëve agresorë grekë, manastiret dhe memorialet e ngritura në nderim të tyre në Përmet, në Gjirokastër, në Korçë e gjetiu pikërisht këtë qëllim kanë: t’u kujtojnë breznive pasardhëse greke, edhe pas 2000 vjetësh, se këtu është tokë greke. Madje, siç është bërë e ditur nga mjetet e informimit masiv, qeveria greke i paska kërkuar qeverisë shqiptare që të ngrihen varreza ushtarësh agresorë grekë edhe në Karaburun e madje deri në Elbasan. Pra, pikërisht në ato treva që shovinizmi dhe kisha shoviniste greke i konsiderojnë si kufirin skajor të Epirit të Veriut.
Janullatos është vënë në krye të punëve të djallit
Fakti që Janullatosi, përmes argatit të tij të bindur me emrin Vasil Thomollari, nxori nga varri eshtra shqiptarësh për t’i paraqitur si eshtra ushtarësh grekë, dëshmon se ai është marrë dhe vazhdon të merret me punët e djallit. Se vetëm djalli është ai që përdhos eshtrat e të vdekurve.
Fakti që Janullatosi asokohe fluturoi me helikopter drejt Përmetit për t’i dhënë porosi çakallit të eshtrave të zhvarrosura me emrin Vasil Thomollari që ta ndiqte nga afër atë proces makabër, dëshmon se ai ishte duke kryer një mision të pastër politik me ngarkesë shoviniste.
Fakti që sapo iu hoqën petët lakrorit të zhvarrosjeve, Janullatosi, si ujku i eshtrave në fjalë, fluturoi drejt Athinës dhe frymën e mbajti në “Megaro Maksim” - selinë qeveritare të Kostas Karamanlisit, pikërisht atje ku ishte hartuar edhe plani për zhvarrosjen e eshtrave në Përmet - dëshmon se ai ishte duke kryer një mision të pastër politik.
Fakti që Janullatosi u ra kambanave të alarmit për vrasjen e panevojshme të të riut Alekdandër Guma në Himarë, duke ndikuar që shqiptarët të hidheshin në një kacafytje vëllavrasëse, dëshmon se misioni i tij është vetëm politik.
Por, ama Janullatosit s’i bëri asnjë përshtypje fakti që emigranti i shkretë, djaloshi Gramoz Palushi, që ishte duke shprehur gëzimin e tij për fitoren e kombëtares sonë të futbollit kundër përfaqësueses greke më 4 shtator 2004, vritet me thikë nga kriminelët grekë në rrugët e Athinës. Para kësaj vrasjeje të poshtër, Janullatosi heshti sikur të kishte qenë ndonjë mumje.
Fakti që Janullatosi, në emër të Sinodit të Shenjtë, me gojën e sahanlëpirësit të vet, të quajtur Nikolla i Apolonisë, sulmoi aq egërsisht Atë Nikolla Markun dhe u bëri thirrje gjithë besimtarëve ortodoksë që t’i kthejnë krahët Kishës së Varfër të Shënmërisë në Elbasan, dëshmon fare shkoqur se ai është vënë në krye të punëve të djallit. Si është e mundur që një Sinod që e mbaka veten për të Shenjtë, të propagandojë dhe të bëjë thirrje për mbjelljen e urrejtjes kundër njeriut? Madje kundër një prifti ortodoks, si Atë Nikolla Marku, i cili thjesht po mbron me vendosmëri trashëgiminë e Nolit, të Ahmet Zogut dhe të Visarion Xhuvanit, siç është pavarësia e kishës ortodokse shqiptare? Kur në një kishë flitet për urrejtje kundër njeriut, atëherë ajo nuk është më strehë e Zotit, ajo është kthyer në strehë të djallit.
Së katërti, nëse një ditë të bukur në Tiranë do të vijë në pushtet një klasë politike me dinjitet kombëtar, asaj i bie një barrë e rëndë për të rishikuar me imtësi tërë spektrin e marrëdhënieve shtetërore me Greqinë. Kësaj klase do t’i duhet që, për opinionin e brendshëm dhe për mbarë opinionin ndërkombëtar, deri në strukturat e larta të Bashkimit Evropian dhe të Organizatës së Kombeve të Bashkuara, të bëjë publike “Dosjen e Zezë të Greqisë” që prej vitit 1913 e deri tani. Me materialet e kësaj dosjeje, klasa politike shqiptare duhet ta demaskojë botërisht shtetin grek dhe kishën shoviniste greke, si një shtet kriminal dhe si një kishë kriminale në qëndrimin ndaj kombit shqiptar. Kjo do të jetë një detyrë fisnike që klasës politike shqiptare do t’i duhet ta kryejë patjetër, në mënyrë që të japë kontributin e vet për emancipimin e shtetit shovinist grek dhe të kishës shoviniste greke, të cilët duhet të çlirohen nga vargonjtë e mykut mesjetar dhe të mësojnë se si duhet jetuar me fqinjin në paqe dhe në miqësi. Se kisha greke duhet të zhvishet nga shovinizmi, duhet të flakë tutje aleancën që ka me djallin dhe duhet të merret me punët e Zotit, duke kultivuar dashurinë dhe respektin për njerëzit në tërësi dhe për fqinjët shqiptarë në veçanti. Shteti dhe kisha greke, të zhveshur nga shovinizmi, duhet të mësojnë nga kodi moral i etnisë shqiptare, e cila asnjëherë nuk ka ushqyer urrejtje për fqinjët e vet.
Por këtë mision me qëllime shumë fisnike për mbarë shoqërinë greke dhe sidomos për kishën greke, klasa politike shqiptare duhet ta ndërmarrë pasi ta ketë pastruar Shqipërinë krejtësisht nga priftërinjtë grekë, si edhe nga krejt varrezat e ushtarëve agresorë grekë, nga manastiret dhe memorialet në nderim të tyre, për të cilat i duhet kërkuar Greqisë që t’i zhvendosë në territorin e vet. Dhe nëse Greqia nuk pranon, atëherë duhen vënë në punë buldozerët.
Së pesti, nëse një ditë të bukur do të vijë në pushtet një klasë politike me dinjitet vërtet kombëtar, ajo e ka për detyrë para mbarë kombit shqiptar që ta zhveshë nga mbuloja enigmatike dhe ta “skanerojë” klasën politike që ka qënë në pushtet që prej vitit 1991. Kjo është e domosdoshme për mbarë opinionin publik shqiptar, në mënyrë që ai të mësojë se cilat kanë qenë arsyet që kjo klasë politike e zhveshi vendin tonë nga çdolloj dinjiteti kombëtar dhe e poshtroi deri në derexhe të fundit para shovinizmit grekomadh dhe kishës shoviniste greke. Duhet të dalë në dritën e diellit se cilat kanë qenë arsyet e vërteta që klasa politike shqiptare, që prej vitit 1991, ka lejuar që një shtet grek dhe një kishë greke që notojnë kryekëput në mykun mesjetar, ta poshtërojnë kaq rëndë vëndin tonë në shumë e shumë aspekte, ta nëpërkëmbin kaq rëndë racën shqiptare që është raca më fisnike në kontinentin evropian. Cilat kanë qenë arsyet që deputetë dhe politikanë të tjerë grekë janë lejuar të hyjnë e të dalin në Shqipëri si në një stan pa zot, duke na sharë e poshtëruar në tokën tone? Cilat kanë qenë arsyet që kjo klasë politike i ka kthyer krahët dhe e ka shpërfillur krejtësisht Atë Nikolla Markun, si mbrojtësin e shqiptarizmit dhe të ortodoksisë fanoliane, dhe gjatë 21 vjetëve ka rënë në gjunjë para Janullatosit dhe ka puthur veladonin e tij? Kjo klasë politike, që e ka poshtëruar kaq shumë veten dhe mbarë vendin tonë para Greqisë, ka pasur hallin e emigrantëve? Ka pasur hallin e firmës greke për futjen e vendit tonë në strukturat evropiane? Apo në këtë mes kemi të bëjmë me ndonjë tjetër arsye shumë më të rëndë? Kjo klasë politike ka lejuar që Greqia të vazhdojë të mbajë në fuqi ligjin e luftës, çka përbën edhe njërën nga poshtërsitë e saj më të mëdha në raport me vëndin tonë, duke zbritur deri në poshtërsitë më të vogla, siç është kthimi mbrapsht në kufi i grave dhe i fëmijëve shqiptarë, të cilët emërvendet (toponimet) u dashka që t’i kenë sipas midesë greke.
Grekëve po u troket me forcë në derë çështja çame. Kjo ka bërë që ata të tmerrohen dhe të humbasin vetëkontrollin. Kujtojnë me ankth të madh Millosheviçin, i cili dikur pati deklaruar se nuk ekziston çështja e Kosovës. Prandaj edhe ata deklarojnë se nuk ekzistuaka çështja çame dhe ndërmarrin hapa dëshpërues, duke rinxjerrë në skenë nazifashizmin e tyre tradicional dhe duke dërguar ambasadorin e tyre te Ministri ynë i Punëve të Jashme për të mos lejuar kalimin e Rezolutës Çame në parlament. Një qëndrim ky me të vërtetë i shpifur, një qëndrim prej burracakësh. Grekët, si të pabesë dhe burracakë shembullorë që janë, nuk kuturisin dot t’i dalin të vërtetës ballë për ballë, ta pranojnë botërisht gjenocidin që ushtruan ndaj popullsisë çame dhe të kërkojnë ndjesë po botërisht. Me këtë ndjesë ata do të dëshmonin se dinë të jenë edhe fisnikë. Në mënyrë që çështja çame të vihet në rrugën e zgjidhjes përfundimtare, duke filluar, së pari, nga rikthimi i saj në vatrat e veta stërgjyshore.
Përderisa shovinizmi grekomadh e ka praktikë pune të përditshme nëpërkëmbjen e vendit tonë përmes Janullatosit dhe strukturave të tjera shtetërore greke, do të ishte mirë dhe e domosdoshme që zoti Artur Zhej, përmes ekranit të TV News 24, të vazhdojë ta mbajë të informuar publikun shqiptar në vijimësi, me fakte të tjera nga ajo që quhet “enciklopedia e urrejtjes greke”.
Santa Barbara, Kaliforni
Shkruan Prof dr.Eshref Ymeri
Në mbrëmjen e 31 janarit (sipas orës së Shqipërisë) ndoqa me shumë interes emisionin e analistit dhe të publicistit të mirënjohur, zotit Artur Zhej, me titull “360º. Marrëdhëniet Shqiptaro-greke. Një paqe e armatosur”, të transmetuar në kanalin TV News 24. Ai emision më la mjaft mbresa. Kjo për faktin se që kur u vendos pluralizmi e deri tani, në asnjë kanal televiziv (me përjashtim të kanalit TV Koha, në të cilin gazetari Robert Papa ka ftuar kohë pas kohe zotin Abdi Baleta) asnjëherë nuk është bërë objekt diskutimi i përmasave të tilla një temë kaq e mprehtë dhe me një rëndësi të jashtëzakonshme, siç është pozicionimi para qëndrimit shovinist të shtetit grek ndaj vendit tonë dhe sidomos ndaj çështjes së pushtimit të kishës ortodokse fanoliane prej një uzurpatori dhe mashtruesi të thekur, si Janullatosi, i cili kishën në fjalë e ka kthyer në kishë greke apo në një shtojcë të kishës shoviniste greke.
Gjatë këtyre 21 vjetëve, moderatorët e emisioneve televizive kanë ftuar nëpër studio analistë të ndryshëm, ku është diskutuar e për çfarë nuk është diskutuar, madje edhe për “dasmën e mizave dhe ahengun e pleshtave”, por vetëm për një çështje kaq madhore dhe me rëndësi kombëtare, siç është çështja e ruajtjes së themeleve të pavarësisë së kishës ortodokse fanoliane, nuk është diskutuar asnjëherë. Prandaj jam i bindur që emisioni i zotit Artur Zhej ka pasur me siguri një auditor shumë të gjerë jo vetëm në mbarë trojet tona etnike, por edhe në diasporë.
Ky emision kishte si pikësynim t’i zgjonte shqiptarët nga letargjia politike që i ka pllakosur dhe t’u hapte sytë për rrezikun që u kanoset nga nepërka greke, e cila ka 21 vjet që po zvarritet nëpër Shqipërinë e Jugut, duke mbjellë gjithandej helmin e greqizimit. Edhe tre profesorët e nderuar dhe kryetari i Klubit të Patriotëve të Rinj që ishin ftuar në studio, e bënë edhe më interesant mesazhin që zoti Zheji kishte për qëllim t’u përcillte teleshikuesve.
Nga materialet filmike, nga intervistat dhe nga bisedat mjaft interesante në studio, të cilat zoti Zheji, si një analist dhe publicist mjaft i talentuar, i kishte ndërthurur mjeshtërisht, dalin ca përfundime fort domethënëse, të cilat vijnë e ravijëzohen fare qartë.
Së pari, nga intervista me deputetin e Agimit të Artë Papas, doli në pah fakti se kjo parti e re përbën vetëm majën e “aisbergut” politik në detin e urrejtjes greke kundër kombit shqiptar. Në studio u tha se kjo parti ka marrë 7% të votave në zgjedhjet e fundit parlamentare. Por, po të kemi parasysh faktin që hedhja e votës në Greqi është e detyrueshme dhe që rreth 10 milionë vetë marrin pjesë në votime, atëherë rezulton se për këtë parti kanë votuar 700 mijë zgjedhës, të cilët përkrahin alternativën nazifashiste. Pra, alternativa në fjalë ka një elektorat jo fort të papërfillshëm. Por, po t’i shikosh gjërat më thellë, rezulton se kjo parti, në të vërtetë, përfaqëson krahun “e armatosur” të partisë “Demokracia e Re” të Antonis Samarasit në qëndrimin ndaj Shqipërisë, sepse anëtarët e saj janë të vendosur gjithandej në mbarë strukturat e shtetit grek, përfshirë policinë dhe ushtrinë. Kjo për faktin se arroganca shoviniste e Samarasit, nuk ka ndonjë dallim nga histeria e urrejtjes shoviniste të Agimit të Artë ndaj vendit tonë. A nuk deklaroi me arrogancë Samarasi se çështjen e kufirit detar me Shqipërinë e quante të përfunduar dhe nëse Shqipëria nuk hyn më në bisedime, Greqia do ta vendosë vetë kufirin detar? Madje vendimin e Gjykatës sonë Kushtetuese Samarasi e shpërfilli krejtësisht. Gjatë fushatës zgjedhore Samarasi rihodhi në qarkullim kartën e Epirit të Veriut për të grumbulluar sa më shumë vota. Pra, qëndrimi shovinist ndaj Shqipërisë është i kultivuar në çdo pore të shoqërisë greke, sepse në qenien e çdo greku lëvrin gjaku i priftit grek, i cili, si bashkëpunëtor i djallit, urrejtjen për vendin tonë ia ka mëkuar që në moshë të njomë.
Fakti që kisha greke është bashkëpunëtore e djallit dhe madje “mban poste të larta në hierarkinë e pushtetit të djallit”, doli në dritën e diellit nga një njoftim i parapakditshëm, në të cilin thuhej se“Arkipeshkopi i Athinës dhe i gjithë Greqisë, Hristodhulos, mbështeti masakrën e Peshkopisë”, (Citohet sipas faqes së internetit “Sot News”. 30 janar 2013).
Pra, kisha greke është frymëzuesja, organizatorja dhe mbështetësja e organizatave fashiste në Greqi, të cilat jo vetëm mbjellin farën e urrejtjes kundër kombit shqiptar, por organizojnë edhe akte terroriste, siç ishte masakra e Peshkëpisë e vitit 1994. Tani le të dalë ndokush dhe le t’i mbushë mendjen mbarë opinionit publik shqiptar se kisha greke “merret me punët e Zotit”. Mbjelljen e urrejtjes kundër një vendi fqinj dhe organizimin e bandave terroriste për kryerjen e masakrave në territorin e tij, një kishë, si kisha greke, dhe kreu i saj Hristodhulos, nuk mund ta ndërmerrnin pa qenë bashkëpunëtorë të ngushtë të djallit.
Së dyti, qëndrimi shovinist ndaj mbarë kombit shqiptar dhe ndaj Shqipërisë në veçanti, përbën konstanten e politikës shtetërore greke. Parullat që kohë pas kohe hidhen si tollumbace në mjetet e informimit masiv të Tiranës për gjoja qëndrime të ca qarqeve politike greke kundër vendit tonë, kanë për qëllim të maskojnë qëndrimin shovinist të politikës shtetërore greke. Kjo politikë, fill pas daljes në skenë të platformës së Megaliidesë të vitit 1844, asnjëherë nuk e ka ndryshuar natyrën e vet shoviniste deri në çastet e tanishme. Ajo përherë ka qenë armiqësore, tinëzare dhe e shoqëruar me shfaqje flagrante urrejtjeje dhe agresiviteti.
Së treti, misioni i Janullatosit në Shqipëri ka qenë dhe mbetet një mision i pastër politik që ka për qëllim greqizimin e Shqipërisë së jugut. Fakti që citoi Prof.dr. Ksenofon Krisafi nga letra e Janullatosit, dërguar Ramiz Alisë më 3 qershor të vitit 1991, se ai po vinte në Shqipëri gjoja si eksark dhe një vit më pas, mes një turme ku ushtonte emri i Papa Kristo Negovanit dhe kënga “Për mëmëdhenë”, e shpalli veten kryepeshkop, dëshmon fare qartë se prapa tij fshihej politika shtetërore greke, kisha shoviniste greke dhe misioni i tij politik.
Fakti që Janullatosi, tërë kishat e ndërtuara apo të rindërtuara në Shqipëri, i ka zbukuruar me simbolikë greke apo me elemente të kulturës greke, dëshmon se misioni i tij në Tiranë është një mision i pastër politik, si pararojë e shovinizmit grekomadh. Madje dëshmitarë të ndërtimit të kishave kanë pohuar se Janullatosi ka sjellë nga Greqia edhe gurë të posaçëm, me shkrime në greqisht, të cilët i ka vendosur në themelet e kishave, në mënyrë që t’u thuhet breznive pasardhëse se Shqipëria e Jugut është, demek, tokë greke, se ja, edhe gurët e themeleve të kishave, shkrimin e kanë në greqisht. Me këtë rast, dëshiroj të theksoj për Aleancën Kuq e Zi dhe për Klubin e Patriotëve të Rinj se politika shoviniste greke, mendon që tani për brezat që do të vijnë pas 2000 vjetësh. A nuk pati deklaruar kryepeshkopi i kishës serbe se Serbia do të kthehet në Kosovë, qoftë edhe pas 2000 vjetësh? Prandaj varrezat e ushtarëve agresorë grekë, manastiret dhe memorialet e ngritura në nderim të tyre në Përmet, në Gjirokastër, në Korçë e gjetiu pikërisht këtë qëllim kanë: t’u kujtojnë breznive pasardhëse greke, edhe pas 2000 vjetësh, se këtu është tokë greke. Madje, siç është bërë e ditur nga mjetet e informimit masiv, qeveria greke i paska kërkuar qeverisë shqiptare që të ngrihen varreza ushtarësh agresorë grekë edhe në Karaburun e madje deri në Elbasan. Pra, pikërisht në ato treva që shovinizmi dhe kisha shoviniste greke i konsiderojnë si kufirin skajor të Epirit të Veriut.
Janullatos është vënë në krye të punëve të djallit
Fakti që Janullatosi, përmes argatit të tij të bindur me emrin Vasil Thomollari, nxori nga varri eshtra shqiptarësh për t’i paraqitur si eshtra ushtarësh grekë, dëshmon se ai është marrë dhe vazhdon të merret me punët e djallit. Se vetëm djalli është ai që përdhos eshtrat e të vdekurve.
Fakti që Janullatosi asokohe fluturoi me helikopter drejt Përmetit për t’i dhënë porosi çakallit të eshtrave të zhvarrosura me emrin Vasil Thomollari që ta ndiqte nga afër atë proces makabër, dëshmon se ai ishte duke kryer një mision të pastër politik me ngarkesë shoviniste.
Fakti që sapo iu hoqën petët lakrorit të zhvarrosjeve, Janullatosi, si ujku i eshtrave në fjalë, fluturoi drejt Athinës dhe frymën e mbajti në “Megaro Maksim” - selinë qeveritare të Kostas Karamanlisit, pikërisht atje ku ishte hartuar edhe plani për zhvarrosjen e eshtrave në Përmet - dëshmon se ai ishte duke kryer një mision të pastër politik.
Fakti që Janullatosi u ra kambanave të alarmit për vrasjen e panevojshme të të riut Alekdandër Guma në Himarë, duke ndikuar që shqiptarët të hidheshin në një kacafytje vëllavrasëse, dëshmon se misioni i tij është vetëm politik.
Por, ama Janullatosit s’i bëri asnjë përshtypje fakti që emigranti i shkretë, djaloshi Gramoz Palushi, që ishte duke shprehur gëzimin e tij për fitoren e kombëtares sonë të futbollit kundër përfaqësueses greke më 4 shtator 2004, vritet me thikë nga kriminelët grekë në rrugët e Athinës. Para kësaj vrasjeje të poshtër, Janullatosi heshti sikur të kishte qenë ndonjë mumje.
Fakti që Janullatosi, në emër të Sinodit të Shenjtë, me gojën e sahanlëpirësit të vet, të quajtur Nikolla i Apolonisë, sulmoi aq egërsisht Atë Nikolla Markun dhe u bëri thirrje gjithë besimtarëve ortodoksë që t’i kthejnë krahët Kishës së Varfër të Shënmërisë në Elbasan, dëshmon fare shkoqur se ai është vënë në krye të punëve të djallit. Si është e mundur që një Sinod që e mbaka veten për të Shenjtë, të propagandojë dhe të bëjë thirrje për mbjelljen e urrejtjes kundër njeriut? Madje kundër një prifti ortodoks, si Atë Nikolla Marku, i cili thjesht po mbron me vendosmëri trashëgiminë e Nolit, të Ahmet Zogut dhe të Visarion Xhuvanit, siç është pavarësia e kishës ortodokse shqiptare? Kur në një kishë flitet për urrejtje kundër njeriut, atëherë ajo nuk është më strehë e Zotit, ajo është kthyer në strehë të djallit.
Së katërti, nëse një ditë të bukur në Tiranë do të vijë në pushtet një klasë politike me dinjitet kombëtar, asaj i bie një barrë e rëndë për të rishikuar me imtësi tërë spektrin e marrëdhënieve shtetërore me Greqinë. Kësaj klase do t’i duhet që, për opinionin e brendshëm dhe për mbarë opinionin ndërkombëtar, deri në strukturat e larta të Bashkimit Evropian dhe të Organizatës së Kombeve të Bashkuara, të bëjë publike “Dosjen e Zezë të Greqisë” që prej vitit 1913 e deri tani. Me materialet e kësaj dosjeje, klasa politike shqiptare duhet ta demaskojë botërisht shtetin grek dhe kishën shoviniste greke, si një shtet kriminal dhe si një kishë kriminale në qëndrimin ndaj kombit shqiptar. Kjo do të jetë një detyrë fisnike që klasës politike shqiptare do t’i duhet ta kryejë patjetër, në mënyrë që të japë kontributin e vet për emancipimin e shtetit shovinist grek dhe të kishës shoviniste greke, të cilët duhet të çlirohen nga vargonjtë e mykut mesjetar dhe të mësojnë se si duhet jetuar me fqinjin në paqe dhe në miqësi. Se kisha greke duhet të zhvishet nga shovinizmi, duhet të flakë tutje aleancën që ka me djallin dhe duhet të merret me punët e Zotit, duke kultivuar dashurinë dhe respektin për njerëzit në tërësi dhe për fqinjët shqiptarë në veçanti. Shteti dhe kisha greke, të zhveshur nga shovinizmi, duhet të mësojnë nga kodi moral i etnisë shqiptare, e cila asnjëherë nuk ka ushqyer urrejtje për fqinjët e vet.
Por këtë mision me qëllime shumë fisnike për mbarë shoqërinë greke dhe sidomos për kishën greke, klasa politike shqiptare duhet ta ndërmarrë pasi ta ketë pastruar Shqipërinë krejtësisht nga priftërinjtë grekë, si edhe nga krejt varrezat e ushtarëve agresorë grekë, nga manastiret dhe memorialet në nderim të tyre, për të cilat i duhet kërkuar Greqisë që t’i zhvendosë në territorin e vet. Dhe nëse Greqia nuk pranon, atëherë duhen vënë në punë buldozerët.
Së pesti, nëse një ditë të bukur do të vijë në pushtet një klasë politike me dinjitet vërtet kombëtar, ajo e ka për detyrë para mbarë kombit shqiptar që ta zhveshë nga mbuloja enigmatike dhe ta “skanerojë” klasën politike që ka qënë në pushtet që prej vitit 1991. Kjo është e domosdoshme për mbarë opinionin publik shqiptar, në mënyrë që ai të mësojë se cilat kanë qenë arsyet që kjo klasë politike e zhveshi vendin tonë nga çdolloj dinjiteti kombëtar dhe e poshtroi deri në derexhe të fundit para shovinizmit grekomadh dhe kishës shoviniste greke. Duhet të dalë në dritën e diellit se cilat kanë qenë arsyet e vërteta që klasa politike shqiptare, që prej vitit 1991, ka lejuar që një shtet grek dhe një kishë greke që notojnë kryekëput në mykun mesjetar, ta poshtërojnë kaq rëndë vëndin tonë në shumë e shumë aspekte, ta nëpërkëmbin kaq rëndë racën shqiptare që është raca më fisnike në kontinentin evropian. Cilat kanë qenë arsyet që deputetë dhe politikanë të tjerë grekë janë lejuar të hyjnë e të dalin në Shqipëri si në një stan pa zot, duke na sharë e poshtëruar në tokën tone? Cilat kanë qenë arsyet që kjo klasë politike i ka kthyer krahët dhe e ka shpërfillur krejtësisht Atë Nikolla Markun, si mbrojtësin e shqiptarizmit dhe të ortodoksisë fanoliane, dhe gjatë 21 vjetëve ka rënë në gjunjë para Janullatosit dhe ka puthur veladonin e tij? Kjo klasë politike, që e ka poshtëruar kaq shumë veten dhe mbarë vendin tonë para Greqisë, ka pasur hallin e emigrantëve? Ka pasur hallin e firmës greke për futjen e vendit tonë në strukturat evropiane? Apo në këtë mes kemi të bëjmë me ndonjë tjetër arsye shumë më të rëndë? Kjo klasë politike ka lejuar që Greqia të vazhdojë të mbajë në fuqi ligjin e luftës, çka përbën edhe njërën nga poshtërsitë e saj më të mëdha në raport me vëndin tonë, duke zbritur deri në poshtërsitë më të vogla, siç është kthimi mbrapsht në kufi i grave dhe i fëmijëve shqiptarë, të cilët emërvendet (toponimet) u dashka që t’i kenë sipas midesë greke.
Grekëve po u troket me forcë në derë çështja çame. Kjo ka bërë që ata të tmerrohen dhe të humbasin vetëkontrollin. Kujtojnë me ankth të madh Millosheviçin, i cili dikur pati deklaruar se nuk ekziston çështja e Kosovës. Prandaj edhe ata deklarojnë se nuk ekzistuaka çështja çame dhe ndërmarrin hapa dëshpërues, duke rinxjerrë në skenë nazifashizmin e tyre tradicional dhe duke dërguar ambasadorin e tyre te Ministri ynë i Punëve të Jashme për të mos lejuar kalimin e Rezolutës Çame në parlament. Një qëndrim ky me të vërtetë i shpifur, një qëndrim prej burracakësh. Grekët, si të pabesë dhe burracakë shembullorë që janë, nuk kuturisin dot t’i dalin të vërtetës ballë për ballë, ta pranojnë botërisht gjenocidin që ushtruan ndaj popullsisë çame dhe të kërkojnë ndjesë po botërisht. Me këtë ndjesë ata do të dëshmonin se dinë të jenë edhe fisnikë. Në mënyrë që çështja çame të vihet në rrugën e zgjidhjes përfundimtare, duke filluar, së pari, nga rikthimi i saj në vatrat e veta stërgjyshore.
Përderisa shovinizmi grekomadh e ka praktikë pune të përditshme nëpërkëmbjen e vendit tonë përmes Janullatosit dhe strukturave të tjera shtetërore greke, do të ishte mirë dhe e domosdoshme që zoti Artur Zhej, përmes ekranit të TV News 24, të vazhdojë ta mbajë të informuar publikun shqiptar në vijimësi, me fakte të tjera nga ajo që quhet “enciklopedia e urrejtjes greke”.
Santa Barbara, Kaliforni
