Beqir Musliu u lind në Gjilan, Kosovë në vitin 1945; vdiq më 24.06.1996, në Prishtinë dhe u varros në Gjilan.
Shkollën fillore dhe të mesme i kreu në Gjilan, ndërsa fakultetin filozofik drejtimi i gjuhës dhe letërsisë shqipe në Prishtinë. Gjenerata e Beqir Musliut në Gjilan patën për ideolog të shkrimeve dhe të jetës politike Rexhep Elmazin, andaj që në shkollë të mesme u mor në biseda informative dhe u burgos. Po në këtë kohë Beqir Musliu filloi të merret edhe me shkrime letrare. Në fillim me poezi e pastaj edhe me tregime, romane, drama e kritika letrare dhe dramaturgjike. Mënyra e të shkruarit dhe metaforat e simbolet e përdorura në shkrimet e tij, atë menjëherë e renditën në rangun e shkrimtarëve me një perspektivë të theksuar. Punimi i parë iu botua në revistën letrare “Jeta e Re” të cilën e udhëhiqte Esat Mekuli. Po kjo revistë, tri vite më vonë, në vitin 1965, ia botoi edhe librin e parë.
Shkrimet e Beqir Musliut janë të një niveli të lartë dhe përdorin me mjeshtri të madhe metaforat dhe simbolet, andaj mund të quhet edhe shkrimtar i simboleve.
Puna e tij kryesisht ka të bëjë me gazetari, publicistikë dhe redaktim të revistave. Së pari punoi si gazetar e redaktor në revistën “Zëri i rinisë", e pastaj edhe në “Fjala” të Prishtinës. Së bashku me disa krijues të gjeneratës së vet, sa ishte student, nxori dhe redaktoi revistën letrare “Plejada”, e cila arriti të botohet vetëm deri në numrin 6, sepse pushteti i atëhershëm, duke parë ndikimin e krijimtarisë letrare në masën e gjerë, nuk e financoi dhe e shantazhi për të mos u botuar. Më vonë Beqir Musliu ishte anëtar i redaksisë, e një kohë edhe redaktor në revistën “Jeta e Re”.
Beqir Musliu është prezantuar thuaja në të gjitha antologjitë e shkrimtarëve shqiptarë të kohës së tij e më vonë. Punimet e tij janë përkthyer në gjuhën frënge, angleze, spanjolle, italiane, arabe, gjermane, hungareze, rumune, turke, sllovake, maqedonase, sllovene, serbe dhe kroate.
Poezi
„Rima të shqetësuara“ („Jeta e re“, Prishtinë, 1965)
„Lulëkuqet e gjakut“ („Rilindja“, Prishtinë, 1966)
„Skënderbeu ose shqiponja e maleve“ - kurorë sonetesh („Jeta e re“, Prishtinë, 1968)
„Bukuria e zezë“ („Rilindja“, Prishtinë, 1968)
„Sezamet“ („Rilindja“, Prishtinë, 1972)
„Parabola“ („Rilindja“, Prishtinë, 1976)
„Darka e magjisë“ („Rilindja“, Prishtinë, 1978)
Metafizika e Sfidimit
Mandragora
Klepsidra e Magjisë
Martirium
Magna Karta
Ekzodus
Kodeksi i Argasit
Prozë
„Vegullia“ - roman („Rilindja“, Prishtinë, 1979)
„Mbledhësit e purpurit“ - roman („Rilindja“, Prishtinë, 1982)
„Kori i gjelave të vdekur“ - tregime („Dukagjini“, Pejë, 2002)
„Makthi“ - roman („Faik Konica“, Prishtinë, 2004)
„Amullia“ - roman („Faik Konica“, Prishtinë, 2004)
„Krupa“ - roman („Faik Konica“, Prishtinë, 2004)
„Skërluta“ - roman („Faik Konica“, Prishtinë, 2004)
„Ndeshtrasha“ - roman („Faik Konica“, Prishtinë, 2004)
„Skënderbeu“ – poemë („Faik Konica“, Prishtinë, 2004)
„Orfeiana“ – Shtatë Libra Anatema - („Faik Konica“, Prishtinë, 2004)
Dramë
„Shtrigani i Gjel-Hanit“ – libër-teatër, tetralogji („Rilindja“, Prishtinë, 1989):
Unë Halil Garria
Faustiana
Ora e Kukuvajkës
Panari i Gjilanit
„Rrakullima“ II– teatër-libër, tetraptik („Flaka e vëllazërimit“, Shkup, 1990):
Murana
Kori i Korbave
Familja e Shenjtë
Antifona
Metafizika e Prishtines
Ky qytet shtrihet ne enderr si te ish
I vertete e ne Gazi-Mestan humbi qetesia
Anatema A
Eshte trilluar edhe nje udhetim ne shuplake
Ne maje te gjuhes na ka zbritur bukuri
Prapa na kane ndjekur njemije e nje mrekulli
Asgje s'mund te marresh me teper se c'ke
Edhe nje fare te eshte mbjelle nder grushta
Deri ne vere balsamin e mban nen sqetulla
Neper kete porte u perbiruan edhe engjujt
Qe i shpikem ne hyrje per te na ruajtur O
Nga trendafilat qe i kemi gjuhe e na flasin
Edhe mbi te gjitha magjite qe na debuan
Eshte trilluar nje udhetim i ri ne shuplake
Imazhi i Pare
I rrethuar nga cdo gje qe s’eshte ne kete dite
Perbirohet fare i paverejtur
Midis sheshit e mbathin kembet e zbathura
Te atyre qe asnjehere s’e hetuarn rrethimin
As aromen e trendafilave qe zihet ngadale
Derisa majave te gishtave merr gjuhe lulezimi
Mrekullite hyjne ta nxjerin nga kornizat qe s’e ka
Te cilen s’di perse nuk e ka Ose e ka perse s’di
Derisa matet me butesite e veta te gurezuara
Te cilat edhe ne vete ka mundur t’i vrase
Ne shuplake i zbret dielli i zene ne kornize rob
Per t’i ulur Oret e vona qe krudisin bukurine
Sa thahet blerimi i murme ne fytyren time
Shirat e kthejne verdhome ne mua kur zgjohem
Te krijoj ngjyren per te mbaruar imazhin
Ne te cilin balta ka zene t’i cele zogjte magjike
E te vershoje qytetin qe e kam vetem ne shuplake
T’i fus ne vargonj mbreterite e zgjebosura
ne Fushe
Kur fare i paverejtur perbirohet permes syve te mi
Nga cdo gje qe s’eshte ne kete dite te rrethuar
Përgatiti:Flori Bruqi
