2011-08-05

Ne perandorine e mimozave! K u po te shpie? Eja me mua dhe mbylli syte, E di une se ku do te te shpie, lepurushi im i bindur, Shtriu mbi bar! Shtriu dhe hesht! Mos mendo asgje, Mos mermerij asgje, Mire??....Ha – h a Hahahaaaaaaaaaaa! Celi syte…He, mo, celi! Dhe me puth… Ke turp te me puthesh? Po na kane mbuluar floke te verdhe ,lepurushi im i bindur Flake tej paqeten e cigareve Ke hyre ne perandorine e mimozave Te mimozave dhe te barit Dhe…posiiiiiiiiiiiii Dhe ne perandorine time Do te besh cfar te them une Une dua tani Qe te me puthesh prap Te me puthesh fort, shume, papushim! Une sonte kam ditlindjen! Tere bota eshte imja sonte! Boten time e kam te mbyllur Me hekura te florinjte prej lulemimozash Une jam "kucedra" qe E kam mberthyer skllavin tim Mes ketyre hekurave I kam shtruar nje postiqe te blerte prej bari Dhe e urdheroj Te me puthe Aq sa jane yjet pertej perdes se mimozave! E shikon se sa Sy te dashuruar Po na kundrojne keta caste i dashuri im Ndersa po bejme dashuri? Ku jane syte, the? Po jane syte e yjeve, o budallai im i bukur! Me shterngo shume Shuuuuumeeee Nuk ke fuqi me? Te dhimbsem une? Aman, te lutem Mos keput asnje mimoze ,tere jeten tende Po te lutem me shpirt Beje kete per mua, Sonte kam ditlindjen! Shih sa zemerflorinjta jane mimozat Te vetmet qe kane celur per ditlindjen time, Cfar' do te bej sapo te zbardhe agimi? E di? Sa te filloje te zbardhe Do te te shemtoj Me te shemtuar nga bubazheli kam per te te bere Te mos t’i hedhi syte asnje femer Se Sepse je i keq Ty te nguliten syte e vajzave si te ishin blete E ti Nje lulemimoze Do te te bej nje plakush te mjere Te pakrehur Te menduar Qe heq kembet zvarre Dhe…sapo te vije muzgu serish Do te vi te te gjej vete Ku te jesh duke menduar per ndonje pabesi Ehe, te di une, te di Po kush ta var, ore, se une Te kam bere bubazhel Derisa te mbaroje magjia ime Ajo mbaron, sapo Une do te te terheq nga dora Drejt kesaj mimoze Dhe ti Brenda nje casti Ke per tu bere serish Princ. Lepurushi im i bindur As mos te te shkoje ne mendje t’i leshosh syte nje tjetre! Une kam ditelindjen time, sonte... Per ate Zot askush nuk te ka dashur ne kete jete Sa te dua une Ikona ime! Une nganjehere loz me ty Te them lepurush Se ti rri urte shume, Shuuuumeeeee Por jo sonte Sonte kam ditelindjen! Floket e tua...! Nga kane rene keto floke ? ofshana ate mengjes Ylberi t’i kete sjellur, nga cepi i qiellit valle? Ti shtrire nen kuroren e nje mimoze me vese Dhe floket kacurrele – perqark si shtojzavalle U shtriva dhe une, koken vura mbi floket e tu Si permbi nje qylym te papare te Persise Ti beje sikur flije , por qeshe me te madhe Me mbulove me floket e grackes se dashurise Gjith qielli me parajsen … gjith bota,…gjith pranvera Ishin mbledhur atje ne kuleten e flokeve Si sugar i pangopur nga arome e livadhit Buzet e mia shkonin neper lendine te gjoksit Dhe diellin, dhe mimozen, dhe eren pranverore Ma kishin zene krejt ata floke si atlas Si nuk u ngop ky qingj i buzeve te mia Nga cdo qelize e trupit - te syte si elmaz Kur duart e mia ,ah!, keto duart e pafytyra Zbuluan fustanin, si gjethe, qe fshehin nje manjole Floket e tua u zgjaten, sa zgjat harku i Ylberit Te tjeret te mos na shihnin bene nje tis te holle Kur putheshim me zjarr nen kacuben e flokeve E kur shterngoheshim me kembet e degezuara Nje manushaqeze e vockel ,e kalter si syri yt Si fluturze puliti petalet e gezuara Buzet e mia – sugari qe kullotnin ne livadhin dhe kembet kryqezuara si ngjyrat ne ylber qe syri yt e lindi, ate cast …neper pranvere u stepen vec nje cast nga manushaqez e vogel

Raimonda Moisiu
                        


 
 


 Ne perandorine e mimozave!


K u po te shpie?
Eja me mua dhe mbylli syte,
E di une se ku do te te shpie, lepurushi im i bindur,

Shtriu mbi bar!
Shtriu dhe hesht!

Mos mendo asgje,
Mos mermerij asgje,
Mire??....Ha – h a
Hahahaaaaaaaaaaa!
Celi syte…He, mo, celi!
Dhe me puth…

Ke turp te me puthesh?
Po na kane mbuluar floke te verdhe ,lepurushi im i bindur

Flake tej paqeten e cigareve

Ke hyre ne perandorine e mimozave
Te mimozave dhe te barit
Dhe…posiiiiiiiiiiiii
Dhe ne perandorine time

Do te besh cfar te them une
Une dua tani
Qe te me puthesh prap
Te me puthesh fort, shume, papushim!

Une sonte kam ditlindjen!

Tere bota eshte imja sonte!

Boten time e kam te mbyllur
Me hekura te florinjte prej lulemimozash

Une jam "kucedra" qe
E kam mberthyer skllavin tim
Mes ketyre hekurave
I kam shtruar nje postiqe te blerte prej bari
Dhe e urdheroj
Te me puthe
Aq sa jane yjet pertej perdes se mimozave!


E shikon se sa
Sy te dashuruar
Po na kundrojne keta caste i dashuri im
Ndersa po bejme dashuri?
Ku jane syte, the?
Po jane syte e yjeve, o budallai im i bukur!


Me shterngo shume
Shuuuuumeeee
Nuk ke fuqi me?
Te dhimbsem une?


Aman, te lutem
Mos keput asnje mimoze ,tere jeten tende
Po te lutem me shpirt
Beje kete per mua,

Sonte kam ditlindjen!

Shih sa zemerflorinjta jane mimozat
Te vetmet qe kane celur per ditlindjen time,

Cfar' do te bej sapo te zbardhe agimi?
E di?
Sa te filloje te zbardhe
Do te te shemtoj
Me te shemtuar nga bubazheli kam per te te bere
Te mos t’i hedhi syte asnje femer
Se
Sepse je i keq
Ty te nguliten syte e vajzave si te ishin blete
E ti
Nje lulemimoze

Do te te bej nje plakush te mjere
Te pakrehur
Te menduar
Qe heq kembet zvarre

Dhe…sapo te vije muzgu serish
Do te vi te te gjej vete
Ku te jesh duke menduar per ndonje pabesi
Ehe, te di une, te di

Po kush ta var, ore, se une
Te kam bere bubazhel
Derisa te mbaroje magjia ime

Ajo mbaron, sapo
Une
do te te terheq nga dora
Drejt kesaj mimoze
Dhe ti
Brenda nje casti
Ke per tu bere serish Princ.
Lepurushi im i bindur


As mos te te shkoje ne mendje t’i leshosh syte nje tjetre!


Une kam ditelindjen time, sonte...

Per ate Zot askush nuk te ka dashur ne kete jete
Sa te dua une

Ikona ime!

Une nganjehere loz me ty
Te them lepurush
Se ti rri urte shume,
Shuuuumeeeee

Por jo sonte

Sonte kam ditelindjen!

Floket e tua...!


Nga kane rene keto floke ?
ofshana ate mengjes
Ylberi t’i kete sjellur, nga cepi i qiellit valle?
Ti shtrire nen kuroren e nje mimoze me vese
Dhe floket kacurrele – perqark si shtojzavalle

U shtriva dhe une, koken vura mbi floket e tu
Si permbi nje qylym te papare te Persise
Ti beje sikur flije , por qeshe me te madhe
Me mbulove me floket e grackes se dashurise

Gjith qielli me parajsen … gjith bota,…gjith pranvera
Ishin mbledhur atje ne kuleten e flokeve
Si sugar i pangopur nga arome e livadhit
Buzet e mia shkonin neper lendine te gjoksit


Dhe diellin, dhe mimozen, dhe eren pranverore
Ma kishin zene krejt ata floke si atlas
Si nuk u ngop ky qingj i buzeve te mia
Nga cdo qelize e trupit - te syte si elmaz


Kur duart e mia ,ah!, keto duart e pafytyra
Zbuluan fustanin, si gjethe, qe fshehin nje manjole
Floket e tua u zgjaten, sa zgjat harku i Ylberit
Te tjeret te mos na shihnin bene nje tis te holle

Kur putheshim me zjarr nen kacuben e flokeve
E kur shterngoheshim me kembet e degezuara
Nje manushaqeze e vockel ,e kalter si syri yt
Si fluturze puliti petalet e gezuara

Buzet e mia – sugari qe kullotnin ne livadhin
dhe kembet kryqezuara si ngjyrat ne ylber
qe syri yt e lindi, ate cast …neper pranvere
u stepen vec nje cast nga manushaqez e vogel










 
 
 



Raimonda Moisiu Hartford CT,USA
19 mars 2008
 
Kush është Raimonda Moisiu?E lindur dhe e rritur ,në qytetin juglindor ,të serenatave dhe blirëve ,Korcës.
Ka botuar librin" Jeta mes dy dashurive" dhe një libër me poezi" Dashuria nuk ka emër."Ka ne proces botimi një roman dhe një libër me publicistikë. Gjithashtu është bashkautore në disa antologji shqiptare.Bashkepuntore e disa gazetave me emër në shtypin shqiptar si Tirana Observer ,Albania ,Panorama ,Ndryshe në Shqipëri dhe Illyria në SHBA,etj
.




 Hena zemermire!
Po puthemi me afsh
Te dy, nen luleblire
Mes gjethesh ka hyre hena
E bardhe, zemermire

“Ndalojuni nje cast”
Eshte hena sikur flet
“Ma jep te kuqt e buzeve
Te bej pak tualet

Ja, me kete blirin tuaj
Kam rene ne dashuri…
Do te kthej pas pak
Ju…puthuni perseri”

Nje gjinkalle s’ka gjume
Dhe kendon e merzitur
Mbase te dashurin
Me kot eshte duke pritur

Nje shkulme qiellore
E lehte si nje vegim
Si te qe dore e nates
Po zberthen gjoksin tim

“Per keto dy qershiza
Qe celen kete cast
Une i fal gjitha lulet”
Tha bliri buzagaz

“ U thafsha me gjith lule
u thafsha ket’ pranvere
vec ato dy qershiza
t’i puth vetem nje here”

“ O bliri im, ter’ boten
E do? Me thuaj mua
Ter’ pasurite e qiellit
T’i sjell, sepse te dua

Po si ato qershizat
Oh, nuk ka hene e bukur
I ka vetem AJO
Qe ti nen gjeth’ ke strukur…”


Te kam tradhetuar vetem ne vargje...
1,
Ne nje lokal te vjeter
Me drita te zbehura
Hyra te shuaj tradhetine
Piva vere te kuqe
Syte s'e ndjenin pagjumesine
Zemres i bera gijotine.
2.
S'mbaj mend sa kam pire
Koken s'e ndjeja per dreq
Mesnata,po ish ndaj te thyer
Une pija,pija si e mpire
Befas dy syve te zinj u fola:
-Perse me shihni ashtu kursyer?!

3.
Ata sy te tmerrshem u zbuten
Puthjes sime s'iu bashkuan
Mua te piren vec me shihnin
M'u dhimbsen,ne tjeter bote me cuan
_Te lutem...mos pini me vere
Jam yti,yti pergjithnje!-me flisnin.

4.
Te lutem shpirt...mos pi me vere
Te kam tradhetuar vec ne vargje
Ndaj eja bashke te gdhijme
Jo ne kete lokal pa ndricim
Syte e tij dy yje zgjuar
Shpirtin me lehtesuan si asnjehere.

NJE AMANET PARA SE TE TAKOJ NENEN TIME

Shokeve dhe miqve te mi mergimtare-Leter mikut ....


Sa te zbres nga qielli i larget, do le pas rete me trishtim
Do te plas me lote te nxehte guret e bardhe te vendit tim
Me ka marre malli kaq shume, krejt si ty, o kurbetqar'
Vec kjo hene e zbehte e di, qe kaq here me ka pare
Duke qare.
Nuk e di , perse s’gezoj dot, pse jam mbytur me trishtim?
Keto caste sapo erdha, ti po vuan, miku im
Ti me merr ne telefon :ne Atdhe, arrite sot?
Pas te qeshures se embel, une e di, ti permban lot'
Po, te thashe, do ta mbaj fjalen, para se te takoj nenen
Do vete tja coj dy lule asaj zemre qe ke lene
Qe ke lene diku ne Atdhe , mijra kilometra ndare
Qe ende lexon cfar shkruaje ti ¦ne dashurine e pare
Binte shiu litare-litare

Binte shiu litare-litare
Bjere e bjere,s´kish te pushuar
Une nje cast ne dritare
Tej veshtroja e menduar.
O Zot ! c´me zuri sonte syri
Neper shi Ai...Ai kish mbire
Pa cader ndodhej te bliri
Per vehten,jo s´kish meshire.
Pse u shfaqe sonte mekatar
Ne "tonin" vend me kaq ngutje
S´te mjaftoi ajo nate e "pare"
Kur me vodhe te shtrenjten puthje?!
S´harron kjo zemer e mjera
Vuajtjen nga nje tradheti
Nen kete blir' me te tjera
Ti vjel e vjel vec dashuri.
Per inatin tim u kendonte
Me afshe puthte syte e saj
Ndersa zemra ime lengonte
Pas perdes shkrehesha ne vaj.
Zbrita shkallet neper shi
Gjej vec nje fytyre te mjere...
Ai...I mekur s´di se si
Me veshtronte oh...si atehere.
Deshmitarja e rinise sone
Ah..ai blir' dege-florinjte
Drite i dha mbremjes se vone
Puthur buzet nen qirinjte.
Kur litaret shiu ndaloi
Puthja e tij s´kish me ze
Syte e mpikur mbi mua leshoi
Ajo zemer eh...nuk rrihte me.

UNE E DUA EREN!

O , sa romantik qe eshte i dashuri im
Me shikon vec te syte, skuqet perhere
Po une kam nje mike,
e therres me te hedhur te flokeve
quhet ERE

Vjen “laxarela” ime qe nga maja e plepave
Thesaret qe fsheh bluza ime pranverore
I zbulon lehte
Sikur s’e ka mendjen
Ai zbardhet ne fytyre si lulebore

Po era s’ndjen te ngopur, pa e care koken
Fundit tim te care ia cel palen
Atij I vjen turp te veshtroje atje
Po syte I hedh vjedhurazi
Buzeve I ngaterrohen fjalet

Por era zemerbardhe zgjat krahet e vet ajrore
Une mermerij “sa e lumtur jam prane teje!”
Si shtjelle ajrore nga perrallat e njemije e nje neteve
Ajo na rremben, na fsheh ne qiell
Mu pas nje reje

Kur nis ERA te zbuloje gjoksin tim
Mbi rene e bardhe , te bute , si nje gemushe
dhe mes te cares se fundit tim ngjyre all
me buzet flake me puth…me puth…me puth…

era largohet…
Shkon te gjeje dashnore te tjere
Ne na le vetem fshehur te ajo re
Dhe vjen papritur…kur ndersa nuk e kam mendjen
Ai – te gjoksi im…ne gjume…me puth ende.

Raimonda Moisiu Hartford CT,USA
19 mars 2008

Vdiç shkrimtari dhe avokati i njohur dardan Zeqir Berdynaj (1934-2025)

Zeqir A. Berdynaj, u lind më 6 qershor 1934, në Firzë, ish katundi i Ri i komunës së Pejës.  Shkollën fillore dhe të mesmen e kreu në vendli...