Nga Elona....
Puthjet e tua me aq mall i deshiroja.
Gabova vertete qe marrezisht te dashurova.
Qe c'do germe te fjalve te tua verberisht u besova.
Qe shikimin tend nga mendja kurre se largova.
Qe buzeqeshjen tende ne c'do sekond e mendoja .
Qe puthjet e tua me aq mall i deshiroja.
Prandaj me mire largohu, e lerme te prehem e qete.
Ne kete varr qe me dhurove perjete.
Nje zemer e vrar. .nje shpirt i thare. .nje enderr ne sirtar. .nje melodi e shume degjuar. .dy sy vec duke lotuar. .nje dashuri vrastare. . .nje jet pa kuptim. . .dikur te doja , ,por tani te mallkon fort shpirti ime. . .te urrej o njeri, ,ti nuk dije te me vleresoje, ,nuk kuptoje te sinqerten DASHURI. . .
Ashtu si lulja kur na jep arome.......
edhe per faktin qe jetojme dashurojme.....
edhe kur shpresen ne erresire kerkojme...
edhe kur tuneli erret nuk na ben dritte...
neve gjithmone luftojme perseri......
ashtu si lulja kur na jep arome.......
ashtu vetes i japim kurajo dhe force.....
dhe nga dashurija e madhe qe kemi per jeten....
luftojme te ndajme nga e verteta genjeshtren......
gjithmone kerkojme nga vetja nje mundesi ...
dhe i lutemi Zotit me shume dashuri....
edhe kur luftojme per nje jete pa halle....
nxjerrim ne pah zemren e madhe......
shume ke jetuar nese vetes ja ndjeve lezetin......
ashtu te arfohet edhe kopshti i xhenetit.......
sepse duke dashur veten jeta te mundeson......
vetem dashurija qe ke ndaj vetes pozitiven te dhuron......
pra dashuroni gjithmone pa ndal o miqte e mi.....
para se ne ate bote te cojme shpirt..
Era vjen e me sjell kujtimin tend
Nis te shkruaj nje kenge
per diku e dike
dhe pse ne mungese te tij
e ndjej te ndjej per te
Te dy donim nje kenge
por me shume ai
nje frymezim me pushtoj
ne çast nis te kompozoooj
çdo dite e me shume
era vjen e me sjell kujtimin tend
kam nevoje per ty
te shoh ne syyyyyyyy
çdo nate e me shume
ndjej te duuua , e te perqafoj
ajo qe s'mundem te bej
ty s'do te harrooooj
Dhe kur fleeetet mungojne
dike nis ti kerkojne
vijne me eren ngadale
kto vargje sjeeell dhe mi fal
Te dy donim nje kenge
por me shume ai
nje frymezim me pushtoj
ne çast nis te koompozoooj
Ndjej ndonjehere qe te kem frike
nga trishtimi me i trishte
ku sa dhe fryma me duket se me ndal
nje here dukem ndyshe sa them jam shume me fat
sa per vetem dhe per ty jam lutur gjaaate...
U thane lotet ne faqen e brishte
U thane lotet ne faqen e brishte,nepermes nje erresire te pafund,aty ku u plagos nje flutur e pafajshme me shpresen se do te fluturonte..Ne ate ujin e qete,ra nje gure ku e turbulloi dhe e copetoi..Nuk i dha me shprese kesaj zemre te trishte.Koha i la te harruar keta sy te celur,la gjurmet e brishta nen hijen e tokes..Dy sy bojeqielli e copetuan kete flutur shumengjyreshe dhe e lane ne erresire...Dridhen buzet e c'virgjeruara dhe nuk shprehen,mbyllet zemra e flutures permes ajrit te mbytur...Bie heshtja e vdekjes..Degjohet nje dritherime zeri ne mjegullen e veses,por eshte shume larg dhe e mbytur..Eshte ajo flutur qe kerkon pak ajer nga jeta..Permes ajrit vjen vetem nje tym i zi ku i mer frymen perjete..Edhe e vdekur flutura nuk gjen dot ate paqe qe ja mori tradhetia e atyre dy syve...
Po rri e vetmuar e po mendoj : A thua ku je ti tani?A thua me kend je?A thua me kend po flet?A thua per kend po mendon?
A thua a po te mungoj sic me mungon ti mua?A thua a po mendon ti per mua si une qe po mendoj per ty?...
Kto pytje qe po ja bej vetvetes po me vrasin thell ne zemer se askund nuk po gjej nje pergjigje te vetme...
Rri e vetmuar e mendoj,e me vete filloj te fantazoj sikur ti zemer te jesh afer meje...
Gjith dritat e fikura rri e vetme ne mendime qaj me lot ne sy e me ze te therras "ku je o jeta ime,eja pran meje,eja me perqafo,eja se pa ty dot spo mund te jetoj...."
Lot nga syri vetem po pikojn ku je o shpirti im sa shum te dashuroj....
me zhgenjeu dashuria e par,luajti me mua sikur te isha nje loder e me pasi ju merzita me hodhi ne kosh duke menduar qe aty merte fund cdo gjo por jo,sepse vjen shum shpejt dita qe zoti vendos drejtesin,mallkimet e mija qe dilnin vet nga thellsia e shpirtit ate njeri do e shkatrojn nje dit,gjith dashuria mu kthye ne urrejte per ate njeri.Se mendoja kurr qe do tme tradhhtonte,kjo gjo te ndodh kur verbohesh nga dashuria qe ndjen zemra per nje njeri dhe nuk arrin te shikosh realitetin qe ndodhet perreth teje,pas ksaj dashurie kuptova qe qenka shum gabim te duash nje njeri me gjith shpirt se e merka per ofendim
KUR AFROHEM TE VARRI YT
NËNË TI SHKOVE N'TJETËR BOTË
E KËTU MË LE MUA
MË SMUNDEM TA DËGJOI NGA TI
FJALËN BIJË TË DUA
TË MORRI ZOTI TY MOJ NËNË
E MË LA MUA PA TY
MËRZITEM SHUMË MOJ NËNË
QË MË S'MUND TË SHOH ME SY
SHPESH MENDOJ PËR TY NËNË
E KUJTOJ DITËT QË KALUAM BASHK
PREJ ASAJ DITE QË VDIQE TI MOJ NËNË
NË ZMËR MU FORMUA NJË BOSHLLËK
KUR AFROHEM TE VARRI YT
SYT MU MBUSHEN PLOT ME LOT
NËNË TI MË LE MUA
DHE SHKOVE NË TJETËR BOT
TË GJITHË MË SHIKOJNË MOJ NËNË
NDOSHTA JU DHIMBSEM UNË
OJ NËNË TË GJITH E KANË DITUR
SE TË KAM DASHUR SHUMË
KUR FLE NATËN NËNË
UNË VETËM PËR TY MENDOJ
DO TË DOJA TË KEM PRANË
DHE FYTYRËN TËNDE TA LEDHATOJ
JAM PISHMAN MOJ NËNË
ISHA E VOGEL DHE NUK TA DITA VLERËN
PREJ QË VDIQE TI MOJ NËNË
VDEKJA JOTE NA MBYLLI DERËN
ASKUSH MOJ NËNË
MË TEK NE NUK VJEN
QË PREJ ASAJ DITE QE TI IKE
KUR U LARGOVE PREJ ASAJ SHTËPIE
E dashur NENE!
Po t’i shkruaj keto rreshta per te thene se:
-Per cdo sakrifice te vazhdueshme,te madhe apo te vogel,
-Per cdo dite e nate,qe me ke mbajtur ne barkun tend,
-Per cdo nate pagjumesie,qe ke kaluar prane djepit tim,
-Per cdo pike qumesht,qe kam mar nga trupi yt,
-Per cdo cast te bukur,kur ke luajtur me mua,
-Per cdo ninull,qe me ke kenduar kur me vije ne gjume…
-Per cdo hap qe ke hedhur,kur me ke cuar ne kopsht,
-Per cdo ndihmen tenden,per suksesin tim ne shkoll
-Per cdo lot qe ke derdhur per mua
-Per cdo lot qe me ke thare me faqen tende
-Per cdo lutje,urim dhe bekimin qe me ke dhene
-Per cdo ledhatim e shtrengim,qe me ka ngrohur shpirtin,
-Per cdo cast kur kam vene koken ne prehrin tend
Dhe per listen e pafund te gjerave,qe eshte e pamundur t’i permend ketu,te gjerave qe i di dhe nuk i di
me mungon e shtrenjta ime
MA te kam ne Zemer
PSE ?!?.
PSE ?!?....... Nga: Sterjo Spasse !!! Ç'është jeta për ty? - e pyeta. -Flluska sapuni, - m'u përgjigj. -Po vdekja? -Shpërblimi i jetës! -Ç'është bota? -Një pikë helm në hapësirë! -Ç'është me e kuptuar në Botë? -Vdekja? -Cila është kafsha më e egër? -Njeriu! -Po më e butë? -Ajo që s'ka lindur! -Cili njeri ju duket më i poshtër? -Ai që ndryshon veten me një emër të huaj dhe ai që punon aq mizorisht...Shiko më shumë
Luftojme te ndajme nga e verteta genjeshtren......
edhe per faktin qe jetojme dashurojme.....
edhe kur shpresen ne erresire kerkojme...
edhe kur tuneli erret nuk na ben dritte...
neve gjithmone luftojme perseri......
ashtu si lulja kur na jep arome.......
ashtu vetes i japim kurajo dhe force.....
dhe nga dashurija e madhe qe kemi per jeten....
luftojme te ndajme nga e verteta genjeshtren......
gjithmone kerkojme nga vetja nje mundesi ...
dhe i lutemi Zotit me shume dashuri....
edhe kur luftojme per nje jete pa halle....
nxjerrim ne pah zemren e madhe......
shume ke jetuar nese vetes ja ndjeve lezetin......
ashtu te arfohet edhe kopshti i xhenetit.......
sepse duke dashur veten jeta te mundeson......
vetem dashurija qe ke ndaj vetes pozitiven te dhuron......
pra dashuroni gjithmone pa ndal o miqte e mi.....
para se ne ate bote te cojme shpirt..
NJE DHURAT E MBAJ
Nje dhurat qe ma dhurove ende ne zemer e mbaj sa her qe merzitem me lot e mi e laj,
Ne kete mesnat une rri dhe shkruaj ,
pi duhan dhe vuaj,
ndalem e mendoj ate qe e shikoj ,
dhe i them vetvetes perse kete dhurat
Ai ma dhuroj ,
vetvetja me pergjigjet
Ai te DASHUROI,
..
Leri krahet e lire dhe fluturo ne ato vende qe ende nuk i ke pare por e di qe ekzistojne diku.
Lere melodine te krijoje nje kenge ndryshe nga ato qe ke degjuar gjithmone.
Nje kenge qe flet per nje te ardhme qe aq shume ke dashur ta shikosh, por nuk ke arritur ta prekesh, sepse te shket sa here zgjat doren drejt saj....
Te dy donim nje kenge
Nis te shkruaj nje kenge
per diku e dike
dhe pse ne mungese te tij
e ndjej te ndjej per te
Te dy donim nje kenge
por me shume ai
nje frymezim me pushtoj
ne çast nis te kompozoooj
çdo dite e me shume
era vjen e me sjell kujtimin tend
kam nevoje per ty
te shoh ne syyyyyyyy
çdo nate e me shume
ndjej te duuua , e te perqafoj
ajo qe s'mundem te bej
ty s'do te harrooooj
Dhe kur fleeetet mungojne
dike nis ti kerkojne
vijne me eren ngadale
kto vargje sjeeell dhe mi fal
Te dy donim nje kenge
por me shume ai
nje frymezim me pushtoj
ne çast nis te koompozoooj
Ndjej ndonjehere qe te kem frike
nga trishtimi me i trishte
ku sa dhe fryma me duket se me ndal
nje here dukem ndyshe sa them jam shume me fat
sa per vetem dhe per ty jam lutur gjaaate...
.U thane lotet ne faqen e brishte,nepermes nje erresire te pafund,aty ku u plagos nje flutur e pafajshme me shpresen se do te fluturonte..Ne ate ujin e qete,ra nje gure ku e turbulloi dhe e copetoi..Nuk i dha me shprese kesaj zemre te trishte.Koha i la te harruar keta sy te celur,la gjurmet e brishta nen hijen e tokes..Dy sy bojeqielli e copetuan kete flutur shumengjyreshe dhe e lane ne erresire...Dridhen buzet e c'virgjeruara dhe nuk shprehen,mbyllet zemra e flutures permes ajrit te mbytur...Bie heshtja e vdekjes..Degjohet nje dritherime zeri ne mjegullen e veses,por eshte shume larg dhe e mbytur..Eshte ajo flutur qe kerkon pak ajer nga jeta..Permes ajrit vjen vetem nje tym i zi ku i mer frymen perjete..Edhe e vdekur flutura nuk gjen dot ate paqe qe ja mori tradhetia e atyre dy syve...
Po rri e vetmuar e po mendoj : A thua ku je ti tani?A thua me kend je?A thua me kend po flet?A thua per kend po mendon?
A thua a po te mungoj sic me mungon ti mua?A thua a po mendon ti per mua si une qe po mendoj per ty?...
Kto pytje qe po ja bej vetvetes po me vrasin thell ne zemer se askund nuk po gjej nje pergjigje te vetme...
Rri e vetmuar e mendoj,e me vete filloj te fantazoj sikur ti zemer te jesh afer meje...
Gjith dritat e fikura rri e vetme ne mendime qaj me lot ne sy e me ze te therras "ku je o jeta ime,eja pran meje,eja me perqafo,eja se pa ty dot spo mund te jetoj...."
Lot nga syri vetem po pikojn ku je o shpirti im sa shum te dashuroj....
me zhgenjeu dashuria e par,luajti me mua sikur te isha nje loder e me pasi ju merzita me hodhi ne kosh duke menduar qe aty merte fund cdo gjo por jo,sepse vjen shum shpejt dita qe zoti vendos drejtesin,mallkimet e mija qe dilnin vet nga thellsia e shpirtit ate njeri do e shkatrojn nje dit,gjith dashuria mu kthye ne urrejte per ate njeri.Se mendoja kurr qe do tme tradhhtonte,kjo gjo te ndodh kur verbohesh nga dashuria qe ndjen zemra per nje njeri dhe nuk arrin te shikosh realitetin qe ndodhet perreth teje,pas ksaj dashurie kuptova qe qenka shum gabim te duash nje njeri me gjith shpirt se e merka per ofendi
Prandaj me mire largohu, e lerme te prehem e qete.
Gabova vertete qe marrezisht te dashurova.
Qe c'do germe te fjalve te tua verberisht u besova.
Qe shikimin tend nga mendja kurre se largova.
Qe buzeqeshjen tende ne c'do sekond e mendoja .
Qe puthjet e tua me aq mall i deshiroja.
Prandaj me mire largohu, e lerme te prehem e qete.
Ne kete varr qe me dhurove perjete.
SHPESH MENDOJ PËR TY NËNË
NËNË TI SHKOVE N'TJETËR BOTË
E KËTU MË LE MUA
MË SMUNDEM TA DËGJOI NGA TI
FJALËN BIJË TË DUA
TË MORRI ZOTI TY MOJ NËNË
E MË LA MUA PA TY
MËRZITEM SHUMË MOJ NËNË
QË MË S'MUND TË SHOH ME SY
SHPESH MENDOJ PËR TY NËNË
E KUJTOJ DITËT QË KALUAM BASHK
PREJ ASAJ DITE QË VDIQE TI MOJ NËNË
NË ZMËR MU FORMUA NJË BOSHLLËK
KUR AFROHEM TE VARRI YT
SYT MU MBUSHEN PLOT ME LOT
NËNË TI MË LE MUA
DHE SHKOVE NË TJETËR BOT
TË GJITHË MË SHIKOJNË MOJ NËNË
NDOSHTA JU DHIMBSEM UNË
OJ NËNË TË GJITH E KANË DITUR
SE TË KAM DASHUR SHUMË
KUR FLE NATËN NËNË
UNË VETËM PËR TY MENDOJ
DO TË DOJA TË KEM PRANË
DHE FYTYRËN TËNDE TA LEDHATOJ
JAM PISHMAN MOJ NËNË
ISHA E VOGEL DHE NUK TA DITA VLERËN
PREJ QË VDIQE TI MOJ NËNË
VDEKJA JOTE NA MBYLLI DERËN
ASKUSH MOJ NËNË
MË TEK NE NUK VJEN
QË PREJ ASAJ DITE QE TI IKE
KUR U LARGOVE PREJ ASAJ SHTËPIE
E dashur NENE!
Po t’i shkruaj keto rreshta per te thene se:
-Per cdo sakrifice te vazhdueshme,te madhe apo te vogel,
-Per cdo dite e nate,qe me ke mbajtur ne barkun tend,
-Per cdo nate pagjumesie,qe ke kaluar prane djepit tim,
-Per cdo pike qumesht,qe kam mar nga trupi yt,
-Per cdo cast te bukur,kur ke luajtur me mua,
-Per cdo ninull,qe me ke kenduar kur me vije ne gjume…
-Per cdo hap qe ke hedhur,kur me ke cuar ne kopsht,
-Per cdo ndihmen tenden,per suksesin tim ne shkoll
-Per cdo lot qe ke derdhur per mua
-Per cdo lot qe me ke thare me faqen tende
-Per cdo lutje,urim dhe bekimin qe me ke dhene
-Per cdo ledhatim e shtrengim,qe me ka ngrohur shpirtin,
-Per cdo cast kur kam vene koken ne prehrin tend
Dhe per listen e pafund te gjerave,qe eshte e pamundur t’i permend ketu,te gjerave qe i di dhe nuk i di
me mungon e shtrenjta ime
MA te kam ne Zemer
Hena duket aty-ketu.
Kesaj nate me hene te vjeshtes
Dola fushes te bredh kuturu.
Rete shtohen me vrap pa reshtur,
Hena duket aty-ketu.
Porsi vete mendimet e mia
Po me shtyhen nder mend me shpesh
dhe pas tyre gjithnje gjendesh ti
si kjo hene qe duket mes resh.
Hena shpejt do te zhduket dhe netet
do te mbeten pa te, kurse ti
ne enderrimet e mia pa jete
perendim s'do te kesh kurrsesi.
Si një zonjë e ve
Dhe ja vjeshta e shpirtit
Hedhë në ne gjethet e vdekura të kujtimit
Dhe ja vjeshta e shpirtit
Zbriti në ne
Si një zonjë e ve
Krejt në arë kujtimet u shndërruan
Puthjet e lumturisë në buzët e rinisë
Dhe ja vjeshta e shpirtit
Zbriti në ne
Si një zonjë e ve
Në fronin e sajë të bërë nga imazhi yt
Shpirti i përvëluar atje hedhë sytë
Gjithçka mjegullohet pastaj
Kur vjeshta e shpirtit bie
Plaket fryma e një dashurie...
Shume njerez kane pyetur
Ceshte dashuria?
Te tjere ju jane pergjigjur:
Dicka larg nga vetmia.
Dashuri o mall i zjarrte
Per mua je nje gjest
Kur valle do ta nxjerr kete mall
Qe sa vjen e me shume djeg.
Dashuri e merguar
Kthehu perseri
Une ste kam harruar
Shpesh mendoj per ty.
Shume kohe mendoj per ty
O dashuri e merguar
Dhe do me vije cudi
Nese ti me ke harruar.
Si dielli pas nje shiu te rrembyer
qe lag endrrat e kesaj bote..
lind papritur ne jeten time...
Nje diell nga buzeqeshja jote...
Si valet e nje deti te larget,
qe hidhen mbi reren e merise,
ashtu dhe buzeqeshja jote,
ia humbet gjurmet merzise...
E mi sjell diteve te mia,
arome deti dhe valezim..
ku ende pa e ditur c'ish magjia..
buzeqeshja jote ma mesoi kete ndijim...
Dhe kur delli dhe deti..
do rrembehen nga nje kalendar i harruar
do rrembej buzeqeshjen tende,
henes do rrekem per tia dhuruar..
Sa here qe ta shoh..
me veshtrim pyetes e te kulluar
sdo vonoj shume dhe do them:
"Kjo eshte menyra per te te kujtua
Degjome Dashuria ime ...
Nuk mundem me ta mbaj emrin tend te burgosur ne qelite e fytit tim ...
Dua te theras emrin tend !!
U mundova te fsheh historine tone miqve te mij , por ata te lexuan tek laheshe dhe shetisje ne ujin e syve te mi ..
U mundova te te fsheh nga miqte e mi , por ata te lexuan tek shkriheshe te era e parfumit tim ..
Fjalet me te bukura i stolisa per ty , i vesha ato me me te bukurat rroba prej mendafshi , por edhe pse tentova ta bej kete dashuria ime , rezultova e deshtuar ...
Je reja e zeze , por je dhe fruti me i embel qe po thyen deget e shpirtit tim , me meso te lutem si te sherohem nga semundja jote kronike ...
Je ti qe vallzon ne dyert e damareve te mi , je kujtimi me i bukur i skalitur ne memorjen time ..
Je ai qe nuk do ta perserit me historia edhe sikur ajo te shkruhet 1000 here ...
Vetes...
Jeta... na jep rruge te ndryshme por si perfundim eshte ajo me ndodhite e saj qe na detyron te zgjedhim njeren prej tyre qe mbase mund te quhet me e drejta por ama ta copton shpirtin deri ne ate pike sa te shkaterron plotesisht... totalisht... dhe ajo cka e ndihmon ate per te bere nje gje te tille... gjeje se c’eshte apo me sakte se kush eshte!!!... Eshte ky person me fjalet e saj qe te bindin se paske bere gjene me te mire... Po ca ti besh asaj zemres qe sado qe perpiqesh nuk e ndalon dot... Por une prape mbyll syte e mi, shtrengoj fort duart dhe mundohem te mbaj lotet qe ne kete pike s’me duken asgje para atyre qe kam derdhur deri tani dhe mendoj se edhe pak dhe do te me shterojne... Ja qe me endrrat e mia qenkam bere “Don Kishote" vete... nje e cmendur qe enderron me sy hapur... Paskam besuar shume se gjithcka ishte ashtu sic une e shikoja (nje jete e mrekullueshme me Ty) dhe ja qe realiteti me paska erresuar syte me endrra dhe qe e verteta paska qene shume ndryshe... Ndoshta ju do te thoni : “Je Ti ajo qe ben zgjedhjet e tua...!!!” Por ja qe s’eshte e vertete dhe se jeni ju ata qe me beni te zgjedh ate rruge qe realiteti vete e krijoi e qe endrra nuk e besonte si te mundshme... Por a keni menduar ndonjehere per gjendjen time ne gjithe kete kaos...? Po per gjendjen e Asaj???
Ju nga nje ane, te tjeret nga ana tjeter dhe me jepni zgjidhjet e mundshme sikur Une te jem nje makine me telekomande apo mund ta konsideroj veten nje trofe per tu fituar... Po ne djall vafshi te gjithe, sepse asnje nga ju nuk e ka idene me te vogel per ate cka ndjej une... Nuk e dini se sa e veshtire eshte te zgjedhesh ate rrugen qe te duket si me e drejta, por gjate gjithe hapave ne zemren tende shtohet nje shigjete tjeter qe e pershkon dhe le nje boshllek ne te... Kaos pa fund... Secili mendon per vete dhe askush per te tjeret. Ja nje realitet tjeter i kesaj bote te hidhur... Po pse jam Une ajo e distinuara per tu shqetesuar per te tjeret... “Jo nga kjo rruge se lendon ate... as nga kjo tjetra se vuan ai tjetri...” Po kjo? Ke vret kjo tjetra? Per te gjitha keto ka nje kusht... Po c’ju shqeteson valle? Ju vetem fjale thoni... Me sjelljen tuaj mi fshihni nje e nga nje te gjitha rruget dhe si pa e kuptuar para meje qendron e shtrihet nje rruge e vetme, e shemtuar, e ngushte, e hidhur po qe jam e detyruar ta kaloj... Dhe ju keni goje e thoni se po vuani... O Zot... Kjo s’eshte e drejte... Me vjen te thyej gjithcka e te uleras aq shume sa te degjoni ju o shurdhe te kohes makaber. Po a keni menduar ndonjehere... vetem per nje cast se cfare po heq Une... se si eshte bere jeta ime nga sjelljet tuaja. Por e kote sado qe flas askush s’me degjon, secili egoist dhe si perfundim une gjendem perseri ne ate rrugen e shemtuar... duke vuajtur... dhe kjo gje asnjerit nuk i intereson... Kete gje e kam te qarte. Por gjithsesi e anashkalova pak temen e krijimit... te dalim aty ku eshte synimi i ketij thesi me fjale qe frymezohet nga vuajtjet e kesaj kohe te zymte qe sa vjen e shtohet... dhe une vete behem nje rrezik per boten pasi me lotet e mi rrezikoj te permbys gjithshka... Nje fraze me eshte ngulitur ne mendje dhe me ben te mendoj se jeta me te vertete lozka me ne dhe qe po mundohet qe edhe ato momentet e bukura ti kujtojme me perbuzje.........
P.S. Marr fryme thelle dhe ndjej nje boshllek ne kraharorin tim, nuk eshte ajri por ndjenja qe po me vret.........
Shtrihem bute mbi shtratin e forte!
Mundohem te mos e zgjoj mendimet trishtuese!
Ngadale mjegulla mendimet me mbulon e une jam e pafuqisheme per tu larguar ndaj keti fenomeni... Ndjej mungese ajri e hidratohem teksa mendoj...per nje bote te mrekullueshme....!
Kam etje per te!
Ka kohe qe mundohem te krijoj kete vend " mrekulli "
Nje vend ku oret humbasin funksionin e tyre e koha ska me rendesi, ajondalet!
Jeta kthehet ne perjetesi! Nje vend i pa fund qe shtrihet mbi vlera njerezore! ku ecet mbi livadhet e shtruara me petale te luleve puthje. Ku flladi ledhatues i ndjenjave te nxehta te pershkon lekuren brishtesi duke ndjekur linjat trupore e te dritheron teksa mijera qeliza bashkohen e simkronizohen ne nje te vetme. Ku shpirti ngrihet peshe nga pafundesia mrekulli e niset fluturimthi mbi krahet e lumturise teksa shikimi deperton pertej membranes sy magjepes e prek telat e zemres, ajo nis e luan melodine e saj magjepese e cila i jep force shpirtit te braktise shoqen e saj me te mire Vetmine per te mbledhur heshtrat e copetuara nga koha e pa shpirt e te rindertoje keshtjellen e saj madheshtore nen qiellin e kaltersise, sy qe te drejton drejt horizontit pafundesi.
Shiu i psheretimave kenaqesi te bjere mbi trupin e brishte per te lare mekatet e kohes se vdekshme qe te mund te pasoje nje te pa vdekshme te per te cilen ndjej etje per ta jetuar edhe pse mund te me kushtezojne shume gjera, te me japen forcen ti sfidoj e me pas te hidhem e te luaj si nje femije me teka ne hapesirat e pafund qe presin te eksplorohen.
Edhe vete zoti do te ndjente zili!
Por gjithcka rrjedh nen tik-takun e ores e pret cdo cast genjeshtren e kohes e si pasoje e kesaj si ushtar dezertor shpirti ngrihet fluturimthi mbi flatrat enderimtare per te leshuar mbi koken e pa fjetur te botes endren e saj te pafund por si kufoma qe afrohet rreth zjarit sbie vdekur po mbetet goditur!
Kur linda une.....
Boten e mbaj mend te trishte.......
Pergatiti Flori Bruqi
Puthjet e tua me aq mall i deshiroja.
Gabova vertete qe marrezisht te dashurova.
Qe c'do germe te fjalve te tua verberisht u besova.
Qe shikimin tend nga mendja kurre se largova.
Qe buzeqeshjen tende ne c'do sekond e mendoja .
Qe puthjet e tua me aq mall i deshiroja.
Prandaj me mire largohu, e lerme te prehem e qete.
Ne kete varr qe me dhurove perjete.
Nje zemer e vrar. .nje shpirt i thare. .nje enderr ne sirtar. .nje melodi e shume degjuar. .dy sy vec duke lotuar. .nje dashuri vrastare. . .nje jet pa kuptim. . .dikur te doja , ,por tani te mallkon fort shpirti ime. . .te urrej o njeri, ,ti nuk dije te me vleresoje, ,nuk kuptoje te sinqerten DASHURI. . .
Ashtu si lulja kur na jep arome.......
edhe per faktin qe jetojme dashurojme.....
edhe kur shpresen ne erresire kerkojme...
edhe kur tuneli erret nuk na ben dritte...
neve gjithmone luftojme perseri......
ashtu si lulja kur na jep arome.......
ashtu vetes i japim kurajo dhe force.....
dhe nga dashurija e madhe qe kemi per jeten....
luftojme te ndajme nga e verteta genjeshtren......
gjithmone kerkojme nga vetja nje mundesi ...
dhe i lutemi Zotit me shume dashuri....
edhe kur luftojme per nje jete pa halle....
nxjerrim ne pah zemren e madhe......
shume ke jetuar nese vetes ja ndjeve lezetin......
ashtu te arfohet edhe kopshti i xhenetit.......
sepse duke dashur veten jeta te mundeson......
vetem dashurija qe ke ndaj vetes pozitiven te dhuron......
pra dashuroni gjithmone pa ndal o miqte e mi.....
para se ne ate bote te cojme shpirt..
Era vjen e me sjell kujtimin tend
Nis te shkruaj nje kenge
per diku e dike
dhe pse ne mungese te tij
e ndjej te ndjej per te
Te dy donim nje kenge
por me shume ai
nje frymezim me pushtoj
ne çast nis te kompozoooj
çdo dite e me shume
era vjen e me sjell kujtimin tend
kam nevoje per ty
te shoh ne syyyyyyyy
çdo nate e me shume
ndjej te duuua , e te perqafoj
ajo qe s'mundem te bej
ty s'do te harrooooj
Dhe kur fleeetet mungojne
dike nis ti kerkojne
vijne me eren ngadale
kto vargje sjeeell dhe mi fal
Te dy donim nje kenge
por me shume ai
nje frymezim me pushtoj
ne çast nis te koompozoooj
Ndjej ndonjehere qe te kem frike
nga trishtimi me i trishte
ku sa dhe fryma me duket se me ndal
nje here dukem ndyshe sa them jam shume me fat
sa per vetem dhe per ty jam lutur gjaaate...
U thane lotet ne faqen e brishte
U thane lotet ne faqen e brishte,nepermes nje erresire te pafund,aty ku u plagos nje flutur e pafajshme me shpresen se do te fluturonte..Ne ate ujin e qete,ra nje gure ku e turbulloi dhe e copetoi..Nuk i dha me shprese kesaj zemre te trishte.Koha i la te harruar keta sy te celur,la gjurmet e brishta nen hijen e tokes..Dy sy bojeqielli e copetuan kete flutur shumengjyreshe dhe e lane ne erresire...Dridhen buzet e c'virgjeruara dhe nuk shprehen,mbyllet zemra e flutures permes ajrit te mbytur...Bie heshtja e vdekjes..Degjohet nje dritherime zeri ne mjegullen e veses,por eshte shume larg dhe e mbytur..Eshte ajo flutur qe kerkon pak ajer nga jeta..Permes ajrit vjen vetem nje tym i zi ku i mer frymen perjete..Edhe e vdekur flutura nuk gjen dot ate paqe qe ja mori tradhetia e atyre dy syve...
Po rri e vetmuar e po mendoj : A thua ku je ti tani?A thua me kend je?A thua me kend po flet?A thua per kend po mendon?
A thua a po te mungoj sic me mungon ti mua?A thua a po mendon ti per mua si une qe po mendoj per ty?...
Kto pytje qe po ja bej vetvetes po me vrasin thell ne zemer se askund nuk po gjej nje pergjigje te vetme...
Rri e vetmuar e mendoj,e me vete filloj te fantazoj sikur ti zemer te jesh afer meje...
Gjith dritat e fikura rri e vetme ne mendime qaj me lot ne sy e me ze te therras "ku je o jeta ime,eja pran meje,eja me perqafo,eja se pa ty dot spo mund te jetoj...."
Lot nga syri vetem po pikojn ku je o shpirti im sa shum te dashuroj....
me zhgenjeu dashuria e par,luajti me mua sikur te isha nje loder e me pasi ju merzita me hodhi ne kosh duke menduar qe aty merte fund cdo gjo por jo,sepse vjen shum shpejt dita qe zoti vendos drejtesin,mallkimet e mija qe dilnin vet nga thellsia e shpirtit ate njeri do e shkatrojn nje dit,gjith dashuria mu kthye ne urrejte per ate njeri.Se mendoja kurr qe do tme tradhhtonte,kjo gjo te ndodh kur verbohesh nga dashuria qe ndjen zemra per nje njeri dhe nuk arrin te shikosh realitetin qe ndodhet perreth teje,pas ksaj dashurie kuptova qe qenka shum gabim te duash nje njeri me gjith shpirt se e merka per ofendim
KUR AFROHEM TE VARRI YT
NËNË TI SHKOVE N'TJETËR BOTË
E KËTU MË LE MUA
MË SMUNDEM TA DËGJOI NGA TI
FJALËN BIJË TË DUA
TË MORRI ZOTI TY MOJ NËNË
E MË LA MUA PA TY
MËRZITEM SHUMË MOJ NËNË
QË MË S'MUND TË SHOH ME SY
SHPESH MENDOJ PËR TY NËNË
E KUJTOJ DITËT QË KALUAM BASHK
PREJ ASAJ DITE QË VDIQE TI MOJ NËNË
NË ZMËR MU FORMUA NJË BOSHLLËK
KUR AFROHEM TE VARRI YT
SYT MU MBUSHEN PLOT ME LOT
NËNË TI MË LE MUA
DHE SHKOVE NË TJETËR BOT
TË GJITHË MË SHIKOJNË MOJ NËNË
NDOSHTA JU DHIMBSEM UNË
OJ NËNË TË GJITH E KANË DITUR
SE TË KAM DASHUR SHUMË
KUR FLE NATËN NËNË
UNË VETËM PËR TY MENDOJ
DO TË DOJA TË KEM PRANË
DHE FYTYRËN TËNDE TA LEDHATOJ
JAM PISHMAN MOJ NËNË
ISHA E VOGEL DHE NUK TA DITA VLERËN
PREJ QË VDIQE TI MOJ NËNË
VDEKJA JOTE NA MBYLLI DERËN
ASKUSH MOJ NËNË
MË TEK NE NUK VJEN
QË PREJ ASAJ DITE QE TI IKE
KUR U LARGOVE PREJ ASAJ SHTËPIE
E dashur NENE!
Po t’i shkruaj keto rreshta per te thene se:
-Per cdo sakrifice te vazhdueshme,te madhe apo te vogel,
-Per cdo dite e nate,qe me ke mbajtur ne barkun tend,
-Per cdo nate pagjumesie,qe ke kaluar prane djepit tim,
-Per cdo pike qumesht,qe kam mar nga trupi yt,
-Per cdo cast te bukur,kur ke luajtur me mua,
-Per cdo ninull,qe me ke kenduar kur me vije ne gjume…
-Per cdo hap qe ke hedhur,kur me ke cuar ne kopsht,
-Per cdo ndihmen tenden,per suksesin tim ne shkoll
-Per cdo lot qe ke derdhur per mua
-Per cdo lot qe me ke thare me faqen tende
-Per cdo lutje,urim dhe bekimin qe me ke dhene
-Per cdo ledhatim e shtrengim,qe me ka ngrohur shpirtin,
-Per cdo cast kur kam vene koken ne prehrin tend
Dhe per listen e pafund te gjerave,qe eshte e pamundur t’i permend ketu,te gjerave qe i di dhe nuk i di
me mungon e shtrenjta ime
MA te kam ne Zemer
PSE ?!?.
PSE ?!?....... Nga: Sterjo Spasse !!! Ç'është jeta për ty? - e pyeta. -Flluska sapuni, - m'u përgjigj. -Po vdekja? -Shpërblimi i jetës! -Ç'është bota? -Një pikë helm në hapësirë! -Ç'është me e kuptuar në Botë? -Vdekja? -Cila është kafsha më e egër? -Njeriu! -Po më e butë? -Ajo që s'ka lindur! -Cili njeri ju duket më i poshtër? -Ai që ndryshon veten me një emër të huaj dhe ai që punon aq mizorisht...Shiko më shumë
Luftojme te ndajme nga e verteta genjeshtren......
edhe per faktin qe jetojme dashurojme.....
edhe kur shpresen ne erresire kerkojme...
edhe kur tuneli erret nuk na ben dritte...
neve gjithmone luftojme perseri......
ashtu si lulja kur na jep arome.......
ashtu vetes i japim kurajo dhe force.....
dhe nga dashurija e madhe qe kemi per jeten....
luftojme te ndajme nga e verteta genjeshtren......
gjithmone kerkojme nga vetja nje mundesi ...
dhe i lutemi Zotit me shume dashuri....
edhe kur luftojme per nje jete pa halle....
nxjerrim ne pah zemren e madhe......
shume ke jetuar nese vetes ja ndjeve lezetin......
ashtu te arfohet edhe kopshti i xhenetit.......
sepse duke dashur veten jeta te mundeson......
vetem dashurija qe ke ndaj vetes pozitiven te dhuron......
pra dashuroni gjithmone pa ndal o miqte e mi.....
para se ne ate bote te cojme shpirt..
NJE DHURAT E MBAJ
Nje dhurat qe ma dhurove ende ne zemer e mbaj sa her qe merzitem me lot e mi e laj,
Ne kete mesnat une rri dhe shkruaj ,
pi duhan dhe vuaj,
ndalem e mendoj ate qe e shikoj ,
dhe i them vetvetes perse kete dhurat
Ai ma dhuroj ,
vetvetja me pergjigjet
Ai te DASHUROI,
..
Leri krahet e lire dhe fluturo ne ato vende qe ende nuk i ke pare por e di qe ekzistojne diku.
Lere melodine te krijoje nje kenge ndryshe nga ato qe ke degjuar gjithmone.
Nje kenge qe flet per nje te ardhme qe aq shume ke dashur ta shikosh, por nuk ke arritur ta prekesh, sepse te shket sa here zgjat doren drejt saj....
Te dy donim nje kenge
Nis te shkruaj nje kenge
per diku e dike
dhe pse ne mungese te tij
e ndjej te ndjej per te
Te dy donim nje kenge
por me shume ai
nje frymezim me pushtoj
ne çast nis te kompozoooj
çdo dite e me shume
era vjen e me sjell kujtimin tend
kam nevoje per ty
te shoh ne syyyyyyyy
çdo nate e me shume
ndjej te duuua , e te perqafoj
ajo qe s'mundem te bej
ty s'do te harrooooj
Dhe kur fleeetet mungojne
dike nis ti kerkojne
vijne me eren ngadale
kto vargje sjeeell dhe mi fal
Te dy donim nje kenge
por me shume ai
nje frymezim me pushtoj
ne çast nis te koompozoooj
Ndjej ndonjehere qe te kem frike
nga trishtimi me i trishte
ku sa dhe fryma me duket se me ndal
nje here dukem ndyshe sa them jam shume me fat
sa per vetem dhe per ty jam lutur gjaaate...
.U thane lotet ne faqen e brishte,nepermes nje erresire te pafund,aty ku u plagos nje flutur e pafajshme me shpresen se do te fluturonte..Ne ate ujin e qete,ra nje gure ku e turbulloi dhe e copetoi..Nuk i dha me shprese kesaj zemre te trishte.Koha i la te harruar keta sy te celur,la gjurmet e brishta nen hijen e tokes..Dy sy bojeqielli e copetuan kete flutur shumengjyreshe dhe e lane ne erresire...Dridhen buzet e c'virgjeruara dhe nuk shprehen,mbyllet zemra e flutures permes ajrit te mbytur...Bie heshtja e vdekjes..Degjohet nje dritherime zeri ne mjegullen e veses,por eshte shume larg dhe e mbytur..Eshte ajo flutur qe kerkon pak ajer nga jeta..Permes ajrit vjen vetem nje tym i zi ku i mer frymen perjete..Edhe e vdekur flutura nuk gjen dot ate paqe qe ja mori tradhetia e atyre dy syve...
Po rri e vetmuar e po mendoj : A thua ku je ti tani?A thua me kend je?A thua me kend po flet?A thua per kend po mendon?
A thua a po te mungoj sic me mungon ti mua?A thua a po mendon ti per mua si une qe po mendoj per ty?...
Kto pytje qe po ja bej vetvetes po me vrasin thell ne zemer se askund nuk po gjej nje pergjigje te vetme...
Rri e vetmuar e mendoj,e me vete filloj te fantazoj sikur ti zemer te jesh afer meje...
Gjith dritat e fikura rri e vetme ne mendime qaj me lot ne sy e me ze te therras "ku je o jeta ime,eja pran meje,eja me perqafo,eja se pa ty dot spo mund te jetoj...."
Lot nga syri vetem po pikojn ku je o shpirti im sa shum te dashuroj....
me zhgenjeu dashuria e par,luajti me mua sikur te isha nje loder e me pasi ju merzita me hodhi ne kosh duke menduar qe aty merte fund cdo gjo por jo,sepse vjen shum shpejt dita qe zoti vendos drejtesin,mallkimet e mija qe dilnin vet nga thellsia e shpirtit ate njeri do e shkatrojn nje dit,gjith dashuria mu kthye ne urrejte per ate njeri.Se mendoja kurr qe do tme tradhhtonte,kjo gjo te ndodh kur verbohesh nga dashuria qe ndjen zemra per nje njeri dhe nuk arrin te shikosh realitetin qe ndodhet perreth teje,pas ksaj dashurie kuptova qe qenka shum gabim te duash nje njeri me gjith shpirt se e merka per ofendi
Prandaj me mire largohu, e lerme te prehem e qete.
Gabova vertete qe marrezisht te dashurova.
Qe c'do germe te fjalve te tua verberisht u besova.
Qe shikimin tend nga mendja kurre se largova.
Qe buzeqeshjen tende ne c'do sekond e mendoja .
Qe puthjet e tua me aq mall i deshiroja.
Prandaj me mire largohu, e lerme te prehem e qete.
Ne kete varr qe me dhurove perjete.
SHPESH MENDOJ PËR TY NËNË
NËNË TI SHKOVE N'TJETËR BOTË
E KËTU MË LE MUA
MË SMUNDEM TA DËGJOI NGA TI
FJALËN BIJË TË DUA
TË MORRI ZOTI TY MOJ NËNË
E MË LA MUA PA TY
MËRZITEM SHUMË MOJ NËNË
QË MË S'MUND TË SHOH ME SY
SHPESH MENDOJ PËR TY NËNË
E KUJTOJ DITËT QË KALUAM BASHK
PREJ ASAJ DITE QË VDIQE TI MOJ NËNË
NË ZMËR MU FORMUA NJË BOSHLLËK
KUR AFROHEM TE VARRI YT
SYT MU MBUSHEN PLOT ME LOT
NËNË TI MË LE MUA
DHE SHKOVE NË TJETËR BOT
TË GJITHË MË SHIKOJNË MOJ NËNË
NDOSHTA JU DHIMBSEM UNË
OJ NËNË TË GJITH E KANË DITUR
SE TË KAM DASHUR SHUMË
KUR FLE NATËN NËNË
UNË VETËM PËR TY MENDOJ
DO TË DOJA TË KEM PRANË
DHE FYTYRËN TËNDE TA LEDHATOJ
JAM PISHMAN MOJ NËNË
ISHA E VOGEL DHE NUK TA DITA VLERËN
PREJ QË VDIQE TI MOJ NËNË
VDEKJA JOTE NA MBYLLI DERËN
ASKUSH MOJ NËNË
MË TEK NE NUK VJEN
QË PREJ ASAJ DITE QE TI IKE
KUR U LARGOVE PREJ ASAJ SHTËPIE
E dashur NENE!
Po t’i shkruaj keto rreshta per te thene se:
-Per cdo sakrifice te vazhdueshme,te madhe apo te vogel,
-Per cdo dite e nate,qe me ke mbajtur ne barkun tend,
-Per cdo nate pagjumesie,qe ke kaluar prane djepit tim,
-Per cdo pike qumesht,qe kam mar nga trupi yt,
-Per cdo cast te bukur,kur ke luajtur me mua,
-Per cdo ninull,qe me ke kenduar kur me vije ne gjume…
-Per cdo hap qe ke hedhur,kur me ke cuar ne kopsht,
-Per cdo ndihmen tenden,per suksesin tim ne shkoll
-Per cdo lot qe ke derdhur per mua
-Per cdo lot qe me ke thare me faqen tende
-Per cdo lutje,urim dhe bekimin qe me ke dhene
-Per cdo ledhatim e shtrengim,qe me ka ngrohur shpirtin,
-Per cdo cast kur kam vene koken ne prehrin tend
Dhe per listen e pafund te gjerave,qe eshte e pamundur t’i permend ketu,te gjerave qe i di dhe nuk i di
me mungon e shtrenjta ime
MA te kam ne Zemer
Hena duket aty-ketu.
Kesaj nate me hene te vjeshtes
Dola fushes te bredh kuturu.
Rete shtohen me vrap pa reshtur,
Hena duket aty-ketu.
Porsi vete mendimet e mia
Po me shtyhen nder mend me shpesh
dhe pas tyre gjithnje gjendesh ti
si kjo hene qe duket mes resh.
Hena shpejt do te zhduket dhe netet
do te mbeten pa te, kurse ti
ne enderrimet e mia pa jete
perendim s'do te kesh kurrsesi.
Si një zonjë e ve
Dhe ja vjeshta e shpirtit
Hedhë në ne gjethet e vdekura të kujtimit
Dhe ja vjeshta e shpirtit
Zbriti në ne
Si një zonjë e ve
Krejt në arë kujtimet u shndërruan
Puthjet e lumturisë në buzët e rinisë
Dhe ja vjeshta e shpirtit
Zbriti në ne
Si një zonjë e ve
Në fronin e sajë të bërë nga imazhi yt
Shpirti i përvëluar atje hedhë sytë
Gjithçka mjegullohet pastaj
Kur vjeshta e shpirtit bie
Plaket fryma e një dashurie...
Shume njerez kane pyetur
Ceshte dashuria?
Te tjere ju jane pergjigjur:
Dicka larg nga vetmia.
Dashuri o mall i zjarrte
Per mua je nje gjest
Kur valle do ta nxjerr kete mall
Qe sa vjen e me shume djeg.
Dashuri e merguar
Kthehu perseri
Une ste kam harruar
Shpesh mendoj per ty.
Shume kohe mendoj per ty
O dashuri e merguar
Dhe do me vije cudi
Nese ti me ke harruar.
Si dielli pas nje shiu te rrembyer
qe lag endrrat e kesaj bote..
lind papritur ne jeten time...
Nje diell nga buzeqeshja jote...
Si valet e nje deti te larget,
qe hidhen mbi reren e merise,
ashtu dhe buzeqeshja jote,
ia humbet gjurmet merzise...
E mi sjell diteve te mia,
arome deti dhe valezim..
ku ende pa e ditur c'ish magjia..
buzeqeshja jote ma mesoi kete ndijim...
Dhe kur delli dhe deti..
do rrembehen nga nje kalendar i harruar
do rrembej buzeqeshjen tende,
henes do rrekem per tia dhuruar..
Sa here qe ta shoh..
me veshtrim pyetes e te kulluar
sdo vonoj shume dhe do them:
"Kjo eshte menyra per te te kujtua
Degjome Dashuria ime ...
Nuk mundem me ta mbaj emrin tend te burgosur ne qelite e fytit tim ...
Dua te theras emrin tend !!
U mundova te fsheh historine tone miqve te mij , por ata te lexuan tek laheshe dhe shetisje ne ujin e syve te mi ..
U mundova te te fsheh nga miqte e mi , por ata te lexuan tek shkriheshe te era e parfumit tim ..
Fjalet me te bukura i stolisa per ty , i vesha ato me me te bukurat rroba prej mendafshi , por edhe pse tentova ta bej kete dashuria ime , rezultova e deshtuar ...
Je reja e zeze , por je dhe fruti me i embel qe po thyen deget e shpirtit tim , me meso te lutem si te sherohem nga semundja jote kronike ...
Je ti qe vallzon ne dyert e damareve te mi , je kujtimi me i bukur i skalitur ne memorjen time ..
Je ai qe nuk do ta perserit me historia edhe sikur ajo te shkruhet 1000 here ...
Vetes...
Jeta... na jep rruge te ndryshme por si perfundim eshte ajo me ndodhite e saj qe na detyron te zgjedhim njeren prej tyre qe mbase mund te quhet me e drejta por ama ta copton shpirtin deri ne ate pike sa te shkaterron plotesisht... totalisht... dhe ajo cka e ndihmon ate per te bere nje gje te tille... gjeje se c’eshte apo me sakte se kush eshte!!!... Eshte ky person me fjalet e saj qe te bindin se paske bere gjene me te mire... Po ca ti besh asaj zemres qe sado qe perpiqesh nuk e ndalon dot... Por une prape mbyll syte e mi, shtrengoj fort duart dhe mundohem te mbaj lotet qe ne kete pike s’me duken asgje para atyre qe kam derdhur deri tani dhe mendoj se edhe pak dhe do te me shterojne... Ja qe me endrrat e mia qenkam bere “Don Kishote" vete... nje e cmendur qe enderron me sy hapur... Paskam besuar shume se gjithcka ishte ashtu sic une e shikoja (nje jete e mrekullueshme me Ty) dhe ja qe realiteti me paska erresuar syte me endrra dhe qe e verteta paska qene shume ndryshe... Ndoshta ju do te thoni : “Je Ti ajo qe ben zgjedhjet e tua...!!!” Por ja qe s’eshte e vertete dhe se jeni ju ata qe me beni te zgjedh ate rruge qe realiteti vete e krijoi e qe endrra nuk e besonte si te mundshme... Por a keni menduar ndonjehere per gjendjen time ne gjithe kete kaos...? Po per gjendjen e Asaj???
Ju nga nje ane, te tjeret nga ana tjeter dhe me jepni zgjidhjet e mundshme sikur Une te jem nje makine me telekomande apo mund ta konsideroj veten nje trofe per tu fituar... Po ne djall vafshi te gjithe, sepse asnje nga ju nuk e ka idene me te vogel per ate cka ndjej une... Nuk e dini se sa e veshtire eshte te zgjedhesh ate rrugen qe te duket si me e drejta, por gjate gjithe hapave ne zemren tende shtohet nje shigjete tjeter qe e pershkon dhe le nje boshllek ne te... Kaos pa fund... Secili mendon per vete dhe askush per te tjeret. Ja nje realitet tjeter i kesaj bote te hidhur... Po pse jam Une ajo e distinuara per tu shqetesuar per te tjeret... “Jo nga kjo rruge se lendon ate... as nga kjo tjetra se vuan ai tjetri...” Po kjo? Ke vret kjo tjetra? Per te gjitha keto ka nje kusht... Po c’ju shqeteson valle? Ju vetem fjale thoni... Me sjelljen tuaj mi fshihni nje e nga nje te gjitha rruget dhe si pa e kuptuar para meje qendron e shtrihet nje rruge e vetme, e shemtuar, e ngushte, e hidhur po qe jam e detyruar ta kaloj... Dhe ju keni goje e thoni se po vuani... O Zot... Kjo s’eshte e drejte... Me vjen te thyej gjithcka e te uleras aq shume sa te degjoni ju o shurdhe te kohes makaber. Po a keni menduar ndonjehere... vetem per nje cast se cfare po heq Une... se si eshte bere jeta ime nga sjelljet tuaja. Por e kote sado qe flas askush s’me degjon, secili egoist dhe si perfundim une gjendem perseri ne ate rrugen e shemtuar... duke vuajtur... dhe kjo gje asnjerit nuk i intereson... Kete gje e kam te qarte. Por gjithsesi e anashkalova pak temen e krijimit... te dalim aty ku eshte synimi i ketij thesi me fjale qe frymezohet nga vuajtjet e kesaj kohe te zymte qe sa vjen e shtohet... dhe une vete behem nje rrezik per boten pasi me lotet e mi rrezikoj te permbys gjithshka... Nje fraze me eshte ngulitur ne mendje dhe me ben te mendoj se jeta me te vertete lozka me ne dhe qe po mundohet qe edhe ato momentet e bukura ti kujtojme me perbuzje.........
P.S. Marr fryme thelle dhe ndjej nje boshllek ne kraharorin tim, nuk eshte ajri por ndjenja qe po me vret.........
Shtrihem bute mbi shtratin e forte!
Mundohem te mos e zgjoj mendimet trishtuese!
Ngadale mjegulla mendimet me mbulon e une jam e pafuqisheme per tu larguar ndaj keti fenomeni... Ndjej mungese ajri e hidratohem teksa mendoj...per nje bote te mrekullueshme....!
Kam etje per te!
Ka kohe qe mundohem te krijoj kete vend " mrekulli "
Nje vend ku oret humbasin funksionin e tyre e koha ska me rendesi, ajondalet!
Jeta kthehet ne perjetesi! Nje vend i pa fund qe shtrihet mbi vlera njerezore! ku ecet mbi livadhet e shtruara me petale te luleve puthje. Ku flladi ledhatues i ndjenjave te nxehta te pershkon lekuren brishtesi duke ndjekur linjat trupore e te dritheron teksa mijera qeliza bashkohen e simkronizohen ne nje te vetme. Ku shpirti ngrihet peshe nga pafundesia mrekulli e niset fluturimthi mbi krahet e lumturise teksa shikimi deperton pertej membranes sy magjepes e prek telat e zemres, ajo nis e luan melodine e saj magjepese e cila i jep force shpirtit te braktise shoqen e saj me te mire Vetmine per te mbledhur heshtrat e copetuara nga koha e pa shpirt e te rindertoje keshtjellen e saj madheshtore nen qiellin e kaltersise, sy qe te drejton drejt horizontit pafundesi.
Shiu i psheretimave kenaqesi te bjere mbi trupin e brishte per te lare mekatet e kohes se vdekshme qe te mund te pasoje nje te pa vdekshme te per te cilen ndjej etje per ta jetuar edhe pse mund te me kushtezojne shume gjera, te me japen forcen ti sfidoj e me pas te hidhem e te luaj si nje femije me teka ne hapesirat e pafund qe presin te eksplorohen.
Edhe vete zoti do te ndjente zili!
Por gjithcka rrjedh nen tik-takun e ores e pret cdo cast genjeshtren e kohes e si pasoje e kesaj si ushtar dezertor shpirti ngrihet fluturimthi mbi flatrat enderimtare per te leshuar mbi koken e pa fjetur te botes endren e saj te pafund por si kufoma qe afrohet rreth zjarit sbie vdekur po mbetet goditur!
Kur linda une.....
Boten e mbaj mend te trishte.......
Pergatiti Flori Bruqi
