Iliriana Sulkuqi
|
Dashuritë e mia
Një dashuri tepër e fshehtë,
një dashuri pa fjalë e shëtitje
më mësoi se bota për-rreth meje,
ishte përrallë fëmije….
Një dashuri, që s’e jetova,
që më dha veç dhimbje…
më mësoi se brenda vetes,
bota s’paska vetëm lindje…
Jetova një dashuri,
që e jetoj për gjithë jetën,
dy herë vura kurorë-nëne,
që të jetoj të vërtetën…..
Shkurt, 2000.
Dhe pse u thinja
Dhe pse u thinja
për n jë natë
dhe pse një shekull
kam jetuar…
kam lindur sot
në orën shtatë,
në një mëngjes
të dielluar….
Unazat
Unazë,
Në gishtin e katërt të ujnazës,
Në gishtat e tjerë-nga dy e nga tri…
Unazë,
varur gjer në çarje, te veshët,
rreth fytit, varësja- unazë,
unazë që të mbyt….
Unazë,
Byzylyku flori apo serm,
zinxhir prej unaze
Dhe rripi në mes…
Unazë,
perimetri i tryezës sime,
cikël unaze një jetë e tërë…
Po shpirtin?
(Oh shpirti!),
Si mund ta shpëtoj
Nga unazat?!
|
E ka nisur jetën në qytetin
e Elbasanit në vitin 1951. Mbasi mbaroi gjimnazin “Dhaskal Todri’ në
qytetin e lindjes, vazhdoi studimet e larta në Akademinë Ushtarake Të
forcave Tokësore në Tiranë. Është diplomuar në vitin 1971. Në vitet
1971-1995, ka qënë oficere me gradën nënkolonele, në Akademinë
Ushtarake, gazetare ne shtypin ushtarak dhe në Shtëpinë Botuese të
Ushtrisë. Gjatë kësaj periudhe ka mbaruar studimet për gjuhë-letërsi dhe
filozofi. Ka botuar vëllimet poetikë:
“Më kërkojnë sytë e nënës”, “Të jesh grua “, “Do të jetoj”, “Trokit dhe zgjo”,
“Kush ma vra Ofelinë” –italisht – shqip, “Për një mollë që hëngri
Eva…”, “(F) Shihemi në sy”, “Pulëbardhë në det të zi”, “Lirika”,
bashkë-autore, “Hajku” bashkë – autore, “…Më kërkon falje”
Libra në proces…
“Klithmat
e një dritareje”- tregime, skica, ese, reportazhe, “Fashimi”- roman,
“Jo vetëm ai” roman ( ngjarje të vërteta), “Shtëpitë e mija në Kosovë”-
mozaik (publicistikë), “ Poetikë e thinjur”- poezi
Mështekna
Buzët më humbën mes buzëve…
Gishtrinjtë
Mbi tastierën e brinjëve…
Trupi
Si një grusht i mbledhur….
Mështeknë
më thuaj, moj,
si e ruan kaq vjet virgjërinë?
Më thanë….
Më tha Era:
Qaj, lotët t’i fshij unë!....
Më tha Zoti:
Fli, ëndrrën ta përkund….
Më tha Zëri:
Zgjohu, të t’puth në buzë…
Po ti a më fole?
Të ndjeva në gjumë….
Kredo poetike….
Bëj të fshihem te jë natë,
Vjen një ag e sytë m’I hap…
Zë të fshihem tek një gotë,
Më kujton një tjetër botë…
Pa , kur fshihem te poetët,
Jam te Zoti me Profetët…
|
