CIKËL POETIK NGA MENTOR THAQ
Pergatiti Haxhi Muhaxheriwww.sofrapoetike.blogspot.com
Mentor Thaqi
LABES SIME!
Këmbëzbathur, bregut t´detit,
Shtatëhedhura lozonjare,
dridhet Joni prej sikletit,
don t´përgëdhelë me valë tinzare!
Shtatëhedhura lozonjare,
dridhet Joni prej sikletit,
don t´përgëdhelë me valë tinzare!
Jo, nuk ka faj Joni shkretë,
vapë e verës, përcëllon,
kur t´sheh gjoksin, ah medet,
nga meraku, ujin e vlon!
vapë e verës, përcëllon,
kur t´sheh gjoksin, ah medet,
nga meraku, ujin e vlon!
Këmbëgjatë moj, si sorkadhe,
lëkurëhollë si mazë e qepës,
ah medet, bela e madhe,
si ti gjejë unë derman vetes?!
lëkurëhollë si mazë e qepës,
ah medet, bela e madhe,
si ti gjejë unë derman vetes?!
Buza jote si qershitë,
kur më piqen në Gjirokastër,
dhëmbtë e bardhë, natën bëjnë dritë,
si ingji, bilur të pastër!
kur më piqen në Gjirokastër,
dhëmbtë e bardhë, natën bëjnë dritë,
si ingji, bilur të pastër!
Në Sarandë, në Orikum,
t´kam zënë pritë, vendit nuk luaj,
si Hyjneshë moj në Butrothum,
qesh një herë, sa t´duash t´paguaj!
t´kam zënë pritë, vendit nuk luaj,
si Hyjneshë moj në Butrothum,
qesh një herë, sa t´duash t´paguaj!
N´Kala t´Borshit o në Fterrë,
t´lë takim, aty më ke,
o më vrit moj, o më merr,
n´gjirin tënd një natë të fle!
t´lë takim, aty më ke,
o më vrit moj, o më merr,
n´gjirin tënd një natë të fle!
Shkrumb u dogja prej sevdasë,
Labja ime, shpirtë o xhan,
jo as Flladi i Llogarasë,
s´më flladitë, ti m´bën derman!
Labja ime, shpirtë o xhan,
jo as Flladi i Llogarasë,
s´më flladitë, ti m´bën derman!
Jo qebesa, as Syri i Kaltër,
Syrit tënd s´i del përballë,
t´puthë një herë moj, marrsha malet,
seç më shkoi koka vërdallë!!!
Syrit tënd s´i del përballë,
t´puthë një herë moj, marrsha malet,
seç më shkoi koka vërdallë!!!
15.04.2011
AI VET!
(Dëshmorit të Kombit – Tahir Sinani)
Përtej Çafë Prushit,
tej-përtej Korabit,
në Konçull
a në Kallavaja t´Junikut,
i Madh në Hapa,
fjala zjarr,
shkreptëtimë plumbi,
AI vet, i Madhi
e hija pas tij
Tahir Sinan Shqipnia!
tej-përtej Korabit,
në Konçull
a në Kallavaja t´Junikut,
i Madh në Hapa,
fjala zjarr,
shkreptëtimë plumbi,
AI vet, i Madhi
e hija pas tij
Tahir Sinan Shqipnia!
Po cili s´ía dëgjoi fjalën
e kush s´i dha brkimin,
Malsorit Kreshnik?!
e kush s´i dha brkimin,
Malsorit Kreshnik?!
Ah, Shqipnia ime
në ballë prej veri,
si flakë vetëtime,
nxjerrë dy fjalë nderi:
- E rrita për Tokën,
për Tokën e të parëve,
po, ai më nderoi Votrën,
Ai vet, Legjenda Shqiptare!
në ballë prej veri,
si flakë vetëtime,
nxjerrë dy fjalë nderi:
- E rrita për Tokën,
për Tokën e të parëve,
po, ai më nderoi Votrën,
Ai vet, Legjenda Shqiptare!
03.05.2011 (19,15 h)
VËLLAUT TIM LUFTËTAR
Rrugët, itinerar përditshmërie,
ti Ushtar i Lirisë
dhe helm ushqim-shpirti,
në emër të sedrës krenare!
Në fjalëkryqin tënd,
e panjohura enigmë:
Çështë Liria?!
Përgjegja e shkurtër të del,
zhgënjimi yt sot,
shpresojmë, jo dhe nesër!
Të dashurit të ranë,
cytësit dhe nxitësit
i sheh vetëm në TV
e strofullat-pallatet, çdo ditë,
me mure e kangjela
për qetësinë e tyre në relaks,
larg teje e lypsave!
E ti, cili je?!
Ai që zjarrin nga goja nxirrte,
para se ti villte pushka,
e që për emrin e Lirisë,
as dy fjalë s´i bëje
e drejt në gjoks shkelësit!
Sot, kokëulur, i zhgënjyer,
me shpirtë të gërryer, jo i thyer,
pëllëmbët, akoma të forta
qoftë edhe për një fytrrokje,
se Liria në zhgënjim
(s)guxon të kthehet!
Po, mate mirë veten,
për edhe një hap,
në shpëtim sedre,
kthim Identiteti!
ti Ushtar i Lirisë
dhe helm ushqim-shpirti,
në emër të sedrës krenare!
Në fjalëkryqin tënd,
e panjohura enigmë:
Çështë Liria?!
Përgjegja e shkurtër të del,
zhgënjimi yt sot,
shpresojmë, jo dhe nesër!
Të dashurit të ranë,
cytësit dhe nxitësit
i sheh vetëm në TV
e strofullat-pallatet, çdo ditë,
me mure e kangjela
për qetësinë e tyre në relaks,
larg teje e lypsave!
E ti, cili je?!
Ai që zjarrin nga goja nxirrte,
para se ti villte pushka,
e që për emrin e Lirisë,
as dy fjalë s´i bëje
e drejt në gjoks shkelësit!
Sot, kokëulur, i zhgënjyer,
me shpirtë të gërryer, jo i thyer,
pëllëmbët, akoma të forta
qoftë edhe për një fytrrokje,
se Liria në zhgënjim
(s)guxon të kthehet!
Po, mate mirë veten,
për edhe një hap,
në shpëtim sedre,
kthim Identiteti!
25.03.2011
MOLLAT E RAMËSEFËVE
Në fund të bahçes sonë,
bahçja e Ramësefëve,
Nune, vet mezhda në mes,
hije më hije
ndejat bekoi!
bahçja e Ramësefëve,
Nune, vet mezhda në mes,
hije më hije
ndejat bekoi!
Molla Gjyle nga Nëna Gjylë,
pshtjellakun plot
nga dorëlirësia,
se “gjymerte e madhe është”,
thoshte Nëna ime.
pshtjellakun plot
nga dorëlirësia,
se “gjymerte e madhe është”,
thoshte Nëna ime.
Eh, syri i uritur
në shpoti përtej tarabave shelgjeje,
Kopshti i Kaçorrëve
pikësynim i fshehtë,
për një trangull
të “hajnisë” fëmijërore,
e që pas shamate
rrypi nga dorë e nënës,
vija-rrugë të skuqura
n´prapanicë na linte, qebesa!
në shpoti përtej tarabave shelgjeje,
Kopshti i Kaçorrëve
pikësynim i fshehtë,
për një trangull
të “hajnisë” fëmijërore,
e që pas shamate
rrypi nga dorë e nënës,
vija-rrugë të skuqura
n´prapanicë na linte, qebesa!
Ev, Dynja e rrejshme!
Plakat në mes bahçeve,
me nga tri orë bisedash
pas përshëndetjeve në largim
për tematikat Shkup e Shkodër,
pa qenë kurr në to,
se p´veç Lamës së Grave në Pejë,
sheher tjetër rrallë panë!
Plakat në mes bahçeve,
me nga tri orë bisedash
pas përshëndetjeve në largim
për tematikat Shkup e Shkodër,
pa qenë kurr në to,
se p´veç Lamës së Grave në Pejë,
sheher tjetër rrallë panë!
Ah, i Madhi Zot,
të falem për mallin e pashuar,
dy pika loti, shpirtit shpëtim!
Po po, malli në ëndërr,
e ëndërra në mallëngjim,
një rrotacion dhëmbshurie
për kohën që në teh pret
e nuk na pret
në ikje pa ne!
të falem për mallin e pashuar,
dy pika loti, shpirtit shpëtim!
Po po, malli në ëndërr,
e ëndërra në mallëngjim,
një rrotacion dhëmbshurie
për kohën që në teh pret
e nuk na pret
në ikje pa ne!
Eh, Lluka ime
me atë fëmijëri të humbur,
diku pas 7 Palë skamjesh,
që me mallë dynjaje
shpirti s´e ndrron,
se skamja p´veç trishtimit
ka dhe bukurinë e vobeksisë
që vulë jetës i japë!
Fundja, “shyhreti i Jabllanit”, thoshte Jevgu.
“Koliba jeme, por… jeme, shlirë!”.
me atë fëmijëri të humbur,
diku pas 7 Palë skamjesh,
që me mallë dynjaje
shpirti s´e ndrron,
se skamja p´veç trishtimit
ka dhe bukurinë e vobeksisë
që vulë jetës i japë!
Fundja, “shyhreti i Jabllanit”, thoshte Jevgu.
“Koliba jeme, por… jeme, shlirë!”.
25.04.2011
VOJSA E POETIT
(përgjigje poetike poetit – s. rr.)
Poet,
mos dil në atë koder,
të lutem,
po nuk ia more njëherë
majekrahçe,
po nuk i kërkove
falje e ndjesë
Plepit të tharë
nga malli për njerëzit,
e ai me shushurimë heshtjeje
ndoshta, do na falë mëkatet,
se qebesa
as Dora e as Ora
nuk i dhanë kujdesin!
Eh,
njeriu i penës,
sa ke Vojsa e sa ke Çepuri,
Unit e Muzës
respekt borxhi
nga ai që din e mundet
se tevona
Jeta grumbullon
Koren e vet të Bereqetit
e Tymirëmbetç
veç Përjetësisë i thuhet!
Gjallë sa të jemi,
gjallëri, vetes i falim
me dorën dhe mendjen tonë!
Nderim vetes që të ta mbajnë ison
brezat
shpatieve mbi lugina!
mos dil në atë koder,
të lutem,
po nuk ia more njëherë
majekrahçe,
po nuk i kërkove
falje e ndjesë
Plepit të tharë
nga malli për njerëzit,
e ai me shushurimë heshtjeje
ndoshta, do na falë mëkatet,
se qebesa
as Dora e as Ora
nuk i dhanë kujdesin!
Eh,
njeriu i penës,
sa ke Vojsa e sa ke Çepuri,
Unit e Muzës
respekt borxhi
nga ai që din e mundet
se tevona
Jeta grumbullon
Koren e vet të Bereqetit
e Tymirëmbetç
veç Përjetësisë i thuhet!
Gjallë sa të jemi,
gjallëri, vetes i falim
me dorën dhe mendjen tonë!
Nderim vetes që të ta mbajnë ison
brezat
shpatieve mbi lugina!
23.04.2011
FATI
Nuk i dihet fatit,
ësht një fjalë e vjeter,
e kem nisur mirë
dhe mbaron shumë keq,
dhe mua të ngratit
më doli diq tjetër,
jeta pa dëshirë
na ndau veç e veç.
ësht një fjalë e vjeter,
e kem nisur mirë
dhe mbaron shumë keq,
dhe mua të ngratit
më doli diq tjetër,
jeta pa dëshirë
na ndau veç e veç.
Tash, jemi të vuajtur,
jemi të përhitur,
ishim kapriqioz,
plot inatë ndaj vetes,
me ndjenja kem luajtur,
ah, se paskem ditur,
si lojë në bixhoz
ësht dhe fati i jetës.
jemi të përhitur,
ishim kapriqioz,
plot inatë ndaj vetes,
me ndjenja kem luajtur,
ah, se paskem ditur,
si lojë në bixhoz
ësht dhe fati i jetës.
S´pari duhet pri,
ai pastaj të ndjekë,
të jesh stoik
ndaj tallaseve t´kohës,
ngritesh përsëri,
barren e tepërt hjekë,
shpesh tragjikomik
në vallen e botës.
ai pastaj të ndjekë,
të jesh stoik
ndaj tallaseve t´kohës,
ngritesh përsëri,
barren e tepërt hjekë,
shpesh tragjikomik
në vallen e botës.
01.06.2006
URIMLUTJE E DREJTË
Na udhëzo o Zot,
n´Rrugën tënde t´drejtë,
siç na ke udhëzuar,
shekujve me radhë,
kemi Pashkët sot,
k´të Ringjallje t´shenjtë,
Kombi im, Gëzuar,
në Paqë k´të Ditë t´bardhë!
n´Rrugën tënde t´drejtë,
siç na ke udhëzuar,
shekujve me radhë,
kemi Pashkët sot,
k´të Ringjallje t´shenjtë,
Kombi im, Gëzuar,
në Paqë k´të Ditë t´bardhë!
Kemi Festë YnëZot,
jemi të gëzuar,
kemi hapur zemrat,
kemi shtruar sofrat,
t´lutem, na e falë sot,
Buken e Bekuar,
ti fisnikërojmë ndjenjat,
ti rigjallërojmë Votrat!
jemi të gëzuar,
kemi hapur zemrat,
kemi shtruar sofrat,
t´lutem, na e falë sot,
Buken e Bekuar,
ti fisnikërojmë ndjenjat,
ti rigjallërojmë Votrat!
Na beko o Zot,
jemi t´gjithë bijtë tu,
t´krishterë, muslimanë,
budistë e hindu,
dhe të lutem sot,
n´çdo vend e çdo ku,
Ty që Boten mbanë,
t´përulem nga këtu!
jemi t´gjithë bijtë tu,
t´krishterë, muslimanë,
budistë e hindu,
dhe të lutem sot,
n´çdo vend e çdo ku,
Ty që Boten mbanë,
t´përulem nga këtu!
Jo, me vëllaun tim,
s´kam fare dallim,
ai të beson Ty
njësoj sikur unë,
mund të kem ndryshim,
veç n´interpretim,
t´bëj be n´kta dy sy,
është gjë e bukur shumë!
s´kam fare dallim,
ai të beson Ty
njësoj sikur unë,
mund të kem ndryshim,
veç n´interpretim,
t´bëj be n´kta dy sy,
është gjë e bukur shumë!
Me Bekimin tënd o Zot,
unë do bëj Urimin,
për motra e vëllëzër,
të mi të Krishterë,
jam si ata unë sot,
njësoj ndjej gëzimin,
i dua me zemër
dhe sot si gjithëherë!
unë do bëj Urimin,
për motra e vëllëzër,
të mi të Krishterë,
jam si ata unë sot,
njësoj ndjej gëzimin,
i dua me zemër
dhe sot si gjithëherë!
Dhe, më ndje o Zot,
po ta thëm me shpirtë,
pasha Nënën Terezë
dhe katër Librat e Shenjtë,
sa jam i Krishterë sot,
aq dhe musliman i mirë,
se zemrën, mbanë ndezë,
Rruga Jote e Drejtë!
po ta thëm me shpirtë,
pasha Nënën Terezë
dhe katër Librat e Shenjtë,
sa jam i Krishterë sot,
aq dhe musliman i mirë,
se zemrën, mbanë ndezë,
Rruga Jote e Drejtë!
Ju uroj nga zemra,
ju uroj nga shpirti:
Urime dhe Gëzuar,
për gjithëjetë e mot,
mos iu ndaltë kurr kënga,
mirëqënia e gëzimi,
qofshi të Bekuar,
nga i Madhi Zot!!!
ju uroj nga shpirti:
Urime dhe Gëzuar,
për gjithëjetë e mot,
mos iu ndaltë kurr kënga,
mirëqënia e gëzimi,
qofshi të Bekuar,
nga i Madhi Zot!!!
19.04.2011
ULQINI
Në një mbrëmje të ngrohtë Gushti,
rreth e rreth Kalasë i rashë,
nuk ka n´Botë si (Ulqini) Dulcinumi,
vetmevete t´madhe thashë.
rreth e rreth Kalasë i rashë,
nuk ka n´Botë si (Ulqini) Dulcinumi,
vetmevete t´madhe thashë.
Kulla e Balshajve mbi atë koder,
qindra vjet rrin karshi,
i bën hije Plazhit t´vogël,
ballë-përballë me qesëndi.
qindra vjet rrin karshi,
i bën hije Plazhit t´vogël,
ballë-përballë me qesëndi.
Valdanozi si n´përrallë
me nëmijë trupa ulliri,
në breg t´Detit zbret shkallë-shkallë,
zalli tijë në botë më i miri.
me nëmijë trupa ulliri,
në breg t´Detit zbret shkallë-shkallë,
zalli tijë në botë më i miri.
Prej Gryk´s t´Bunës, në Tivar,
Anamal, Shas e Shestan,
vend më t´bukur për beqarë,
në tërë botën gjetur s´kam.
Anamal, Shas e Shestan,
vend më t´bukur për beqarë,
në tërë botën gjetur s´kam.
29.11.2005
MËSUESIT MESHTAR
(mbi t´gjitha, Shqiptar)
- At Shtjefën Gjeçovit -
Imzot,
Madhështinë Njerëzore,
pash, kut as hapa,
të masin nuk munden.
Bëmave, sfidat e pengesat,
pritën s´ua zënë dot,
e pusitë e pabesa
në bumerang iu kthehen.
Ka diçka njerëzore
dhe mbinjerëzore,
gjykimit, rrugë i japë!
Imzot,
Madhështinë Njerëzore,
pash, kut as hapa,
të masin nuk munden.
Bëmave, sfidat e pengesat,
pritën s´ua zënë dot,
e pusitë e pabesa
në bumerang iu kthehen.
Ka diçka njerëzore
dhe mbinjerëzore,
gjykimit, rrugë i japë!
Po, a ka tingëllimë më të këndshme
se cicërima shqipe?!
Shqip mes vete,
shqip, zë jete,
shqip në kishë, në shkollë,
me njeriun si me Zotin,
meshë, kuvend, rregull, rend,
gjuha jote, gjuhë e Kombit!
se cicërima shqipe?!
Shqip mes vete,
shqip, zë jete,
shqip në kishë, në shkollë,
me njeriun si me Zotin,
meshë, kuvend, rregull, rend,
gjuha jote, gjuhë e Kombit!
Bud, Bogdan, Tahir Bej, Tarabolluz, …
At, një Rrugë, një Shkollë, Mësues,
o në Stubëll, o në Zym,
gjuhë për lutje, për shenjtërim,
si me shkrim e me këndim,
për pesë vaktet, gjuhë për meshë,
mbanë gjallë zemrat, Shpirtin peshë!
At, një Rrugë, një Shkollë, Mësues,
o në Stubëll, o në Zym,
gjuhë për lutje, për shenjtërim,
si me shkrim e me këndim,
për pesë vaktet, gjuhë për meshë,
mbanë gjallë zemrat, Shpirtin peshë!
Po, pusia, ah, t´pa besët,
prapa shpine na qëllojnë,
as errësira, as mëngjeset,
nuk ta ndalën atë Mision!
As aty e as atje,
as këtu ashtu si dje,
Njeri i Zotit, Burrë i Kombit,
Djal i Lokes, Mësues i Popullit,
Martir Shkolle, Dëshmor Lirie,
n´sakrificë për dritë e dije,
n´Rrugë sublime, Shkolla ime,
n´Dardaninë e plagosur,
plaga ime, plaga jote,
n´teh ndërgjegjeje të k´saj Bote.
Në therror o Shenjtor,
fyt për fyt me terror,
ishim n´hall e ishim n´zor,
se erdh dreqi Revizor!
prapa shpine na qëllojnë,
as errësira, as mëngjeset,
nuk ta ndalën atë Mision!
As aty e as atje,
as këtu ashtu si dje,
Njeri i Zotit, Burrë i Kombit,
Djal i Lokes, Mësues i Popullit,
Martir Shkolle, Dëshmor Lirie,
n´sakrificë për dritë e dije,
n´Rrugë sublime, Shkolla ime,
n´Dardaninë e plagosur,
plaga ime, plaga jote,
n´teh ndërgjegjeje të k´saj Bote.
Në therror o Shenjtor,
fyt për fyt me terror,
ishim n´hall e ishim n´zor,
se erdh dreqi Revizor!
Rënia jote n´Fushë të Nderit,
pritave t´pista në pusi.
- Po kush vret Njeriun e Klerit?!
Ai gjak prishur e derëzi!
N´sakrificë, ashtu si Krishti,
në shërbim të Dritës s´Diellit,
pabesinë, shkjaut ia grishi,
At Gjeçov, Rrugës drejt Qiellit!!!
pritave t´pista në pusi.
- Po kush vret Njeriun e Klerit?!
Ai gjak prishur e derëzi!
N´sakrificë, ashtu si Krishti,
në shërbim të Dritës s´Diellit,
pabesinë, shkjaut ia grishi,
At Gjeçov, Rrugës drejt Qiellit!!!
