Lufta vazhdoi deri në pranverë të vitit 1995. Dhuna e kryer gjatë kësaj lufte ishte e pashembullt në historinë botërore. Serbët vranë më shumë se 200.000 muslimanë boshnjakë, nxorrën nga shtëpitë e veta 2 milion njerëz dhe dhunuan më shumë se 50.000 gra muslimane. Në kampet serbe të përqëndrimit, muslimanët iu nënshtruan një torture të papërballueshme, dhjetëra mijëra u paaftësuan…Ajo që është më e habitshme është se serbët që kryen një mizori të tillë dhe boshnjakët, fokusi i zemërimit serb, janë të një race dhe flasin një gjuhë. Faktori i vetëm dallues është religjioni. Thënë ndryshe, ajo që ndodhi në Bosnjë e Kosovë ishte thjeshtë një luftë fetare, e menduar nga shumëkush se është inicuar nga një urrejtje e pavdekshme e Kishës Ortodokse për Islamin.
  Në Sarajevë, gjithçka është shkatërruar: mezi ndonjë ndërtesë në qytet i ka shpëtuar goditjes nga artileria. Në rrugë janë grumbulli I rrënojave të autobusit e të makinave të shkatërruara nga sulmet me raketa. Nuk ka asnjë shtëpi pa dritare të thyera.Një nga kampet serbe të përqëndrimit në Bosnjë.   Ushtarët serbë së pari rrethuan fshatrat boshnjake, duke mbyllur të gjitha daljet dhe duke i vënë ato nën kontroll. Duke përparuar gradualisht ata intensifikuan të shtënat duke terrorizuar fshatarët. Pastaj, ata I njoftuan njerëzit e fshatit duke kërkuar nga ata që të mblidhen në sheshin e fshatit dhe të dorëzoheshin. Përndryshe, ata u kërcënuan me vdekje. Vendimi për fatin e fshatarëve varej nga kapriçjet e ushtarëve.
Nuk ka më vende në varreza, njerëzit e kanë gjetur një system të varrezave siç shihet në fotografi.
Flori Bruqi
|
