(Satirë në stilin popullor)
Se ç’janë rrokë, haj medet, jo për dije as për shtet, për një shkam, një shkam t’shkretë: kryeministër m’u ba krejt! Kjo AAK-ja e gjuan mizdrakun, aq ma lart e ngreh bajrakun. LDK-ja e pret këtanë, shan e fyen me tupan. ‘Vetëvendosja’ n’cep t’karriges, je pushtuese i thotë Amerikës. Mohon shtetin dhe flamurin, krejt Evropën, ligje, gurin...
Një karrige për tre vetë, pak e ngushtë, haj medet!
Shkruan: Riza GREIÇEVCI
Ndodhi, po çka s’ndodhi, e çka mund të ndodhë hala, por siç ndodhi këto ditë, mos pafshim kurrë ma!
Ndodhi, por, aman, sikur (s’) ka pasur fare nevojë me ndodhë kjo që ndodhi e po ndodh. Kjo që po ndodh, o bacë, kurrë mos dëgjofsh, o kurrë mos pafsh, as afër pushtetit të tyre kurrë mos pafsh. Ndodhi por s’ndodhi për bukën, as për punën, as për ndërtimin e Kosovës, as për përparimin dhe demokratizimin e shtetit, as për hallet e miletit. S’kam qejf me ditë a ka ndodhur n’gjeti, por këtu të ne na janë rrokur partitë politike ndërmjet veti. Një karrige për tre vetë, pak e ngushtë, haj medet! Ka qëlluar e ngushtë karriga, kanë ngreh gjoksin do petrita, kryeministër m’u ba krejt, sepse vdiq demokracia.
Se ç’janë rrokë, haj medet, jo për dije as për shtet, për një shkam, një shkam t’shkretë: kryeministër m’u ba krejt!
Vdiq ligji, Kushtetuta, dikush ha dardha t’buta. Kanë çua kryet thikërpjetë, kryeministër m’u ba krejt. S’e bëjnë llaf për dimër hiç, jemi strukur si iriq. Njëri thotë me i rritë do rroga, tjetrit hiç s’ia kap koka. Unë do të bëhem kryeministër, lëshoje shkamin, lëshoje bukën, se unë jam pejgamberi, çoj Kosovën te ylberi. Pa ç’ka se është i vjetri, kryeministër bëhet tjetri. Ose pjepri o bostani, hair askujt deri sot s’i bani. Se ç’janë rrokë, haj medet, jo për dije as për shtet, për një shkam, një shkam t’shkretë: kryeministër m’u ba krejt! Kjo AAK-ja e gjuan mizdrakun, aq ma lart e ngreh bajrakun. LDK-ja e pret këtanë, shanë e fyen me tupan. ‘Vetëvendosja’ n’majë karrigës, je pushtuese i thotë Amerikës. Njëri thotë unë kryeministër, tjetri e blen një kapistër. Ky i dyti puth qitapin, unë kryeministër, pasha bacin. Në karrige kryeministri, s’e lëshon fronin ky erifi. Ndodhi, po çka s’ndodhi, pra, e çka mund të ndodhë hala, por siç ndodhi këto ditë, pra, mos pafsh me sy ma! Dikush sot po bën hajgare, as prej zorit as me çare. Për karrige, haj medet, kryeministër që të tretë! Nuk ka nxehje, nuk ka drita, karrierë lypin do petrita. Hiç pa zgjedhje, hiç pa vota, druaj me ne po qesh Evropa! Qesh dhe bota, haj medet, kryeministër që të tetë! AAK-ja ngre bajrakun, PDK-ja frenon atin. LDK-ja puth qitapin, unë kryeministër pasha bacin, ‘Vetëvendosja’ e “shemb” Serbinë, me Amerikën kurrë nuk rrinë. Hiç në huj s’e ka o Musë, Amerikën e quan pushtues. S’i t’ia bëjmë, kemi halle, ngre gishtin Mëmëmadhe! Ngre gishtin sa s’është vonë, tre kryeministra Kosova jonë!
Në karrige kryeministri, s’e lëshon fronin ky erifi
Çka po thotë, o bacë mileti, na u kanë rrokë partitë ndër veti! Njëri thotë unë kryeministër, tjetri e blen një kapistër. Ky i dyti puth qitapin, unë kryeministër, pasha bacin. Në karrige kryeministri, s’e lëshon fronin ky erifi. Një karrige për tre vetë, pak e ngushtë, haj medet! Ka qëlluar e ngushtë karriga, kanë ngreh gjoksin do petrita, kryeministër m’u ba krejt, sepse vdiq kjo demokracia, po këqyr seri Amerika. Po këqyr seri, haj medet, një shkamshkreti për tre vetë. Sikur s’kemi halle tjera, por njëherë n’mot vjen vera. Me u marr vesh si vëlla me vëlla, madje shteti ligje ka. Ka shteti ligje t’veta, kryeministrin, o tungjatjeta! Në karrige kryeministri, s’e lëshon fronin ky erifi. Kryeministri s’është kulaç, me e ndërrua çdo ditë, o bac! Jemi n’hall me do tendera, me t’pangopur do frajera. Kur i thua je hajdut, ta shtrin gishtin: Bacë rri urtë! Se i qes në rrugë krejt frajerat, dhe i harron ti krejt tenderat. Çka është ligji, Kushtetuta, veç me hëngër dardha t’buta.
Shtrini dorën vëlla me vëlla, kryeministër kur do m’u ba, priti zgjedhjet, o marifet, bëhu i pari, n’daç i tretë
Gajret burra, o petrita, tash na vijnë zgjedhjet e lira. Na vijnë zgjedhjet t’buta, taze, hajt, a do t’qitni atëherë naze. Del populli për t’votua, me vendos qysh me rrnua. Qysh me ec, me u pa n’pasqyra, populli s’i ka 100 fytyra...Me durim dhe me votën, populli ndërton dhe shemb botën. Lypni tani kryeministër, president e magjistër...Kujt ia hedh populli atë votë, dikush bie me krye teposhtë. Dikush do të qan, dikush do të qesh, ma mirë sot merruni vesh. Merruni vesh si vëllai me vëlla, jo m’u fy’, poshtërua e sha...Populli e zgjedh kryeministrin, dhe të parin, kryekuvendarin. Jo si ju me i ndërrua karriget, herë me yrysh, herë me shpifjet. Shtrini dorën vëlla me vëlla, kryeministër kur do m’u ba, priti zgjedhjet marifet, bëhu i pari president. Ju dëshirojmë shëndet rrotull, nuk ka shtet pa ligje, popull. Por popullin ta nderojmë, mos ta fyejmë e ta zemërojmë. Kështu vepron e gjithë bota, çka ban dora e ha koka! S’qitet shteti në pazar, kush po jep ma shumë, o bacë! Kryeministrin e zgjedh vota, këtë e di madje gjithë bota. Kryeministri nuk është lodër, për me ble ja n’Shkup, ja n’Shkodër. Herë me zgjedhë, herë me sha, herë me ndërru kur dush ti, pra. Marifet ka shteti, o Col, jo nuk është shteti futboll. S’je një top, o kryeministër, për me t’ngrehur me kapistër. Po qesh populli, qeshin fëmija, si granimi është bërë burrënia! S’di çka lyp, s’di çka flet, kryeministër nja tre vetë. Kryeministri s’është kulaç, me e ndërrua çdo ditë, o bac.
Se ç’janë rrokë, haj medet, jo për dije as për shtet, për një shkam, një shkam t’shkretë: kryeministër m’u ba krejt! Kjo AAK-ja e gjuan mizdrakun, aq ma lart e ngreh bajrakun. LDK-ja e pret këtanë, shan e fyen me tupan. ‘Vetëvendosja’ n’cep t’karriges, je pushtuese i thotë Amerikës. Mohon shtetin dhe flamurin, krejt Evropën, ligje, gurin...
Një karrige për tre vetë, pak e ngushtë, haj medet!
Shkruan: Riza GREIÇEVCI
Ndodhi, po çka s’ndodhi, e çka mund të ndodhë hala, por siç ndodhi këto ditë, mos pafshim kurrë ma!
Ndodhi, por, aman, sikur (s’) ka pasur fare nevojë me ndodhë kjo që ndodhi e po ndodh. Kjo që po ndodh, o bacë, kurrë mos dëgjofsh, o kurrë mos pafsh, as afër pushtetit të tyre kurrë mos pafsh. Ndodhi por s’ndodhi për bukën, as për punën, as për ndërtimin e Kosovës, as për përparimin dhe demokratizimin e shtetit, as për hallet e miletit. S’kam qejf me ditë a ka ndodhur n’gjeti, por këtu të ne na janë rrokur partitë politike ndërmjet veti. Një karrige për tre vetë, pak e ngushtë, haj medet! Ka qëlluar e ngushtë karriga, kanë ngreh gjoksin do petrita, kryeministër m’u ba krejt, sepse vdiq demokracia.
Se ç’janë rrokë, haj medet, jo për dije as për shtet, për një shkam, një shkam t’shkretë: kryeministër m’u ba krejt!
Vdiq ligji, Kushtetuta, dikush ha dardha t’buta. Kanë çua kryet thikërpjetë, kryeministër m’u ba krejt. S’e bëjnë llaf për dimër hiç, jemi strukur si iriq. Njëri thotë me i rritë do rroga, tjetrit hiç s’ia kap koka. Unë do të bëhem kryeministër, lëshoje shkamin, lëshoje bukën, se unë jam pejgamberi, çoj Kosovën te ylberi. Pa ç’ka se është i vjetri, kryeministër bëhet tjetri. Ose pjepri o bostani, hair askujt deri sot s’i bani. Se ç’janë rrokë, haj medet, jo për dije as për shtet, për një shkam, një shkam t’shkretë: kryeministër m’u ba krejt! Kjo AAK-ja e gjuan mizdrakun, aq ma lart e ngreh bajrakun. LDK-ja e pret këtanë, shanë e fyen me tupan. ‘Vetëvendosja’ n’majë karrigës, je pushtuese i thotë Amerikës. Njëri thotë unë kryeministër, tjetri e blen një kapistër. Ky i dyti puth qitapin, unë kryeministër, pasha bacin. Në karrige kryeministri, s’e lëshon fronin ky erifi. Ndodhi, po çka s’ndodhi, pra, e çka mund të ndodhë hala, por siç ndodhi këto ditë, pra, mos pafsh me sy ma! Dikush sot po bën hajgare, as prej zorit as me çare. Për karrige, haj medet, kryeministër që të tretë! Nuk ka nxehje, nuk ka drita, karrierë lypin do petrita. Hiç pa zgjedhje, hiç pa vota, druaj me ne po qesh Evropa! Qesh dhe bota, haj medet, kryeministër që të tetë! AAK-ja ngre bajrakun, PDK-ja frenon atin. LDK-ja puth qitapin, unë kryeministër pasha bacin, ‘Vetëvendosja’ e “shemb” Serbinë, me Amerikën kurrë nuk rrinë. Hiç në huj s’e ka o Musë, Amerikën e quan pushtues. S’i t’ia bëjmë, kemi halle, ngre gishtin Mëmëmadhe! Ngre gishtin sa s’është vonë, tre kryeministra Kosova jonë!
Në karrige kryeministri, s’e lëshon fronin ky erifi
Çka po thotë, o bacë mileti, na u kanë rrokë partitë ndër veti! Njëri thotë unë kryeministër, tjetri e blen një kapistër. Ky i dyti puth qitapin, unë kryeministër, pasha bacin. Në karrige kryeministri, s’e lëshon fronin ky erifi. Një karrige për tre vetë, pak e ngushtë, haj medet! Ka qëlluar e ngushtë karriga, kanë ngreh gjoksin do petrita, kryeministër m’u ba krejt, sepse vdiq kjo demokracia, po këqyr seri Amerika. Po këqyr seri, haj medet, një shkamshkreti për tre vetë. Sikur s’kemi halle tjera, por njëherë n’mot vjen vera. Me u marr vesh si vëlla me vëlla, madje shteti ligje ka. Ka shteti ligje t’veta, kryeministrin, o tungjatjeta! Në karrige kryeministri, s’e lëshon fronin ky erifi. Kryeministri s’është kulaç, me e ndërrua çdo ditë, o bac! Jemi n’hall me do tendera, me t’pangopur do frajera. Kur i thua je hajdut, ta shtrin gishtin: Bacë rri urtë! Se i qes në rrugë krejt frajerat, dhe i harron ti krejt tenderat. Çka është ligji, Kushtetuta, veç me hëngër dardha t’buta.
Shtrini dorën vëlla me vëlla, kryeministër kur do m’u ba, priti zgjedhjet, o marifet, bëhu i pari, n’daç i tretë
Gajret burra, o petrita, tash na vijnë zgjedhjet e lira. Na vijnë zgjedhjet t’buta, taze, hajt, a do t’qitni atëherë naze. Del populli për t’votua, me vendos qysh me rrnua. Qysh me ec, me u pa n’pasqyra, populli s’i ka 100 fytyra...Me durim dhe me votën, populli ndërton dhe shemb botën. Lypni tani kryeministër, president e magjistër...Kujt ia hedh populli atë votë, dikush bie me krye teposhtë. Dikush do të qan, dikush do të qesh, ma mirë sot merruni vesh. Merruni vesh si vëllai me vëlla, jo m’u fy’, poshtërua e sha...Populli e zgjedh kryeministrin, dhe të parin, kryekuvendarin. Jo si ju me i ndërrua karriget, herë me yrysh, herë me shpifjet. Shtrini dorën vëlla me vëlla, kryeministër kur do m’u ba, priti zgjedhjet marifet, bëhu i pari president. Ju dëshirojmë shëndet rrotull, nuk ka shtet pa ligje, popull. Por popullin ta nderojmë, mos ta fyejmë e ta zemërojmë. Kështu vepron e gjithë bota, çka ban dora e ha koka! S’qitet shteti në pazar, kush po jep ma shumë, o bacë! Kryeministrin e zgjedh vota, këtë e di madje gjithë bota. Kryeministri nuk është lodër, për me ble ja n’Shkup, ja n’Shkodër. Herë me zgjedhë, herë me sha, herë me ndërru kur dush ti, pra. Marifet ka shteti, o Col, jo nuk është shteti futboll. S’je një top, o kryeministër, për me t’ngrehur me kapistër. Po qesh populli, qeshin fëmija, si granimi është bërë burrënia! S’di çka lyp, s’di çka flet, kryeministër nja tre vetë. Kryeministri s’është kulaç, me e ndërrua çdo ditë, o bac.
