Shpend Ruci
Duke lexuar prozën e Flori Bruqit, të duket se sheh njerëzit
në betejë, tat trima të lirisë, që nuk frikësohen nga vdekja. Kapedan Malësori,
në frontin e luftës, bën një romancë me Drenushën, por çdo gjë është e matur,
njerëzore. Linjën tjetër e përbën, për çfarë i jep mish dhe gjak romanit
dashuria e Albanit dhe e Doruntinës, që aq janë të mishëruar mes vete, me
luftën, sa që s’ka kush që i ndanë. Autori është i qartë, konkret, bën
përshkrimin e ngjarjeve, individëve dhe jep tablo të gjalla nga lufta . Është
një prozë e realizuar për këto momente mjaft të vështira për kosovarët…
Tiranë,
07.08.1998
