NGA RAMI KAMBERI
SYVE TË PLISIT
Flaka rrufe
Ua dogji lulet e pranverës
Për ditëlindjen e gjuhës
Që pagëzoi truallin dalë prej flakës së zjarreve
Klithmat e dhimbjeve
I kalonin shikimet që preknin qiellin shtatzënë
Në grykën e purgatorit
Perënditë
Stërpiknin me riga shprese agun e nisur kah toka e dalë prej zjarreve
NGA TERRI I ZJARREVE
Ngjyra dëshmie
Duke shtrydhur shekuj
Dalin nga koha e moteve
Për ta kthyer kujtesën
Mes shikimeve të përgjumur harresë
Piramida histori
Kthehet tek shkronjat e para
Për të gjetur gjuhën e vet
Sytë
Prekin kohën e miteve dhe legjendave
Shikimet
Thithin gjinjtë e tokës deri tek rrënjët
Me gjuhën pjella del nga terri i zjarreve pellazgia
PËR INATË TË LUFTËS
QË I PRINTE BISHTI I DHELPRËS
Duke shtrydhur dashurinë
Me zjarrin e shpirtit
U kthye në motin e legjendës së lumturisë të kalbur nga lotët
Shikimet e lindjeve e rrahin
Bashkë me namet e çmendura në gjak
Për luftën që matej me bishtin e dhelprës
Vrojtimet me serti të akullt
Motin e kohës ja shpojnë
Me etjen e madhe në sy
Me këngët e terura
E të tymosura nga kullat e humbura mes gurëve e barit mbi oxhaqe
U këndonte kobëve
Ndaloj këngën
Duke pështyrë
Zjarrin e shpirtit
Para humnerës pa fund shpirtin ia la truallit ta shkrinte në zjarrin e ferrit
Për inat të luftës që matej me bishtin e dhelprës
Reply, Reply all or Forward | More
No comments:
Post a Comment