Poezi nga libri: Mali i hënës

Rexhep Shahu




------------------

Një dhimbjesh të ndritshme,

ku nuk shqiten mjegullat,

s'reshtin shirat e rrallë,

tepër rrallë,

mbase në një skaj ëndrre

shfaqet dielli





Rexhep Shahu, u lind më 9 qershor 1960, në Bardhoc-Kukës.

Shkollën e mesme e kreu në Durrës në vitin 1980, pas tre vjete pune filloi studimet e larta për letërsi, në universitetin "Luigj Gurakuqi", Shkodër, të cilin e mbaroi më 1991. Pas punëve të ndryshme, ashtu siq dëshironte prej kohësh, ka tre vjet që punon gazetar në Radio - Kukësi.



FJALA



Ajo fjala që s'ta thashë përpëlitet

brenda meje

Digjet flakë zjarrmisë bie në agoni

E një mije herë shkrumbohet vërtet

E hirin e saj e ruaj si sytë

Të paktën për ty hirin e saj...



Rri fjala e ndryeme

Në zemrën e zhgrryeme

Prej mosthënies dergjet,

Zë krimba

Krimbat e hanë...



VRELLA E NATËS



Nga vrella e natës më nxore

Të pa jetë prej natës së pirë

Në breg të natës më vështroje

E natuar dhe ti vete

Pe se zemra ende më rrihte

Dhe fillove me ngut t'më rikthesh në

jetë

Më shtype në bark, më thithe në goje

Mbush gojën tënde me natë në gojën

time

E në ditën pështyj...

Gjersa unë hapa sy

Tek lëvizja krahët të të varesha në qafë

M'u duk qafa e shpreses

Ti befas u zhduke, u zhyte në natë.





DIL PREJ FRIKËS



Kur natës t'i shuhen yje dhe hënë

Dhe tokës të mos i mbesë ndezur një

dritë

Dil prej frikës ku je futur

Vraji ëndrrat e mbyllmi sytë...





DITËN E DASMËS TËNDE



Dielli sot s'lindi nga Pikëllima

Po lindi nga perëndon zakoisht

Shiu sot s'ra nga qielli

Por pikat e tij buruan nga toka

Dhe u sulën drejt qiellit

Mbase ta shuajnë diellin qe na dogj

Gjeli sot nuk këndoi, por bëri vezë

Si gjel sot kënduan gjithë pulat

Rrugët u mbushën me hije njerzish

Por njerëz askund ska

Një kalë i bardhë i nisur drejt meje

Në derrë të oborrit tim nxjerr shkumë

nga goja

Hingëllin fort dhe vdes...

Zëri yt endet nëpër erë, nëpër ditë,

nëpër natë

Gjithë pushtues duke piskatur e

pëshpëritur

Emrin Xhep...

Unë... me diej e yje të ndezur, në një

shpat kohe

Shkruaj e shkruaj emrin tënd..





MAL DHE MJEGULL



Unë dhe ti, mal dhe mjegull

Mbytur në pështjellim të dy

Thërras erërat të shpëtoj

E, prapë ndiej mall për ty.



Unë dhe ti, pranverë dhe dimër

Bëj të çel, ti fryn me borë

M'i ngrit sythet, rrëzon lulet

E betohesh: s'pata dorë.



Unë dhe ti, zemër e dhimbje

Unë më i madh apo ti?

Po pe kaq shumë krisje, rrënime

O kohë e mjegullt kur do ta di?





AS...



Nuk jam i trishtuar

Por i nxehur me pafuqinë time

Për t'i dalë përtej detit të përfytyrimit

tim

S'kam krahë fluturimesh

As buzë puthjesh

Po mbytem, po çmendem duke

kërkuar ndihmë

Po bari kudo ka mbirë...





PRES KOT



Në botëburgun ku s'dëgjohem flas,

E me shpresë të vrarë kot pres

I vetëdënuar pse ma zgjove jetën

S'rrihet prej apsurdit. Më mirë të vdes.



Dita sot qan. Koha loton

Erë lulesh s'ka, erëmirë asgjë

Pres kot. Dhe ti kot premton

Pasi erën tëndë nuk do ta ndjej më.