Kisha serbe ne mbrojtje te barbarise millosheviciane
Shkruan:Jeton KELMENDI
Qeveria e Serbisë këto ditë është duke bërë përpjekjet e fundit për ta mbajtur Kosovën në kufjet e shtetit serb. Për shumë vjet kisha serbe dhe Akademia e Shkencave të Serbisë punuan në propagandimin e çështjes së Kosovës. Ditët e fundit, pasi që i dërguari special i OKB-së për statusin e Kosovës Marti Ahtisari, propozoi Pavarësi të mbikëqyrur për Kosovën, kisha ortodokse serbe e mbështetur financiarisht nga qeveria e Serbisë, nisi një lobim tjetër.
“Ditët që bëjnë frikë”, është projekti filmik-dokumentar që është xhiruar në Kosovën e pasluftës, por qe paraqitet 1998-2005. Ky lob ka filluar të propagandoj fuqishëm në institucionet ndërkombëtare, për gjoja vuajtjet dhe tmerret që janë duke i kaluar popullsia dhe kishat e manastiret serbe e të tjera që nuk janë shqiptare.
Ditën e premte të javës që lamë pas në zyrën e zyrtarit të lartë të Bashkimit Evropian Pierre Mirel, ka mbërritur një DVD me titull në “Days made of feat”, films abort Kosovo and Metohia. Të njëjtën dita një zyrtarë i BE-së më informoj për mbërritjen e një DVD. Ja kërkova dhe ma solli dhe e shikova. Ky projekt filmik është i ndarë në disa faza dhe ka rreth dy orë e gjysmë. Fillimisht Ninosllav Randjelovic autor i këtij filmi paraqet ditët e para të pasluftës në Kosovë, ku serbet dhe minoritetet tjera jo shqiptare vriten dhe u shkatërrohen pasuritë, për ketë ofron disa pamje filmike vetëm të vajosjes së serbëve nga shqiptaret. Më pas paraqet faza të tjera ku serbët thotë janë të mbrojtur nga KFOR-i por, jeta e tyre në çdo moment është e rrezikuar pasi që shqiptaret sulmojnë çdo gjë që është serbe dhe në çdo kohë. Në film janë përfshirë shumica absolute e enklavave serbe në Kosovë. Vërehet qartë se gjatë paraqitjes filmike të disa shtëpive të shkatërruara nga lufta, proklamohet se janë shtëpia të serbëve, e në fakt ka edhe shtëpia të shqiptareve, siç janë p.sh. në Pejë. Kameramani është munduar të filmoj me një mjeshtri qe mos të ketë sfond, mirëpo kur e njeh vendin mund ta dallosh.
Një fenomen tjetër që autori Randjelovic ka paraqitur, është se ai ua jep mundësinë të flasin të gjitha kategoritë e qytetarëve serb që jetojnë në Kosovë. Është tepër për të habitur se që nga fëmijët e vegjël, pleqtë, gratë e të gjitha moshave, të rinjtë e deri tek popat, të gjithë e përdorin në fjalimet e tyre “shiptarske terroriste”. Ata përshkruajnë jetën e tyre në vuajtje. Kameramani filmon disa pleq serb që jetojnë në varfëri nëpër disa fshatra, pastaj filmon edhe disa dasma në Prizren për të vënë në spikamë dallimin e të jetuarit të dy komuniteteve. Për ta argumentuar agresionin e shqiptarëve ndaj tyre ai paraqet një fshatarë shqiptarë po në Prizren, i cili thotë në gjuhen shqipe “Rugova sa kurkushi, rugova s’a kurkushi, Thaçi a burrë, ai ka luftua dhe qe tash jemi të lirë, pa shkie, shkieve mirë jau ka ba duhet mei vra krejt”. Popat janë ata që më së shumti mbjellin urrejtje ndaj shqiptarëve me fjalimet e tyre akuzuese ndaj shqipëtarëve. Ata vazhdimisht flasin se serbet dhe të gjithë popujt tjerë jo shqiptarë janë të rrezikuar, por nuk ofrojnë ndonjë dëshmi nga minoritetet tjetra.
Filmi është i ndarë në shume faza dhe kryesisht i orientuar nga kisha ortodokse serbe. Përmendin pjesëmarrjen e serbëve me përbërjen e parë parlamentare të Kosovës më njëzet e dy deputet, por nuk përmendin vendet e rezervuara për ta. Më pas përmendet qeveria e re dhe zotëri Ramush Haradinaj, ku akuzohet edhe bashkësia ndërkombëtare për lejimin për tu bërë kryeministër siq e quajnë ata terroristi që ka bërë krime mbi popullatën serbe. Trazirat e marsit, kanë një hapësirë të veçantë, aty flitet nga popat se si janë shkatërruar kishat dhje manastiret serbe, paraqet edhe pamje filmike të popave dhe motrave të nderit nëpër objektet e djegura të kishave. Të dyja paletë akuzojnë shqiptarët dhe përdorin një fjalorë të vrazhdë dhe fyes. Në film nuk paraqitet asnjë sekondë se si jetojnë shqiptarët në jug të Mitrovicës. Kthimin e popullatës serbe nuk e trajton, por madje ruhet që shtëpitë e tyre të rindërtuara të mos i filmoj. Një fenomen tjetër që mund ta vëresh, por që nuk flitet për të është se ata bëjnë jetë të organizuar në institucione paralele. Kjo argumentohet nga veturat e filmuara të cilat kanë targa të vjetra siç kanë qenë në kohën kur Serbia e ka pasur të okupuar Kosovën. Në film janë paraqitur punonjës ndërkombëtarë që i përkasin besimit ortodoks, me storie paraqitën, për të dëshmuar gjoja atakun që është bërë në kishat ortodokse serbe ne Kosovë.
Ky lobim në kohën kur presidenti Ahtisari e ka bërë publik propozimin e tij për statusin e Kosovës, mendoj është përpjekja e fundit e Serbisë për Kosovën. Sido qe të jetë faktori shqiptarë duhet ta përcjellë dhe ta dëshmoj të vërtetën, në at mënyrë që ta demantoj ketë film që Kisha serbe është munduar ta improvizoj dhe ta gënjej opinionin ndërkombëtarë.
