Një mollë ndahet në mes për dashuri, një pjeshkë po ashtu, por një atdhe për dashuri nuk ndahet në mes, kurrsesi!

DJE PREVA FLOKËT I dashur, dje preva flokët, flokët e mi të gjatë që aq shumë i doje ti flokët që të mbulonin gjoksin mbrëmjeve tek vija kokën mbi ty. I dashur, dje preva flokët qe të të harroja ty I pashë si u këputën, si ranë, një fshesë i mblodhi bashkë me plehrat, tutje i hodhi... Sot u zgjova flokëprerë, qafë zbuluar, fytyrë e çuditshme, në pasqyrë shpërfytyruar, aspak e lumtur aspak e qeshur vetes ngërdheshur, pa ty dhe pa flokët dy herë e zhveshur… Albana. M. Lifchin   Kepucet e Imelda Markos dhe ...te miat.   (Kronikat thone që "princeshes" Imeldë  iu gjenden 3000 palë këpucë ..)      Dikur në Tirane të vetmeve këpucë  u merrja shpirtin nga e hena tek e shtuna Të dielen, të mjerat  prisnin në radhe tek këpucari t'u qepte gojën, ndërsa une Hirushja këmbëzbathur nëpër shtëpi lutesha që në mbremje, në shëtitjen e madhe ne bulevard, ku djemtë e vajzat binin në dashuri të kullonte pambarim shi, shi,  shi.     Shokët     Shokët nuk janë ata që nxjerrin me vrap çadrat, kur dredharaket re te hirta, mblidhen në qiell.   Nuk janë ata që nuk dallojnë miellin nga krundet, shokët janë ata që mendimi për ty s'u lëkundet.   Shokët jane ata që na njohin, jo ata që na mburrin. Shokët janë ata që supeve pluhurin na shkundin!     Prill 24/08   Zbulimi i Kolombit   Zbulimi i Kolombit nuk qe gjë fare para zbulimit që bëmë ne të dy: si dy anije, në ujrat e njëri tjetrit ishim endur ndër vjete kaq larg  dhe kaq pranë të panjohur ende!   Kur ti hesht.     Kur ti hesht, diçka ka ndodhur. Ti hesht, për të mos folur. Heshtja nuk është gjithnjë shenjë urtësie, mornica më jep në trup, më rrëngjeth  të tërën  si grackë tradhëtie. Nënokja Eh moj e ëmbëla nënokja ime, ke lidhur duart e rri menduar vështrimin hedhur përtej dritares, e di c'mendon, e di se c'bluan Dëborë e bardhë në grackë të zuri qëkurse ke ardhur, e më s'tu nda, c'dëborë rënka këtu, moj bijë Po këtu tek ju qënka hata!?! Mbeskat cicërojnë në telefon Na mori malli o nëna, ku je? Ti ditët me gishtrinj u numëron Ja erdhi nëna o shpirt atje. Ditët e kthimit numëroj edhe unë, si do më ikësh kaq shpejt kështu? Kaq pak do rrish o nënë me mua, pangopur më lë nga "xhanet" e tua Kokën në prehër më merr si atëherë, Djal i nënës - ty të ka nëna trime, për ty jam e qetë, me ty u cmalla, Në Tiranë më presin Xhulia, Ana.. Janar 2001, Bruklin, NY   Luleshqerat në Williamsburg Uaa! Se dija që mbrëmë kisha rënë të flija në një hotel të rrethuar me luleshqera. Lulet e fëmijërisë sime. Të kujtohet? Mbushnim dikur prehërin me to I bënim kurorë, i vinim mbi flokë sa herë që çelte pranvera. Pastaj guisnim, qeshnim, gëzonim të çkujdesura kodrës poshtë vraponim ndërsa fustanet na i merrte era. Uaa! Nuk e dija që në Williamsburg (colonial) do gjeja kaq luleshqera!Lulet e rinisë sime. Të kujtohet? U këpusja petalet: më do s'më do, më do s'më do.. tek ngjiteshim nga kodrat pasditeve vonë Ti qeshje: Pse s'e nis në të kundërt, Të të dua përgjithmonë? Çudi! Nuk e prisja të zgjohesha sot Në këtë vend të huaj, në Williamsburg e rrethuar me luleshqera, Ndjeva si erdhi tek unë, edhe një herë mrekullisht Pranvera!

Albana Mëlyshi-Lifschin, pas diplomimit në Universtitetin e Tiranës për gazetari, për shumë vjet ka punuar si gazetare e Televizionit Shqiptar. Prej vitit 1992 jeton në Nju York ku shquhet për një krijimtari të pasur në publicistikë dhe letërsi. Veprat: Kafe Shkodra e Nju Jorkut. Children of Kosova Fundjavë në Hillsajd Udhëtim në Historinë Amerikane Takim me të papriturën Ura mbi oqean Poezi Yesterday I cut my hair- (poezi) Në vitin 2000 përgatiti dhe sponsorizoi botimin poetik “Zëra nga larg” me poezi të studentëve shqiptarë nga gjithë bota. Nga shoqata “ Motrat Qiriazi” është zgjedhur Gruaja e Vitit. Për më shumë shikoni në: www.geocities.com/annamonti.     Dhimbje dhe mall (Emocione nga vizita ime e parë në Kosovë) Sot bulevardi i rinisë sime tiranase me rrugët e tua Prishtinë u shkri e u bë një E tronditur në mes pranverës së dubluar, shpirti mall e lot mbi faqe për ty derdhtë. Kuptova se aq gjatë sa unë Prishtinën, ju o vëllezër Tiranën time ëndërruat! Një mollë ndahet në mes për dashuri, një pjeshkë po ashtu, por një atdhe për dashuri nuk ndahet në mes, kurrsesi! Damarët e gjakut na i prenë vëllëzër, damarët e jetës në fasha mbështjellë i kemi mbajtur, gjaku të mos na ikë, të mos na prishet, të fikët të mos na bjerë, në tokë të mos biem, dhe në gjunjë të mos biem gjithashtu.. S'e ndjeva mungesën tënde në Prishtinë, Tiranë, çfarë ndjeva ishte dhimbje dhe mall...Gjinkallat e shtatorit   Disa kanë rënë prej peme, të plasura nga dielli i verës. Të tjerat ende zhuzhojnë mendjen duan të na mbushin Nuk e dine qe vapa iku me gushtin?     Medaljoni   Dikur blemë një medalion, në formën e një zemre  kuti.. Aty mbyllëm dy shpirtra- flori.   Sot ndjeva zemrën të më rëndojë.  Ti shpirtin tim e kishe shitur, I yti qe kthyer në plumb të zi. Dje, sot dhe nesër     Dje, duke menduar për ty humba autobuzin   Sot duke menduar për ty humba trenin.   Nëse nesër, pasnesër.   ende do te jem duke menduar për ty   do të humbisja jetën. Dashuri sadiste   E mpirë, hutuar e trembur nga një dashuri sadiste, që egërsisht përdhe të hedh e përsëri në krah të mbledh, që pëshpërit më fal, më fal, që të puth me lot  e zjarr, që papritur të bën tjetër njeri.   Pse duhet të vrasim më parë, për të ndjerë më pas dashuri? Pse të desha ty. ..sepse ti prure tek unë thesarin e rinisë sime që unë e kisha kyçur, E kyçin e kisha fshehur, harruar e humbur diku.. Si munde ta gjesh ti?   Pse erdhe kaq vonë? Pse erdhe kaq vonë tek unë? kur gruri u korr e në fushën e përvëluar mbeti vetëm kashta? Pse erdhe kaq vonë tek unë, Kur edhe dera e fundit u mbyll Dhe dimri të la përjashta?   E papritura Ç'qe kjo e papritur për ne, sonte! Habitur, shtangur , mekur, mbetëm te dy, bota s'qenka aq e madhe, sa thonë, për t'më harruar ti mua, e humbur unë ty.. Prangat e miqësisë Miqtë e mi, në më doni, mos më vini pranga, mos më thoni më kë të flas, kur të hesht e kur të bërtas Lermëni të jem unë! Në më doni, gëzoni miqësine time ajo është lule që vetiu çel, njëlloj si zemra urdhëra s' merr komandant nuk njeh, kurth për ju nuk bëhet dhe as për mua çengel ! Miqtë e mi, mos i vini pranga miqësisë sime As tuajën në pranga, nuk e dua!   Trupi dhe shpirti   Tani kam filluar ta besoj këtë teori të vjetër vetëm se, me një ndryshim të vogël Ndërsa shpirti im rri tek ty Trupi m' endet në një botë tjetër    Frymëzimi Ç'qe ky frymëzim i gjatë që më dhe.. I gjatë dhe i pafund sa ballësh vallë ky tërmet qe, që zemrën ende po ma shkund ? Mjaft! Mjaft me vargje për dashurinë më thoni ju, Ato ta kanë marrë krejt mendimin Ndal ! I them vehtes edhe unë dhe shoh.. si bota ndal rrotullimin.