Nga At Gjergj FISHTA O.F.M.:
PENG NDERIMI
ALOIS (LUIGJ) GURAKUQIT
“Shqiptar
i vlefshëm dhe ndêra e djelmnisë shkodrane”
At Gj. Fishta.
L.
GURAKUQI (Foto Marubi)
(1879 –1925
)
I kandshëm asht e plot shije
Ai i lehtë
zhumhur, që gurra
Jep tue gurgullue
npër hije
E nëpër rranjë e
curra,
Kah e argjendtë
luleve ulet
E puth përmallshëm
lulet,
Që si n’ pasqyrë –
rrinë n’amë t’ saj tu’ u kqyrë.
Asht edhe i butë e
i kandshëm
Ai i ambli fllad
ere,
Që kah i qetë e
erandshëm
Fryn nëpër ag
pranvere;
Me landë shkon tue
zhabllue
Ose me gji t’
ritue
Prej vesës s’
qiellës – së ndonjë drandofilles.
Ma e ambël, por,
asht fjala
E një miqësie t’
vërtetë,
Që, kur t’ na
marrë vala
E pellgut t’ zi
t’ kësaj jetë,
Tue na ngushtue
ndër gjire,
E ndiejmë, e që
fatmire
Zemrat na i
kallë – me një shpresë të gjallë.
Po, o Gurakuq,
për mue
E nalta fjala
jote,
Që me Vargnim m’ ke çue,
Kur zemra një
herë m’ ankonte,
Për mue kje ajo
peng bese
E kje për mue
yll shprese,
Që shpirtin m’
shndriti – zemrën ma flladiti.
Oh! Po: Ajo
fjalë ngushllimi
N’ zemer ashtu
m’ ka ardhë
Si vesa prej
agimi,
Që bie n’ një
lil të bardhë;
E atëbotë, si
kah pranvera
Mbijnë vjollca e
lule t’tjera,
Ashtu mendimet –
patën n’ mue burimet.
Po, atëbotë për
Atme e Fe,
Për punë të
hijshme e t’ mbara
Zemra ma fort
m’u nxe;
E, ma fort se
përpara,
Me shpirt unë
Zanës iu trova,
Edhe atë burrë këndova,
Që n’ flakë t’
barotit – mbeti për tokë t’Kastriotit.
Pra, i drejtë në
kjoftë se moti
Krejt zanin s’
ma qet n’ harresë
Fjalës sate, (e
cila m’ploti
Zemrën me t’
ambël shpresë,
Se një kohë,
dikur, ma e bardhë
Shqipnisë ka për
t’i ardhë),
Unë me evari –
për nder, po, do t’ia dij.
Prandaj, për
peng miqësie
Kam nda me t’i
kushtue
Këto ushtrime
poezie,
Që ti, (due me
shpresue),
N’ kurrsend s’
ke për t’i ba,
Sadoqë s’ duhen
gja:
Pse n’to pa nda
– mue mik ti ke me m’ pa.
1909.
■Shenim
nga Fritz Radovani:
■Kjo
poezi e At Gjergj Fishtës asht marrë nga Vepra Letrare 1, Lirika, Mrizi i
Zanave,
Përgatitë
nga Dr. Ndue Zef Toma, Tiranë 2001.
***
■Në
tre vargjet e fundit At Fishta sheh kjartë kohen e ardhëshme, pra, ate të
sotmen:
“N’ kurrsend s’ ke për t’i ba,
“N’ kurrsend s’ ke për t’i ba,
Sadoqë
s’ duhen gja...”
Po, besimin tek Miku e ka: “Pse n’to
pa nda – mue mik ti ke me m’ pa.”
2 MARS 1925 – 2016 ...
■“Shqiptar i vlefshëm dhe ndêra e
djelmnisë shkodrane”, e ka percaktue At Gjergj Fishta Luigj Gurakuqin. Ne në këte
përvjetor të vrasjes së pabesë nga Ahmet Zogu, kur këta
tre vargje të fundit janë ma të
dukshem se kurrë, kjoftë në kujtesen historike, kjoftë në “Monumentin e
Vlonës”, kjoftë në “oxhakun e shembun të shtëpisë shkodrane muze”, kjoftë në
“vlerat e verteta të Demokracisë”, kjoftë në “ndêren e djelmnisë shkodrane”;
ka edhe nga “Ata”, që do të ndalohen
per disa çaste tek vargu i mbylljes:
“Pse n’to pa nda – mue mik ti ke me m’ pa.”...
Melbourne, 1 Mars 2016. Fritz Radovani
