Kostaq Duka: "Hoteli i fantazmave”Kur mora vesh se shkrimtari Kostaq Duka do të promovonte librin me tregime “Hoteli i fantazmave”, më lindi më shumë kërshëria për të lexuar librin, të cilin edhe pse nuk e kishja në biblioteken time, e lexova me ëndje në Internet hedhur nga autori. Jo se nuk i kishja lexuar më parë tregimet e autorit, apo poezitë e tij, të cilat më kishin bërë një mike pakuptuar, por gjithmonë një libër i ri ndodh që ta shtrojë dhe më bukur odën për miqtë dhe vizitorët e tij.
Autori Duka shenjëzon bukur me magjinë e fjalës atë çka duhet të sjellë pena e një shkrimtari serioz, i cili nëpërmjet një pasurie shumështresore, e bën dhe më të dukshme dhe më tërheqëse veprën për një lexuese.
Temat janë marrë nga jeta e përditshme, ose të jetuara prej vetë autorit, çka i japin edhe një perceptim më të arsyeshëm lexuesit dhe e bëjnë atë të ndjehet i lirshëm në interpretimin e fakteve.
Autori ka ditur të përdorë mjetet e shumta stilistikore nëpërmjet sinonimisë, krahinorizmave, metaforave të bukura, krahasimeve pafund, të cilat japin një mozaik të bukur gjuhësor dhe letrar.
Pena e Dukës operon bukur në kohë dhe në vendet ku ai ka jetuar, studjuar, punuar apo emigruar.
Ai vëzhgon ngjarjet jo thjesht në mënyrë narrative, por punon me to dhe artistikisht çka e rrit dhe më tepër si shkrimtar, ndryshe si lexuese do të mbytesha nga shtrëngesat formale dhe do të ngeleshin të paperceptueshme.
Janë shumë tregime që më kanë mbetur në mendje, por si grua dhe njeri gjeta mesazhe të ngrohta dashurie, për të cilat kemi shumë nevojë në këto kohera paksa të marrëzishme.
Kështu çdo ditë e më shumë kuptojmë se si ana fizike, pra shëndeti po dëmtohet se tepërmi nga qëndrimi i gjatë në kompjuter, në face book, cka përbën dhe një shqetësim ndërkombëtar për mjekësine…
Mirpo duke lexuar tregimin “Ecje sportive”, në librin “Hoteli i fantazmave”, ku Viktoria e bukur 95 vjeçare lufton që të mbajë format e trupit dhe të bëjë ushtrime fizike, nuk ke se si të mos frymëzohesh, dhe aty kuptova se pena e Dukës ka bërë efektin e vet në lexuesit e tij, qoftë dhe për shëndetin, që eshtë çelësi i suksesit të një shoqërie.
Rrëfimet dhe skicat duken si një pemë e bukur me degëza plot sythe, që autori zgjedh kohën e caktuar për të vjelë frutat e pjekura.
Shpesh disa tema në këtë libër më janë dukur krejt të virgjëra, pasi për vetë kushtet e ndryshme që u krijuan veçanërisht pas viteve 90, jo çdo shkrimtar mund të ketë jetuar në këto mjedise, apo të ketë parë dhe perceptuar njëlloj si shkrimtari Duka.
Duke përfunduar them se proza e tij jep kumte fisnike që ushqen së brendshmi botën shpirtërore për të cilën ne lexuesit kemi shumë nevojë.
