Halil Xani u lind me 1952 ne fshatin Polac te Skenderajt.Shkollen fillore e mbaroi ne Polac e Skenderaj ku e kreu edhe gjimnazin. Studjoi ne degen e Gjuhes dhe Letersise shqipe ne fakultetin Filologjik ne Prishtine.
Nga viti 1974 e deri ne vitin 1976 punoi arsimtar I gjuhes shqipe ne shkollen fillore te Qirezit, kurse ne shkollen fillore te polacit nga viti 1976 e deri ne vitin 1983, Nga viti 1983 e deri ne vitin 1990, punoi gazetar ne Radio Mitrovice, deri atehere kur policia serbe i deboi punetoret shqiptare nga puna dhe mbylli programin shqip.
Pas luftes se fundit, nga nje vit punoi gazetar ne te perditshmet “Dita” dhe “24 ore” si dhe dy vite drejtoi programin e radio Drenices.
Pos vjershave per femije te cilat i botoi qe nga viti 1971 e kendej ne gazeta e revista te ndryshme qe dilnin ne Prishtine e Shkup shkruan edhe humor.
Ne vitin 1996 botoi permbledhjen e pare me titull “Ndal Drenushe”, librin e dyte me titull “Une e babi mjeshter” e botoi ne vitin 2005, nderkaq ka ne doreshkrim nje liber me mahi te ndryshme dhe nje tjeter po ashtu me vjersha per femije.
Nga viti 1974 e deri ne vitin 1976 punoi arsimtar I gjuhes shqipe ne shkollen fillore te Qirezit, kurse ne shkollen fillore te polacit nga viti 1976 e deri ne vitin 1983, Nga viti 1983 e deri ne vitin 1990, punoi gazetar ne Radio Mitrovice, deri atehere kur policia serbe i deboi punetoret shqiptare nga puna dhe mbylli programin shqip.
Pas luftes se fundit, nga nje vit punoi gazetar ne te perditshmet “Dita” dhe “24 ore” si dhe dy vite drejtoi programin e radio Drenices.
Pos vjershave per femije te cilat i botoi qe nga viti 1971 e kendej ne gazeta e revista te ndryshme qe dilnin ne Prishtine e Shkup shkruan edhe humor.
Ne vitin 1996 botoi permbledhjen e pare me titull “Ndal Drenushe”, librin e dyte me titull “Une e babi mjeshter” e botoi ne vitin 2005, nderkaq ka ne doreshkrim nje liber me mahi te ndryshme dhe nje tjeter po ashtu me vjersha per femije.
Nga Halil Xani
Një zabit në një nahije
Mblidhte gomarë për angarie
Kur dëgjoi Nastradini plak
U fsheh mirë nën parmak.
Erdh i tha fqinji i parë
Pse po fshihesh s`je gomar
O e di pasha shpirtin
Po s`kam besë në zabitin.
PRITJA E PASHËS
Halil Xani
Dikur në fshatin e hoxhës
Erdh një pashë me nam
Fshati zgjodhi Nastradinin
Që t`i dilte atij në selam.
Pasha pasi e shikoi hoxhën
Pa fije turpi i tha ndër sy
A nuk kishte njeri fshati
Po hakaret të zgjodhën ty.
Nëse ma keshë bukurinë
Ti e keshë perëndinë
Sa për dije këqyre plakun
Në çdo pyetje ta jap hakun.
AMANETI I HOXHËS
U sëmur keq Nastradini
I sollën një mjek me emër
Ai hoxhën gati e çmendi
Në vend që t`i jepte zemër.
-Hoxhë po shkon n`ahiret
A po len ndonjë amanet?
-Amanet grua e ju fëmijë
Kësi doktori mos leni n`shtëpi!
VAJZË APO DJALË
Nastradinin thirri mbreti
Se e kish gruan me barrë
Mendo mirë t`ia qëllosh
E ka vajzë, apo e ka djalë.
Mendo mirë e mos qit hoka
Po s`e gjete të shkoi koka.
Para e prapa ecte gruaja
Hoxha e shikoi me kujdes
Kah po shkon m`duket vajzë
Kah po vjen, djalë, serbes.
Pas do kohe, thonë mbreti
I çoi selam hoxhës plak
Ty të lumtë se ia qëllove
Djalë e vajzë lindën binjakë.
KUSH SHET BOSTAN
Nastradini ngarkoi gomarin
Me bostan nga kopshti i vet
Pasi i bëri ca orë rrugë
Arriti në treg në qytet.
Hajde bostan, hajde bostan
Me zë të lartë hoxha vikati
Kurse pas tij si për inat
Ia, ia, ia, bëri veshgjati.
Hej, ç`është me ty kjo punë
Shet bostan ti apo shes unë?
ÇKA LIND-VDES
Hoxha te fqinja mori kazan
Për do punë të shtëpisë
Pas dy ditësh kur ia ktheu
Me të i dha dhe një kusizë.
Ç`është kjo hoxhë i uruar
Unë t`dhashë vetëm kazanin
Ishte me barrë është shtuar
Merre, merre ia pafsh hajrin.
Hoxha prapë mori kazanin
Por fqinjes s`ia ktheu fare
Mekot zonja ia kërkoi
Jo tha vdiq, e çova në varre.
Filloi grindja dhe shamata
Tërë natën deri n`mëngjes
I tha hoxha është n`qitap
Gjithçka lind edhe vdes.
BAKLLAVAJA
I çojnë Nastradinit bakllava
n`tepsi
Aty qëllon mysafir edhe nipi i
tij
Dhe sa më mirë për t`u
siguruar
I thotë nipit kjo është e
helmuar.
Del hoxha jashtë nipin s`e
merr
Ai në dhomë e bëri një
sherr
Tha do të mbytem prej mërzisë
E t`i bëri djali hyxhym
tepsisë.
Kur u kthye hoxha i ngratë
Tepsinë e gjeti gati të thatë
More nipçe se ç`ma punove
Ti u kënaqe, mua më helmove.
MJALTIN NË BESË
I tha fqiu po
shkoj
Te miqtë e mi një natë
E solla të ma ruash
Këtë qyp me mjaltë.
Në mjaltë si arusha
Hoxha kish merak
E afroi pranë qypin
E lëpiu pak nga pak.
Kur ia preku fundin
N`bark ia nisi lufta
Këndonte shahadet
Nga vdekja e kapi tuta.
Kur u kthye fqiu
E mori qypin e thatë
E kuptoi pse hoxha
Këndonte salavatë.
GOMARI 10 GROSH
Thonë një ditë pazari
Hoxhës i humb gomari
Bëri be ai me abdes
Po e gjeta 10 grosh e shes.
Pas dy ditësh dy batakçi
Ia çojnë gomarin n`shtëpi
Kemi dëgjuar o plak i mirë
Se gomarin po e shet lirë.
Ç`bëri plaku Nastradin
Maçorrin ia hodhi n`shpinë
Kush i jep- tha 100 lira n`dorë
Ia jap gomarin me maçorr.
NASTRADINI NË HAMAM
Nastradini shkoi në hamam
S`e bënë hesap as për njeri
U vesh ngadalë asgjë nuk foli
E pagoi larjen 10 fish me flori.
Kur shkoi hoxha herën e dytë
Shërbëtorët i fërkuan sytë
E pritëm keq herën e kaluar
Po shumë hakun na e ka paguar.
I dhanë rizë të re e sapun
Njëri tha e laj unë, tjetri unë
Kreu punë Nastradini e doli
Ua pagoi një grosh e foli:
Dje ua mbusha grushtin plot
Ua pagova shërbimin për sot.
