Një borë e paqtë mbi të shkuemen do të doja të binte e të më mbulonte varrët e dhimbjes që ende më mundojnë.

                 Daniel Gazuli



I vetëm
në qytetin e huaj
llamburitës nën drita shumëngjyrvshe
që s’të ngrohin.

I vetëm
në mes njerëzish
përsosmënisht gojëkyçun
si dyer të ndryshkuna muzesh.

I vetëm
në anë vitrinash
nga vjen ndriçimi i ftohtë i diamanteve.

I vetëm.

Më përqethet mishtë nga të ftohtit.

 

 Bora

Një borë e paqtë
mbi të shkuemen do të doja
të binte
e të më mbulonte varrët
e dhimbjes
që ende më mundojnë.

Viti zero

Ndjej në vetvete
rrahjen e krahëve të një zogu.

Njerëzit ku janë?
Ku?
Ka hipë vallë kush në barkën e Noes?
Në bregun e së nesërmes
do të zbarkojë ndonjë?