(Xhaxhait tim,Ismet Qorraj)
Zërin e kishe të ëmbël
Syrin e mprehtë
Vështrimin e thellë
Mendimin e qartë
Urdhërin e prerë
Fjalën e zjarrtë
Postieri
Rilindjen
E asaj dite të kobshme
Na solli
Si një copë drite
Nëpër të çarën e derës
E futi
Dhe në të
Ismeti...vdiç në logun
e burrërisë
Kalorës i nxirosur
Hiçi i madh
Të erdhi vërdalë
Para vitëve të liga
të shekullit
që pinte gjak
P╒rtypte barot
Fashatonte plagën
e Ti
Ismet
u dole para
Agimeve marsjane
kur trolli me nofullat e veta
Kafshonte bijtë e sajë.
