Album i poezisë erotike nga Klubi letrar "Bota e re"

Dita e te dashuruarve

-Shen Valentini-

Vangjush Ziko



MAGJI E DASHURISE

Diten e shenjtes Dashuri
E çau shkëmbin një tërmet
Dhe një burim shpërtheu det
Ditën e shënjtes Dashuri.

U përkul Vdekja dhe u tremb.
Ngjëroi Jeta dhe u nginj.
U ul Poeti,mbeti atje
Buzë burimit Dashuri.
2003

Skender Rusi


ATA PO PUTHEN

Ata po puthen,e po mirë,
le të puthen,
Le t’i shtojnë kësaj dite
marrëzinë e vet!
Veç e veç,ata janë mëkatarë,
Të dy bashkë
e krijojnë një shenjt!

Ata po shkrihen,e po mirë,
le të shkrihen,
(Bota e tërë ka lindur
nga ky art!)
Ku mund të gjesh
dhe ndonjë nuancë grije,
Dhe ndonjë shi prej vjeshte
që të lag!

Ata duhen ,e po mirë,
le të duhen!
Siç duhet dita
me natën që e ka afër!
Ata veç e veç janë mëkatarë,
Po krijojnë një shenjt
kur puthen bashkë!

Ylber Merdani



Lucianes

Ato caste qe s’do vijne me,
Shenjterisht do t’i kujtoj me dhembje.
“Mos i fole xhaxhi Yberit me!”
Ti vazhdon t’i thuash cupkes tende.

Kur mallohem endem perse shkreti,
Netve te kerkoj me ze te prere.
Eh!Kjo zemra ime prej poeti,
Kur te do te fal dhe njemije here.

Dhe nga vete jeta i braktisur,
Paget rrjedhin gjak dhe prap’ i shkel.
Nje poet si une, kokekrisur
Do te mbetet gjer ne fund rebel.

Ja keshtu o mike qenkam une,
Dehem kur me shkrepet ndonjehere,
Pa i futem llumit perceshkume
Edhe fle,ku nata te me zere.

Shkoj nder monopate te pashkelur,
Nates,qe te flas me kaltersite.
Ngrihem dhe rrezohem si i dehur,
Me rrufete matem dhe stuhite.

Ndonjeqind,njemije apo me teper,
M’i ka shpirti plaget,skaj me skaj,
Vdekja qe me paska mik te vjeter,
S’do qe s’do t’me marre prane saj.

Merr me vete ato cicerime,
Qe nuk munde te m’i thuash dot,
Dimrit me acare dhe thellime,
Me kujto e derdh dy pika lot.

Une bej si zemra te me thote
Nuk e di,bej keq apo bej mire…
Nuk e di sa here neper shqote,
Nden dritaren tende jam gedhire.

Hena vete po ma end savane…
Kush do jet’ varrmihes, nuk e di,
Ndersa ti,qe te kisha aq prane,
Cdo te enjte ndizme nje qiri.

Qaj me ze,me logori,si grate,
Se te desha gjer ne shenjteri.
Pa nga varri do te dal nje nate,
Si dikur…do te vij te rri tek ti.

Klito Fundo


Perse ?

Pse me qendron tani keshtu e ftohte,
Si nje statuje e bardhe antikiteti,
Perse largohesh vazhdimisht nga une,
Si guralec i thate anes detit?

Po s'te pelqeu ky shpirti im plot dallge,
Ma thuaj dhe me lajka mos me mbaj,
Si burrat ndarjes un'di t'i bej balle,
S'e kam zakon te psheretij apo te qaj!


Raimonda Moisiu



Dashuri ne Shi!

Sa "shekuj" ne kishim pa u pare,
Po prane njerit-jetrit na solli ky shi
Ky shi nervaprishur sikur njerezit perqark
Puth une
Puth ti.

Litaret e shiut po rrihnin me kamxhik
Keta vitet qe kishim humbur qe te dy
Njerezit nen cadra si kepurdha gjumash'
Me puthje mua,
Te puthja ty!

Vec llampa neoni si vajza lenesha
Se nata e shiut e erret, ish
Te shterngoja, me shterngoje
Puth une, puth ti

Vec nje plak se c’u ndal te cepi i bulevardit
Nen mimozen e celur po na shihte si skuth
A shi, a lote, ridhnin nga syte e plakut....
Une puth!
Ti puth!

Kostaq Duka



Shënjëza e kuqe

Një mirëmëngjez të thatë
si për një kalimtar të zakonshëm
e rrokëzova nëpër buzë.
Të zënë e meritur për ndarje
ç’mund të të thosha më shumë?!

Por…duke mos të parë në sy,
syri mbeti tek ngjyra e kuqe e këpucëve të tua,
u zvarrit ngultas
nëpër trupin tënd tek bluza e zezë e vijëzuar në të kuqe,
u ngjit aty tek cipa e buzës
e përshkënditur nga i kuqi i ndezur.

Nuk di sa u përskuqa në fytyrë,
Nuk di ç’stuhi
Përmbysi,thyevi e ngriti dallgë brenda shpirtit tim.

Me dhjetra herë,
Në çaste dashurie kisha përsëritur si refren:
“Në më do çdo ditë vendos një shënjëzë të kuqe,
qoftë në këpucë,në bluzë,në buzë
a diku mes flokëve të tu të verdhë.

(Nga libri “Trendafili qe çelte ne janar”)

Julia Gjika



NE PRAG TE GJASHTEDHJETAVE


Ti akoma më thua:
Sa e bukur je!
Nuk më shikon rrudhat,
plakjen time nuk e sheh?
Unë të lëmoj thinjat,
sa shumë të janë shtuar,
koka ime më keq, bërë dele,
dele rude,prap’ ëndërron.
Shtrati ynë është ende në pyll,
mbuluar nga gjelbërimi i viteve,
aroma e pishave, lulekupave.
Kënga e zogjve na zgjon,
në mëngjes na lan vesa.
Në udhët që bëjmë
krahu yt më mban fort,
syri im të gjen mes turmës,
ecjen tende ne njemije dalloj.
Kemi kapërxyer mesmoshën
eunë kërkoj
kandilin ndezur në shpirtin tënd.

Edmond Shallvari



Veç Një!

Khajam, s'të kam zili!
T'i kam falur gjithë çupat e botës
Bëj siç të tha shpirti: Pi!
Dhe fundin nxirrja gotës!

Veç Një, ooh, veç Një, timja është
Atë veç në vargje mund ta dehësh
Të tjerat trup dhe shpirt të kan' dhënë
Por timen, as me sy s'mund ta prekësh!

Kënaqu me kaq, Khajam!
Që dehe çupën time me vargje
Të tjerat dhe në varr i ke pran'
Veç Një, ooh, veç Një, kurrë s'e pate!

Vullnet Mato



Ç’MË THUA, Ç’MË THUA ?

O, sa shpejt më ikën dita tek ti!
Dielli më fluturon si zog pendëverdhë...
Mbeta, moj mike, me ty në dashuri,
si nën hijen e këndshme të fikut në verë.

Ke ulur për mua gjithë degët e tua
sa lash nën hije krejt kohën time ...
Bëj të iki nga ëmbëlsia e pemës që dua,
por asnjëri nga gjymtyrët nuk më bindet.

Me thërresin shumë zëra diku tutje,
më thonë, eja, pra, eja se mbete prapa!...
Po ti më ke mbuluar me gjethe puthjesh
që nuk më lëshojnë pa ikur vapa.

Më lësho, se dielli u bë pendëblu,
ndriçojnë tani vetëm kokrrat e tua...
Të rri akoma pranë teje këtu?...
Ç’më thua, moj pemë e dashur, ç’më thua?

Ç’më thotë fiku i çarë i buzëve të tua?...

Alma Papamihali



Ishulli i dashurisë

Kush njëherë atij ishulli kishte jetuar,
ku drurët shtretër ishin,
ku gjethet çarçafë të mëndafshtë,
ku qielli tmerrësisht i blujtë,
ku ajri shijonte i zjarrtë,
ku uji buronte i argjendë,
ku heshtja njomur, zgjohej e flinte,
ku pasioni ndillte dritën e hënës,
ku bregu qeshte, kur shkonte e vinte,
ku muzgu zgjaste dorën për frymë,
ku errësira drithëronte sysh perënduar,
ku nata dremiste, por s´flinte kurrë,
do donte të vdiste, ishullit të dashuruar!
(A.P.)

Luan Xhuli



Nga dashuria


....Në fillim
të dhurova copëza nga vehtja...
Të dhashë sytë,
buzët,ballin,
puthjen,
ndjeshmerinë e lëkurës,
nxehtësine e trupit
dhe shikimin...
Të gjitha....përveç gjakut,
qe se kisha timin...
Nëse nje ditë ,
do të therrasë mbijetesa,
gjakun do ta bej grupi “O”,
për mos tu dukur
brënda zemres tende...
Nuk bej deklaratë
- ta dini,
Dashuria,
është pasuri e ëndrës...!

Fation Pajo



Për Shën Valentinin…

Renda gjithë ditën
të gjeja një lule
një gonxhe,
një syth…
dhuratë për Ty e dashur
por flok’ i dëborës
që vallëzon pa pushim
m’i fshehu të gjitha
miqësisht…

Atëherë
për Shën Valentinin…
ç’mund të të dhuroja tjetër
Veç zemrës sime
Që pranë tëndes të ngjizet
Ngrohtësisht…

Agim Bacelli



Nëse duhemi

Nëse fluturon me mua
krahët do shkruajn’ "Të Dua",
me yje do mbushim thasë
t’ spërkasim Tokën-Parajsë.

S'do lemë vënd pa zbuluar,
s'do lemë puthje pa shijuar.
Malet do hedhim përpjetë,
për tok’ do rrëzojmë retë.

Sa kohë do duhemi ne,
këmbët jo s'do na zenë dhe.
Do ndjehemi t’ mrekulluar.
Po! Kjo na paska munguar!"

Thani Naqo



ERDHA, SI TË PATA PREMTUAR

Edhe mbrëmë të prita, ti nuk erdhe,
në breg të lumit, nën shelg,
zgjuar mbetën mëllenjat nën gjerdhe,
nga ecejaket e mia në breg.

Bilbilat e majit shpresën më jepnin,
i këndonin djaloshit me fat,
sonte për mua, ata zërin po e ngjirnin,
pa gjumë ta linin këtë fshat.

Vajza kur rritet, roje ka një gjyshe,
djallëzisht, hap pas hapi e ndjek,
kur gjoksi gufon, pëlqejnë fshehurishte,
të dalin e gjejnë një shteg!

"T'i je nusja ime, sa here të thosha
dhe prita e prita të rritesh,
mustaqethinjurin kudo e përqesh bota,
nga pritja e gjatë prej vitesh.

Më the " u rrita" dhe more guimin,
të prekish mustaqet e mia,
buskat e tua ma dhanë premtimin,
nga buskat fillon marrëzia!

Simfonitë e bilbilave s' kanë të mbaruar,
nga maji e gjer...fundqershor,
sonte më ke ne dhomë, si të kam premtuar,
nga dritarja porsi horr!

1978

( nga libri me lirika Çapkënët e mëhallave të botës )

Perparim Hysi



Dita e Shën Valentinit-Dita e dashurisë

Zënë prej duarësh dy nga dy,nëpër sheshe,nëpër rruga
Açik bëjnë dashuri;shiko djemtë puthen me çupa!
Kthejnë dhe çupat puthin djemtë;opo lëre mos e nga!
Sa s'roisim ne,pleqtë?Ashiqare bëjnë sevda!!!


Ha-ha krushqit,ha-ha nusja siç këndohet nëpër dasma
Zë e"kruhem",më ha buza edhe tak më ikën azma *
Se gëzimi është si gripi,të pushton,hap e mbyll sytë
Gazi i tyre seç më "ngjiti" dhe m'u ndezën "bateritë"


Plaq e plluq seç puthen sheshit,as ua bën hiç tërr syri
Ditë e dashurisë-sebepi aliaz Shën Valentini
Ndaj tek puthen dy nga dy(rreth e qark shpërndajnë gëzim)
Def-o sun, o pleqëri!Gaz seç ndien,O Përparim!

* kam gati 40-vjet që vuaj nga azma

Ziko Ll. Kapurani


　
DASHURITE E MIA

Një herë e një kohë një Hatixhe
Me ciu ciu e ndolla cinxull ferre,
Nga xinxifet e cicave nën ferexhe
M'i hidhte shpirtit tim kade vere.

Nën shkurre kur e prisja i dehur
Me shën Tjetrin ngau në mugëtirë.
...Më gjeti me Sofkën të mpleksur
Në qoshen e rrugës një të gdhirë.

Dy gurë pastaj s'lashë më bashkë
Kë s' mblodha gorricës nën gjëmba,
Herë kunadhen e vogël gjijashtë,
Herë t'ëmën që zjente përbrënda.

U hapa nëpër botë dhe në urban ,
Në Pragë putha një xanxare vëndi.
Një ruse Çehovi në rriugën Çalan,
Me këmbkën e vogël më çmëndi.

E nisa shaka me njërën në Bon
Por përsipër iu gdhiva një natë
"Qënke djall për të tilla" - më thosh,
Dhe derën më mbyllte për prapë.

Për të dielë me një prift kacabuq
E lashë me greken të ve kurorë,
Mos jini të sigurtë e niseni krushq,
Unë Zikon s'e kam më në dorë.

Lida Lazaj



Skulpture malli

Dimri shtreson debore, vetmi dhe mall
Teksa kundroj femijet si shpirtezojne endrra prej bore
Mendoj te bej si ata
Se kam talent e art
Dhe nis skalis me mall portretin Tend
Kaq mall, kaq mall te ngjeshur sa dhe debore
Skulptura lartohet si obelisk
Te flas, ti vuv
Te prek, me humb
Te te krijoj persosmerisht me duhen fjalet
Fjalet e tua, te shtroj udhet e mendimit
Me duhet i yti ze per simfonine e rralle te shpirtit
Dhe fryme. Po fryme.
Deshtoj, trishtohem, mundohem kot
Femije qe shpirtezon endrra me cfaredo lende
Sbehem dot

Se Ti je Ti
Je i pabeshemi
Je i patjetersueshmi
Origjinali

Ne dimer shembem ne vetmi
Mbi malin amorf prej malli


Janaq Pani



U SHKEPUT NJE GJETHE

Nga dega shkeputet nje gjethe
Si mjellme lundron ne det flladi
E krahet fergellon si ne ethe
Me vjen ne xham te parvazi.

Kjo gjethe e brishte lozonjare
Mesazh i vjeshtese vone,
Tak...tak me troket ne dritare
Si enderr vjen mike ne dhome.

Mbi tryeze qendron e pagoje
E ngjyer me arin e stines,
Mbi 'te skicova me boje
Profilin e bukur te fqinjes.

Mëhill Velaj



Bekuar me dashuri

Erdha moj të të sjell trëndafila,
vetëm ti të mos ndjesh zbrazëti,
të të heq zymtësinë e shpirtit,
të të shtoj rrahjet e zemrës,
të të dhuroj aromë livadhesh.

I kam mbledhur në bahçen e shpirtit,
të shtrydh mbi plagë lëngun balsam,
E të mbulohemi veçse me puthje
ditën që ka emrin tonë,
sa herë që shkurti vjen me borë.

Hajde moj më afër se kam të ftohtë,
më shkrij zemrën e akullt,
në këtë fole të lashtë djepash,
e Valentini të këndojë ëmbël:
Ninanana, ninanana, dashuri!

Lutu për të dashuruarit,
moj robine e zemres sime,
ndiz nga një qiri për secilin, qe
të na grishë dashurine e shpirtit,
të shenjtërohemi; bekuar me dashuri.

Të harrojmë se ku jemi,
të mëkatojmë duke këputur
trëndafilat në kopshtin e Edenit,
e të mërmërisim fjalët: Më do a s'më do!
Dy zemrat e lumtura me ngjyrat e kundrimit.

Dashurinë tënde kërkoj,
të udhëtoj në bardhësinë e mirësisë,
të shpirtrave tane,
ngadalë, ngadalë t’i falemi ditës së shenjtë,
si Shën Edeni - Shën Dashurisë.


Kristaq Turtulli



Bisedë

Dita përpëlitej
Nën harkun e mendimeve të lodhura.
Qielli mbytur kollitej,
Rëndohej me re,
Grindej era si shtrigë plakë,
Me bërryla shtynte qoshet e mureve,
Çirrte me thonj xhamat e dritareve.

Unë të putha fort në buzë.
Ti u rrotullove në brinjë,
Shfaqe dëshirën të ishe flutur e blertë,
Të thithje krejt ajrin e pyjeve
Të qëndroje përkah erërave,
Të ngopeshe me kaltërsinë e deteve,
Të preheshe faqeve të shkëmbenjve.

Përjashta dita po vdiste.
Mbrëmja me nofulla thërmonte,
Imazhin e rremë.
Unë të thashë:
Bëhu flutur e luleve, e petaleve,
Ti më puthe lehtë në buzë,
Mblodhe supet dhe pulite sytë gështenjë...




Arjan Kallco



Ti dhe Bliri

S'di si u shfaqe papritur
si blinjte e celur ne vere
syte tek ty me mbeten
Enderr qe s'do me lere.

I ndieva te dy aromat
por njera shpejt do tretet
e jotja do profumoje e fresket
ne vite e vetme do mbetet.

Me fal pak prej saj
se tjetren ne cast e marr
doren sapo ta zgjas
e jotja kerkon kohe
s'merret dot pa zjarr.

Vera serisht do trokase
dhe koha bashke do t'ju ftoje
ti dhe bliri do ngjani
por zemra ime fisnike
vec ty do te te kerkoje.
14 Shkurt 2010