Agim
DESKU
NË
CILIN VARG MBETEM FLAKË DIELLI
(Në
përjetim të lirisë,atdhetarit-Ismet Avdi Qorraj)
Se
do më çmëndë kjo krismë djallësh
Nuk
di të zë kohën që më ikën si marramendje
Tokës
i vie erë mëkatësh si dje dhe sot.
Askush
nuk më flet sikur jam vet i vërbër
Më
denojnë kujtimet që kurr nuk i harrova
Dhe
sa herë flas me zotin tim kam ledhatime
Engjëjsh.
Këtu
dëgjoj këngë trupi të dhembjeve mijëvjeqare
Shfletoj
historinë dhe askush nuk di udhën e bashkimit
Dje
më vranë mëkatin që e shava botën e flliqur
Së
ma ndyti shpirtin dhe emrit mi bëri gjyq Hage.
Nuk
kam menduar kurr të jem e vetmja fytyrë engjëlli
Bota
deshti të çmendet nga bukuria e shqipve të gjakut tim.
Ah,edhe
djajët kanë fillue kacafytjen dhemb për dhemb me mua
Çfarë
faj kam pse linda njeri në dheun tim pellazg
Pse
vargu im ngritet dhe mbetet flakë dielli për liri.
Sonte
jam me fat se më thyhen gotat copë e grimë
Dhe
mëkatët e jetës nuk rrijnë asnjë ditë me mua
Ku
të marr edhe një buzëqeshje hëne
Të
ngritëm dhe të ngriti dolli për varg
ylli.
Sontë
lidha bast të të shkruaj vetëm një varg poeti
Të
kujtoj Purgatorin ,eh,besa edhe Ferrin e Dantes
Dhe
në hyjni vet u shndërrova bashkë me vargun tim
Të
dytë u bëmë për ty flakë dielli.
Më.21.03.2015