OPINION HULUMTUES MBI FJALËN E FOLUR APO TË SHKRUAR
Kur kafepirësit e ndonjë forumi mendojnë mbi brenga dhe i mbajnë ato në vetvehte,në kafepirësit krijohet një tendosje të madhe emocionale dhe nervore.
Për këtë duhet që brengat këta kafepirës t’i ndajnë me të tjerët(personat e njofshëm,nofka apo ata të panjofshëm).
Kafepirësit virtual duhet të kenë ndjenjën se ekziston dikush në botë i cili më dëshirë do të na dëgjojë dhe të na kuptojë…
Mjeti më i mirë sherues për shumë devijime (çrregullime) mendore është biseda(komunikimi) “ON LINE” në “ MSN” me njeriun (kafepirësin virtual të njofshëm)mbi atë se ç’ju mundon me njeriun( personin virtual të njofshëm) të cilit i keni besim.Unë një gjë të tillë e quajë shkencërisht ‘katarzë”.
“Pacientët”(të shumtët kafepirës virtual të art-café-së) gjerë dhe gjatë diskutojnë për të gjitha problemet,dhe qëllimi i diskutimeve të tilla për mua ishte t’ju lehtësojë shpirtin e tyre dhe t’i zbrapsi brengat nga koka e tyre.Kur kafepirësit mendojnë mbi brengat dhe i mbajnë ato në vehte; në mua(apo ne)krijohet një tëndosje e madhe emocionale dhe nervore ,për këtë sipas mendimit tim duhët që brengat kafepirësit virtual ti ndajnë në mes vedi,pra edhe më të tjerët.
Duhet të kemi ndjenjën se ekziston dikush në botë i cili më dëshirë do të na dëgjojë dhe të na kuptojë.
Këtë më së miri e tregon shembulli i im më një kafepirëse të art-café-së(gruaje),në shumë nga bisedat mbi brengat e saja “on line” më “msn”…
Në fillim të bisedës kjo kafepirëse ishte e nemitur,nga dhembja dhe mëllefi në të gjithë kafepirësit e art-café-së.
Ajo të gjithë kafepirësit virtual i urrente,ju dërgonte e-maila privat kërcnues qoftë si nofkë apo më emër të vërtetë…
I kërkonte në vete fjalët dhe me dhe më vështërsi i lidhte fjalitë”sallatë fjalësh”(fliste siq thonë kosovarët për hitha e fshisa…apo sa për Shkup e Shkodër…)…Të gjithë kafepirësit për të ishin njerëz të sëmurë psikik…abnormal,qen interneti…
Shpesh në msn “on line” më fyente edhe mua…Më vonë (pas disa ditëve) “on line” në “Skype” kërkonte falje…
Falje kërkonte edhe më e-mail apo direct “on line” në komunikim më “Messenger”…
Gjatë bisedës (pas disa ditësh) filloi të vjen në vete,dhe në fund aq shumë,u qetësua saqë edhe filloi të qeshë më të madhe “on line” në “Skype”…
Natyrisht bisedat e shkurtëra nuk ia zgjedhi asaj problemet.Nuk është kjo aq e thjeshtë!
Megjithatë ,biseda me njeriun tjetër,një kafepirës që ndrron nofkat sipas kuvendit dhe i cili në internet njifet si njeri diskutabil i cili ishte në gjendje që brenda ditës ti dërgonte nga 40 e-majla ofendues ;unë më këshilla dhe mirëkuptim të sinqertë,njerëzor,e qetësova dhe në në fund kërkoj falje për ofendimet e tij virtuale nëpërmes linjës ….@aol.com…
Bisedat e mia “on line” me mikun virtual (here nofke e here- here me emër dhe mbiemër të tijë) shkaktoi të ai ndjenjën se nuk është i vetëm,më çka ndryshoi edhe qëndrimi i tijë ndaj problemit që e mundonte(atë e mundonte që virtualisht të jetë çdo here i pari më shkrime në art-café dhe forume të tjerë).
Të të dytë ,ajo që në të vërtetë i ndihmoj atyre,ishte forca shëruese e fjalës së shkruar dhe të folur-barrës time personale të ndarë më dëgjuesin(kafepirësin) që ka qëllime miqësore.
Asnjeri prej nesh(kafepirëseve) nuk bëri ndonjë hulumtim (opinioni) lidhur më këtë temë dhe ja tash është koha pa nxehje të diskutojmë lidhur më këtë që shtrova për forumistët tone…
FLORI BRUQI
Kur kafepirësit e ndonjë forumi mendojnë mbi brenga dhe i mbajnë ato në vetvehte,në kafepirësit krijohet një tendosje të madhe emocionale dhe nervore.
Për këtë duhet që brengat këta kafepirës t’i ndajnë me të tjerët(personat e njofshëm,nofka apo ata të panjofshëm).
Kafepirësit virtual duhet të kenë ndjenjën se ekziston dikush në botë i cili më dëshirë do të na dëgjojë dhe të na kuptojë…
Mjeti më i mirë sherues për shumë devijime (çrregullime) mendore është biseda(komunikimi) “ON LINE” në “ MSN” me njeriun (kafepirësin virtual të njofshëm)mbi atë se ç’ju mundon me njeriun( personin virtual të njofshëm) të cilit i keni besim.Unë një gjë të tillë e quajë shkencërisht ‘katarzë”.
“Pacientët”(të shumtët kafepirës virtual të art-café-së) gjerë dhe gjatë diskutojnë për të gjitha problemet,dhe qëllimi i diskutimeve të tilla për mua ishte t’ju lehtësojë shpirtin e tyre dhe t’i zbrapsi brengat nga koka e tyre.Kur kafepirësit mendojnë mbi brengat dhe i mbajnë ato në vehte; në mua(apo ne)krijohet një tëndosje e madhe emocionale dhe nervore ,për këtë sipas mendimit tim duhët që brengat kafepirësit virtual ti ndajnë në mes vedi,pra edhe më të tjerët.
Duhet të kemi ndjenjën se ekziston dikush në botë i cili më dëshirë do të na dëgjojë dhe të na kuptojë.
Këtë më së miri e tregon shembulli i im më një kafepirëse të art-café-së(gruaje),në shumë nga bisedat mbi brengat e saja “on line” më “msn”…
Në fillim të bisedës kjo kafepirëse ishte e nemitur,nga dhembja dhe mëllefi në të gjithë kafepirësit e art-café-së.
Ajo të gjithë kafepirësit virtual i urrente,ju dërgonte e-maila privat kërcnues qoftë si nofkë apo më emër të vërtetë…
I kërkonte në vete fjalët dhe me dhe më vështërsi i lidhte fjalitë”sallatë fjalësh”(fliste siq thonë kosovarët për hitha e fshisa…apo sa për Shkup e Shkodër…)…Të gjithë kafepirësit për të ishin njerëz të sëmurë psikik…abnormal,qen interneti…
Shpesh në msn “on line” më fyente edhe mua…Më vonë (pas disa ditëve) “on line” në “Skype” kërkonte falje…
Falje kërkonte edhe më e-mail apo direct “on line” në komunikim më “Messenger”…
Gjatë bisedës (pas disa ditësh) filloi të vjen në vete,dhe në fund aq shumë,u qetësua saqë edhe filloi të qeshë më të madhe “on line” në “Skype”…
Natyrisht bisedat e shkurtëra nuk ia zgjedhi asaj problemet.Nuk është kjo aq e thjeshtë!
Megjithatë ,biseda me njeriun tjetër,një kafepirës që ndrron nofkat sipas kuvendit dhe i cili në internet njifet si njeri diskutabil i cili ishte në gjendje që brenda ditës ti dërgonte nga 40 e-majla ofendues ;unë më këshilla dhe mirëkuptim të sinqertë,njerëzor,e qetësova dhe në në fund kërkoj falje për ofendimet e tij virtuale nëpërmes linjës ….@aol.com…
Bisedat e mia “on line” me mikun virtual (here nofke e here- here me emër dhe mbiemër të tijë) shkaktoi të ai ndjenjën se nuk është i vetëm,më çka ndryshoi edhe qëndrimi i tijë ndaj problemit që e mundonte(atë e mundonte që virtualisht të jetë çdo here i pari më shkrime në art-café dhe forume të tjerë).
Të të dytë ,ajo që në të vërtetë i ndihmoj atyre,ishte forca shëruese e fjalës së shkruar dhe të folur-barrës time personale të ndarë më dëgjuesin(kafepirësin) që ka qëllime miqësore.
Asnjeri prej nesh(kafepirëseve) nuk bëri ndonjë hulumtim (opinioni) lidhur më këtë temë dhe ja tash është koha pa nxehje të diskutojmë lidhur më këtë që shtrova për forumistët tone…
FLORI BRUQI
