Saranda Shala u lind më 16 04. 1986 në Prishtinë. Pas përfundimit të shkollës së mesme te mjekësis”Ali Sokoli”, vazhdoi studimet në fakultetin e komunikimit masiv në Prishtinë. Ambiciet e saj për një të ardhme më te mirë e shtyn të vazhdoj studimet ne degën e Psikologjisë në Prishtinë.Ka punuar si bashkëpuntore në gazetën “Epoka e Re”,dhe “Nacional Plus”.Të gjitha ato ndjenja që ia thotë shpirti, ajo i hedh në letër. Shkrimin e konsideron pjesë të pandashmë dhe përbërëse të personalitetit.Mesazhi i saj në jetë është.”Çdo ditë: të dëgjosh një këngë, të lexosh një poezi të mirë, të shikosh një pikturë të bukur dhe, po qe e mundur, të thuash ca fjalë të mençura”.
TË KËRKOJ
Një zë i paharruar del
Emocionet shfaqen kur kujtoj fytyrën tënde
Të kërkoj, s’të gjej askund.
Një xixellonje nga qielli ra,
As ajo nuk bënte dritë
Shpresa u shua duke pritë..
Sonte as hëna për dreq nuk përgjigjet,
Yjet largohen në oqeanin tjetër,
Unë rrugëtoj..
Kërkimi im vazhdon në male,
Pyes zanat, mos të kanë parë sonte?
Ato, nuk më pergjigjen, ikën me shpejtësi..
Kam nevoje të të takoj..
Jeta më neglizhon, më ironizon
Ah, ky mall ma trazon shpirtin.
Kam nevojë për mbështetjen tënde..
Për fjalët e tua të arta..
Për buzëqeshjen tënde të ngrohtë.
Ty askush nuk mund të të zëvëndësojë,
Kërkimi mbetet vetëm ëndërr
Por, unë prape të kerkoj!...
LABIRINTH
Në dhomën time gjendet një fletë e bardhë
Në të mund të shkruaj vargjet e palexuara më parë
Mund të shkruaj gjithçka që di
Nuk jam ndonjë Markez apo gjeni për poezi
Nuk i njoh të gjitha misteriet e botës
Por, kam kuptuar qe bota sillet rreth nesh
E kjo botë vjen dhe më pyet..?
Pse rri vet në hijen e skëterrës time?
Eja dhe ti në brendësinë e botës sime...
Bota më donte ashtu si dhe unë e dua ,
Qëndroja me orë të tëra duke shikuar përreth.
Në të pash disa mrekulli ..
Fëmijë, margaritarë, që shkëlqenin si rrezet e diellit
Djem e vajza që shëtisin me shpirt, me dashuri.
Të moshuar, ku pleqëria duket se shpirtin ua ka gërry
Midis mallit dhe dhimbjes
Në horizontet e jetës u rilinda përsëri
Sonte nuk më ndalon askush
Prandaj, mund të shkruaj
Gjithçka që di e që më duket që asgjë nuk di.
TRI DITË ËSHTË JETA
Mysafirë të paftuar
Askush s'na pyet, na pëlqen ose jo!
Thonë se java ka shtatë ditë,
e viti, 365,
Por jeta është vetëm tri ditë,
Dje ,sot,neser.
E djeshmja mbetet kujtim,
Si gota e thyer në maturë
Që n uk
Dhe për çudi, edhe pse na lëndon,
nuk harrohet.
E tashmja është vetëm një çast,
Konsumohet pa u ndjere,
Si vitet që ikën shpejt
Dhe nuk mundemi ti ndalim dot.
Mbetet hipotezë e pa argumentuar
Nuk dihet se çfarë ndodh.
Për ironi sot ngre dolli
Për të nesërmen që pres të vijë..
