Nga: Anita DEDGJONI
Ate nate per te ishte nje nga netet me te bukura ndoshta qe kishte kaluar dy muajt e fundit ,kishte leshuar gjithe trupin e saj ne karriken lekundese, qe kishte ne kendin e zyres se saj dhe i kishte ngulur syte tek oxhaku, qe digjte me nje zjarr te cuditshem ashtu si ishin djegur ata te dy kur ishin ne krahet e njeri tjetrit…Sa ishte kthyer ne shtepi dhe gjithe qenia e saj qeshte ,ajo qeshje i buronte nga shpirti i saj edhe pse e dinte qe sado furtuna te medha vinin para saj,duhej ti perballonte…Por e kishte lene cdo gje pas ashtu sic kishte lene ato dy ore qe ishte bashke me shpirtin e saj, dhe ne mes te tyre nuk kishte me as vuajtje as halle ishin vec te dy ne kete bote dhe jetonin castin,jetonin dashurine e tyre me nje pasion qe digjte ashtu si po digjeshin dhe drute ne oxhakun e saj….O Zot…….i doli nje ze nga shpirti thelle duke renkuar,si kam duruar dy muaj pa e pare pa takuar pa folur….Si si si??…Kishin vendosur qe te dy do jepnin ate lufte qe ajo duhej te fitonte, sepse ishte jeta e saj ishin femijet e saj ne mes.. Ish bashkeshorti i saj e kercenonte qe jo vetem do ja merrte pergjithmone,por s’do e linte me ti shifte kurre asnjehere,do i mesonte femijet e saj qe mamaja e tyre kishte vdekur….Jo per gje,por mendimi i tij mund te shkonte me larg…..Kjo ishte heren e fundit kur Eliza kishte dashur te shifte femijet e saj dhe kishte kerkuar,kishte qare,ishte lutur i kishte ren ne kembet e tij qe donte te shifte femijet e saj vec nje moment ti shtrengonte ne krahet e saj…..Por ai i ishte pergjigjur po me ate ze te ashper qe kishte gjithmon zgjidh dhe merr ose ju them femijve te tu ( cfare ironie) dmth femijeve te saj, jo te tanet qe mamaja juaj vdiq ne nje aksident ose qe je nje femer rruge dhe ike me dashnorin ndersa ishe e martuar me mua…O Zot ne ato momente kur i kujtonte Eliza i rridhnin lotet sepse nuk ishte aspak e vertet ajo genjeshter e ndyre qe donte te thoshte femijeve…..Per kete arsye dhe nuk i tha gje shpirtit te saj kur e kishte pyetur pak me pare,cfare bere fole sot per femijet…..dhe Eliza ishte pergjigj me nxitim nga frika:Qe smunda sepse nuk jane kthyer akoma nga pushimet e Krishtlindjeve…Krishtlindjet i kaloj vetem por para saj ishte akoma festa e Vitit te Ri dhe do e kalonte bashke me Jeten e saj me Shpirtin e saj…vec te merrte ose te shifte femijet e saj,i ngelej qe te plotesohej gjithe lumturia qe ndjente ne shpirt ne ato momente dhe duke u mbeshtjell lehte me guverten dhe duke veshtruar oxhakun po i mbylleshin syte e saj dhe po buzeqeshte e lumtur……………
