NGA FLORI BRUQI : SHQIPTARËT JANË ARMIKU I VETËVEHTËS

Skizofreni Bahtir Hamza,armik i shqiptarëve


Në blogosferën shqiptare shpeshëherë mund t’i shofim disa”intelektualë” që shpifin e shajnë çdo gjë shqiptare.Këtë jua mundëson interneti…Ka edhe të atillë që shajnë e shpifin kundër shqiptarëve me nofka të llojllojshme.


Të tillë janë të pakët që e fshehin dorën e gjuajnë gurin duke share heronjë,dëshmorë,shkrimtar,liderë shqiptar….Shajnë qoftë prej xhelozisë pathologjike,që s’jnaë kurkueshi,por shajnë edhe ata që deri dje punuan për Jugosllavinë,e tash janë bërë patriotë të dëvotshëm të çështjes shqiptare…
Të tillët tash janë komentatorë të gazetave,radiove,televizioneve tona…Dikush është edhe në Partitë tona të dala si këpurdhat pas shiut… 


Sharësit numrohën në gishta…Më i zëshmi prej tyre është jevgu Bahtir Hamza,që vazhdimisht riciklon të njajtat shkrime në botën virtuale.Ai  shanë duke hedhur gurë e dru në fytyrat më marakante të Shqiptarisë.


Shau Heroin kombëtar Gjergj Kastriot -Skendërbeun,Nobelistën tonë shqiptare Nënëmadhën Gonxhe Bojaxhiun- Nënën  Terezë,Komandantin legjendar Adem Jasharin,Herojtë Iusuf  ,Bardhosh Gërvalla,Kadri Zekën,Enver Hadrin,…Akademik Ibrahim Rugovën,Ramush Haradinajn,Fatmir Limajn ,…qindra intelektual shqiptar duke filluar nga shkrimtarët  Ismail Kadarenë,Iljaz Prokshin,Mehmet Kajtazin,Zeqir Gërvallën,Gani Xhafollin,Flori Bruqin,Begzat Baliun,Naim Kelmendin,Riza Grejçevcin,Adem Zaplluzhën,Fadil Shytin,…Musa Bajraktarin,…Muhamet Çettën,…Kolec Traboinin,Rajmonda Moisiun,Kozeta Zylon,Vitore Lekën,Mardena Kelmendin,Kadri Osmanin-Manin,…


Të gjithë këta intelektual  për Bahtir  Hamzën (apo Bahtir Kamzën e" Ujqërve të Zi të Drenicës,"kështu ai i thotë vedit"jam ujku i Zi i Drenicës" ,dikur ky vet shok i ngushtë i kriminelit/kriminelëve    ”Tigrat e zi",të çetnikut  serb  Zhelko Razhnjatoviq Arkan-it.

Bahtir Zeza atdhetarët(herojtë,dëshmorët) shkrimtarët e  dëvotshëm të çështjës kombëtare i quan tradhtarë - udbashë.


Në Prishtinë dhe Tiranë të gjithë e njofin fletushkën pamlet "Pena shqiptare" të  “ Tym Amforën”,nofkë kjo e Bahtir Zezës…,apo siç e quanin intelektualët e Prishtinës të njajtin Bahtir Kamza ,apo veshëshllapusha...

                              Jevgun Bahtir Hamza a rrafin agjentet shqiptra të SHIK-ut në Tiranë


Drenicarët e njofin Kamzën  si një fëlliqësirë të  Koreticës,që s’ka  pasur asnjëherë plane mbi kokë,por është marrë më të gjitha punët e liga që bënë një njeri:spijun serb(dëshmitë janë të botuara me fotografi nga SHIK-u shqiptar i Tiranës,është marrë me drogë,prostitucion,hajni…).


Kjo fëlliqësirë virtuale jargavët   nga  ndonjë birucë e Torontosë ( Kanada) duke fyer këto ditë mbi 50 gra,motra shqiptare.Ato me emra dhe mbiemara (pa i njohur fare) i quan "Kurva shqiptare" .


…Të gjitha këto i boton  herë pas herë në ca site shqiptare :


www.zemrashqiptare.net,www.yutube.com,www.google.com.www.facebook.com...




Autori i këtyre rreshtave ka kërkuar zyrtarisht nga Departamenti për të huajt në shtetin Kanadez,ekstradimin e tij ngase i njajti në Kosovë etj.akuzohet për shumë vepra penale.


Bile një vepër penale e ka bërë gjatë vitit të kaluar në Toronto(tentim dhunimi)për çka i njajti ishte edhe në burg.

Por sa pare bënë kur Bahtir Kamza  ka diagnozën e lëshuar nga një klinikë psikiatrike  me Dg: Skizofrenia paranoike.


Diagnoza i është dhënë nga psikiatrat  zvicran në Zurich, disa vjet më parë kur bëri vepren penale vrasje të shkallës së pare të bashkëshortës së tij zvicrane më të cilën ka 3 vajza….që edhe ato për fatin e tijë të zi
njihen në Zvicër për të keq!...

Bahtir Hamza intervistohet nga gazetari nga Shqiperia Dhimiter Xhoga

Bahtir Hamza, “ndihmojë” grupmoshat e reja,nxënës ,student, mërgimtar,talent të rinjë, duke ju trasuar rrugën atyre –vetëvehtës në fushën poetike me botimet e librave 'ARBANIA-I-II-III-IV-",në emrin e tij personal ,këtu duhet Bahtir Zeza,duhet   ti falenderohet Prof.Dr.Gjyltekin Shehut,Akademik Rexhep Qosjës,Iljaz Prokshit,Prof.dr.Nuhi Vincës,prof.Gani Xhafollit,prof.Isa Bajçincës,Mr.sci.Ahmet Kelmendit,
Kalosh Çeliku, Abdullah Konjushevci, Rexhep Ahmetit,Vasil Prenqit,Dugagjin Hatës e qindra të tjerëve,ngase më të vërtetetë librat e Bahtir Zezës kanë vlera  të larta  letrare ,estetike, patriotike kur i kanë shkruar të tjerët për pak Marka (DM)dhe €uro !!!

Lexuesi shqiptar e di fare mirë se Bahtiri është analfabet, kjo  shifet edhe nga disa nga  shkrime të tij -janë sallatë fjalësh, apo siç themi ne "folë sa për Shkup dhe Shkodër ",diagnozë  kjo  e vërtetuar shkëncërisht për te "SCH.paranoides" .

….Nuk do të zgjatëm më shumë për këtë mashë të sigurimeve sllave,sepse nuk ja vlenë të merrët njeriu më te ...sepse ai ska të ndalur duke  derdhë  lotët e  krokodilit më një gjuhë të përdalë në një "shtallë lopësh "
nepërmes http://www.justin.tv/bahtirhamza?duke sharë pothuaja çdo ditë   shqiptarët….

Publicisti i mirënjohur shqiptar më shkruan një letër:

Halit Elshani" <halitelshani44@hotmail.com>

Add sender to Contacts

To:

floribruqi@yahoo.com

I nderuari z Flori Bruqi,te lutem largohu manjakut bahtir Hamza. Ai ka qellime meskine,ku  edhe paguhet mire per keto shpifje monstruoze te tipit Dik Marti.Ai ne rend te pare nuk eshte  shqiptar.... Ju beje me dije se as maxhup nuk eshte.Ai eshet  nje lloj maxhupi shka.Ne Kosove ka pasur  bukur shume shki maxhup.Nuk eshte ky i qerpiqve,as i shengjergjeve.Ky eshte  shka maxhup ortodoks.Nje lloje legure-bashkdyezimi ne mes defatoreve dhe udbashve qe shkonin me to.Me te shara askush s' ka mbet me barre!...


Respekt,

Halit Elshani 

Ndërsa në redaksinë e " Gazetës C" ja çfarë shkruajnë disa lexues:

N.Stefani ne 13/02/2011 12:33:14

Repliko

Z.Bahtir,

Nuk e di kush je, por kisha pasur dëshirë të të njoh për së afërmi; të më njohësh dhe të të njoh.
Nuk u besoj insinuatave, të ardhur nga ndonjë vullnet i sëmurë, andaj çmoj çdo individ, njësoj sikur të çmoj edhe ty si njeri ( që duhet të jesh dhe sigurisht je) i dinjitetshem. Nuk po të shkruaj i nevrikosur nga ato letra idioteske , te cila siç mund të kuptohen, kane dalur nga dera jote adresore per shkenctarin e mirenjohur Flori Bruqin, por ndjenja ime e sinqertë për të përshëndetur dhe dëshiruar, sinqerisht, çdo të mirë në jetë dhe, po qe se ke, edhe në familje. Lirisht ke mundur të më shkruash në adresën time dhe të shprehësh gjithë atë ngulfatje që të është bërë nga biografia e njerëzve të cilët i shpall, ashtu si i shpall: spiunë, kumbarë serbësh, KOS-ista, etj. Nuk i vrajnë shigjetat tuaja njerezit e vdekur e qe jane deshmore , por vogëlsia shpirtërore e njerëzve që e preferojnë vjelljen në vend të përshëndetjes apo admirimit .
Emrat që i përmend ti , e qe po i fyen vazhdimisht ,te që të gjithë janë publik, me vepriime publike, tash e dekada të tjera të shekullit të kaluar.
Po si mund te shkruash aq keq per eruditin tone te njohur Bruqi,kur i njajti eshte me i frytshmi.Ato që ti i thue në ata letra të shpërndara në ato adresa - më nxisin të përsëris atë që e thashë në fillim: dëshiroj të më njohësh dhe të të njoh mirë. Mos hezito, shkruaj me emrin tend te vertete si burrat, e jo te sulmosh njerezit qe ndofta heret apo vone do te krijojne historine. Mos e keqkupto këtë ftesë, as mos ndal ofendimet e stilit të atyre letrave fyerse perdeshmoret
intelektualet sepse me to je duke u bere” i madh”…po,po,shume i madh ...
Sinqerisht po të drejtohem sepse njeriun e çmoj për njeri, pa marre parasysh qe he per he je nje ende nofke virtuale dhe nuk ke te drejte te shahshe cdo gje qe eshte shqiptare.
Te gjithe e dijme se kush je ti apo Bahtir Hamza dhe këtë ftesë time(Ti apo Bahtiri) konsideroni shumë njerëzore ,sepse me te vertete jeni bere shume i merzitshem.

Akademik prof.dr.N.Stefani

Shkumbin Demaliaj ne 13/02/2011 12:39:51

Repliko

CKA THOTE PER VEHTEN BAHTIR HAMZA,PO TE TJERET CKA SHKRUAJNE...

"Bahtir Hamza thotë për vehtën që gjëja është " poet i mërgimit" ,është i nacionalitetit jevg .Ka lindur në Drenicë,më 05.07.1956. ...

Thotë për vehte se është jevg,Koplikut, familje me traditë hafije që ka spiunuar shqiptarët në organet e sigurimeve serbe. Regjimi në maj të vitit 1977 dhe në vitin 1981 e "burgosi " në mënyrë që si hafije (spijun) në qelitë e burgut ti nxisë për të folur "nacionalistët dhe irredentistet " kunder regjimit monist serbosllavë . Është student i përjetshëm i Universitetit të Prishtinës,shkollave hotelier te Zagrebit."Nje leetr qe e kemi marre ne redaksi nga RR.G(emri i njohur ne redaksi) thote se"...zoti Bahtir Hamza,ishte anetare i Klubit te JAT-it ,qerdhe cetnike ne Zürich "TRI TRESNJE"...Shpesh eshte pare ne shoqeri me agjentet e konsulatit jugosllave në Zürich...Shoqerohej me te madhe me cetnikun e Beogradit,kriminelin e Bankave Zhelko raznjatov Arkanit "...
Agjent e sherbimit sekret te SHIK-ut te Tiranes(ne vitin 1997) midis Tiranes e rrahen bahtir Hamzen per shkak se i njajti ishte zene me pele per dore duke spijunuar per shtetin shqiptar Beogradin...Per kete rrefim ka shkruar Bahtir Hamza,nje leter publike qe i eshte "rrefyer" miqesisht me telefaks "mikut" te tij ne Prishtine(I.A.P) ,thote burimi yne konspirativ...

Thuhet se,Bahtir Hamza,ka spijunuar shume studente shqiptare(ne Prishtine dhe Zagreb)...

Redaksia Albania -Press

http://albania-press.blogspot.com/2007/07/cka-thote-per-vehten-bahtir-hamzapo-te.html

0

Korresp. Gazeta C ne 13/02/2011 13:25:08

Repliko

Ju përshëndesim të gjithëve . Shkrimi , i mësipërm ishte edhe përgjigje për atë se Gazeta C , nuk paragjykon , dhe i jep mundësitë gjithkujt të thotë mendimin e tij .
Flori Bruqi është një njeri i madh në radhë të parë dhe sigurisht edhe një penë e vlefshme për Shqiptarizmën .
Mendoj se askush , nuk do të mund ta përbaltë emrin e mirë të Flori Bruqit ..
Këtë e tregojnë edhe shkrimet dhe komentet tuaja të zjarrta ..
Edhe njëherë ju falnderojmë që klikoni Gazeta C , dhe jeni të mirpritur me shkrimet tuaja , për shumë nga hallet që ka sot Shqipëria dhe Kosova ..
Jeni të mbrekullueshëm .!

-1

Sofije Shala ne 14/02/2011 00:27:54

Repliko

http://shqipetarzgjohu.blogspot.com/

Shumë të nderuar z.Ymeri dhe Gashi,

Rastësisht i lexova disa shkrime që kishin të bënin për njeriun nga Drenica, që unë më së miri e njoh dhe e di se kush është Bahtir Hamza, dhe mu kujtuan bisedat që kisha me ju per te.

Me vjen keq dhe është më së turpi i kohës sonë,që pikërisht në vendlindjen e shkrimtarit tashmë të ndjerë Ymer Elshani(Korreticë e Poshtme,Drenicë)të flitet për njëfarë Bahtir Hamza,për gjoja na qenka ,,poet(sic!!!),i cili nuk i ka as dy vjet të shkollës së mesme dhe as që ka lexuar të paktën as dy faqe librash(sic!!!)të bëhet madje ,,poet,,modern dhe i këtij fundshekulli që mjerisht me të është marrë edhe poeti dhe kritiku ynë Abdullah Konushevci(!!!).

Familja e Bahtir Hamzës në Korreticë të Poshtme(Drenicës)askush nuk e ka konsideruar për familje dhe si fqinj.Ata,siç e dimë ne në Drenicë është familje pa taban dhe e mjerë,që siç thonë drenicasit e mi,mjerë ajo që jeton sot e këtu..!

Bahtir Hamza është askushi.Ai me kohë dhe i çmendur nëpër rrathët e varfërisë dhe gabeljetës(sic!!!)ishte përkerkushi jo vetëm në rrethin e tij por edhe me gjerë në Drenicë.Me vjen kqe që një lagje kaq e madhe njerëzish dhe,madje intelektualesh janë marrë me këtë njeri plah i Drenicës dhe askushi...!Me besoni po ky farë Bahtiri as shqip nuk di të flasë e lërë më të shkruaj ,,krijimtari poetike,,(sic!!!).Fëmijët e tij kanë qenë të trazuar dhe me shemtinë e sjelljes së prindit të tyre ata edhe sot e kësaj dite janë fëmijë pa fëmijëri dhe,herë-herë me shumë lot se sa bukë në sofër...!!!

Për sjelljet e qororditura prej gabelesh disaherë edhe vëllain e tij e rrafen në Drenicë për vdekje.Me një fjaë familje e tij dhe Bahtir Hamza në fshatin e tij nuk ka vlerë më shumë se sa një bagël lope...!Duhet që qarqet intelektuale në Kosovë dhe në mbarë gjeografinë e Atdheut në të ardhmen mos të merreni me plehun e Drenicës!

U shihet për të madhe,një grupi shkrimtaresh dhe intelektualesh nga Kosova,që kanë pranuar të jenë përballë,,librave të tij me poetikën gabelqe hiq më shumë(sic!!),ndonëse kurrë ne jetën e tij Bahtir Hamza nuk e di se ç,është arti dhe poezia dhe si i tillë të jetë ,,poet dhe shkrimtar,,ruana Zot se në çfarë shkalle kemi arritur sot.

Po të kalosh nëpër fshatin Korroticë e PoshtmeDrenicë)e të shohesh shtepinë e Bahtir Hamzës dhe të kujtosh se si ky njeri na u bë ,,poet,,pa lexuar dhe pa kryer asnjë shkollë,është për të qarë rrugëtimin dhe angazhimin e atyre që iu bënë krah këtij njeriu analfabet dhe plehu i Drenicës.Vetëm ta shikosh Bahtir Hamzën do të fitosh përshtypjen e një njeriu hiqnjeri dhe më shumë se plehu i Drenicës kreshnike.

Po ua them nga zemra:Kur e dëgjon emrin e Bahtir Hamzës dhe kujtoi emrin e poetit dhe të shkrimtarit të dalluar për fëmijë Ymer Elshani dhe të vëllait të tij Zymber Elshani,me vjen keq se si lejuan njewrëzit përgjegjës të letrave tona shqipe në Kosovë të jetë edhe emri i Bahtir Gabelit(!!!),që po ua them me plot gojë se ai nuk ka familje,nuk ka plang shtepie,nuk ka gjak dhe as ndjesi poetike për jetën dhe tokën,ai thjeshtë është një askushi që turp të qarqet tona letrare shqipe në Kosovë të kenë punë me një njeri analfabet dhe tarabosh ne jetë dhe pa asgje...!



Me respekt,
Prof.Skënder Karaçica
Çikago,SHBA

Nërsa Hajdar Fejzullahu nga Luboveci i Drenicës martire i shkruan letër publike z.Bahtir Hamza,kun ë mes tjerash thuhet,, .Mos ma zini për të madhe ,që po të këshillojë kësisoji ta përmbyllësh gjithësesi ketë meseleshën në mënyrë të kulturume,sepse Ty Bahtir Hamza nuk te ka hije ti shashe Jusuf Gervallën ,Adem Jasharin ,familjet e general Ramush Haradinajt,..,etj...sepse ata kanë dhënë jetrat e tyre për Kosovë.Ti nuk e dije çlka ke dhënë.Nuk po flasim për librat e tu të dyshimtë,a i ke bërë ti apo dikush tjetër,sepse unë nuk jam kritik letrar dhe nuk merrem me letërsi por më grafikë,por po të them si shok i klasës se komandantit legjendar Adem Jashari,ti lesh këto shkrime sepse nuk janë të mira,sepse ti vehtën po e dëmton si ,,poet që I thue vedit,,..
Kolec Traboini shkruan
Mos e shaj buken se te shiton zana....

Tungatjeta,miremengjez a mirembrama

Besa ato poezite qe m'i ke cue, mire ke ba, sepse me kthjelluem ma mire se cfare kollosi botror eshte autori i tyre. Ato mor zotni nuk jane poezi por agjitim ne vargje, satira, stigma politike, por poezi nuk munden me kene sa te jete kjo bote. Se per ate zot, o Nezir Aga, nese do te ishin poezi ato satira qe na ke dergue, atehere kot kane shkruar ne kete bote Rober Bernsi, Uollt Uitmani, Pavlo Neruda, Ricosi, Borhes, Lermentovi, Esenini, Lorka, Kavafi, Karl Sandbergu, madje duke perfshire dhe poetin agjitator-futurist Majakovski. Na ke mallengjye me ato dy poezi e merre me mend sikur te na i kishe dergue vellimet do te ishim mbyt me lote... Llafi qe bie, Nezir Aga, kam lexue disa poezi te tuat ne internet dhe me jane duk te mira, fort ma te
mira se keto te perposhtmet dhe te them te drejten i kam vleresue. Se mund te rrime si te duam, edhe shtrember, por duhet te flasim te drejten, cka eshte e bukur, eshte e bukur. Diamantin mes te plehrave ta futesh nuk i humbet cilesia e vlera. Per me tej ti ke shkruar drejt persa i perket fenomeve qe ndodhin brenda njeriut. Frika ndaj brendesise qe ti citon ka nje te vertete por vec jo nje te vertete absolute, sepse nuk ka te verteta statike per te gjitha hapsirat e kohrat...Ti mund te zbulosh nje te vertete sipas subjektivitetit tend, qe nuk ka kurrfare influence tek nje tjeter ne hapsira e kushte te tjera jete. Pertej kesaj ti me ironira prek nje te vertete( sipas teje) qe si qenka e mundur qe une shqiptar te jetoj ne rrugen Belgrade . O mor Nezir Aga, mos e lesho veten kaq poshte se je njeri me shkolle. Une edhe sikur, jo prej nje rruge ne Boston, por edhe prej Beogradi te shkruaja, ti nuk ke te drejte te besh
hajgare me rruget e sheshet e qytetet sepse nuk na e ka fajin guri e druri, por pislliku qe ka njeriu ne shpirt, mizoria qe shfaq kur vjen puna per te vrare e prere e perdhunuar mizorisht tjetrin vetem per faktin se ka fe apo komb tjeter. Une nuk kam ardhe ne token e Linkolnit as per tua ndrruar e as per tua vene emrat rrugeve me urrejtje etnike, sepse ketu jemi ne Amerike e jo ne Ballkan, prej etheve te cilit ende nuk paske shpetuar. E me teper dua te them mjer ai krijues qe bie skllav i urrejtjes nderetnike. Mjer ai krijues qe urren nje popull tjeter kushdo qofte ai. Nje krijues i vertete nuk mund te jete racist e me shpirt mizor ndaj popujve te tjere sepse thelbi i krijimit eshte humanizmi njerezor e jo urrejtja primitive me rrenje ne kanibalizmin e superlashte. E ne fund, dua te them se nuk e kam ndie vehten servil
kurre, ndoshta e kam mbajt pa thene cka duhej thene, e kam ndryll shpirtin ne diktature, por servil kurrkush ne bote nuk me ka njohur. Tash pa me pa, e pa me dite, po ma thua ti... Ani mire....Fol cka ta marri mendja se kyc per mendjen ne pazar te New Yorkut nuk ka. Besa fola boll e tash ti thuaj cka ta marri mendja, nuk po merzitena hic, se drita e uje e ngrohje ne Amerike po kena boll, lum Neziri...gjithashtu dua ta jap nje keshille prej miku, hiqi brakeshat Nezir Aga, sic thonte Migjeni, hiqi ato epitete brumi, buka, thika, plumbi....se shqiptari kurre nuk eshte tall me buken, ai ate e ka pas gjithmone te shejte. Buken tone te perditeshme, falna Zot!

Kol Shkodrani
Rajmonda Mojsiu
31-01-2008, 01:23pm

Z.Bahtir ..Kam kohe qe marr mesazhe me nje fjalor jashtezakonisht BANAL,jo i hijshme per ne shqiptaret qe i themi vetes shqiptare te vertete .Ndjehem vertet e fyer ,si femer qe jam kur lexoj mesazhe te tilla ..Do te ishte ne nderin tim dhe te familjes time qe me mesazhe me kete gjuhe jashtezakonisht banale ,fjalor bulevardesk ,te mos me dergohen me...Sepse me vjen shume turp ,qe femijet e mij ,te lexojne mesazhe te kesaj natyre ..Kompjuterin nuk e perdor vetem une ,por edhe pjesetaret e mij te familjes ..Nuk dime se cfare pergjigje tu japim femijve kur na pyesin ,rreth ketyre mesazheve .Do te ishte e mira qe te ulen gjakrat .Nuk ka hije qe shan po ofendon shqiptari shqiptarin ...Te gjithe krijojme nga pak per pasion ,e japim ndonje mendim apo opinion , per te ndihmuar sadopak ne ceshtjen tone kombetare ...Nuk refuzoj mesazhe qe permbajne krijimtari ,i kujtedo qofte ,apo mesazhe me teme per ceshtjen kombetare e te Kosoves sone te dashur ,por refuzoj kategorikisht keto mesazhe banale ..Duke ju falenderuar per mirekuptimin ,dhe ju uroj gjithcka te mire ,Raimonda Moisiu,Hartford CT USA.
Grup studentash të UP-së

Perkrahim Flori Bruqin

Flori Bruqi eshte shkenctare.Nuk duhet te merret me matrapazet e internetit siq eshte Nezir Myrta,Rrahim Sadiku apo njefare Bahtir Hamza.
Me shume respekt per Florin,

Grup studentesh nga Prishtina:

Malsor Sadiku
Ibrahim Istrefi
Rexhep Zuka
Talat Ibrahimi
Rame Istrefaj
Kamber Demalijaj
Shkurte Shala
Bajram Gashi
Imer Aliu
Tahir Tahiraj
Vjollca Shala
Kamber Imeraj
Tafe Tafaj
Gezim Istrefaj
Murat Shabanaj
Hatmane Dobraj
Lule Ymeraj
Ilirije Hadri
Lumturije Osaj
Hana Istrefaj
Kumrije Gjevukaj
Haki Misini
Ejup Rexhepi
Osman Jefkaj
Lumni Bajrami
Burbuqe Shkodra
Tahir Jusaj
Ramadan Ibrahimi
Albert Shala
Jahja Mumxhiu
Luan Rexhaj
Jahe Tishukaj
Kamber Tahiraj
Rrustem Gashi
Shaqir Fetaj
Shaqir Shala
Hasime Tahiraj
Ganimete Sylaj
Bashkim Hakaj
Ramadan Gashi
Osman Tahiraj
Teuta Rama
Ramil Istrefi
Genc Tahiraj
Ahmet Mulhaxhaj
Bahtir Hamza ne Librin e Ginisit

Të gjithë shqiptarët kudo që janë kanë kuptuar se manjaku i internetit BAHTIR HAMZA,prej Drenice,më vendbanim diku në USA(askush s'ia din adresën) është një i sëmurë psikik dhe një antikombëtar i dëshmuar më letrat e tijë që po i shpërndan më fjalë fyese në internet.Po të ishte i menqëm nuk do t'a bënte një gjë të tillë që të konfrontohët më të gjithë intelektualet dhe atdhetarët.Sidoqoftë Bahtir Hamza është i njohur për sharje në nënat e dëshmorëve,në dëshmor,prandaj po propozojë për një shpërblim që dikush ta fus në librin e GINISIT.Shpërblimi është për Bahtir Hamzën Kurorë e artë më Fotografinë e tij në WC-të publike të Kosovës,pasiqë asgjë tjetër ky nuk e meriton.Pra,Bahtir Hamza është i barabartë më WC-të publike të Kosovës!!!
Grup studentesh te Universitetit te Prishtines

Selvete Ibrahimi
Ramadan Tetaj
Ahmet Pashku
Kole Vokaj
Rukije Durmishi
Ylber Hasani
Ragip Xhemajli
Tafe Ukaj
Mahmut Iberdemaj
Kamber Tolaj
Samir Ibraj
Vjollce Shatri
Ylber Jahaj
Ramadan Fetaj
Kamber Kukalaj
Lumturije Iberdemaj
Bahtir Gashi
Samir Rushitaj
Rushit R.Ramabaja
Kastriot M.Myftari
Haki.R.Loshaj
Samir Delijaj
Pal Hasanaj
Shkumbin Demukaj
Ajvaz S.Berishaj
Miradije Seferaj
Kamber Ymeri
Bashkim Tetaj
Deli Ahmataj
Dalip Hajdini
Florentina Basha
Flora S.Durmishi
Gent Gashi
Gafurr Imeraj
Kastriot Basha
Enver Mehmetaj
Evliana Gashi
Osman Uka
Lirije Shoshi
Labinot Gashi
Laura Basha
Flora Gegaj
Burbuqe Mahmutaj
Vjollca Zyberaj
Valentina Shiroka
Vale Franaj
Imri K.Badallaj
Lirije Haskaj
Kamber Hysaj
Florent Imeraj
Hasime Shala
Hasan Maksutaj
Gafurr Tafaj
Ajdin Berisha
Kamber Osaj
Kumrije Xhevukaj
Albana Dedushaj
Alban Ferizi
Krenar Dushi
Dore Ibraj
Erika Mahmuti
Elsa Fusha

--------------------------------

0

Musa Bajraktari nga Prishtina ne 14/02/2011 00:35:35

Repliko

Meqenese edhe emri im eshte ne konotacion negativ nga manjaku Bahtir Hamza ,ja edhe pergjigja e ime si qytetar i thjeshte i Kosoves.Kush shkruan dhe mendon ndryshe me fakte kunder manjakut Bahtir Hamza ai eshte udbash sipas tij.Ja pergjigja ime publike per kete njeri-me fytyre shtaze.

I PËRLYERI DËSHIRON TË KETË SHOKË


Reagim publik kunder Bahtir Hamzës

Ju mendoni madje pa fije turpi më akuzoni se unë nuk jam artikullshkruesi me emër e me foto të Musa Bajraktarit, unë jam origjinal Musa Bajraktari, pra më emër dhe mbiemër dhe fotografi origjinale timen, në Kosovë dhe më gjerë më njohin si veprimtarë i devotshëm i kauzës kombëtare. Jetojë dhe veprojë në Prishtinë,përndryshe jam nga RADAVCI i Pejës. Normalisht qe nuk me njohin francezet në Francë nga se jam shqiptarë dhe jetoj në Kosovë, kurse punën dhe veprimtarin time, e dinë të gjithë ata që më njohin më për së afërmi. Revista mujore Zëri i shqiptarit nuk është gazetë private, siç e cilësoni ju, por është revistë e çmuar. Atë e nxjerrë shoqata “KOSOVA “ me seli në Francë, dhe është një revistë shumë e kërkuar dhe e lexuar si në Kosovë, ashtu dhe në diasporën shqiptare. Në faqet e kësaj reviste paraqiten autorë të ndryshëm( lexo: intelektual dhe politikanë). Ti nuk e ke pas në dorë këtë revistë prandaj edhe nuk e njihni revistën “ZERI I SHQIPTARIT” por edhe rastësisht sikur ta keni pas në dorë, ju nuk keni aftësi për të dhënë ndonjë mendim për revistën në fjalë. Kurse botuesi nëse nuk e keni ditur ai ka raportuar pa ndërprerë gjatë gjithë kohës së luftës nga vijat e para të frontit, është pra pikërisht zotëri Muhamet Çetta, autorë i disa librave. Po e them këtë nga fakti se ti e ke sulmuar një atdhetar pa të drejtë. Ju me këtë sulm e keni identifikuar fytyre e vërtetë tuajin. Unë e di se ju para ca vitesh kur ishit në Kosovë jeni marrë me poshtërsia të llojit të vetë, për çka për ju do të ngrihet edhe kallëzim penal. Ua kam bërë me dije edhe në reagimin tim të parë se nuk matet atdhetarizmi pos tjerash as me vendin e punës, dhe as për cilën gazetë shkruan, për çka edhe kam reaguar unë personalisht, kurse ju në reagimin tuaj në vend qe ti arsyetoni shpifjet kundër Jusuf Gërrvallës, me argumente, ju tërë mllefin e shprazni në revistë dhe redaksinë e saj. Është lehtë të shpifesh nga Kanada e largët për të vdekurit, por eja dhe argumentoj shpifjet tuaja këtu në Kosovë, ti nuk ke guxim ta bësh këtë, nga se në Kosovë je i identifikuar edhe si mashtrues për çka ka shumë njerëz që do ta dëshmonin këtë që po e them. Kur e thamë këtë i referohem thënieve të disa njerëzve që i keni mashtruar me rastin e themelimit të shoqatës së poetëve, për çka i keni inkasuar nga 12 euro për anëtarësim, pastaj nga poetet e ri (studentet) i keni marrë poezitë kinse për vlerësim, dhe ndarje çmimesh e pastaj i keni botuar si te juaja. Kurse recensentëve ju keni paguar honorarë të majmë më parat e plaçkitura nga viktimat për të marrë viza për në Kanada, dhe tani u bërë poet gjithë shqiptarë më poezi të vjedhura. Keni marrë nga disa intelektual edhe para deri në 500 euro kinse për të njëjtën shoqatë dhe u zhduke, kurse njeri nga ato viktima është edhe i nderuari Profesor Dr. Jusuf Vatofci nga i cili i keni marr 300 Euro, dhe kurrë më nuk ja keni kthyer. Për në fund po ju këshilloj qe mos të merreni ma me Revistën ZERI I SHQIPTARIT, e sa më përket mua, ti nëse ke argumente për tu mbrojtur nga këto që ua thash, presë që të paraqiteni me reagimin tuaj nga se në faqen pa censurë mund të shkruan kush të dojë, dhe përgjegjësinë e bartë vet autori i shkrimit. Unë kërkoj falje nga lexuesit për ndonjë shprehje të pa matur, por njerëzit si Bahtir Hamza nuk njohin tjetër gjuhë.

Musa Bajraktari
Prishtinë


--------------------------

Ja shkrimet e tij denigruese:

http://www.youtube.com/watch?v=Ez-r9P2Z9o4

http://www.youtube.com/watch?v=z7I6DyuzWe0&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=9-W6pV6ZfZY&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=pY5Y4XXPTzQ&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=EnenteAsi34&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=pY5Y4XXPTzQ&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=immORdwe6u8&feature=related


http://www.youtube.com/user/Bahtir1000#p/a/u/0/LSyV59NFBmw

http://www.youtube.com/user/Bahtir1000#p/a/u/1/rijEk95L9y0

http://www.youtube.com/user/Bahtir1000#p/a/u/2/immORdwe6u8

http://www.youtube.com/watch?v=LSyV59NFBmw&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=eOgLxS-EycE&feature=related

Të gjitha këto shkrime z.Bahtir Hamza i bënë pa kurrfarë dëshmishë.Dihet se ky është i sëmurë mendërisht dhe është një vrasës i bashkëshortës së vet në Curih të Zvicrës .I njajti sipas disa informacioneve private ka fituar lejeqendrim gjëja së është i ndjekur nga Kosova…Por ne Kosove ka disa akuza.Poashtu edhe ne Gjermani eshte i akuzuar per shkrimet qe ka bere kunder Jusuf Gervalles.
Ne Kosove ky njeri nuk ka se cfare te kerkoje pasi i njajti eshte i paditur nga shume njerez ne Prokurori.

0

Mr.sci.Flori Bruqi ne 14/02/2011 00:41:49

Repliko

Përgjigje e fundit një çmenduraku!?...


Të nderuar dhe të dashur lexues, të Blogut “Floart Press”, duke u nisur nga “faktet”,që tash sa kohë Bahtir Hamza i fabrikon në emër timin,dhe kështu manipulon opinionin, më duhet domosdoshmërisht që sërish të merrem me atë mjeran,dhe këtë nuk e bëj për tjetër,pos që vetëm për hir Tuajin,që iu dua dhe iu respektoj.Sërish më duhet ta theksoj të vërtetën e patjetërsueshme,se dhunuesi,Bahtir Hamza,ka fabrikuar një “dokument”,i cili ka rrjedhur si i tillë nga Osman Tolaj,ish kryetar i Komitetit dhe më von ëish-kryeshef i Sekretariatit të Punëve të Brendshme në kohën e Millosheviqit,në Deçan.Letra e paraqitur publikisht nga dhunuesi-krimineli Bahtir Hamza,dhe të tjerët,është falsifikuar në kuzhinat serbo-shqiptare të ish UDB-së jugosllave,për të përdhosur dhe demonizuar personalitetin tim,ngase unë hapur dhe fare publikisht, atëbotë dhe më herët,kisha mprehur thikat me të gjithë antikombëtarët dhe antishqiptarët,që atëbotë ishin vegla të atij pushteti antishqiptar. Këtu duhet sqaruar,për lexuesit e nderuar,se atëbotë kur ishte fabrikuar kjo letër e falsifikuar nga UDB-ja,unë gjendesha në burgun e Lepogllavës,si i burgosur ushtarak, e jo në Beograd.Ndërsa, sa u përket “takimeve” të mia me Karla Del Ponten,mund të pyetni në Hagë,sepse edhe këso insinuatash prodhon mendja e ndyer e të pështirosurit Bahtir Hamza.

Flori Bruqi: Rrenat gjahut të Carla Del Pontes:"Unë dhe kriminelet e luftës "...

Flori Bruqi:Akuzat e rreme kundër shqiptarëve nga Carla del Ponte dhe serbosllavet ...

Shqip.dk - Flori Bruqi:Akuzat e rreme kundër shqiptarëve nga Carla ...

Shqip.dk - Plakushka plakë Carla del Ponte?

-


Nëse vërtet doni të dini më shumë për “veprimtarinë” mashtruese të këtij të ashtuquajturi “poet”,gjatë qëndrimit të tij në Amerikë,mund të pyetni z.Bislim Nuredini, e që ia ka vjedhur,një mik të tijin amerikan, edhe përkundër të gjithë të mirave që ai i kishte bërë këtij mashtruesi, por ka edhe shumë të tjerë, që kanë dijeni për të bëmat e këtij të sëmuri mental,i cili në rrethana të tjera,ka qenë dashur të ishte i mbyllur në një sanatorium rehabilitues të neuropsikiatrisë, e jo të jetonte i lirë.Argumenti më madh për këtë njeri,është fakit,se ky njeri është vrasës i bashkëshorte së tij zvicerane,për të cilën gjë ka vuajtur edhe denim, por me diagnozën e skizofrenisë është lëshuar më vonë.Nuk përjashtohet fakti se e njëjta diagnozë e ka shpëtuar edhe në Tiranë në vitin 2000,nga SHISH-i,pastaj në Kosovë më 2005 dhe tash në Toronto 2008/2009,për delikt seksual ndaj një të miture.Kjo është rruga jetësore e këtij të sëmuri mental skizofrenik i rëndë,por nuk janë vetëm këto,ka mjaft të tjera fakte për këtë njeri.Ato i dijnë të gjithë në Kosovë,Shqipëri dhe Diaspora Shqiptare për këtë hijenë të çakërdisur mendërisht.Edhe kur thirret, kinse në dashurinë e tij ndaj kombit,atëherë si e justifikon ai këtë fakt,duke sharë e fyer legjenden e kombit Adem Jashari,apo atdhetarët “vëllezërit Gërvalla, dhe Kadri Zeka, dhe vëllëzërit Haradinaj nga Gllogjani,për të cilët ka respekt i tërë kombi për vlerat e tyre në drejtim të çlirimit kombëtar?!...P.sh. ai ka sharë e fyer vite më parë edhe presidentin historic Ibrahim Rugova,pokshtu ka sharë e fyer rëndë edhe liderin e lëvizjes “Vetëvendosje”,Albin Kurtin,duke e quajtur madje edhe “dorë e zgjatur e Sërbisë”,pastaj ka shkruar kundër general Agim Çekut, dhe kundër mjaft figurave të tjera të kauzës sonë kombëtare.Vallë,në shërbim të kujt është ky njeri, më herët, mesiguri bashkëpunëtor i ish-UDB-së apo i Kosit jugosllav me veprimtari në Zvicër dhe për Evropë.Mesiguri tash me këtë veprimtari për Amerikë apo Kanadë,por mbase nuk do t’i shkojë gjatë.Bashkathdetarë të nderuar,ruajuni,nga ky palaqo, se mos ua djegë xhepat,sepse është xheparosh!?…Me respekt, lexues të dashur, ja se m’u desht të shkëputesh nga puna ime krijuese, për pak çaste, për t’u marrë me këtë çmendurak-analbabet,i cili në tërë ato çka ai shkruan,shihet botërisht analfabetizmi i tij.Vjen pyetja,po kush janë ata,që në emër të këtij njeriu ia kanë shkruar ato libra poetik?!Le të mbetet kjo në ndërgjegjen e tyre të vrarë, për të bërë poet prej një njeriu bastard.Në fund të këtij shkrimi,lexues të dashur,ju njoftoj se së shpejti,do ta keni në dorë librin tim të tridhjetin me radhë:Polemikë me antishqiptarët”,që përmbanë më shumë se 1000 faqe,me plot e përplot materiale interesante,të vërteta me bazë shkencore për ato që thuhen e shkruhen në këtë vepër publicistike.

Me respekt Flori Bruqi

Faktet që flasin vetë për dhunuesin- kriminelin,”poetit,profesorin”e Torontos ,shpifësin ordiner, Bahtir Hamza?

AGJENTI SLLAV BAHTIR HAMZA SHKRUAN BROCKULLA NGA BURGU I TORONTOS NË FACEBOOK



Raporti policor kanadez për dhunuesin Bahtir Hamza :

http://ëëë.torontop olice.on. ca/neësreleases/ pdfs/17677. pdf

Sexual Assault Alert, Man charged in sexual assault investigation

On Monday, November 16, 2009, Bahtir Hamza, 53, of Toronto, ëas charged ëith: 1) Sexual Assault, 2) Fail to Comply ëith Probation. He ëas scheduled to appear in court on Tuesday ...

ëëë.torontopolice. on.ca/neë. ..

From: europol@ëeb. de
To: floribruqi@hotmail. com
Subject: Info:torontopolice. on.ca
Date: Tue, 1 Dec 2009 17:14:31 +0100

ëëë.torontopolice. on.ca/neësreleas es/pdfs/17677. pdf
Sexual Assault Alert,
Man charged in sexual assault investigation
Broadcast time: 14:40
Tuesday, November 17, 2009
11 Division
416−808−1100
The Toronto Police Service ëould like to make the public aëare that a man has been arrested
and charged in a sexual assault investigation.
It is alleged that:
− on Ëednesday, September 23, 2009, at 3:50 p.m., an 18−year−old ëoman ëas at the
Dundas Ëest subëay station,
− the accused approached the ëoman and sexually assaulted her,
− the accused left the station, then re−entered, and ëas last seen ëalking doën to the
eastbound subëay platform.
See previous release.
On Monday, November 16, 2009, Bahtir Hamza, 53, of Toronto, ëas charged ëith:
1) Sexual Assault,
2) Fail to Comply ëith Probation.
He ëas scheduled to appear in court on Tuesday, November 17, 2009, at Old City Hall, room
101, 10 a.m.
To learn more about the Service’s Priority regarding violence against ëomen, please
click here.
Constable Ëendy Drummond, Public Information, for Detective Scott Peters, 11 Division
ID: 17677 1 / 1

www.torontopolice. on.ca/neësreleas es/pdfs/17677. pdf


Letër nga shkrimtarja e mirënjohur shqiptare Kozeta Mamaqi

(No Subject)‏
From: Kozeta Mamaqi (kmamaqi@yahoo.com)


Sent: Thu 1/07/10 4:02 PM
To: bruqi-flori@hotmail.com
Zoti Flori, shpresoj te jeni i njejti person , te cilin e kam takuar ne Prishtine ne promovimin e librit te Kasoruhos, ku kam qene se bashku me Miranda Haxhine. Them shpresoj, sepse ne nje sqarim qe beme, me thate se dikush jua kishte perdorur emrin. Pra shpresoj te jeni Flori, qe me ka dhuruar librin e vet me dedikim. Nese eshte keshtu, po ju them se me shume kam bere bisede me ju se sa me Bahtir Hamzain, te cilin nuk e mbaj mend ,sepse duhet te jete nje nga shume njerezit qe kam intervistuar ne Shqiperi, ne kuader te emisionit te bashkatdhetareve , ku kam punuar. Nuk e quaj mekat qe i kam derguar nje urim per vitin e ri nje njeriu, qe nepermjet te intenetit me dha te njohur. Kaq eshte e verteta. Nese do ta quash bashkepunim...etj., quaje si te duash. Une, vertet, pas urimit kam mare nje leter prej tij, te ciles nuk i jam pergjigjur, sepse nuk e kam pare te udhes. Une i dua shqiptaret e vertete, qe punojne e perpiqen per Shqiperine dhe Kosoven .Nuk kam synim te hetoj, te sajoj apo te trilloj , nuk eshte ne prerjen time. Kam 17 vite qe bashkepunoj me TEUTEN, qe del ne Prishtine dhe them se nuk ka lidhje me te bukur se sa kjo. Une nuk bej lufte me njerezit.Lufta mbaroi dhe shyqyr. Jam per paqen e harmonine. Uli nervat, i nderuar koleg dhe mos imagjino te paqena rreth meje. Faleminderit nese me kupton. Qetesisht dhe miqesisht, Kozeta Mamaqi.

Letër nga publicisti i mirënjohur shqiptar Zef Lleshi

Gio 7/1/10, Zef Lleshi Lleshi ha scritto:

Da: Zef Lleshi Lleshi
Oggetto: Re: I: Leter e hapur per shkrimtaren Kozeta Mamaqi....

Data: Giovedì 7 gennaio 2010, 18:17

E nderuara zonja Vitore!! Nuk ia vlen te merresh dhe te harxhosh energji per Bahtir Hamzen sepse as di as dua te di se cfare situatash e kane percjelle ne jete.Di vetem nje gje qe gjate eksodit te kosovareve Bahtir Hamza eshte paraqitur prane gazetes Rilindja Demokratike i gjakosur dhe une qe jam ndodhur per momentin ne gazete kam ber nje shkrim te shkurter duke cituar ato qe ka shpjeguar ai i cili mesa mbaj mend une tregonte se e kishin rrahur axhente te sherbimit te fshehte shqiptar.
Nuk mbaj mend dhe nuk di te kemi permendur ne shkrim emrin e zotrise se nderuar Flori Bruqi qe permendni ju !!!Qe nga ai vit e deri me sot une nuk e kam takuar Bahtir Hamzen, vetem kam pare se ai ben komente ne fb duke permendur emrin tim qe e paskam ndihmuar ne ate kohe , dhe permend edhe emrin e kozetes..Ne se Flori Bruqi ka vene re se ne e kemi denigruar me ndonje shkrim ne gazete, eshte mire te na e thote konkretisht pasi e them sinqerisht se mua nuk me kujtohet qe Bahtir Hamza te na kete permendur emrin e tij, apo ne ta kemi permendur ne ate kohe ne shkrim. Me respekt per Ju e nderuara Vitore dhe per Florin qe per fat te keq nuk e paskam njohur deri me sot Zef LLESHI.


Nga Flori Bruqi

Pergjigje antikombetareve dhe te semureve mentale

Ju njoftoj se i çmenduri Bahtir Hamza, me diagnoze Skizofrenike, mund te shkruaje çka te doje dhe nuk ia ze per te madhe, ngase i njejti, udbashe i ka quajtur heroin legjendar Adem Jasharin,pastaj vellezerit-heronjte kombetar:Jusuf Garvallen,Bardhosh Gervallen dhe Kadri Zeken, dhe pokeshtu qindra intelektuale shqiptare i ka iksizuar,duke vazhduar nga Ismail Kadare e deri te Nena Tereze.


Krimineli Bahtir Hamza

Me kujtohet moti,kur i njejti person linçonte presidentin e Shqiperise prof.dr. Salih Berisha dhe liderin e Kosoves, akademik Ibrahim Rugoven.

Ky matrapaz virtual (jevgu Bahtir Hamza),shkroi zi e me zi per ish-UÇK-ne,dhe qindra gazetare dhe shkrimtare shqiptare me nam dhe personalitete te pakontestueshem, e qe i botonte ne disa forume shqiptare,deri para pak kohesh,por tash i njejti gjendet ne burg,per vepren: Dhunim Seksual,e qe denimin po e vuan ne nje burg te Torontos ne Kanada.

Te gjitha librat e ketij "shkrimtari" ,e qe eshte me kombesi jevg, e i cili eshte i paguar mire nga udb-ja jugosllave,ka te vetmin qellim:Shkaterimin dhe denigrimin e personaliteteve dhe figurave te ndritura shqiptare.


SHIK- e di mire kush eshte ky kriminel!!

Eshte konstatim mese i sigurt se asnje nga "librat" e tij nuk jane shkruar nga ai vete,ngase kjo nuk perkon me nivelin e tij analfabetik, por ato i jane shkruar nga kompania qe qendron prapa tij,pra nga disa njerez qe kane emer e mbiemer.Ne te ardhmen e afert do te merremi,per hir te opinionit,edhe me keta "shkrues" librash ne emer te Bahtirit te semure menderisht.

Ata do t'i nxjerim para opinionit me emer e mbiemer,ne menyre qe te njoftohet opinioni yne me ta,ngase edhe jane paguar mire per kete pune...

Sa i perket takimit tim,gjoja me Karla Del Ponten, eshte nje shpifje e rradhes e skizofrenikut Hamza.Ndersa, persa i perket letres qe qarkullon ne internet,se kinse une paskesha punuar per ish-udb-ne, eshte nje fabrikim tjeter i ketij te çmenduri dhe atyre qe qendrojne prapa tij,sigurisht te paguar per kete pune,per te me denigruar dhe diskredituar personalitetin tim.Kjo do t'i mbetet kohes qe ta nxjeri ne pah te verteten.


Agjentin serb e zdupat SHIK i Tiranës,por e shpeton nga burgu diagnoza "Skizofrenia".

Per kete fabrikim ne drejtim te personalitetit tim,une mbase e kam thene sahere edhe publikisht kete.Mbase une jetoj,veproj dhe krijoj,shkruaj vepra,mbase e kam profesion shkrimin,dhe kurdohere,gjithe jeten time ballafaqohem me te verteten,por jo me fabrikimet e ketij soji surrogatesh, siç eshte i semuri menderisht,jevgu Bahtir Hamza dhe ish-kryeshefi i UDB-se se Deçanit Osman Tolaj.

E njoftoj me kete rast lexuesin e nderuar shqiptar, qe do ta kete ne duar librin tim te njezete e nente:"Polemika shqip me antishqiptaret" , si dhe libri monografik per punen,vepren dhe jeten time intelektuale dhe atdhetare,do te dali se shpejti ne Tirane nga publicistet me te njohur shqiptare nga Tirana.Kjo eshte e verteta mbi mua dhe punen time pergjate viteve e deri me sot.

Mbase armiqte e mi te paket(5-6 veta) do te kuptojne te vertetat e perbotshme mbi jeten dhe vepren time ne funksion te çeshtjes sone kombetare dhe do te "kenaqen".I


Keto foto tregojne se kush eshte ky majmun!!!

keshilloj keta te semure nga urrejtja qe te lexojne te vertetat dhe te thellohen me shume ne ndergjegjet e tyre te pakta qe kane,kur me sulmojne per te me denigruar.

Kete s'do te mund ta bejne kurren e kurres, ngase kete s'ia kane arritur as disa ish-tradhetare e antikombetare te ish sistemit serbo-sllave e s'do t'ia arrijne as keta te mjere,ngase e verteta eshte kryeneqe dhe e perjetshme.



I qofsha fale jam i kenaqur me te verteten time.Bota shqiptare i di keto.

Kaq.

Me respekt per lexuesin shqiptar të Gazetë C.

Flori Bruqi

http://floripress.blogspot.com/2011/02/udb-ashi-bahtir-hamza-ska-te-ndalur.html Zoti Flori Bruqi , përgjigjet lidhur me përfoljen e emrit të tij . Por më poshtë Gazeta C, duke ju shmangur përziersjes së drejtë përdrejtë mes kundërshtive të autorëve, po publikon të plotë disa nga dërgesat që vetë Flori Bruqi ka bërë , në Email-in e gazetës .. Në to duket vlersimi për figurën e tij nga autor kritik të dëgjuar .. Duke i uruar suksese zotiz Bruqi , ju urojmë edhe juve Lexim të këndshëm .. !!





Në Përgjigje të shkrimit , (kundër tij) të Bahtir Hamza ..


*****************************
FLORI BRUQI - TRIUMF SHQIPTAR
Nga Prof. dr. ESHREF YMERI

Albert Kamy (Camus - 1913-1960) thotë:"Asgjë tjetër nuk mund ta frymëzojë kaq shumë njeriun, sesa vetëdijësimi për gjendjen e tij të pashpresë".
Në universin e kulturës shqiptare është i rrallë fakti që një krijues të dalë para lexuesve me autoritetin e admirueshëm të një shkrimtari, poeti, përkthyesi, publicisti, historiani, gjeografi, analisti dhe kritiku të talentuar.

Libri më i fundit, me titull "Triumfi shqiptar", i tridhjeti në serinë e botimeve të zotit Flori Buqi .. , nxjerr në spikamë natyrën shumëdimensionale të krijimtarisë së këtij personaliteti të shquar të kulturës shqiptare. Në universin e kulturës shqiptare është i rrallë fakti që një krijues të dalë para lexuesve me autoritetin e admirueshëm të një shkrimtari, poeti, përkthyesi, publicisti, historiani, gjeografi, analisti dhe kritiku të talentuar.
Tek lexon këtë vepër kaq interesante, që të rrëmben me tematikën e vet bukur të larmishme, nuk mund të mos ndiesh njëherazi kënaqësi dhe krenari për faktin që krijimtarinë e zotit Flori e përshkon tejendanë një frymë mahnitëse objektiviteti, humanizmi dhe optimizmi të pakundshoq. Mes rreshtave të kësaj vepre nuk është vështirë të kapësh tiparin më themelor të formimit intelektual të zotit Flori - dashurinë e tij të pastër për tokën amtare, respektin e lakmueshëm për këdo që është atdhetar dhe që e do me shpirt punën, si burim mirëqenieje dhe begatie për të gjithë.

Albert Kamy (Camus - 1913-1960) thotë:"Asgjë tjetër nuk mund ta frymëzojë kaq shumë njeriun, sesa vetëdijësimi për gjendjen e tij të pashpresë".
Duke pasur parasysh këto fjalë të qëlluara të Kamysë, mendoj se të gjithë ata shqiptarë që popullojnë mbarë trojet tona etnike në Evropën Juglindore dhe që janë të kapluar nga pak nga ndjenja meskiniteti, cmire, xhelozie, inferioriteti dhe zvetënimi të shpirtit njerëzor, pra, nga "vetëdijësimi për gjendjen e tyre të pashpresë", është mirë ta lexojnë, me durim, veprën e zotit Flori, se nuk do të mbeten të zhgënjyer, nëse do të jenë në gjendje të zbulojnë brenda qenies së tyre një çikëz frymë objektiviteti. Kam bindjen se do të dalin të fituar, se vepra e zotit Flori shërben si melhem për qetësimin e shpirtrave që janë të infektuar nga mikrobi djallëzor i përçarjes njerëzore.
Ne, shqiptarët, kemi dhënë dhe vazhdojmë të japim prova boll të dhimbshme të përçarjes kombëtare, çka e kemi paguar shtrenjtë - me copëtimin e trojeve tona etnike. Evropa na e ka njohur mirë dhe na e ka "yshtur" po aq mirë këtë mikrob të mallkuar, prandaj edhe trojet etnike na i bëri çarçaf. Vepra e zotit Flori duhet të lexohet me shumë vëmendje sidomos në Kosovë, në mënyrë që njerëzit e infektuar nga mikrobi i përçarjes t’i thërrasin mendjes dhe të heqin dorë një herë e mirë nga sulmet që ndërmarrin kundër njëri-tjetrit nëpër faqet e internetit, ca sulme publike këto, me një fjalor të padenjë për stilin e komunikimit njerëzor, por edhe më shumë të padenjë për një komunikim intelektual.
Më gëzon shpirti dhe ndiej një kënaqësi të jashtëzakonshme kur lexoj këtë vepër të zotit Flori, që të mëson dhe të frymëzon që ta duash dhe ta respektosh njeriun, pra, ta duash dhe ta respektosh shqiptarin.
Sepse në analizat e veta shkencore zoti Flori, tërthorazi, zbulon anët më humane të shpirtit njerëzor, ndikimin e tyre në plazmimin vlerave e krijuese dhe rolin që ato duhet të luajnë në shëndoshjen e shpirtit shqiptar me dashurinë e njeriut për njeriun. Në gjykimin tim, mbarë krijimtaria e zotit Flori, për tematikën e gjërë që trajton dhe për objektivitetin e analizave shkencore që shpalosen në të, mund të vlerësohet pa drojë si modeli i enciklopedisë së mendimit shqiptar.
Santa Barbara, Kaliforni
19 qershor 2010

************************

“Letërsia si ‘aksion’ komunikimi”

Një libër kritik për krijimtarinë e shkrimtarit Flori Bruqi 
Rajmonda MALEÇKA, TIRANË

 Flori Bruqi është njëri nga shkrimtarët që ka shkruar njërën nga letërsitë më interesante në Kosovë, veçanërisht në prerjen kohore të viteve 90-të e në vazhdim, me çfarë është bërë prezent një nga zhvillimet më të rëndësishme jo vetëm për Kosovën, por të gjithë Ballkanin. Në problematikën historike, etnologjike, diplomatike e emblemuar nga të gjithë analistët historik dhe ato të kohëve të vona si “nyja gordiane e Ballkanit”, letërsia e Flori Bruqit është interesante dhe e elementuar si letërsi bashkëkohore me të gjithë problematikën e saj qoftë ajo brenda letrare dhe ajo jashtë letrare.

Një korpus romanesh, të cilët në librin kritik që pritet të botohet në Tiranë së shpejti, vlerësohen si detaje të realitetit shqiptar, në kushtet e një klime kolonialiste, hedhin dritë të mjaftueshme në prerjet historike të një populli të sakrifikuar dhe të kryqëzuar për një çështje të hershme dhe hyjnore. Të gjithë konfliktet hyjnore kanë në themelin e vet raportet me lirinë. Flori Bruqi ndihmon në “paradigmën” për ta kuptuar “legjendën e mbijetesës”, gjithashtu dhe atë temën biblike të dhimbjes.

Raportet që letërsitë kanë me popujt dhe tokën në të cilën ato kanë gjetur rrënjët e fjalëve dhe të mendimeve, të kujtesës dhe të nevojës për të ditur se kush është atdheu, liria, njerëzit e lashtë dhe njerëzit e lirisë, kanë prodhuar gjithmonë letërsi që ju kanë rezistuar kohërave. Një letërsi është e mirë, është nënprodukt i një realiteti të madh njerëzorë, kryesisht nga ky raport dhe nga jetëgjatësia që ajo i ka programuar vetes.

Pjesa më e madhe e letërsisë së shkruar në Kosovë, veçmas nga gjysmë e dytë e shekullit që sapo lamë pas, është ndërtuar përmes një raporti ekzistencial i elementuar në subjekte, ngjarje, personazhe dhe struktura të shkëlqyera vertikale dhe horizontale me çfarë krijuesit e Kosovës i kanë bërë shërbimin kulturës shpirtërore dhe asaj të kujtesës kolektive, duke qenë e orientuar shpirtërisht.

Ekzistencializmi është një konsekuencë e njohur për të jetuar, i cili është shfaqur dhe e ka pjesëtuar veten në letërsinë artistike më shumë se sa në shumë fusha të tjera të dijes dhe të filozofisë. Tek shqiptarët ky lloj raporti ka qenë shumë më herët se sa Hajdegeri të shpallte doktrinën e ekzistencializmit. Nëpër prerjet e këtij ekzistencializmi, shkrimtari Flori Bruqi ka arritur t’i “shkulë” kohës shumë personazh të tipizuar mrekullisht, shumë ngjarje me të cilat i bëjnë prezent epokën, protagonizmin historik, të cilat janë elementë të dukshëm të procesit letrarë.

Studimi kritik për krijimtarinë artistike të Flori Bruqit e karakterizon autorin si një krijues unik në kushtet e një letërsie të re dhe specifike, e cila u shkrua në Kosovë në rrethanat e një kompleksi totalitaro-kolonial, e cila ishte e kushtëzuar të ishte me një simbolikë të qëndrueshme, por të realizonte një komunikim real. Në kohët totalitare dhe ato që inspirohen prej tij, apo janë nënprodukt i tij, komunikimi ka një rëndësi të madhe, i cili lidhet me strategjinë e mbijetesës. Kosova, të paktën për një shekull është kushtëzuar për mbijetesën e saj, pasi mbi të njëri nga kundërshtarët e saj të vjetër praktikoi mbi të gjenocidin, etnocidin dhe shfarosjen e zhdukjes në masë.

a. Letërsitë si prerje të kohërave

Studimi kritik për krijimtarinë e Flori Bruqit si shkrimtarë merr në konsideratë romanet e tij të cilët nyjëtojnë kohët më emblematike të Kosovës. Bruqi ka arritur të sjellë personazhe, realitete njerëzore, situata, ambiente dhe klimë shpirtërore autoktone, të cilat bëhen të kapshme nga të gjithë kategoritë e lexuesit. Letërsia ka një qëllim të njohur, ajo synon të realizojë një komunikim sa më të gjerësishëm dhe sa më selektiv. Marrëdhënia që letërsia krijon me lexuesin është më e shtrirë dhe më e gjerësishme se sa njoftimi që përcjellin llojet e tjera të komunikimit, dhe të letërsisë dokumentare apo dhe asaj historike.

Bruqi arrin të krijojë një raport kompleks të të gjithë llojeve të komunikimit me kohën, njerëzit, relacionet e nevojshme të shoqërisë në saj të tipave, karaktereve, ngjarjeve dhe të lëndës letrare, aq më tepër të gjinisë së romanit, duke e shndërruar të në “aksion”. “Aksioni” i komunikimit, kryesisht përmes një letërsie të ngjarjeve të hapura dhe të përjetuara, ka përmbushur njërin nga kushtet më sendërtare të letërsisë artistike, duke qenë njëra nga pasqyra më besnike ku njerëzit kanë parë fytyrën e vet dhe historia ka shtuar faqet e librit të saj të madh të etnisë, kombit dhe të autoktonitetit të tij.

Romanet dhe krijimtaria artistike e Flori Bruqit, sjell prerjet kohore të zhvillimeve të fund-shekullit të kaluar kryesisht, në një realitet të kushtëzuar njerëzore, ku duken hapur marrëdhëniet koloniale të kolonizatorit si sundues i egër dhe i papërmbajtshëm në egërsinë e vet dhe të një realiteti njerëzorë, i cili i referohet thelbit të tij që nga lashtësia deri në ditët tona. Drama dhe personazhet, aksioni i ngjarjeve dhe definicionet psikologjike, të cilët tipizojnë zhvillimet sociale dhe historike të asaj ku merren dhe autori e gjen lëndën letrare, janë si dukuria e formimit të ortekëve që zmadhohet dhe marrin fuqi në rrugëtimin e vet. Bruqi kujdeset t’i ruajë konvencionet e kohës së tij dhe të personazheve të tij.

b. Letërsitë si vazhdimësi historike

Çështjet kombëtare kanë rrënjë të thella në problematikën e tyre për t’u bërë letërsi për arsyen e njohur të tyre. Letërsia artistike i ruan ngjarjet historike ndryshe arkivave, ndryshe dokumenteve historike, ndryshe historisë, ndryshe kronikave dhe ndryshe gjithë llojeve të tjera të kujtesës. Letërsia artistike i mbush me gjak dhe shpirt ngjarjet historike, i mban ashtu dhe i ruan po ashtu. Letërsia artistike i ka kodet komunikatave më të gjerësishme dhe më shpirtërore se sa të gjithë zejet e tjera të kujtesës dhe të revokimit njerëzor. Letërsia artistike nuk i konservon as ngjarjet historike, as ato njerëzore, as dhe personazhet e tyre, përkundrazi ajo arrin t’i bëjë pjesë të konvergjencave të zhvillimeve.

Personazhet e njohur dhe real të Shekspirit të madh, historia i ka fosilizuar, i ka konservuar deri në gjendje bazike, ndërsa shkrimtari i madh përmes letërsisë i ka sjellë ato në marrëdhënie me të gjithë kohët, pavarësisht sa të zhvilluara dhe të avancuara ata kanë qenë krahasimisht me kohën e personazheve real, prej të cilëve Shekspiri e mori “tharmin” e tyre.

Thuajse 10 romanet e Flori Bruqit dhe libri më i mirë i tij, “Guxim shqiptar”, i cili është ndërtuar si një organizëm unik, me marrëdhënie dhe kumte vertikale, horizontale dhe diagonale, dhe që është një libër për të gjithë, përbëjnë një realitet të veçantë letrarë, qoftë për tematikën po ashtu dhe për profilin letrarë që autori ka paraqitur. Dhe kjo është kaq e vërtetë, sa të zë shumë pak kohë fizike ta absorbosh në leximin e parë këtë lloj krijimtarie, por është ndryshe kur atë kërkon ta zotërosh.

Shkrimtari Flori Bruqi përmbush parimin themelorë të letërsisë si krijim, pasi ajo (letërsia artistike) nuk e përkufizon kohën që zë brenda vetes, por e pasqyron atë përmes zgjedhjes dhe seleksionimit të ngjarjeve, personazheve tipik dhe e bën të komunikueshme me të gjithë kohët. Kjo sjellje elitare dhe e zgjedhur i bashkëngjitet dhe përvetësohet

c. Metafora ekzistenciale e jetës

Duket se Flori Bruqi është një shkrimtar, i cili arrin ta gjejë letërsinë dhe gjendjen e tij krijuese, qoftë në një realitet në të cilin flitet për vdekjen, pritet vdekja, dhe, ku të gjithë lajmet që shkojnë e vijnë kanë të bëjnë po me vdekjen. Baladat e vjetra dhe ato të reja qoftë dhe për ta mundur vdekjen, kanë qenë dhe do të jenë më tragjiket në historinë e njerëzimin. Epi i Gilgameshit duket se i ka thënë të gjitha që nga koha kur ai u krijua dhe deri sot.

Ka kërkuar dhe ka gjetur personazhe, të cilët kanë plotësuar kapacitetin real dhe atë përtej vetës, që shkrimtari i ka bërë pjesë të një pune, frytet e të cilës jetojnë gjatë. Jetojnë më shumë se një shtëpi, më shumë se një mundim, më shumë se të gjithë gjërat e tjera më të sofistikuara, që njerëzimi është përpjekur dhe ka luftuar ta “mbajë” kohën, ta sundojë atë.

Koha nuk mund të sundohet kurrë, ajo zotërohet dhe të gjithë këtë e kanë bërë shkrimtari me letërsinë, që nga kohët antike deri sot. Letërsia e mirë e “mban” kohën, ajo e merr atë mbi shpinë, siç mund të marrësh mbi shpinën e devesë dhe një shtëpi, e përcjell nga koha në kohë. Asnjë teknologji tjetër sado e sofistikuar të ketë qenë ajo nuk ka arritur ta bëjë këtë, përveçse letërsia dhe shkrimtari.

Shkrimtari Flori Bruqi ka kërkuar ngjarje dhe ato i ka gjetur në jetën e njerëzve të tij, në jetën e armiqve të historisë dhe të popullit të tij. Ka qenë një ngjarje që ka shëtitur nëpër të gjithë rrugët e vendit të tij, nëpër rrugët e fisit të tij, prag më prag shtëpie. Ai, shkrimtari është nxënë me atë ngjarje, është rritur dhe pjekur me të. Një pjesë të saj e ka marrë në shpinë si ajo deveja nëpër shkretëtirë, një pjesë tjetër e ka “bërë” burrëri për ta përballuar jetën.

E gjithë krijimtaria e Flori Bruqit është një mega-metaforë e ndërtuar “metonimikisht” në raportet e njeriut me njerëzit dhe e qëndresës me ekzistencën. Studimi kritik mbi krijimtarinë e Flori Bruqit arrin ta elementojë të gjithë strukturën artistike të cilës i “perimetrohet” dukshëm ç’e ka motivuar atë dhe pse ka qenë e tillë. Krijimtaritë universale vijnë përmes thjeshtësisë së vet, por e mbajnë të tillë temat universale, për të cilat njerëzimi ka pasur, ka dhe sot do të ketë përjetësisht nevojë. Studimi kritik për krijimtarinë e Flori Bruqit prek dhe çështjet e tjera të letërsisë që është shkruar dhe po shkruhet në Kosovë.

**************
   Gazeta  C

Share on:  Facebook  del.icio.us  Digg  StumbleUpon  Twitter

Komentes (15 derguar):

Adem Rrustemi ne 13/02/2011 07:36:07

Repliko

Lexuesve te Gazetes C ju shellim artikullin:

Reagime dhe polemika që sfidojnë të pavërtetat serbe të kohës?!…

Nga Naim Kelmendi,shkrimtar- Prishtinë

Në librin “Polemika shqip”(Prishtinë,2009), shkrimtari dhe publicisti i mirënjohur Flori Bruqi, spikat me sensin për të polemizuar,në të shumtën për të reaguar në shumë çështje, që për temë kishin atë, çështjen e të vërtetës historike shqiptare,por të shkruara dhe të thëna në kohë dhe hapësirë të caktuar nga emra akademikësh serbë dhe shkruesish serbë.

Polemisti Mr.sci.Flori Bruqi, në blogun e tij virtual:”Foart Press” dhe në shumë web faqe tjera shqiptare dhe në gjuhë tjera botërore polemizon dhe reagon shpejtë kundrejtë të pavërtetave të thëna nga akëcilët akademikë serbë, që me “të vërtetën” e tyre publike, ushqenin opinionin vendor e ndërkombëtar për akëcilën çështje a problematikë kundër çështjes shqiptare, qoftë politike,historike, etnike etj.

Flori Bruqi polemizon intelektualisht dhe me kundërargumente kundrejtë shpifjes publike serbe,më mirë të thuhet, kundër rrenës serbe,që sipas thënies së njohur të akademikut serb Dobrica Qosiçit, është moral serb,për ta mendësuar opinionin me pseudoinformim, me pseudoshkencë ,me pseoudopolitikë etj,por që këtyre, polemisti i mirënjohur shqiptar Flori Bruqi ua heq maskën me kundërargumente.

Pra, në këtë libër, që përmbledhë,në të shumtën polemikat e kohës së pasluftës për shumë çështje,sa të ndieshme, siç është e vërteta mbi masakrën e Reçakut, aty ku më 1999 ishte kryer krim kundër njerëzimit, apo shumë çështje të tjera, që nga pseudoshkruesit,
pseudoakademikë t,pseudointelekt ualët serbë të Beogradit, interpretoheshin ndryshe nga ajo që ishte e vërtetë e përmnjëmendët,Flori Bruqi i problematizon çështjet, kuptohet reagon pas shkrimit të atyre, për t’i ndriquar dhe për t’i vënë në vend të vet të vërtetat,apo për t’ua thënë secilës emrin e vet ashtu siç e kanë në të vërtetë.

Sepse,krimi e ka emrin krim,shpifja e ka emrin shpifje,masakra e ka emrin masakër,e kështu me radhë.

Ky libër ofron mjaft material të polemikës,një zhanër ky,jo fort i lëruar në letrat tona të kohës moderne,por ja që, Flori Bruqi,reagon dhe polemizon në nivelin më të mirë me pseudoshkencë n serbe…

Në të vërtet,ky libër ofron për lexuesin edhe mjaft reagime të tjera nga shkrues të ndryshëm në Blogun virtual”Floart Press” etj.

Në këtë libër,jipet gjithashtu një listë e gjatë emrash të të vrarëve shqiptarë,me datëlindje dhe vende ku janë masakruar apo vrarë, në luftën e fundit më 1998-1999 në Kosovë, nga ish ushtria,policia apo paramilitarët serbë.

Kështu që edhe ky kapitull plotëson një anë tjetër të vërtetash, mbi krimet serbe në Kosovë, e që plotësojnë atë kriterin e polemikës argumentuese në raport me polemizuesin/ shkruesin shpifës e falsifikator të vërtetash historike,politike /etj.

Shkencëtari dhe polemisti Flori Bruqi,reagon dhe polemizon duke mos dashur që t’i lë të heshtura çështjet,në të shumtën,atëherë kur ata, nga tabori i “intelektualizimit” serb, pa argumente, shkruajnë e gënjejnë, për çështjet, tashmë të njohura edhe nga opinioni botëror.

0

NAMIK SHEHU ne 13/02/2011 12:23:00

Repliko

Nje shkrim per Flori Bruqin -nga Izet Culli ,sot ne Tirana Observer
Shkruar nga Izet S. Çulli
e mërkurë , 17 shtator 2008
Isha me fat kur mora pjesë për herë të parë në Mitingun e përvitshëm mbarëshqiptar të Poezisë (i dyzetëekatërti) që zhvillohet në Gjakovë. Aty u njoha nga afër me shumë figura të letërsisë e të krijimtarisë nga Kosova, Maqedonia dhe Mali i Zi. Shkëmbyem me dhjetra libra me njëri-tjetrin. Kur i kalova të gjitha në “sitë”, zgjodha për të filluar leximin e tyre me veprën frymëgjatë “GUXIM SHQIPTAR” (2008) të Flor Bruqit. U ngusha me autorin kryekreje tek MURI I DHEMBJES, ku ne homazhonim; si edhe në darkën përshëndetëse, kur grupit tonë nga Shqipëria, iu dha rasti të ishte në një tavolinë me Z. Kadrush Radogoshi, Abdullah Konushevski, Flori Bruqi, Kristaq Shabani, Agron Shele, Bora Balaj etj.786 Mbasi e përpiva librin e Bruqit, iu ktheva përsëri dhe mendova nëse mund të arrija të hidhja në letër diçka për të, ngase jo të gjithëve mund t‘ju bjerë në dorë libri i tij. Po kush është vetë autori i këtij botimi me 400 faqe, i cili studimet e larta i ka kryer për mjekësi në Prishtinë? Shoh biografinë artistike: me plot 25 vepra të volumshme si: romane, poezi, studime, hulumtime shkencore, historike etj. Një befasim i madh për mua, një zbulesë do të thosha dhe me mjaft punime të virgjërta. Ky libër për mua rangohet nga më të mirët në fushën e vet.

Interesat e Flori Bruqit janë të gjera e të shumanshme dhe me një kohështrirje të madhe nëpër shekuj dhe jo rrallë me këndvështrime origjinale duke na kthjellur më tej disa nga njohuritë tona.
* * *
Le t‘i hedhim një vështrim lbrit të tij “GUXIM SHQIPTAR” ashtu sipërfaqësisht se për atë do të duheshin studime zanafillëse e të thella. E nis ai me lashtërinë e popullit tonë dhe pikërisht me Pirron e Epirit, i cili konsiderohet si strategu më i shquar i kohës së vet, që e thërrisnin “Shqiponjë”. Betejës disaditëshe të zhvilluar në Fushë Kosovë (1389), autori i lë mjaft vend në librin e tij stu dimor , e cila ishte më tepër një bashkim rajonal dhe assesi vetëm serb, siç mundohen të thonë sot grafomanët dhe politikanët dështakë, që fabrikojnë frazime të pavërteta (për të serbizuar këtë betejë). Sot ndoshta ka mjaft historikanë të tillë trumykur, të palogjiktë e trillanë dhe ndoshta të çmenduruar nga shkurtpamësia e tyre, të cilët janë gjithnjë gojëhapur, po se ç‘thonë, pak rëndësi ka për ta! Në këtë përplasje u shqua Milosh Kopiliqi, mbasi përveç trimërive të tjera, ai vrau Sulltan Muratin I, varrharruar, ndërsa për Miloshin tonë, shqiptarët këndojnë këngë dhe me veprën e tij vendasit mburren edhe sot e kësaj dite. Serbët, të mbështetur nga ustallarët dhe ndihmestarët e tyre epsharakë, e shfrytëzojnë aktin e tij për qëllimet e veta të mbrapshta, kinse për terrorizëm dhe krim të organizuar islamik. Ata, nga ana tjetër, duan të pronarizojnë çka s‘mund të pronarizohet, si praktikisht dhe me “studimet” e tyre xhelatore e ekstazore.

Për perudhën skënderbejane dhe Gjergj Kastrioti-Skënderbeun, hero real dhe jo i legjendtë, ky kryeluftëtar, ky “poet i madh i politikës shqiptare” -siç shkruan Idro Montanelli, përimtohet shkurtazi këtu dhe çmohet jo vetëm si strateg e prijës i talentuar dhe gjenial, i cili i bëri ballë një superfuqie të kohës (duke shpëtuar Evropën), por edhe si një diplomat, administrator e organizator i zoti, që dinte të përfitonte nga situatat, se ndryshe nuk mund të rezistonte aq trimërisht për 25 vjet dhe të mbijetonte midis ujqërisë. Ai mbetet gjithashtu një humanist dhe iluminist i shquar, një rilindës evropian i klasit të parë.
Me mjaft interes na duhet shkrimi për Napoleon Bonapartin për të cilin sot, sipas shumë studimtarëve seriozë, flitet përherë dhe më shumë për prejardhjen arbëreshe të tij dhe pikërisht nga një fshat i këtillë i Korsikës. Për këtë ia vlen të lexohet edhe libri i shkëlqyer “Enigma” e të madhit Robet d`Angely-t, i sjellë në shqip 10 vjet më parë nga prof. Xhevat Lloshi (“Toena”,1998), ku shprehet për prejardhjen “sigurisht shqiptare, dhe për ta thënë më me përpikëri shqiptare toske) të Napoleonit të madh.

Mbrojtja e Plavës dhe e Gucisë “(tetor 1879-janar 1880)”, kthjellon këtu luftrat e mëdha të shqiptarëve, kur është fjala për tërësorinë dhe mbrojtjen e tokave të të parëve tanë në shekuj dhe ku spikatin Ali Pashe Gucia, Mic Sokoli, Sulejman Vokshi. Duhet vlerësuar si një shkrim mjaft i domosdoshëm në librin “Guxim shqiptar” i Flori Bruqit . Ishin kohë të arta, kur vepronte Lidhja Shqiptare e Prizrenit. Ishin kohë kur derdhej shumë gjak (i cili tanimë s`duhej të shkonte kot), kur kishte aq mllefosje e urrejtje dhe baltosje në shpirt ndaj një vendi që gjithsesi ka ditur të fqinjërojë me të gjithë. E si mund të strehosh kaq dashakeqësi për një popull kaq plagëshumë e dhembjemadh në histori!

Me siguri disa studiuesve të huaj, gojëhelm e gjuhëgjatë, kritikanë të sëmurë, ju mungo-jnë frenat. Shileri shkruante:”Ndër gjërat më të shëmtuara në botë, më e shëmtuara është gjuha që shpif”. Po lëri të notojnë në netërinë e tyre! Veç dicka është më se e sigurtë:”Kush nuk shkon përpara, shkon mbrapa”- thoshte Gëtja.
* * *
Në kapitullin pasardhës “Antropologji”, në 12 fletë të mirëfillta shkencore, ndricohet nga kjo fushë shkrimi për Jakov Milaj (ky mik i ngushtë i Migjenit) dhe librin e tij “Raca shqiptare”, në dy botime: 1944,1997. Studimi i Milajt, ndonëse ai nuk ishte antropolog në profesion, ka vlera të mëdha, është burimor dhe zë vendin e gurqoshesë. Aty del mirëfilli rrënjësia e popullit shqiptar, gjenetikisht i përafërt, pa dallesa thelbësore në rrafshin fetar, gjeografik, krahinor etj. Ai u kundërvihet me të drejtë disa kalemxhinjve letërnxirës e shpifjanësh, të cilët duan të vërtetojnë me teoriçkat e tyre vjetërake e pabukse, të kundërtën për racën tonë të pastër dhe me prejardhje të veçantë si askund të ndonjë populli tjetër të Evropës. Është ky komb që ka nxjerrë aq shumë njerëz të mëdhenj e me mendjendriturí në të gjitha fushat e veprimtarisë njerëzore; por ngandonjëherë jemi vetë ne shqiptarët që çuditërisht i minimizojmë vlerat e tyre e jo rrallë duke i zeruar fare ato!

Në kapitullin e gjatë “Politikë” (në mbi 50 faqe) Flor Bruqi trajton tema mjaft të mprehta e të rëndësishme, ku e hap siparin me Arvanitasit, Çamërinë, Epirin e Veriut dhe gjendjen e sotme, ku i mëshon faktit të tejhidhur “sesi erdhi dhe u tkurr Epiri shqiptar,i nisur nga interesat e Fuqive të Mëdha dhe në dëmin tonë” –sic shprehet ai. Padrejtësitë nuk kanë të mbaruar ndaj këtij kombi fattragjik, të shumëvuajtur e heqkeq nëpër shekuj. Ja si shkruan romantiku i përbotshëm, poeti Bajron: “Nuk ka komb që të jetë parë nga fqinjët e vet me aq urrejtje dhe tmerr sesa shqiptarët”! E kush nuk e di se në fitoren e Pavarësisë së Greqisë (1829), që i parapriu kryengritja e vitit 1821, 90 për qind e tyre ishin arvanitas me prijës heronjtë legjendarë: Miauli, Xhavella, Kolokotroni, Bubulina Laskarina, Bocari, Aleksandër e Dhimitër Ipsilanti, Andruci, Karaiskaqi, Koleti, Vulgari,Kanari dhe sa të tjerë.!? Rreth 20 kryeministra në Greqi kanë qenë me prejardhje arvanitase dhe po kështu disa presidentë të saj. Djallëzia është pakufi dhe arrin deri aty sa të “argumentohet” ajo që s`mund të argumentohet, se kinse popullsia ortodokse në Shqipëri, ishte greke, kurse ajo myslimane-shqiptare, duke u grabitur nga grekët krahina të tëra mbas një hekatombe përbindshore, gjenocidi dhe eksodi masiv të egërsirtë dhe të paparë. “O Zot, ç`padrejtësi !”-thërret me të drejtë gjer në kupë të qiellit z. Bruqi. Si është e mundur të sillesh kështu me një popull, i cili është thinjëruar me pushkë në dorë për vete e për të tjerët ?! Si është e mundur të kesh hua për të shlyer dhe të kërkosh pjesë?! Po sa mirë që dinë të tellallisin!

Përsa u përket përplasjeve dhe të drejtave midis shqiptarëve në shtetin maqedon dhe a ka një Intifadë (një term arab, e ashtuquajtura kryengritje violente kundër izraelitëve) të tillë në Maqedoni, autori korrektësisht mbështet të drejtat e njeriut, njëjtësinë, ruajtjen e traditave të shqiptarëve. Për heroin e demokracisë, Albin Kurtin, shpreh këtu nder, respekt e krenari, qysh nga Nju-Jorku akademiku i Akademisë së shkencave shqiptare-amerikane, prof.Namik Shehu, pikërisht më 12 Maj 2007.Është ky mjek i talentuar dhe pasionant e patriot (një nga recensorët e vëllimit “Guxim shqiptar”, i botuar përfund librit, me mbi 15 faqe), ku këtu kemi rastin të lexojmë në 5-6 faqe edhe një intervistë të goditur, ku jepet një tablo e gjerë e veprimtarisë së tij të madhe shkencore, pedagogjike e shkrimore duke merituar kësisoj mjaft tituj e grada të tilla akademike. Ai tashmë është në plot kuptimin e fjalës një personalitet i spikatur, për të cilin ne duhet të krenarohemi.

Ritheksoj se për interesat e gjera e të gjithanshme të Flori Bruqit flet dhe shkrimi “Kryqëzata e tetë”, ku ai jep të dhëna gjeopolitike dhe gjeostrategjike në Lindjen e Mesme mbas Luftës së tretë të Gjirit, ku ndesh lloj-lloj prapaskenash, që të vënë në mendime: lufta për interesa karburantesh dhe burimesh të mangëta ujore, probleme aq të ditës.
Kapitulli “Spiunazh” është i ndarë në disa nëntituj: I pari bën fjalë për agjenturën greke që kryente masakra në dëm të popullit shqiptar dhe tjetri shtjellon agjentët, sidomos ata serbë, me ndikesë në Kosovë, veprimet e pashembullta të të cilëve janë të mirënjohura, sigurisht edhe nëpërmjet përfshirjes të mijra kosovarëve të lëkundur e bashkëpunëtorë me të huajin.

Flori Bruqi na njeh më tej me veprimtarinë letrare të Gani Xhafollit, autor i mbi 20 librave, sidomos me poezi dhe romane( veçan atyre me emra të shkurtër “Po” e “Të dua”), të cilët janë vlerësuar me disa çmime letrare. Gjithashtu ai është përkthyer në disa gjuhë të huaja; premton mjaft në letërsinë tonë dhe botimet e mëpasme do t’a vërtetojnë patjetër këtë. Ndërsa Nehat S. Hoxha me profesion ekonomist, ka publikuar poezi,tregime dhe përkthime ( nga anglishtja sidomos dhe me një numër relativisht të madh, afro njëzet prej tyre). E shoqëron edhe këtë autor me një buqetë poezish, si ajo me titull “ Nojma e shqipes” ku nën të shkruan: “ I kushtohet shqipes aq të kamur nga bukuria dhe kaq të drobitur nga robëria” dhe dy të tjerat janë: “I mërguar në Atdhe” dhe “ Hëna në dritare” etj. Më tutje F. Bruqi në nëntitullin “Muxhahedinët si Goldon Boys” ftillëzon odisenë e udhëtimeve të vështirshme të Bernard-Henry-Levit, i cili në librat e tij, vërtet të veçantë në vlerat si në gjini dhe në atë përmbajtësore, homazhon për gazetarin Daniel Pearl, i ekzekutuar nga strukturat gjakësore të Al-Kedës. Ky u vra për të vërtetën që deshi të zbulonte dhe të shpaloste para botës, por e deshën më mirë të ishte vetëm një gojëmbyllës i përjetshëm!
* * *
Kapitulli i fundit është ai mbi Psikanalizën ( për të cilën kohët e fundit, kolegu im, neuropsikiatri i shquar Miltiadh Veveçka, nën një përkthim mjeshtëror na ka sjellë nga anglishtja librin “Themelet e Psikanalizës” të prof. dr. Çarls Bremerit. Vetë përkthyesi thekson se kjo disiplinë shkencore është si një kockë e fortë për t’u kapërdirë). Po ashtu z. Bruqi tërheq vëmendjen dhe për astrologjinë e erotikën. Pra Flori Bruqi e ka zgjeruar shumë diapazonin tematik duke na paraqitur me kompetencë edhe tema të tilla, të cilat jo të gjitha janë brenda sferës diturake e profesionale të tij. Dhe ja të bëjmë një vështrim të shkurtër:
I lë vend figurës së mjekut neurolog me prejardhje çifute, kandidat të çmimit “Nobel” gjeniut Zigmund Froid-it (Sigmund Freud-it), i nismësit, themeltarit të psikanalizës dhe të psikoterapisë së vërtetë. Le të përmendim p.sh. vetëm librin e tij “Shpjegimi i ëndrrës”, (1900) që mund të themi pa drojë se ka revolucionalizuar shkencat psikonervore. “Një zbulesë e këtij lloji i jepet ndonjërit vetëm njëherë në jetë”-shkruan vetë Frojdi më 1931.Shih për këtë përkthimin “Themelet e Psikanalizës të dr Çarls Brenerit, (përkthyer nga dr. i shkencave Militiadh Veveçka 2008, fq.189).” Po Horoskopi a duhet besuar? – pyet retorikisht F. Bruqi. Shkenca nuk ka si ta pranojë por as “argumenta” nuk gjen ta kundërshtojë.

Në faqet e mëtejshme vazhdon me psikologjinë erotike, me disa terma e njohuri të nevojshme për çdo njeri të kulturuar e të qytetaruar, si dhe me 25 sëmundjet ngjitëse seksuale të njohura e të panjohura nga publiku i gjerë. Ai me këtë rast tërheq vëmendjen për rrezikshmërinë e tyre, por gjithsesi thekson se duhet konsultuar me mjekët përkatës specialistë:seksologë, dermatologë etj.
* * *
Guximi shqiptar është shprehje e trimërisë shqiptare, trashëguar brez pas brezi. Ta ruajmë e ta zhvillojmë këtë cilësi të rrallë të të parëve tanë, që akademi kishim jetën, luftën, kalitjen me vështirësitë, kulti i të cilëve ishte Atdheu, dëshira për ta parë vendin e shqiponjave të lirë e të pavaruar, fitore kjo që na i siguroi guximshëm Plaku i madh i Vlorës, simbloi i mëvetësisë së Shqipërisë, patrioti i shquar Ismail Qemali. “Guxim,-thotë një fjalë e urtë-është cilësia e parë njerëzore, sepse garanton gjithë të tjerat.” Nuk na mbetet gjë tjetër, veçse të përgëzoj guximtarin kokëplot Flori Bruqi dhe të shpresojmë se në të ardhmen, pa e konfuzionuar lexuesin, si ndonjë tjetër do të na dhurojë libra të këtillë kuptimthellë si “ GUXIMI SHQIPTAR” (2008), që pos të tjerave kur i mbaron ke dëshire t’u rikthehesh ngase ke mësuar shume prej tyre. Një libër i vëllimshëm nuk të lodh kurrë, kur ka tematikë të pasur dhe gjen mënyrën e bukur sesi i shtjellon. Është kjo arsyeja që dr. Florit t’i dërgoj këtë telegram-urim a SMS. të thjeshtë: “Të lumtë dhe mos e lësho penën nga dora! Ec gjithmonë përpara! Falëminderit!” Le ta mbyll këtë parashtesë të këtij libri me një këshillë të Ismail Qemal Vlorës për të gjithë ne:”..... të punoni së bashku si vëllezër....!

0

Naim Kelmendi ne 13/02/2011 12:27:38

Repliko

Rrustem Geci: Ese letrar për librin „Guxim shqiptar“ të shkrimtarit Flori Bruqi

LUFTA E OPINIONEVE

( Nevoja për të fituar lirinë, na detyroi dorën ta bëjmë grusht,dhe trosha e bukës barot )

Libri „Guxim shqiptar“ i shkrimtarit dhe studiusit Flori Bruqi është një libër i arrirë, një libër që lexuesin e tërheq ta lexoj.Temat, motivet, trajtimi, rrjedhshmëria, mesazhi e të tjera kudo janë brenda librit.

Gjithë natën era mbrëmë theu qelqe, porta, pullaze,.. e nata s´kishte të sosur. Në këtë art poetik të poetit Bruqi, libri shpalon shtresat e errësirës,urrejtjen e “bujtësve” këtej, veprimet e tyre prej armiku.

Nuk ishte dëshirë e këtij populli që Kosova të ngjyj fjalën në qypin e gjakut.Asnjë betejë në Kosovë nuk ishte pa një pike gjaku,pa një të rënë në rrënjë të fjalës.Alfabeti i lirisë është ai i moçmi,me pushkë, me dije, me guxim.

Pa pushkën majekrahu të trimave shprehet Bruqi, liria jonë do të ishte vetëm një dëshirë dhe asgjë më shumë. Libri “Guxim shqiptar” është një dëshmi esesh dhe polemikash se gjakderdhja e madhe, ikja e madhe, dhe kthimi i madh, detyruan bashkësinë ndërkombëtare ta njohin vullnetin e popullit të Kosovës.

Në këtë libër të arrirë autori Bruqi, ka shtruar me kujdes rreth 73 ese dhe polemika e vështrime kritike nga gjuhësia, historia, antropologjia,politika, spiunazhi, psikoanaliza, astrologjia dhe letersia.

Libri „Guxim shqiptar“ ka një leksik të pasur, të rrjedhshëm e me figura të kohës sonë.

Temat në këtë libër janë nga „ish përditshmëria“ jonë e luftës dhe e opinioneve.

Lufta e Kosovës në këtë libër është me plot guximtarë dhe kryengritës të devotshëm.Asnjë fjalë e asaj kohe tregon Bruqi nuk ishte pa beteja, pa një guxim në vete.Nevoja për liri krijoka vullnetin për liri.

Nuk ishte i lehtë rebelimi nën atë pushtues.Çdo njeri që nku pajtohej me gjenocidistët serb, ai duhet të ishte trim dhe trim shkuar trimave.Mirëpo,fuqia e popullit është fuqia e pareshtur e betejave të tij.

Në atë kohë të „Guximit shqiptar“ çdo njeri i etnikumit tonë ishte në luftë, në betejen e tij për të mbijetuar.Pak janë ata që janë fshehur hijeve.në këtë temë kujtoj se kam shkruar mjaft.

Çlirimi i Kosovës nuk ishte i lehtë, pë këtë dëshmojnë të rënët.

Flori Bruqi deri më tash ka botuar 24 libra.Libri „Guxim shqiptar“ është libri i 25 me radhë. Krijimtaria e Floriut është e gjerë dhe e thellë.

Veprat e Floriut janë të vlerësuara nga kritika.Bruqi është një figurë e madhe në letërsinë tonë…

Burimi:

forumi.parajsa.com/letersia/esse-32707/

Etj.


2.

Libër që spikat me tematikën dhe gjerësinë njohëse të shumë fakteve e të vërtetash.



Flori Bruqi me veprën “Guxim shqiptar” spikat të na ofrojë një vepër interesante me një gamë të gjerë interesimesh të tija, e cila e bën kureshtar secilin lexues që do ta ketë në duar, ta lexojë deri në fund me një frymë dhe “të pasurohet” me leximin e saj. Publicisti,shkrimtari,poeti Flori Bruqi na sjell në botën e librit shqip, për lexuesin tonë, veprën më të re nga pena e tij, “Guxim shqiptar”, botim i 2008 në Prishtinë.
Autor i më shumë se 25 veprave letrare e publicistike, por edhe fushash tjera, që kanë zgjuar interesimin e lexuesit por që kanë ngritur në shumë raste edhe reagime, polemika,kritika nga më të ndryshmet e nga më të ashprat, nëpër faqet e shtypit të kohës, etj, Flori Bruqi vjen para lexuesit sërish me një vepër të re, sa të çmuar, sa të lexuar, por edhe mjaft interesante për lëndën që përmban ky libër.

Siç veçon redaktori i librit, poeti ynë i mirënjohur Nehat S. Hoxha, se:”Poeti i frymëzimeve të “Zjarrit të diellit”,1995,me një guxim dhe përpjekje të ngulmët flak dashurinë për poezinë dhe i rreket zbardhjes së çështjes kombëtare në Kosovë nëpërmjet diturish të nduarduarshme, të spikatura për ndodhjet e situatat aq të ndërlikuara të shekullit të tretur dhe të këtij qindvjeçari.”, Flori Bruqi me librin “Guxim shqiptar” spikat të na ofrojë një vepër interesante me një gamë të gjerë interesimesh të tija, e cila e bën kureshtar secilin lexues që do ta ketë në duar, ta lexojë deri në fund me një frymë dhe “të pasurohet” me leximin e saj.

Derisa recensenti, Akademik Prof. Dr. Namik Shehu, për librin “Guxim shqiptar” do të shprehet:”.përbën në vetvete një vlerësim special dhe një gjetje shumë të goditur të autorit,shprehur në mënyrë simbolike, që i lejon çdo patrioti shqiptar, me ndjenjë atdhedashurie,të zgjojë dhe të ringjallë tek ai:kombin (etnik) shqiptar, popullin e lashtë pellazgjiko-iliriko-shqiptar.”, autori i librit Flori Bruqi, ia ka arritur qëllimit në sajimin e një vepre me interes për publicistikën tonë, mbase edhe për shkencën shqiptare përgjithësisht.
Do të përmendnim këtu, sidomos vështrimet si Beteja e Kosovës (1389) dhe kontributi i shqiptarëve; Napoleon Bonaparta dhe shqiptarët; Hero në luftë – hero në paqe, Ramush Haradinaj; Ramushi – viktimë e situatës (neo)koloniale; Jakov Milaj dhe raca shqiptare; Arvanitasit,Camëria,Epiri i Veriut dhe gjendja sot; Kush janë agjentët me influencë në Kosovë, dhe mjaft artikuj tjerë interesimesh e lëmenjsh të ndryshëm.

(Naim Kelmendi është shkrimtar dhe gazetar nga Prishtina)

16.05.2008

Burimi:unitedalbania.org/index.php?Itemid=27&id=710&option..



3.



Recensione për librin e posabotuar të publicistit dhe shkrimtarit Flori Bruqit “Guxim Shqiptar”
11 Janar 2008

Fjala e redaktorit:

Zbardhje e çështjes kombëtare

Pas një periudhe të gjatë kohore dhe pas luftës në Kosovë,si një sihariq i rrallë na vjen një vëllim i përmbledhur me shije të hollë dhe me një gamë të gjerë temash e disiplinash me larushi të begatë nga fushat e publicistikës, histories e historiografisë, diskursionit, shkencës, figurash krijuesish me rëndësi madhore nga letërsia shqiptare dhe ajo botërore; nga psikologjia, mjekësia, seksologjia; nga fusha e polemikave, artikuj të inteligjencës, të cilët do të frymëzojnë dhe pajisin lexuesin tonë me informacion të kamur, vështirë se do të mund të gjente lehtë një vëllim të vetëm, siç është ky.

Poeti i frymëzimeve të “Zjarrit të Diellit” Flori Bruqi (1995), me një guxim dhe përpjekje të ngulmët flak dashurinë për poezinë dhe i rreket zbardhjes së çështjes kombëtare në Kosovë nëpërmjet diturish të nduarnduarshme, të spikatura për ndodhjet e situatat aq të ndërlikuara të shekullit të tretur dhe të këtij qindvjeçari, për të shfletuar një sasi njohurish dhe për t’i ofruar njeriut një sofër ushqimesh të sojit të vet.
Është fare vetjake kjo përpjekje.
Dhe kaq e devotshme: lexuesi mund të endet nga rrafshi në rrafsh të parapëlqyer sipas shijes që ka, dhe sipas kërkesës.
Temat që janë shtruar kanë aq shumë të dhëna, sa nuk ka ndodhur ndonjëherë gjëkund në një libër të mëparshëm.

Urojmë shëndet e sukses për një disiplinë kaq të pëlqyeshme dhe dobiprurëse për lexuesit tanë.

Nehat S. Hoxha

Fjala e recensuesve

Libri a përmbledhja e studimeve “Guxim shqiptar“ e intelektualit, studiuesit dhe shkencëtarit Flori Bruqi konceptohet si një punim kompleks historiko-letraro-shkencorme vlera, përmasa dhe hapësira shumëdimensionale, të përfshira në tetë kapituj, me 45 tematika, dhe me 382 faqe; me materiale mjaft të zgjedhura dhe me interes, të studiuara dhe të përpunuara me kujdes të veçantë dhe të shkruara me vërtetësi reale, historike dhe kombëtare; në të cilën përmblidhet një game e gjerë dhe mjaft e larmishme e shumë fushave të jetës të së kaluarës dhe të së përditshmes, që kërkohen dhe janë të nevojshme të njihen, të mësohen dhe të përvetësohen nga gjithsecili,për t’u bërë pjesë e aktiviteteve të tyre në punë dhe në veprimtari.

Titulli i librit “Guxim shqiptar” përbën në vetvete një vlerësim special dhe një gjetje shumë të goditur të autorit, shprehur në mënyrë simbolike, që i lejon çdo patrioti shqiptar, me ndjenjë atdhedashurie, të zgjojë dhe të ringjallë tek ai: kombin (etnik) shqiptar, popullin e lashtë pellazgjiko-Iliro-shqiptar,legjendat e kahershme martire edhe të Mujës dhe Halilit, traditat zakonore, besën shqiptare, trimëritë heroike, të koduara në kanune dhe të trashëguara brez pas brezi si të shenjta dhe të paprekshme, duke u bërë simbol i vëllazërimit ballkanik, si është treguar gjatë historisë shekullore dhe të propoganduar nga të huajt.

Konsiderata më e veçantë e librit duhet të jetë përfundimi që do të nxjerrë lexuesi nga leximi i librit, i cili mendoj dhe konkludoj se do të përmblidhet në qëllimin që i ka përkushtuar vetes autori: në kontributin, mbështetjen dhe dashurinë që manifeston ai për Mëmëdheun, duke Ju përkushtuar në gjithçka dhe për çdo gjë, që qartazi shprehet dhe duket gati në çdo artikull që lexohet në libër, ku ndihet dhe konceptohet patriotizmi, ndjenja atdhetare, emri ilir, epirotas, arbëresh, shqiptar, që kudo e ndesh. Shkurt, nënkuptohet boshti ideor atdhetar, i pushtuar me brezin e kuq shqiptar mbarëkombëtar.

Ndërsa, vlera e vetë autorit Flori Bruqi duhet çmuar dhe admiruar me korrektësi dhe me modesti, përpara këtij punimi vëllimor, me tematikë të shumëllojshme, të profileve të ndryshme dhe me materiale të bollshme dhe me vështirësi interpretuese; të cilat janë paraqitur me mjeshtëri, me një mori njohjesh teknike, profesionale dhe artistike, të cilat i kanë dashur autorit kohë, mund, sakrifica dhe mjaft durim për t’i përballuar dhe për të arritur suksesin e merituar. Ato duhet ta gjejnë shpjegimin e vet të vlerësimit në përgatitjen e tij të lart profesionale, në njohjen mjaft të mirë të gjuhës shqipe, të pastërtisë dhe rrjedhshmërisë së saj, si dhe të shumë gjuhëve të huaja, të profesionit të vet; të vullnetit dhe durimit të një intelektuali të aftë, mjaft aktive dhe konsekuent për t’ia arritur qëllimit. Bindje për këtë mund të formosh nëse u referohesh punimeve dhe veprimtarisë letrare, artistike dhe shkencore që ka realizuar dhe kryer autori, në një kohë të shkurtër, ku brenda 11 vjetëve ka shkruar 24 vepra madhore të gjinive të ndryshme si dhe mjaft shkrime shkencore, që e kanë detyruar të bëjë “haram“ edhe gjumin.

Zbërthimi analitik që mund dhe duhet t’i bëhet librit “Guxim shqiptar”është shpërblimi më adekuat, më i pranueshëm dhe më i zakonshëm që kërkon dhe që duhet t’i jepet me të drejtë autorit, siç e meriton, me gjithë vështirësitë objective dhe subjektive që hasen. Në kapitullin e parë mbi “Lashtësinë e historisë“ autori ka meritë se ka ditur të zgjedhë dhe të na përfaqësojë historinë tone në periudha kohe të ndryshme, duke përfshirë tërë territorin iliro-arbëror me tema të denja, historikisht dinjitoze, me mburrje kombëtare dhe me të kaluar heroike.

Shkrimi “Pirrua i Epirit”, kontibut i z. Sitky Jahjaj, i qëmtuar me vërtetësi nga autori Bruqi, është mjaft i qëlluar në këtë libër; se na njeh me sundimtarin më të shquar të Epirit, pasardhës i Akilit, i biri i Aiakidit dhe përfaqësues i denjë iliro-epirot dhe strateg i zoti, që diti të fitonte mbretërinë e humbur më 296 p.e.s. dhe që epirotët për trimërinë e tij e thërritnin ‘shqiponjë’dhe ushtarët ai i quante ‘bij të shqipes’, duke krijuar më pas traditën shqiptare. Pirrua e rriti autoritetin e tij dhe të epirotasve, pellazgjiko-ilir me aftësi, trimëri dhe zgjuarsi, sa maqedonasit e shëmbëllyen me Aleksandrin e Madh dhe e ftuan për ta udhëhequr.

Pirrua ëndërronte perandori në perëndim. Ai i shkoi në ndihmë Tarantos kundër romakëve, që vërtet fitoi, por në histori ka hyrë me shprehjen “ fitore si e Pirros “. Ai, në Sicili, më 278 p.e.s. mundi kartagjenasit; por karriera e tij aq e lavdishme u shemb në muret e Argosit nga goditja e një gruaje.

Artikulli “ Beteja e Kosovës 1389 dhe kontributi i shqiptarëve “është një meritë tjetër e autorit, sepse evidencon rëndësinë e betejës së Kosovës si bashkim-unitet i ballkanasve kundër Perandorisë Osmane, si vendi i betejës së Fushë-Kosovës, të pjesëmarrjes së popullsisë masive të krahinës së Kosovës dhe vlerëson Milosh Kopiliqin si trim kosovar, i quajtur edhe princ arbëror, që Car Llazari, mbreti i Serbisë dhe komandanti i betejës së Kosovës, pranoi të zhvillonte një bisedë “kokë më kokë” me të si një komandant ushtrie, me historinë e një trimi që vrau sulltan Muratin II dhe ra si dëshmor, kurse popullsia kosovare e përjetësoi në këngë dhe e ktheu në legjendë të vërtetën e tij.

Në këtë betejë të koalicionit ballkanik, autori ka meritë se e pështjellon ngjarjen me korrektësi. Fakton bashkëpunimin e dhëndurëve të Car Llazarit, Gjergj Ballshajt dhe Vuk Brankoviçit me takimin e tij në 1388 për koalicion, se përmend luftëtarët e shquar shqiptarë, si: Gjergj Ballshaj, Theodhor II Muzakaj i Beratit, i cili u vra në betejë, për të cilët flasin edhe kronikat turke; se Beteja e Kosovës u mbështet nga një koalicion i gjerë, ku morën pjesë serbët, Vuk Brankoviç që drejtonte popullatën e Kosovës, shqiptarët dhe boshnjakët, duke iu kundërvënë historiografisë falsifikuese serbe, që mohon forcat e koalicionit,injoron historinë, ul vlerën e pjesëmarrjes së shqiptarëve dhe të boshnjakëve dhe akoma më keq, Milosh Kopiliqin e bëjnë serb dhe i shtrembërojnë mbiemrin. Këto konfirmohen nga vetë serbët, që u “zgjuan” vonë për ta njohur, besuar dhe për ta propaganduar betejën e Kosovës si mit në favor të tyre, kur etnologu VukKaraxhiç u kujtua dhe mblodhi disa rapsodi nga një i verbër rreth betejës së Kosovës, që më pas i besuan dhe ata vetë. Çudia vazhdoi edhe në ditët tona, shpjegon autori, kur Slobodan Millosheviç, për interesat e veta, të forcimit të pushtetit politik dhe moral, mitin e betejës së Kosovës e ktheu në thirrje për unitet, ku gjente edhe shkakun e humbjes së betejes dhe për jehonë organizoi 600-vjetorin e saj me pretekst për të rindërtuar apo dëbuar shqiptarët dhe për të luftuar kundër pavarësisë së Kosovës me terma të irredentizmit islamik, të terrorizmit, apo krimit të organizuar, të fabrikuar po nga ata vetë.

Mbrojta e Plavës dhe e Gucisë e viteve 1879-1880 është një dukuri tjetër e autorit, që dëshmon për atdhetarizëm, duke dokumentuar heroizmin dhe patriotizmin e pashoq të krahinë së Plavës dhe të Gucisë, të heroit të krahinës, Ali Pash Gucisë me shokë,të Kosovës , të Lidhjes së Prizërenit, të gjithë Shqipërisë, në mbrojtje të së drejtës dhe të tokave shqiptare, me vendosmëri,me luftë të pandërprerë, me gjakderdhje të pashoqe dhe me diplomaci kundër malazezëve, që sulmuan dy here në mënyrë të organizuar dhe me egërsi për të pushtuar Plavën dhe Gucinë në dhjetor 1879 dhe në janar 1880, por u sprapsën me trimëri, me guxim nga forcat e organizuara shqiptare, edhe pse u përdor dredhia dhe përkrahja e Fuqive të Mëdha. Evropa e kuptoj më në fund se vendi atje ka zot shqiptarët.

Dëshmitë dhe faktet angleze mbi konfliktin shqiptaro-malazez rreth Plavës dhe Gucisë të viteve 1879-1880 të përmbledhura në librin e studiuesit Idris Lamaj botuar në Nju-Jork në 1999; konfirmojnë pa ekuivokë shkrimin e autorit Bruqi.

Në vazhdim përmendim artikullin” Skënderbeu dhe rëndësia e infrastrukturës logjistike për të udhëhequr luftën “që autori me të drejtë e paraqet si një aspekt të rëndësishëm dhe tepër të veçantë të epokës luftarake të Gjergj Kastriotit, që historiografia dhe Sesioni Shkencor i Akademisë tonë, kushtuar 600-vjetorit të lindjes së Skënderbeut e kishin mënjanuar atë, duke e kthyer në legjendë strategjinë dhe betejat e tij luftarake, të cilat mbeten si të fundit .Ky shkrim shfaq interes dhe ka vlerë se për herë të parë evidentohet një koncept i ri, një ekspozim i një faze përgatitore dhe një moment vendimtar që duhet t’i jepet rëndësi në arritjen e suksesit të fitores së betejave, të vlerësuara me të drejtë edhe nga vetë Skënderbeu, që del më se qartas në artikull. Sekreti i Gjergj Kastrioti –Skënderbeut, që i rezistoi Perandorisë Osman dhe fitoi, i dedikohet jo vetëm se ishte vërtet i zoti si strateg, por më tepër se ai iu kushtua dhe kuptoi rëndësinë e infrastrukturës logjistike për të udhëhequr luftën, duke u mbështetur nga suita e tij jofisnike, përbërë nga klerikë, e nga grupi i tij laik, që kryenin punën e diplomacisë, të legatave në qytetet e Italisë, të tregtisë, të lidhjes e bashkëpunimit me shtetet fqinje të Evropës Juglindore dhe Perëndimore nga ku siguronte paranë, armatimet, pagesën e mirë të ushtarëve,bazën financiare dhe organizimin. Në këtë shkrim del se si strategji të tij, Skënderbeu kishte Rodonin si kështjellën kryesore dhe se Lezha për të ishte udhë-lidhëse midis detit dhe malësisë .

Shkrim tjetër kurioz, origjinal dhe me interes mbetet “Napoleon Bonaparti dhe shqiptarët”, ku autori jep informacione, njoftime historiko-premtuese mbi origjinën autentike edhe të mbiemrit të Napoleonit, perandorit të Francës .Studimet e autorit hapin fushë veprimi, sjellin burime të besueshme, mendime dhe citime optimiste të mjaft autorëve autoritarë të huaj, që na konfirmojnë bindjen dhe konsideratën që kanë të huajt të pranojnë se heronjtë tyre kanë origjinë shqiptare dhe që meritojnë përgëzime. Shkrimi sjell citimin e R. Anzhelit, qëi kujtonte botës se Napoleoni është po aq shqiptar sa edhe Aleksandri i Madh dhe Skënderbeu, ku folklori popullor e ka rrënjosur në këngë: Ti shqipe ishe e Aleksandrit , zaptove botën dhe vajte deri në Indi. Me Pirron vojte kundra romakëve me Skënderbeun pëmbi osmanllinj. Na kujton dëshminë e Xhozefinës për prejardhjen nga Mali i Peloponezit të Napoleonit, thënien e vëllait të Napoleonit se kemi orgjinë arbëreshe, afrimi i Napoleonit me Ali pashë Tepelenën, dënimi nga ana e Napoleonit e gjeneralit të tij, që i theu në besë shqiptarët, si dhe supozimet se a dinte shqip Napoleoni, a i njihte zakonet shqiptare, na mbushin me krenari të ligjshme se trualli iliro-shqiptar ka rritur brezni trimash dhe burra të mëdhenj shteti, duke sjellë plot shembuj edhe nga historia.

Kapitulli i Dytë: Për Ramushin

I. “ Dora e Zezë e serbëve vret çlirimtarët e Kosovës” ( Intervistë me Z. Adem Demaçi ).

Intervista me z. A. Demaçin duket mjaft serioze, e bërë në kohë të përshtatshme, me përmbajtje shumë dinjitoze dhe përbën një thirrje për drejtësi, për patriotizëm dhe dinjitet njerëzor. Përgjigjet janë parimore, mendimet janë të çiltra, realiste, burrërore, objektive dhe pa dorashka.

II. “Hero në luftë, hero në paqe – Ramush Haradinaj

”Titullin e shkrimit e konsideroj mjaft të përshtatshëm, emrin shumë të merituar, ndërsa përshkrimi mendoj se duhet të ishte më heroik, siç është, siç njihet dhe siç kërkohet të dihet për situatën dhe jo thjesht biografik. Akademia jonë në vitin 2005 ka reaguar me një letër ndaj Gjykatës Ndërkombëtare në Hagë në mbrojtje të Ramush Haradinajt me këtë tekst: Krimineli dhe viktima nuk mund të ulen në një bankë gjykimi.

III. Ramushi – viktim e situatës (neo ) koloniale

Shkrimi mendoj se është një portretizim i denjë i figurës së Ramushit, ku përshkruhen kontributi dhe meritat e tij të padiskutueshme, puna dhe veprimtaria e tij prej një aktivisti, luftëtari dhe udhëheqësi trim dhe patriot. Atë e karakterizon burrëria e pashoq, guximi, zgjuarsia dhe drejtësia, për të përballuar padrejtësitë dhe akuzat e sajuara. Sugjeroj që figurës së Ramush Haradinit t’i jepet një vend më i merituar, më patriotik dhe më dinjitoz siç e meriton dhe e do situata.

Kapitulli i tretë: Antropologjia .

“Jakov Milaj dhe raca shqiptare”.

Shkrimi është një kontribut i spikatur i autorit, që çmon librin “Raca Shqiptare” si një vepër dinjitoze, që nxjerr në pah për herë të parë dhe në mënyrë më të plotë, veçoritë antropologjike të shqiptarëve, duke i vlerësuar jo vetëm si një komb i kulturuar, por e përcakton me një prejardhje gjenetike sui generis, duke e veçuar si një racë që vërteton origjinën dhe identitetin shqiptar.

Ai na e kujton racën shqiptare, për ta besuar vetveten shqiptari, për ta njohur atë, se populli i Arbrit ka një origjinë të vetme, të përbashkët dhe autentike, në të gjithë vendin ku banon, pa pasur ndryshime esenciale ndaj përkatësisë fetare, krahinore, toskë apo gegë; por ka nevojë për një politikë shoqërore, që të mbrojë figurën fizike të racës shqiptare.

Autori argumenton qartë dhe me fakte bindëse se vepra e Jakovit zë një vend të merituar në literaturën antropologjike shqiptare, se evidenton dukshëm cilësitë fizike, pasqyron filozofinë, shkencën dhe terminologjinë e kohës së vet dhe merr shumë informacione të vyera, ku njihet me tipat fizikë në evolucionin e tyre, që e përcaktojnë shqiptarinë si race të veçantë. Flori Bruqi u kundërvihet me të drejtë, me argumente dhe fakte bindëse disa “studiuesve modernë”, që duan t’i errësojnë vlerat e punimit shkencor të Jakov Milajt.

Kapitulli i Katërt. Politika

Arvanitasit, Çamëria , Epiri i Veriut dhe gjendja sot

Shkrimi evidenton me mjeshtëri, me hollësira, me dokumente dhe me fakte historike: 1.Djallëzitë e qarqeve greke ndaj popullit arvanitas, që i dha pavarësinë popullit grek, ku mbi 90 % e tyre me heronjtë legjendarë, si: Xhavellon, Boçarin, Bubulina etj.; u bënë therorënë luftë.

2. Gjenocidin e egër të shovinistëve grekë me Venizellon në krye ndaj popullit çam autokton, parahelenik në token e tyre, të cilët i shfarosën,i dëbuan mbi 30 mijë çamë dhe i persekutuan, duke a u marrë tokat dhe gjithë pasurinë në sy të Fuqive të Mëdha.

3. Agresivitetin dhe armiqësinë ndaj fqinjit të tyre Shqipërisë për pretendimet absurde dhe të padrejta përVorio-Epirin, duke bërë vrasje, tortura, djegie dhe dëbime masive me dijeni të Evropës.

4. Padrejtësitë ndaj Shqipërisë, duke e copëtuar më dysh në 1913 si dhe pabesinë ndaj popujve fqinjë dhe dinakërinë që kanë treguar ndajë Fuqive të Mëdha.

Autori përmend me argumente qëndrimin agresiv të qarqeve greke, që mbajtën gjatë periudhës së demokracisë, ku dogjën shkolla, fshatra dhe bënë tortura dhe masakra që të kujtojnë periudhën e kaluar.

Dëshmi e qartë e dinakërisë dhe djallëzisë së tyre, që nuk njeh kufi, është dhe ardhja e Janullatosit si kryefetar i ortodoksëve shqiptar, për të sjellë ngatërresa ndërfetare.

Artikulli mbetet si një akt mbështetës, nxitës dhe si një dokument me rëndësi për popullin çam për të kërkuar të drejtat e tyre legjitime, nëpërmjet të gjitha formave deri në Starzburg, me anën e organizatës së tyre politike.

A ka intifadë shqiptare në Iliridë?

Artikulli është i parapëlqyer se nxjerr në dukje dhe merr më shumë në konsideratë përpjekjet e shqiptarëve të Iliridës, për të fituar dhe konfirmuar me ligje dhe me kushtetutë të drejtat e mbi 40 % të shqiptarëve në shtetin maqedon. Ai mbështet miratimin e të drejtave të njeriut, gjuhën amtare, flamurin kombëtar, njohjen e identitetit dhe të zakoneve të popullit shqiptar, të padiskutueshëm për një komb.

Pushtetarët e kanë frikë heroin e demokracisë.

Shkrimi nxjerr në dritë një të vërtetë aktuale, që duhet të bëhet shembull i një veprimtarie të guximshme vetëmohuese dhe burrërore në mbrojtje të të drejtave të popullit të tij të shumëvuajtur dhenxit rininë për t’u bërë flamurtare në interes të atdheut.

Nder, respekt dhe krenari është përcaktimi i Albin Kurtit, që mbetet një shembull frymëzimi për të gjithë rininë kosovare.

Mirupafshim në Kosovën e lirë.

Përbën një përgjigje mjaft sfiduese, shumë kuptimplote dhe tepër korrekte për kërkesën absurde dhe të papërgjegjshme, që bën një pretendues që mban edhe petkun e zi të një kleriku, kur me dashje harron arkivat e Raguzës, të Gazulit, Buzukut etj.

A do të ketë një Nuremberg Shqiptar për komunistët dhe krimet e tyre?

E vlerësuar si një deklaratë që bënë jehonë dhe formulon një thirrje për drejtësi, ajo duhet të konsiderohet si nxitëse për të gjetur zgjidhje sa më objektive dhe në një kohë sa më të përshtatshme.

Kapitulli i pestë. Spiunazhi

Agjentura greke dhe Sigurimi i fshehtë i Shtetit Shqiptar.

Autori Flori Bruqi me tëdrejtë na njeh në libër me këtë material faktik, për të na vënë në dijeni më mirë edhe më tepër për ndërhyrjet, pabesitë, agresionin dhe spiunazhin grek ndaj Shqipërisë, popullit dhe kufijve të tij, të nisur prej kohësh qysh gjatë periudhës së Luftës Nacional-Çlirimtare. Aty evidentohen me fakte, dëshmi dhe me deklarata nga spiuni grek, të deponuar para seancave gjyqësore të gjykatës shqiptare, për grupet e spiunazhit, të rrjeteve organizuese dhe të çetave veri-epirote, që kryenin masakra, tortura dhe shkatërrime në dëm të popullit dhe të shtetit shqiptar.

Kush janë agjentët me influence në Kosovë?

Në shkrim njihemi me fakte dhe dokumente mjaft interesante të sigurimit të fshehtë,që kanë shërbyer si forcë lëvizëse në situata kritike, duke lozur rol vendimtar edhe më të fuqishëm se forca ushtarake apo diplomacia për të arritur fitoren. Për ta bërë më bindëse forcën e sigurimit, sillen fakte nga historia e sh. III p.e.s. të Sun Xus, që thoshte se spiuni është i domosdoshëm. Kujtohet mashtrimi i kalit të Trojës, apo aftësitë e spiunazhit rus të Zorkit në Japoni, ose lufta e spiunazhit midis KGB dhe CIA, që përmbysi pushtetin sovjetik si dhe së fundi terrorizmi i 11 shtatorit 2001, që kanë dëshmuar për forcën kolosale të sigurimit dhe të organizimit të fshehtë në arritjen e fitores. Në këtë aspekt, thuhet në shkrim, duhet parë agjentura e spiunazhit të fshehtë serb në Kosovë, që ka punuar dhe punon nga të gjithë krahët, duke rekrutuar kosovarë të gënjyer në bashkëpunim me mendjen e djallëzuar për të krijuar frontin e spiunazhit që e ka tronditur Kosovën. Agjentët më të rrezikshëm në Kosovë mbeten spiunazhi – sigurimi i fshehtë dhe organizmat klandestinë, që kanë vepruar në mënyra të fuqishme, të padukshme e mashtruese dhe të paraqitura si mjete më të fuqishme se çdo armë vepruese, që arrin të parashikojë dhe të paralajmërojë fitoren.

Kapitulli i gjashtë. Gjuhë, letërsi

Origjina e gjuhës shqipe.

Artikulli vlerësohet si një përshkrim, prezantim dhe studim i thellë dhe i përpunuar i historisë dhe shkencës së origjinës së gjuhës shqipe, e përcaktuar siç është e vetme në familjen paraindoevropiane, duke u përballuar me dy teza : të ilirishtes më të besueshme dhe të trakishtes; të denja dhe të dokumentuara nga albanologët e huaj dhe vendës. Gjuha shqipe autoktone në Ballkan, e pellazgëve me “figurë hënore“, që autori e nxjerr të shkruar nga viti 1462, por që dokumentet e fundit e sjellin edhe më herët rreth 1200, të zbuluar në Vatikan.; kurse logjika natyrisht të çon akoma më herët.

Ndjen kënaqësi dhe krenari kombëtare, kur njihesh me fakte historike nga të huajt, nga klerikët shqiptar dhe nga albanologët tanë mbi gjuhën shqipe të shkruar, mbi alfabetet e krijuara, të përpunuar në kongreset gjuhësore, të ngritur në gjuhë standarde, të njohur me veçoritë e gjuhës sonë, të elaboruar nga korifenjtë: K. Kristoforidhi, E. Çabej , A. Buda, M. Domi, I .Ajeti dhe nga arbëreshët me në krye J. De Rada dhe që kjo gjuhë e Naimit po flitet sot nga 15 milionë shqiptarë në botë dhe nga 7 milionë vendës në Ballkan, si dhe nga albanologë në shumë shtete, dhe po mësohet në shumë universitete të botës dhe ku gjen libra shqip në vendet më të zhvilluara të rruzullit tokësor. Rëndësia e këtij artikulli qëndron në faktin se aty gjendet gjithçka që duhet, e shkruar me kujdes, me vërtetësi, me hollësi dhe në baza shkencore.

Censura dhe shterpësia letrare.

E konsideroj një diskutim filozofik me objektivitet real, gjetjen dhe shqyrtimin e vërtetësisë letrare atje ku nuk ka krijimtari të lire, të vërtetë, por të censuruar.Atje ku shkrimtari bëhet i vetëdijshëm se ai sheh, ndjen dhe mendon, por nuk mund t’i thotë, se të tjera është i shtrënguar të shpreh, edhe pse vetë nuk i beson. Kështu, ca heshtin, të tjerë mundohen të bëhen përkthyes dhe ndokush i fut shkrimet në sirtar, se kështu i duket më drejt për t’i ruajtur; duke konkluduar se censura censuron ata që pranojnë të censurohen – servilët e regjimit.

Materiali i autorit i shtjellon me hollësi dhe nxjerr si përfundim se censura të shpije në shterpësi letrare, që në regjimin totalitar, krijuesi dhe artisti arrijnë të kthehen në një zanatçi, të instrumentalizohen dhe të diktohen nga censuruesi, duke i dhënë tema të gatshme për të shkruar, për ta depersonalizuar; për të qenë pa personalitet, pa vullnet, pa dëshirë dhe pa dashuri.

Kjo ka sjell si konkluzion edhe boshllëkun që ekziston edhe në ditët e sotme në letërsi, që po kthehet në imitim të perëndimorëve. Autori diskuton edhe si dëm në letërsinë shqipe përkthimet e veprave të I. Kadaresë nga Jusuf Vrioni, në aspektin se janë përkthyer vepra shqip në gjuhë të huaj, që nuk sjellin aq vlera letrare, se sa përkthimet e letërsisë nga gjuhët e huaja në shqip, se kontribuojnë më shumë dhe krijojnë horizont më të gjerë letrar, duke detyruar disa shkrimtarë të heqin dorë nga të shkruarit në kohën e diktaturës.

Lavdi De Radës.

Kjo jehonë dhe thirrje evidenton personalitetin dhe autoritetin e figurës më të shquar letrare të letërsisë së re, që përfaqësoi me dinjitet iluminizmin e ndritur, që do të lindte dhe do të frymëzonte patriotizmin, idealizmin, traditat dhe heroizmin e popullit shqiptar. J. De Rada lëvroi me mjeshtëri, me zgjuarsi, me shumë kujdes dhe me aftësi profesionale rapsodinë shqiptare, duke sjellë një xhevahir të traditës gojore popullore, shpalljen e Milosaos në 1836 si kryevepër e parë shqiptare në botën shqiptare, duke i thurur lavdi trashëgimisë popullore dhe detyroi të zgjohej kureshtja e të huajve La Martin dhe Ygo, që ta admirojnë etj. Ai shkroi vargun e famshëm”Erdhi ditë e Arbrit”, duke dhënë kushtrimin se dy shtetet e veriut të Bushatllijve dhe e jugut të Ali pashës, nuk u varrosën, por janë ripërtërirë me idenë e re të çlirimit kombëtar.

Jetoi gjatë dhe prapë Arbërinë të lirë nuk e pa, por edhe kur u bë e përgjysmuar Shqipëria, atë nuk e njohu dot se ajo ishte analfabete.

Branko Merxhani. Ky emër i harruar i gazetarisë shqiptare

Përmendet me të drejtë si një nga penat më të spikatura dhe më të mprehta të viteve ‘30-të në Shqipëri, si gazetar, publicist dhe përkrahës i idesë së neoshqiptarizmit për një zhvillim kulturor jashtë politikës dhe u dallua si një aktivist i palodhur, për përhapjen e dijes dhe të atdhetarizmit, kudo ku punoi në Shqipëri, Athinë e në Turqi. Bashkëpuntorët e tij, Nexhip Alpani dhe Petrua flasin me respekt për kontributin e vlefshëm dhënë në publicitet, ndërsa Flori Bruqi me konsideratë shprehet: figura e harruar e Branko Merxhanit duhet të nderohet, të respektohet dhe të vlerësohet me dinjitet në median e sotme.

Ismail Kadare.

Në librin kronik në gurë, thotë autori, dëshiron të ndryshojë rrjedhën e romaneve si nga ana e paraqitjes dhe të ngjarjeve, megjithëse shfaqen edhe shumë mendime dhe alternativa komplekse; por duket se ajo po ndjek vazhdën e luftës, për të reflektuar dhe për t’i parë personazhet me syrin e një fëmije, të vetvetes, pa pasur ndonjë ndikim partishmërie, duke pasqyruar edhe vlerat e një rëndësie etnografike që Gjirokastra e ka pasur traditë.

Klasikët e romanit postmodernë.

Është në nderin e autorit që në librin e tij diti të zgjedhë dhe të përfshijë tri personalitetet më të denja, më të kërkuara dhe më të zgjedhura, që kanë bërë emër dhe e kanë përfaqësuar me autoritet dhe me dinjitet epokën postmoderne me veprat e tyre. Le t’i përmendim për respekt: Valero Massino Manfredin me trilogjinë e Aleksandrit të Madh, Umberto Econ me Flakët misterioze të mbretëreshës Loana dhe Aleksander Bariccon me Novoçenton apo Legjendën e pianistit, të tre autorë, me tri histori dhe vetëm me tri romane, sollën imazhin e tri epokave, duke pasur vetëm dy gjëra të përbashkëta: atdheun -Italinë dhe famën e tyre ndërkombëtare.

Homeri dhe Odisea nuk kthehen më në truallin grek.

Artikulli evidenton me hollësi dhe me fakte krizën dhe vështirësitë që po has letërsia greke për të kapërcyer izolimin kombëtar të literatures së vendit, e cila u vu në dukje më së qarti në panairin e Frankfurtit në gjermani. Grekërit po përpiqen të mbijetojnë, nga mbiprodhimi i botimeve, që i sjellin në jetë më lehtë se fëmijët e tyre. Po përkthejnë sa më shumë në gjuhë të huaj, hoqën dorë nga fjalori mitologjikë grek dhe nga Homeri, që ishte krenaria e tyre, siç bëri Elitys, edhe sepse ishte formuar boshllëk i madh mbi dymijëvjeçar, nga lulëzimi helenik, që akuzohet se kishte vjedhur mite dhe legjenda nga lindja.

Në 60-vjetorin e lindjes së shkrimtarit dhe atdhetarit Jusuf Bardhosh Gërvalla.

I njohur si intelektual me merita, autori thekson se nuk duhet të harrohet, por të çmohet si shkrimtar me vlera të larta si poet, prozator, dramaturg, atdhetar, si një figurë poliedrike dhe simbol i kombit, mbasi mbetet edhe nga më prodhimtarët në trashëgiminë e dorëshkrimeve.

A është Rifat Kukaj një thesar shqiptar?

Vlerësohet si një veprimtar mjaft inkurajues, që ka shkruar mbi 40 vepra letrare, libra dhe romane dhe mbi 30 punime të dramatizuara, duke arritur një sukses të merituar në lëmin e letërsisë, ku spikatin proza dhe poezia, të vlerësuara edhe me shumë çmime. Kontribut të veçantë ka dhënë në edukimin e brezit të ri dhe në letërsinë e fëmijëve.

Në vend të përkujtimit: Mehmet Kajtazi.

Njihet si gazetar me kontribute të veçanta, por ka shkruar edhe vepra letrare në poezi dhe në dramë. Përmendet si aktivist dhe atdhetar dhe kujtohet me respekt dhe me nderim për dramën e tij “Një natë e fundit në Goli Otok”, që i kushtohet popullit të tij dhe përshkruan vuajtjet e torturat në këtë kamp internimi. Në kujtim të tij autori përmend shkrimin e tij”Kultura bashkon kombin”.

Kush është Kolec Traboini?

Autori me dashamirësi përgjigjet se është një shkrimtar, gazetar, publicist, që ka shkruar vepra letrare, prozë, poezi, skenarë, me tematika të ndryshme, të karakterit shoqëror, patriotik, erotik dhe dallohet për një stil të tij origjinal dhe për një humor të hollë me karakter konstruktiv dhe dashamirës. Ai ka drejtuar gazetën Egnatia me përgjegjësi dhe ka dhënë një kontribut të ndjeshëm me shkrimet e tij në hapësirën virtuale me të cilat mund të njiheni edhe në libër.

Kozeta Zylo.

Prezantohet si një aktiviste e dalluar e komunitetit shqiptaro-amerikan e Nju-Jorkut, si një intelektuale dhe pedagoge e respektuar në institutin amerikan Globus në Bruklin, si një publiciste, letrare dhe poete, që po bën karrierë. Intervistat e shumë intelektualëve e vlerësojnë Kozetën si një poete me perspektivë dhe e komentojnë librin e saj poetik, Monumentin si një vepër me perspektivë. Ajo ka shkruar edhe një libër tjetër poetik, ku jepen përshtypje të mira.

Kush është Gani Xhafolli?

Njihet si shkrimtar. që ka publikuar mbi 20 vepra letrare, si poezi, romane dhe është vlerësuar me çmime. Ka ende shumë materiale në dorëshkrime, që presin radhën për t’u botuar. Nga poezitë më tepër i është çmuar libri poetik “Gjeometria e syrit”, për të cilën ka mjaft komentime interesante.

Kush është Nehat S. Hoxha?

Ka bërë emër si letrar, poet dhe përkthyes. Ka shkruar 5 libra artistikë dhe ka përkthyer mbi 18 vepra artistike nga anglishtja, me materiale të filmit artistik, arsimor dhe vizatimor. Ai ka bërë dhe mjaft adaptime për TV,radio, gazeta dhe për revista. Është një aktivist dhe organizator i palodhur dhe pjesëmarrës në delegacionet e huaja.

Muhaxhedinët si “Golden Boys”. Flitet për Bernald Henri Levyn, autor i librit “ Kush e vrau Daniel Pearl”, që është një dokument, që bënë një analizë letraro-politike, me aspekte të shumta moralo- kulturore e filozofike; që më shumë se çdo burim i mundshëm, të lehtëson udhëtimin në zemrën e Al- Kaidës dhe është një homazh për një gazetar që mizorisht ekzekutohet pse donte të zbulonte një të fshehtë të vërtetë.

Rekuiem për…

Aty njihemi me përshëndetje, konsiderata dhe alternativa të “përzemërta”!

Persekutimi komunist mbi vajzat e Bajram Currit.

Dëshëroj që artikullin ta parafrazoj me një nënkuptim të lartë për nder të Bac Bajramit, duke shprehur për familjen: Konsideratë të veçantë, respekt, nder, admirim për fisnikërinë, atdhedashurinë, mirësjelljen, mikpritjen që kanë manifestuar pjesëtarët gjatë jetës së tyre me gjithë keqtrajtimet që kanë pësuar. Kjo bëhet edhe në përkushtim të kujtimit të të paharruarit Bajram Curri, heroit legjendar të Kosovës dhe të Shqipërisë.

Polemikë pa dorashka. Klajd Kapinova.

Duke mos dashur të prononcohem ,të më falni; por për të mos qëndruar indiferent, do të dëshiroja të jepja disa mendime shoqërore: I konsideroj si replika të pakuptimta midis intelektualësh. Të pasinqerta midis shoqërisë. Me interpretime jomiqësore për jetën dhe pa baza morale për kohën.

Letër e hapur organizatorëve dhe spektatorëve të koncertit të Goran Bregoviçit. Argumenti : Analizë dhe koment

Konkluzioni që del nga artikulli është më se i qartë: një”akuzë”e drejtë, e ndershme dhe e sinqertë që u drejtohet organizatorëve, edhe pjesëmarrësve dhe një fyerje për popullin shqiptar e sidomos kosovar, që me dashje apo pa dashje ose të rënë në kurth, kanë lejuar një bashkëkombës serb të japë koncert në mes të Tiranës, duke u njohur si i padëshirueshëm, për të penguar pavarësinë e Kosovës me gjithë autoritetin e tij.

Kapitulli i shtatë. Psikoanaliza, Astrologjia dhe Erotika

Ç’është psikologjia, psikanaliza dhe kush është Zigmund Frojd (Siegmund Freud )?

Shkrimin e vlerësoj si një artikull shkencor, përshkruar me mjaft saktësi, me nocione shumë të qarta, korrekte, me karakter filozofik, që përbën një material mjaft të nevojshëm për çdo intelektual të çdo profile. Aty gjen të zbërthyer terminologjitë e nevojshme të psikologjisë, psikanalizës dhe të psikoterapisë. Nga leximi me kujdes i materialit del një kokluzion i madh: ne të gjithë kemi nevojë dhe duhet ta njohim më mirë vetveten, megjithëse është e vështirë.

Figura e Zigmund Froidit jepet mjaft e qartë, me të gjitha atributet dhe veprimtaritë e tij prej një shkencëtari kolos, që krijoi psikanalizën duke filluar nga vetja e pastaj kaloi tek pacienti.

A duhet besuar Horoskopi?

Ai vlerësohet dhe konsiderohet si një art parashikues, me histori shumëshekullore, me ecuri trashëgimore, me njohje dhe besueshmëri të shumë brezave, të kthyer në “mjet-art-parashikim”, “i besueshëm”, por edhe sfidues. Pra, a duhet besuar?

Shkenca i bie shkurt – JO, se s’ ka baza shkencore. Po a i mbush mendjen “botës”?!
Kjo kushtëzohet me shansin- fatin-ndikimin dhe besimin. Shumëkush e beson astrologjinë qiellore, sepse thuhet se horoskopi gjen gjithçka. Ndoshta!

Por, kjo vjen nga besimi i verbër dhe se mendja jonë gënjehet. Mirëpo, ato kanë marrë një përhapje kaq të madhe nëpërmjet shenjave të zodiakut, sa që profecia është kthyer si në një perëndi dhe megjithatë nuk duhet besuar.

Psikologjia erotike.

Të dhënat e paraqitura, ndonëse me informacione të shkurta, dhe me materiale orientuese të sferës erotike, mendoj se nuk do ta justifikonin prezencën e tyre të qëndronin krahas materialit aq serioz historiko-letraro-shkencor që është parashtruar në libër me aq kompetencë dhe dinjitet.

Kapitulli i tetë. Çka janë sëmundjet ngjitëse seksuale?

Shkrimi është një literaturë shkencore – popullore mjaft e nevojshme , shumë e rekomandueshme dhe më se e domosdoshme për t’u njohur nga të gjithë, për të pasur dijeni për sëmundjet seksualisht ngjitëse, për t’u ruajtur, për t’u mbrojtur dhe më në fund edhe për t’u mjekuar.

Materiali është mjaft orientues, i asimilueshëm, i kuptueshëm, por ka nevojë edhe për plotësime.

Akademik Prof.Dr. NAMIK M. SHEHU,Sekretari shkencor i Akademisë Shqiptaro-Amerikane , Nju-Jork

Nga forma elektronike te forma e shtypur

Libri “Guxim Shqiptar” i Flori Bruqit është një përzgjedhje, një seleksionim i punimeve më të mira elektronike, botuar në faqet e rrjetit (web sites), bas i të cilave qe dhe është autori dhe që tash i afrohen publikut lexues të përmbledhura në një vëllim më vete. Me një fjalë, libri është bërë që edhe publiku lexues, i pamësuar me botimet elektronike, të njihet me tema të ndryshme, që kanë gjetur një trajtim të gjerë e të denjë pikërisht në këtë formë.Pra, kemi një kalim nga forma elektronike te forma e shtypur.

Nga temat e ndryshme historike, për seriozitetin dhe thellësinë e trajtimit, tërheq vëmendjen artikullit “Mbrojtja e Plavës dhe e Gucisë”, sado që janë me interes edhe disa ide të hedhura për origjinën shqiptare të perandorit francez Napoleon Bonaparta.

Një peshë jo të vogël ka kapitulli “Për Ramushin”, në të cilin është përmbledhur intervista e z. Adem Demaçi me titull “’Dora e Zezë’ e serbëve vret çlirimtarët e Kosovës”, artikulli i autorit “Hero në luftë – hero në paqe: Ramush Haradinaj”, si dhe artikulli “Ramushi, viktimë e situatës (neo)koloniale”.

Megjithatë, pjesa qendrore e librit i kushtohet antropologjisë, në të vërtetë veprës “Raca shqiptare” të Jakov Milajt, ku edhe autori, pos mospajtimeve të hapura me disa autorë, jep dhe ndihmesën e vet në ndriçimin e kësaj çështjeje shumë të ndjeshme.

Në kapitullin “Politikë” kanë gjetur vend shumë tema aktuale, sikundër është çështja e pazgjidhur çame, çështja në ka ‘intifadë’ në Iliridë, frika që kanë udhëheqësit tanë nga kryetarii “Vetëvendosjes”, Albin Kurti me titullin shumë domethënës“Pushtetarët e kanë frikë heroin e demokracisë”, dy artikuj për mjekun e dëgjuar shqiptar, z. Namik Shehu etj.

Një kapitull që do të zgjojë interesimin e lexuesve është pa dyshim “Spiunazhi”, ku kanë gjetur vend artikujt “Agjenturat greke dhe Sigurimi i Fshehtë i Shtetit Shqiptar”, “ Kush janë agjentët me influencë në Kosovë” dhe “Aktivitetet kriminale të shtyra nga shërbimet sekrete armiqësore në Kosovë”.

Por, kapitulli më i gjerë dhe më i larmishëm është “Gjuhë & letërsi”, ku hetohet edhe karakteri i ndjeshëm hulumtues i autorit, sidomos në portretizimin e figurës së Jusuf Gërvallës dhe vlerave të veprës së tij letrare; pastaj disa anë të panjohur të shkrimtarit tashmë të ndjerë, Mehmet Kajtazi etj.

Janë me interes edhe artikujt për Kolec Traboinin, Rifat Kukajn, Kozeta Zylon, Gani Xhafollin, Nehat S. Hoxhën, si dhe një varg temash nga letërsia botërore.

Libri mbyllet me kapitullin “Psikanalizë, astronomi dhe erotikë”, ku trajtohen tema nga këta lëmenj interesantë të jetës njerëzore.

Abdullah Konushevci

Prishtinë, më 3 dhjetor 2007

Burimi:www.ballikombit.org/index.php?option=com…id... -

4.


U promovua libri “Guxim shqiptar” i autorit Flori Bruqi

Prishtinë, 17 Maj 2008 (Kosovapress) Koha 15:20

Të shtunën (17 maj 2008)në Prishtinë është promovuar libri i autorit Flori Bruqi ”Guxim shqiptar”, i cili nga recensuesit u cilësua si një libër madhor historik që sjellë me interes të veçantë.

Recensuesi i librit “Guxim Shqiptar”, profesor akademik Namik Shehu, i cili kishte ardhur enkas nga Shtetet e Bashkuara për këtë promovim libri, tha me këtë rast se këtë libër do ta konsiderojë si një libër madhor historik, i cili me përmbajtjen e saj sjellë historinë dhe gjithë ngjarjen deri në ditët e sotme, duke dhënë një informacion të gjatë, që sjellë interes të veçantë për secilin lexues, e në veçanti për ata që nuk e njohin mirë Kosovën.

“Unë e kam konsideruar Flori Bruqin intelektual të shquar, shkrimtar, shkencëtar dhe me këto epitete unë kam përshkruar gjithë recensionin e librit tim me dashuri. Libri është një libër madhor, është një meritë e veçantë e autorit, është nder i Kosovës dhe i gjithë Shqipërisë për këtë vepër që ka bërë Flori Bruqi,” tha Shehu.

Ai e cilësoi librin si një vepër të ndritur, e cila sjellë në përmbajtjet e saj plot ngjarje që më të vërtetë të tronditin në disa aspekte.

Ndërsa, recensuesi tjetër i librit Abdullah Konushevci, autorin e librit e cilësoi si njeri të devotshëm dhe i aftë për kryerjen e detyrës. Kurse, librin “Guxim Shqiptar”, ai e cilësoi si një libër me të cilin lexuesi mund të njihet me tema të ndryshme, me luftërat, artikulli për Ramushin, antropologjia e racës së shqiptarëve, kapituj politik, kapitujt që i kushtohen Gjuhës dhe Letërsisë, trajtimi i temave nga për trevat shqiptare si dhe një varg temash nga Letërsia botërore.

Libri “Guxim Shqiptar”, i autorit Flori Bruqi është libri i 25 me radhë i veprimtarisë së tij botuese.

/Autore e shkrimit A.Ademi/

Burimi:www.kosovapress.com/ks/index.php?cid=1,4,45356... -

5

Gazeta “Tirana Observer”:Të dish të guxosh…

Shkruar nga Dr.Izet S. Çulli ,shkrimtar dhe neuropsikiatër
Tiranë ,e mërkurë , 17 shtator 2008

Botuar në Gazetën shqiptare”Tirana observer”

Isha me fat kur mora pjesë për herë të parë në Mitingun e përvitshëm mbarëshqiptar të Poezisë (i dyzetëekatërti) që zhvillohet në Gjakovë. Aty u njoha nga afër me shumë figura të letërsisë e të krijimtarisë nga Kosova, Maqedonia dhe Mali i Zi.

Shkëmbyem me dhjetra libra me njëri-tjetrin. Kur i kalova të gjitha në “sitë”, zgjodha për të filluar leximin e tyre me veprën frymëgjatë “GUXIM SHQIPTAR” (2008) të Flor Bruqit. U ngusha me autorin kryekreje tek MURI I DHEMBJES, ku ne homazhonim; si edhe në darkën përshëndetëse, kur grupit tonë nga Shqipëria, iu dha rasti të ishte në një tavolinë me Z. Kadrush Radogoshi, Abdullah Konushevski, Flori Bruqi, Kristaq Shabani, Agron Shele, Bora Balaj etj. Mbasi e përpiva librin e Bruqit, iu ktheva përsëri dhe mendova nëse mund të arrija të hidhja në letër diçka për të, ngase jo të gjithëve mund t‘ju bjerë në dorë libri i tij. Po kush është vetë autori i këtij botimi me 400 faqe, i cili studimet e larta i ka kryer në Prishtinë. Shoh biografinë artistike: me plot 25 vepra të volumshme si: romane, poezi, studime, hulumtime shkencore, historike etj. Një befasim i madh për mua, një zbulesë do të thosha dhe me mjaft punime të virgjërta. Ky libër për mua rangohet nga më të mirët në fushën e vet.

Interesat e Flori Bruqit janë të gjera e të shumanshme dhe me një kohështrirje të madhe nëpër shekuj dhe jo rrallë me këndvështrime origjinale duke na kthjellur më tej disa nga njohuritë tona.

* * *
Le t‘i hedhim një vështrim lbrit të tij “GUXIM SHQIPTAR” ashtu sipërfaqësisht se për atë do të duheshin studime zanafillëse e të thella. E nis ai me lashtërinë e popullit tonë dhe pikërisht me Pirron e Epirit, i cili konsiderohet si strategu më i shquar i kohës së vet, që e thërrisnin “Shqiponjë”. Betejës disaditëshe të zhvilluar në Fushë Kosovë (1389), autori i lë mjaft vend në librin e tij stu dimor , e cila ishte më tepër një bashkim rajonal dhe assesi vetëm serb, siç mundohen të thonë sot grafomanët dhe politikanët dështakë, që fabrikojnë frazime të pavërteta (për të serbizuar këtë betejë). Sot ndoshta ka mjaft historikanë të tillë trumykur, të palogjiktë e trillanë dhe ndoshta të çmenduruar nga shkurtpamësia e tyre, të cilët janë gjithnjë gojëhapur, po se ç‘thonë, pak rëndësi ka për ta! Në këtë përplasje u shqua Milosh Kopiliqi, mbasi përveç trimërive të tjera, ai vrau Sulltan Muratin I, varrharruar, ndërsa për Miloshin tonë, shqiptarët këndojnë këngë dhe me veprën e tij vendasit mburren edhe sot e kësaj dite. Serbët, të mbështetur nga ustallarët dhe ndihmestarët e tyre epsharakë, e shfrytëzojnë aktin e tij për qëllimet e veta të mbrapshta, kinse për terrorizëm dhe krim të organizuar islamik. Ata, nga ana tjetër, duan të pronarizojnë çka s‘mund të pronarizohet, si praktikisht dhe me “studimet” e tyre xhelatore e ekstazore.

Për perudhën skënderbejane dhe Gjergj Kastrioti-Skënderbeun, hero real dhe jo i legjendtë, ky kryeluftëtar, ky “poet i madh i politikës shqiptare” -siç shkruan Idro Montanelli, përimtohet shkurtazi këtu dhe çmohet jo vetëm si strateg e prijës i talentuar dhe gjenial, i cili i bëri ballë një superfuqie të kohës (duke shpëtuar Evropën), por edhe si një diplomat, administrator e organizator i zoti, që dinte të përfitonte nga situatat, se ndryshe nuk mund të rezistonte aq trimërisht për 25 vjet dhe të mbijetonte midis ujqërisë. Ai mbetet gjithashtu një humanist dhe iluminist i shquar, një rilindës evropian i klasit të parë.

Me mjaft interes na duhet shkrimi për Napoleon Bonapartin për të cilin sot, sipas shumë studimtarëve seriozë, flitet përherë dhe më shumë për prejardhjen arbëreshe të tij dhe pikërisht nga një fshat i këtillë i Korsikës. Për këtë ia vlen të lexohet edhe libri i shkëlqyer “Enigma” e të madhit Robet d`Angely-t, i sjellë në shqip 10 vjet më parë nga prof. Xhevat Lloshi (“Toena”,1998), ku shprehet për prejardhjen “sigurisht shqiptare, dhe për ta thënë më me përpikëri shqiptare toske) të Napoleonit të madh.

Mbrojtja e Plavës dhe e Gucisë “(tetor 1879-janar 1880)”, kthjellon këtu luftrat e mëdha të shqiptarëve, kur është fjala për tërësorinë dhe mbrojtjen e tokave të të parëve tanë në shekuj dhe ku spikatin Ali Pashe Gucia, Mic Sokoli, Sulejman Vokshi. Duhet vlerësuar si një shkrim mjaft i domosdoshëm në librin “Guxim shqiptar” i Flori Bruqit . Ishin kohë të arta, kur vepronte Lidhja Shqiptare e Prizrenit. Ishin kohë kur derdhej shumë gjak (i cili tanimë s`duhej të shkonte kot), kur kishte aq mllefosje e urrejtje dhe baltosje në shpirt ndaj një vendi që gjithsesi ka ditur të fqinjërojë me të gjithë. E si mund të strehosh kaq dashakeqësi për një popull kaq plagëshumë e dhembjemadh në histori!

Me siguri disa studiuesve të huaj, gojëhelm e gjuhëgjatë, kritikanë të sëmurë, ju mungo-jnë frenat. Shileri shkruante:”Ndër gjërat më të shëmtuara në botë, më e shëmtuara është gjuha që shpif”. Po lëri të notojnë në netërinë e tyre! Veç dicka është më se e sigurtë:”Kush nuk shkon përpara, shkon mbrapa”- thoshte Gëtja.
* * *
Në kapitullin pasardhës “Antropologji”, në 12 fletë të mirëfillta shkencore, ndricohet nga kjo fushë shkrimi për Jakov Milaj (ky mik i ngushtë i Migjenit) dhe librin e tij “Raca shqiptare”, në dy botime: 1944,1997. Studimi i Milajt, ndonëse ai nuk ishte antropolog në profesion, ka vlera të mëdha, është burimor dhe zë vendin e gurqoshesë. Aty del mirëfilli rrënjësia e popullit shqiptar, gjenetikisht i përafërt, pa dallesa thelbësore në rrafshin fetar, gjeografik, krahinor etj. Ai u kundërvihet me të drejtë disa kalemxhinjve letërnxirës e shpifjanësh, të cilët duan të vërtetojnë me teoriçkat e tyre vjetërake e pabukse, të kundërtën për racën tonë të pastër dhe me prejardhje të veçantë si askund të ndonjë populli tjetër të Evropës. Është ky komb që ka nxjerrë aq shumë njerëz të mëdhenj e me mendjendriturí në të gjitha fushat e veprimtarisë njerëzore; por ngandonjëherë jemi vetë ne shqiptarët që çuditërisht i minimizojmë vlerat e tyre e jo rrallë duke i zeruar fare ato!

Në kapitullin e gjatë “Politikë” (në mbi 50 faqe) Flor Bruqi trajton tema mjaft të mprehta e të rëndësishme, ku e hap siparin me Arvanitasit, Çamërinë, Epirin e Veriut dhe gjendjen e sotme, ku i mëshon faktit të tejhidhur “sesi erdhi dhe u tkurr Epiri shqiptar,i nisur nga interesat e Fuqive të Mëdha dhe në dëmin tonë” –sic shprehet ai. Padrejtësitë nuk kanë të mbaruar ndaj këtij kombi fattragjik, të shumëvuajtur e heqkeq nëpër shekuj. Ja si shkruan romantiku i përbotshëm, poeti Bajron: “Nuk ka komb që të jetë parë nga fqinjët e vet me aq urrejtje dhe tmerr sesa shqiptarët”! E kush nuk e di se në fitoren e Pavarësisë së Greqisë (1829), që i parapriu kryengritja e vitit 1821, 90 për qind e tyre ishin arvanitas me prijës heronjtë legjendarë: Miauli, Xhavella, Kolokotroni, Bubulina Laskarina, Bocari, Aleksandër e Dhimitër Ipsilanti, Andruci, Karaiskaqi, Koleti, Vulgari,Kanari dhe sa të tjerë.!? Rreth 20 kryeministra në Greqi kanë qenë me prejardhje arvanitase dhe po kështu disa presidentë të saj. Djallëzia është pakufi dhe arrin deri aty sa të “argumentohet” ajo që s`mund të argumentohet, se kinse popullsia ortodokse në Shqipëri, ishte greke, kurse ajo myslimane-shqiptare, duke u grabitur nga grekët krahina të tëra mbas një hekatombe përbindshore, gjenocidi dhe eksodi masiv të egërsirtë dhe të paparë. “O Zot, ç`padrejtësi !”-thërret me të drejtë gjer në kupë të qiellit z. Bruqi. Si është e mundur të sillesh kështu me një popull, i cili është thinjëruar me pushkë në dorë për vete e për të tjerët ?! Si është e mundur të kesh hua për të shlyer dhe të kërkosh pjesë?! Po sa mirë që dinë të tellallisin!

Përsa u përket përplasjeve dhe të drejtave midis shqiptarëve në shtetin maqedon dhe a ka një Intifadë (një term arab, e ashtuquajtura kryengritje violente kundër izraelitëve) të tillë në Maqedoni, autori korrektësisht mbështet të drejtat e njeriut, njëjtësinë, ruajtjen e traditave të shqiptarëve. Për heroin e demokracisë, Albin Kurtin, shpreh këtu nder, respekt e krenari, qysh nga Nju-Jorku akademiku i Akademisë së shkencave shqiptare-amerikane, prof.Namik Shehu, pikërisht më 12 Maj 2007.Është ky mjek i talentuar dhe pasionant e patriot (një nga recensorët e vëllimit “Guxim shqiptar”, i botuar përfund librit, me mbi 15 faqe), ku këtu kemi rastin të lexojmë në 5-6 faqe edhe një intervistë të goditur, ku jepet një tablo e gjerë e veprimtarisë së tij të madhe shkencore, pedagogjike e shkrimore duke merituar kësisoj mjaft tituj e grada të tilla akademike. Ai tashmë është në plot kuptimin e fjalës një personalitet i spikatur, për të cilin ne duhet të krenarohemi.

Ritheksoj se për interesat e gjera e të gjithanshme të Flori Bruqit flet dhe shkrimi “Kryqëzata e tetë”, ku ai jep të dhëna gjeopolitike dhe gjeostrategjike në Lindjen e Mesme mbas Luftës së tretë të Gjirit, ku ndesh lloj-lloj prapaskenash, që të vënë në mendime: lufta për interesa karburantesh dhe burimesh të mangëta ujore, probleme aq të ditës.
Kapitulli “Spiunazh” është i ndarë në disa nëntituj: I pari bën fjalë për agjenturën greke që kryente masakra në dëm të popullit shqiptar dhe tjetri shtjellon agjentët, sidomos ata serbë, me ndikesë në Kosovë, veprimet e pashembullta të të cilëve janë të mirënjohura, sigurisht edhe nëpërmjet përfshirjes të mijra kosovarëve të lëkundur e bashkëpunëtorë me të huajin.

Flori Bruqi na njeh më tej me veprimtarinë letrare të Gani Xhafollit, autor i mbi 20 librave, sidomos me poezi dhe romane( veçan atyre me emra të shkurtër “Po” e “Të dua”), të cilët janë vlerësuar me disa çmime letrare. Gjithashtu ai është përkthyer në disa gjuhë të huaja; premton mjaft në letërsinë tonë dhe botimet e mëpasme do t’a vërtetojnë patjetër këtë. Ndërsa Nehat S. Hoxha me profesion ekonomist, ka publikuar poezi,tregime dhe përkthime ( nga anglishtja sidomos dhe me një numër relativisht të madh, afro njëzet prej tyre). E shoqëron edhe këtë autor me një buqetë poezish, si ajo me titull “ Nojma e shqipes” ku nën të shkruan: “ I kushtohet shqipes aq të kamur nga bukuria dhe kaq të drobitur nga robëria” dhe dy të tjerat janë: “I mërguar në Atdhe” dhe “ Hëna në dritare” etj. Më tutje F. Bruqi në nëntitullin “Muxhahedinët si Goldon Boys” ftillëzon odisenë e udhëtimeve të vështirshme të Bernard-Henry-Levit, i cili në librat e tij, vërtet të veçantë në vlerat si në gjini dhe në atë përmbajtësore, homazhon për gazetarin Daniel Pearl, i ekzekutuar nga strukturat gjakësore të Al-Kedës. Ky u vra për të vërtetën që deshi të zbulonte dhe të shpaloste para botës, por e deshën më mirë të ishte vetëm një gojëmbyllës i përjetshëm!
* * *
Kapitulli i fundit është ai mbi Psikanalizën ( për të cilën kohët e fundit, kolegu im, neuropsikiatri i shquar Miltiadh Veveçka, nën një përkthim mjeshtëror na ka sjellë nga anglishtja librin “Themelet e Psikanalizës” të prof. dr. Çarls Bremerit. Vetë përkthyesi thekson se kjo disiplinë shkencore është si një kockë e fortë për t’u kapërdirë). Po ashtu z. Bruqi tërheq vëmendjen dhe për astrologjinë e erotikën. Pra Flori Bruqi e ka zgjeruar shumë diapazonin tematik duke na paraqitur me kompetencë edhe tema të tilla, të cilat jo të gjitha janë brenda sferës diturake e profesionale të tij. Dhe ja të bëjmë një vështrim të shkurtër:
I lë vend figurës së mjekut neurolog me prejardhje çifute, kandidat të çmimit “Nobel” gjeniut Zigmund Froid-it (Sigmund Freud-it), i nismësit, themeltarit të psikanalizës dhe të psikoterapisë së vërtetë. Le të përmendim p.sh. vetëm librin e tij “Shpjegimi i ëndrrës”, (1900) që mund të themi pa drojë se ka revolucionalizuar shkencat psikonervore. “Një zbulesë e këtij lloji i jepet ndonjërit vetëm njëherë në jetë”-shkruan vetë Frojdi më 1931.Shih për këtë përkthimin “Themelet e Psikanalizës të dr Çarls Brenerit, (përkthyer nga dr. i shkencave Militiadh Veveçka 2008, fq.189).” Po Horoskopi a duhet besuar? – pyet retorikisht F. Bruqi. Shkenca nuk ka si ta pranojë por as “argumenta” nuk gjen ta kundërshtojë.

Në faqet e mëtejshme vazhdon me psikologjinë erotike, me disa terma e njohuri të nevojshme për çdo njeri të kulturuar e të qytetaruar, si dhe me 25 sëmundjet ngjitëse seksuale të njohura e të panjohura nga publiku i gjerë. Ai me këtë rast tërheq vëmendjen për rrezikshmërinë e tyre, por gjithsesi thekson se duhet konsultuar me mjekët përkatës specialistë:seksologë, dermatologë etj.
* * *
Guximi shqiptar është shprehje e trimërisë shqiptare, trashëguar brez pas brezi. Ta ruajmë e ta zhvillojmë këtë cilësi të rrallë të të parëve tanë, që akademi kishim jetën, luftën, kalitjen me vështirësitë, kulti i të cilëve ishte Atdheu, dëshira për ta parë vendin e shqiponjave të lirë e të pavaruar, fitore kjo që na i siguroi guximshëm Plaku i madh i Vlorës, simbloi i mëvetësisë së Shqipërisë, patrioti i shquar Ismail Qemali. “Guxim,-thotë një fjalë e urtë-është cilësia e parë njerëzore, sepse garanton gjithë të tjerat.” Nuk na mbetet gjë tjetër, veçse të përgëzoj guximtarin kokëplot Flori Bruqi dhe të shpresojmë se në të ardhmen, pa e konfuzionuar lexuesin, si ndonjë tjetër do të na dhurojë libra të këtillë kuptimthellë si “ GUXIMI SHQIPTAR” (2008), që pos të tjerave kur i mbaron ke dëshire t’u rikthehesh ngase ke mësuar shume prej tyre. Një libër i vëllimshëm nuk të lodh kurrë, kur ka tematikë të pasur dhe gjen mënyrën e bukur sesi i shtjellon. Është kjo arsyeja që Flori Bruqit t’i dërgoj këtë telegram-urim a SMS. të thjeshtë: “Të lumtë dhe mos e lësho penën nga dora! Ec gjithmonë përpara! Falëminderit!” Le ta mbyll këtë parashtesë të këtij libri me një këshillë të Ismail Qemal Vlorës për të gjithë ne:”….. të punoni së bashku si vëllezër….!

Burimi:./gazeta-tirana-observert-dish-t-guxosh.html –



Flori Bruqi



POLEMIKA SHQIP


Shkarko falas


Flori Bruqi



OLIMPI SHQIPTAR


Burimi:www.sa-kra.ch/literatur3.htm+fLORI+bRUQI&cd=154&hl=en&ct=clnk&client=firefox-a


Shkarko falas



Flori Bruqi



GUXIM SHQIPTAR


Shkarko falas


Burimi:http://www.sa-kra.ch/literatur2.htm

Naim Kelmendi:PIKËPAMJE NGA OLIMPI I MENDIMIT SHQIPTAR‏





Flori Bruqi: Olimpi shqiptar

(Pikëpamje/kritikë/vlerësime/poetikë…)


Fjala e redaktorit


PIKËPAMJE NGA OLIMPI I MENDIMIT SHQIPTAR


Vepra “Olimp shqiptar” është edhe një kontribut tjetër i mendimit intelektual dhe vështrimit, pikëpamjes dhe mendimit kritik, të shkrimtarit dhe publicistit, Flori Bruqi.Autor i shumë veprave, ai na del para lexuesit edhe me këtë vepër në publicisatikë, si çdoherë me veprat e tij në këtë fushë, i arrirë, përmbledhës, i veçuar dhe i shenjuar. Pas veprës paraprake, “Guxim shqiptar”,që tek lexuesi shqiptar, si në Kosovë ashtu edhe në Shqipëri, nuk mbeti pa jehonën e vet, tash Flori Bruqi vjen para lexuesit tonë me një tjetër vepër hiç më pak të rëndësishme se kjo që e theksuam.Madje,kjo e tashmja:”Olimp shqiptar”,në dukje të parë,mbase nënkuptohet si vazhdimësi e “Guximit shqiptar”,por kjo na del disi më e veçuar përnga kuantiteti dhe kualiteti,përnga seleksionimi dhe vizioni conceptual i librit,poashtu dhe përnga tematika dhe përnga seleksionimi i lëndës së këtij libri. Nisur nga botimet elektronike,si tek libri “Guxim shqiptar”, në vebfaqen “Floart Press”,Flori Bruqi ka ditur të veçojë në këtë vebfaqe letërsi të mirëfillët, polemika të nivelit intelektual e shkencor,shkrime e veçime të tjera nga shumë fusha letrare dhe të publicistikës. Me sajimin e librit “olimp shqiptar” autori sinjifikon një pikë kulmore të asaj lënde që përfshinë brenda kjo vepër dhe, pikërisht këtë synon autori t’ia ofrojë lexuesit. E tërë lënda, kuptohet, më parë e botuar në vebfaqen e njohur “Floart Press”, është lëndë e zgjedhur dhe e përzgjedhur nga kritere të mirëfillta letrare, që përbëjnë një prezentim zhanresh të ndryshme, duke u nisur nga poezia, me autorë të zgjedhur shqiptarë, polemika për çështje të veçanta,çështje me tematikë psikologjike, analiza dhe veçime nga letërsia botërore,kuptohet sipas përzgjedhjes së autorit,por edhe autorë e figura të letërsisë, publicistikës dhe jetës buplike shqiptare, që në një formë o në një tjetër, kanë shënuar pika kulmore në jetën dhe dijen shqiptare. Të tilla figura në këtë vepër i gjejmë, nga bota letrare: Esad Mekulin,Azem Shkrelin,Din Mehmetin,Fatos Arapin,Arshi Pipën, Martin Camajn,Anton Pashkun, Agim Vincën,Sabri Hamitin,Besnik Mustafajn,Naim Kelmendin,Abdullah Konushevcin,Fahredin Shehu, Iljaz Prokshin, Albana Lifschin,Rajmonda Moisiu etj,nga ajo studimore si Rexhep Qosjen, Idriz Ajetin, Jup Kastratin,gjithashtu për jetën dhe veprën e nobelistes shqiptare Nënë Terezën,pastaj për figurat madhore të kohës sonë,legjendën e luftës, rezistencës dhe trimërisë shqiptare Adem Jasharin, atë të presidentit historik të Kosovës, Ibrahim Rugovën, atë të shkrimtarit tashmë me famë botërore Ismail Kadare, si dhe mjaftë tema të tjera me interes të veçantë…Edhe me këtë vepër diktohet mëtimi i autorit Flo

0

Ismet Selamani ne 13/02/2011 12:30:16

Repliko

Beqir Elshani :MONA SOKOLESHË, KJO VASHË SHQIPTARE

Kundërshtim ndaj shkrimit të Bahtir Hamzës.
Me të parë komentin e publicistit, Flori Bruçi, “Jahir Demaj, alias Kali i Trojës”, gjeta një shkrim të shkrimtarit dhe piktorit, Bahtir Hamza, drejtuar publicistes, Mona Agrigoroaiei. Derisa kundërshtari i parë me banim në Evropën Perëndimore është anonim, i dyti është emër i njohur dhe jeton në ShBA. Kam bindje se të dytë janë veteranë, të cilët kanë vuajtur në burgjet ish-jugosllave. Prandaj në bazë të shkrimit kundër Adem Demaçit dhe Albin Kurtit, mund të kuptoj se kush fshihet prapa pseudonimit “Jahir Demaj”. Shpresoj që një ditë me ndihmën e Laokontit të zbuloj “Kalin e Trojës”, që përvidhet në faqet e internetit shqiptar. Po të trilloja unë ndonjë pseudonim letrar, do të merrja një emër dhe mbiemër nga thesari i fjalorit të gjuhës shqipe dhe jo të huajën. Unë i luftoj pseudonimet me burime fetare dhe kozmopolite, sepse janë të dëmshme për gjuhën dhe kulturën tonë kombëtare.
Padyshim që përshëndetja shqiptare e Bahtir Hamzës drejtuar vashës së re, Mona Agrigoroaiei me anën e postës elektronike është çirrmë e tij ironike. Duket qartë se shkrimi i tij është një mllef autokratik ndaj publicistes së shkëlqyer shqiptare. Prandaj B. Hamza bie në kundërshtim me etikën e profesionit të tij si poet dhe botues. Së pari, poetët nuk bën të fyejnë të tjerët vetëm pse mendojnë ndryshe, aq më shumë vashën trime Mona, dhe së dyti botuesi duhet të jetë demokrat por edhe konstruktiv në shkrime. Ndonëse Bahtiri si arrogant e sulmon Monën, përkundrazi, zonjusha Mona si një femër e ngritur mbrohet nga blasfemi i turpshëm i Bahtir Hamzës.
Sipas paraqitjes së Hamzës, të cilën me eufori të skajshme e përsërit disa herë me radhë se zonjusha Mona Agrigoroaiei nuk është shqiptare dhe se po të ishte do të ishte e djathtë, do të thotë se vetë Hamza është diktator, për të cilën nuk dihet se nga i vjen fuqia?!… Në vazhdim, ai nuk është i autorizuar të bëjë vlerësimin diplomatik të Monës rreth “kompetencave”, siç e thekson ndaj Enver Hoxhës, në kohën kur Shqipëria kishte ushtri kombëtare për mbrojtjen e atdheut nga fqinjët grabitqarë. Argument bindës dhe kronologjik është artikulli i analistit R. Mexhuani, i cili shkruan se në kohën e të madhit Enver Hoxha Shqipëria ishte një shtet i zhvilluar dhe i pavarur, të cilën në vend se Sali Berisha të vazhdonte me zhvillimin e vendit, e plaçkiti dhe e shkatërroi plotësisht. Periudha e Sali Berishës po tregon se nuk ka më mbrojtje diplomatike ndaj fqinjëve grabitqarë, siç janë Maqedonia dhe Mali i Zi, përkundrazi ka servilizëm, me anën e së cilës ngutet me njohjen e pavarësisë së tyre, që vazhdimisht janë në dëm të Kosovës dhe mbarë popullit shqiptar. U dashtë të kalojnë 13 vjet, që kryeministri kundërdemokrat Dr Sali Berisha, (ani doktor i shkencave mjekësore!!!), të pranojë botërisht se kishte shkelur Sanksionet e OKB-së, i cili me naftën shqiptare furnizonte topat e ushtrisë kriminale serbe. Prandaj B. Hamza ka shkelur të gjitha normat etike dhe demokratike ndaj çështjes madhore shqiptare dhe krekoset sikur Kosova të ishte e bashkuar me Shqipërinë. Sulmi i B. Hamzë i tejkalon kufijtë, sepse të vrasësh logjikën e Monës atdhetare është sikur të vrasësh mbarë popullin shqiptar. Ai mundohet të ndikojë në mendimet e të tjerëve, derisa pikëpamjet e çdo qytetari të lirë ndryshojnë. Prandaj zotëri Hamza rruazat e së djathtës zhurmëtare le t’i mbaj për vete, Mona nuk ka nge të merret me to. Në fund shihet se si mundohet të triumfojë me sqarimet rreth identitetit kombëtar dhe lirisë. Aferim, veterani, shkrimtari, kryeredaktori dhe botuesi me damkë disfatiste!
T’i thuhet zonjushës Mona se nuk është shqiptare, është sikur të thuhet se Asdreni i madh nuk është shqiptar. Edhe më tutje, t’i thuhet Monës se nuk është shqiptare, është sikur të thuhet se aktori me famë botërore, Aleksandër Moisiu, nuk është shqiptar. Zotëri Hamza, mos luaj me ndjenjat njerëzore dhe mos bjer viktimë e flluskave të ashtuquajtura demokratike në Ballkan, sepse liria, pavarësia dhe Bashkimi Kombëtar ende janë larg. Deklarimi kundërnjerëzor i Hamzës më përkujtoi kërcënimin e rugovistëve në Evropën Perëndimore, të cilët dikur thoshin se ai që nuk paguan trepërqindësh nuk është shqiptar. Natyrisht, që një ndër ta, që nuk e njihnin kontributin e LDK-së, ishin anëtarët e Lëvizjes Popullore të Kosovës deri me shfaqjen e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Dhe çfarë ngatërrimi, derisa unë u thosha qytetarëve të Sanxhakut se janë shqiptarë, rugovistët më mohonin kombin shqiptar, edhe pse në banesën time qëndronte Flamuri Kombëtar dhe portreti i Skënderbeut me ngjyra, të cilat i kam punuar vetë. Prandaj deklarimi i skajshëm i Hamzës kundër zonjushës vigjilente ujë çon në mulli të Beogradit, përndryshe kryeqytet i fitilave fashiste, që edhe Tiranën e gjunjëzoi: si në fushën e muzikës, ashtu edhe në fushën e diplomacisë. Vetë shkrimi i tij nënkupton se po të ishte Mona përkrahëse e vijës politike të Ballit, a të Berishës me gjithë Rugovën do të shkruante fjalë të bukura, por edhe do të krenohej për punën e saj. Megjithatë Mona nuk është as me të majtën, as me të djathtën, përkundrazi është luftëtare që me penën e saj të zjarrtë lufton kundër fashizmit serb, por edhe kundër gjithë hyzmeqarëve që flasin shqip.
Në fund të shkrimit, Bahtir Hamza është shprehur me antiteza të ndryshme “jam dhe s’jam shqiptar”, ndaj e kisha vështirë të kuptoj identitetin e tij, kjo dihet sepse jam i varfër në stilistikën e tij kundërkombëtare. Këtu e ka vendin fjala e urtë e përshtatur sipas poetit të madh, Dritëro Agolli, se kur të vdes kompjuteri do të vdes edhe poeti. Pastaj si një shpatë me dy tehe, në mënyrë profetike, veprimtares Mona i ofron kombësinë e re shqiptare: e para kinse ajo nuk është shqiptare, dhe e dyta vepron sikur Kosova të ishte pronë e tij. Kurse për fyerjen që ia drejton motrës sonë shqiptare, Mona, rreth identitetit të ri “rome”, do të thotë se veterani, poeti dhe botuesi i krisur, B. Hamza, ka nevojë ose për një edukator, ose për një avokat mbrojtës. Të njëjtin zhargon poshtërues ia dërgon edhe veprimtarit dhe aktivistit të Lëvizjes “Vetëvendosja”, Xhemil Zeqirit. Duket qartë që Bahtir Hamza ka hapur frontin, ndaj në vend se me bashkëkombësit shqiptarë të luftojë kundër fashizmit serb, ai krijon armiq pa ndonjë arsye.
Derisa Bahtir Hamza në fushën e letrave fyen sokoleshën Mona, në anën tjetër, me anën e forcës fizike kërkon takim në fushë të mejdanit me veprimtarin, Xhemil Zeqiri. Veprimi i “azganit” Hamza, jo vetëm që është primitiv, por edhe arkaik, që i përket mesjetës së errët. Dhe ky qërim hesapesh nuk është për ndarjen e gjahut, por për qëllime politike: i pari e urren Enver Hoxhën, i dyti e simpatizon. Megjithëse Bahtir Hamza kërkon me këmbëngulje dyluftim, Xhemil Zeqiri e kundërshton, sepse është i zënë me hallet e atdheut. Është fortë e çuditshme që Bahtiri nuk kërkon mejdan me ndonjë shqiptar titist, por me Xhemilin që pa i bërë syri tërr e adhuron Enver Hoxhën. Ngjarja të kujton legjendën e rinjohjes së vëllait me vëllain në shtegtime të ndryshme, të cilët për shkak femrash vrasin njëri-tjetrin. Prandaj nëse Hamza e ka harruar vendlindjen e tij dhe pa kurrfarë arsye kërkon dyluftim, përkundrazi Zeqiri nuk e ka harruar vendlindjen dhe ka obligime më të rëndësishme kombëtare se “nderi politik”.
Nëse me të vërtet, B. Hamza, e ndjen vetën kaq të fuqishëm, me anën e së cilës i fyen veprimtarët, duke i shpallur bashkëpunëtorë të Serbisë, pse atëherë nuk i bie këput të gjitha problemeve. Shkurt, meqë qenka kaq trim i patrembur, atëherë le të emërohet gjeneral i armatës dhe të mbledhë një ushtri shumë të madhe shqiptare në të gjitha anët e Shqipërisë Etnike. Posa të shoh pushtuesja e rrezikshme shekullore, që veterani i burgjeve të ish-Jugosllavisë ka themeluar një armatë të madhe dhe të pathyeshme, jam i bindur se Serbia, jo vetëm që do të tërhiqet nga trojet e pushtuara shqiptare, por edhe do të bëj një revolucion të brendshëm, me anën e së cilës do të kërkojë falje për krimet e shkaktuara ndaj popullit shqiptar dhe fill pas kësaj të njoh pavarësinë e Kosovës.
Fjala e popullit “u zmbraps dashi” është sa e bukur, aq edhe fisnike, sepse kur të zmbrapset dashi, do të marrë një vrap dhe me brirët e tij të mëdhenj do ta shqyej bishën. Prandaj nëse Bahtir Hamza pandeh veten një trim me përkrenare shqiptare, le të zmbrapset pak dhe të shikojë se kë duhet sulmuar: vëllezërit shqiptarë që tërë jetën kanë luftuar kundër pushtuesit serb, apo bishën serbe që nuk e ka ndërmend të hiqet me mjete diplomatike nga trojet tona shqiptare. Po kush nuk mbeti pa u fyer nga pena e tij vrazhdët, ai fyen dëshmorët Jusuf e Bardhosh Gërvalla, pastaj shkrimtarin dhe veteranin, Zeqir Gërvalla, që tërë jetën ia kushtuan çlirimit dhe bashkimit kombëtar. Të përgojohen dëshmorët dhe veteranët e kombit shqiptar, që luftuan për mëmëdheun tonë etnik, siç shkruan Pashko Vasa “Gjithë kah lëshon dielli vapë edhe rreze!” është jashtë normave etike dhe shkencore. Prandaj të fyhen dëshmorët që me penën e tyre luftuan për emancipimin kombëtar dhe çlirimin e atdheut, është sikur të fyhet arti, muzika, letërsia dhe kultura kombëtare.

http://gazetac.com/index.php/artkulture/5730-flori-bruqi-triumf-shqiptar.html

Për hirë të  vërtetës lexoni se çfarë thotë manjaku Bahtir Hamza:

http://gazetac.com/index.php/enciklopedi/dosjer-histori/5580-e-verteta-kohore-e-jusuf-gervalles%C2%AB-jozha-i-vogel-%C2%BB-(-pjesa-e-dyte-).html

Ja se çfarë thonë studentët e Universitetit të Prishtinës ,për "publicistin"

Bahtir Hamza:

http://gazetac.com/index.php/enciklopedi/dosjer-histori/5580-e-verteta-kohore-e-jusuf-gervalles%C2%AB-jozha-i-vogel-%C2%BB-(-pjesa-e-dyte-).html

LexonI:

Vjollce.Ahmet Ferati ne 14/02/2011 05:02:11

Repliko

E dashura redaksi,
I nderuari editor Partizan,

Gazeta C lexohet me te madhe edhe ne Kosove.Jemi te indinjuar me shkrimet e pakontrolluara nga ana e stafit.Keto leshime besoje qe jane te pa qellimta.Do te deshirojme qe keto shkrime te bera kuturu,te largohen sa me pare me nje koment te redaksise,ngase ky njeri ,pra Bahtir Hamza,nuk ka kurrfare vlere letrare ne Kosove.Bahtiri nuk di shkrim-lexim shqim e le me te beje artikuj gazetaresk per Gazeten C.Me keto shkrime keni humbur shume lexues te mirefillte.
E VERTETA KOHORE E JUSUF GERVALLES« JOZHA I VOGEL » ( pjesa e dyte )
09/02/2011.. Thema:PERKTHYSIT ZYRTAR SERRBO-SHQIP.TE UBA-es-JUGOSLLAVE. SHPALLEN HEROJ TE KOSOVES. ... Lexoje te plote

DCIK MARTY, DHE RAORTI I TIJ I INSEKNUAR NGA UDBA - ja SHQIPTARE DHE Zj.CARLA DEL PONTE.
02/02/2011.. Raporti i Dick Martinit i mirature nga Kshilli Europjan nuk ka pase si çellim per te mborjte te drejtatet e njeriut dhe homanizimin ,por ka sherba dhe sherben si nxitje te armiqesive midis popujve. Sepse Dick Martini, nuk pasqyrone te verteten e kohere te luftes qe la gjuma...... Lexoje te plote

Prizren, në azilin e UCK-së .. ( Pak kush kujtohet më për veteranët )
PRIZREN : 17/01/2011.. Pakkush kujtohet tani për ta. Ndaj, veteranët e UÇK-së tashmë i kanë paketuar rrobat e luftës në dollape, kurse kujtimet e luftës i mbartin thjesht si ushqim për ëndrrat e tyre.... Lexoje te plote

PER HIRE TE SE VERTETES
Thema : Ne zhvillimin e RRENAVE te laboratorit per Ismajl Kadaren. Reagim :Për shkrimin e Përparim Hysit.... Lexoje te plote
Pra kerkojme urgjentisht te hiqen keto shkrime me nje koment redaksional.
Me respekt
Grup studentash nga Universiteti i Prishtines

Ymer R.Osaj
Ismet Ukaj
Ibrahim Dreshaj
Iber Ahmetaj
Kadri Uka
Lan Uka
Sadri Tetaj
Ahmet Ibishi
Pal Gashi
Paulin Gashi
Uke Iberdemaj
Vjollce Gashi
Bahri Ymeraj
Kadri S.Sherifi
Lum Duraku
Frrok Gashi
Luljeta Rizvanolli
Shkumbin Idrizaj
Mark K.Gashi
Jeton Ahmeti
Gani Idrizi
Enver Bylykbashi
Baki Ramadani
Tafil Gashi
Florent Ukecamaj
Naim Hysenaj
Sadri Ukaj
Bardh F.Gashi
Bajram Ukaj
Adem Ahmet Istrefi
Paulina Markaj
Demush Tafili
Kadri Selmanaj
Vjollce A.Ferati
xun Rexhepi
Zamfina Idrizi
Shkendije Kukalaj
Naser Reshati
Jahe Rexhaj
Cene J.Krasniqi
Hazir H.Mehmetaj
Osman Cane Cakaj
Olta Dushi
Mardena Istrefaj
Shkendije Osaj

Prishtine,14.2.2011